ขอระบายหน่อยเถอะ =ตอน กลัวสอบได้ที่โล่=

=23-2-53=
ขอระบายหน่อยเถอะ
=ตอน กลัวสอบได้ที่โล่=
เครียดจุงกับเรื่องสอบ
ที่บอกแม่ไป ดีหรือไม่ดีกับfeedbackที่ได้กลับมา
ข้อดี : กระตุ้นให้เราอ่านหนังสือ --> ซึ่งทำไม่ได้เลย
ข้อเสีย : มันก็กดดันเรานะ --> จะเป็นอันนี้มากกว่านะคะ
ก็มันมีอีกหลายอย่างมากมายที่เราไม่ได้ทำ เช่น ทำjournal club ติดต่อเรื่องหนี้สิน ขอไปดูงานที่สถานสงเคราะห์ ถอนเงินออมที่มีอยู่ทั้งหมดมาจัดการเรื่องหนี้สิน
อีกอย่างก็ต้องเกรงใจอ.นเรศร เขาอุตส่าห์ฝากฝังเราให้มาเรียนที่นี่
กลัวมาก กลัวว่าจะได้ที่โล่ แล้วถูกอ.ดุอีก
อีกอย่างเขาจะหาว่าเราพักแล้วไม่ยอมอ่านหนังสือ ยังสอบได้ที่โหล่อีก
ตั้งแต่เรามาเรียนหมอคะแนนก็ตกต่ำมาก แบบว่าต้องลุ้นว่าชั้นจะตกไหมนะเนี่ย (เกือนทุกครั้ง) --> วิเคราะห์อาจเป็น เพราะว่าเราจับMain ideaของการอ่านหนังสือแต่ละครั้งไม่ได้นะ

พอนึกถึงเรื่องในอดีตนะ อ.วีระวัฒน์เคยบอกนิดว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตการเป็นหมอ ก็คือความรับผิดชอบ
พอมาถึงนะจุดนี้ตอนเรียน แพทย์ประจำบ้าน อ.เยื้อนก็ย้ำว่าสิ่งที่สำคัญที่สุด คือ competence = ความรับผิดชอบ หลังมาทั้งอ.เยื้อน อ.ตุลย์ก็บอกนะคะว่า competence(ความรู้)สำคัญที่สุด อันที่จริงมี3Cของอาจารย์เขานะคะ อีกอย่าก็เรื่องพวกการแต่งกาย การพูดจาให้ดูsmart(เหมือนอาจารย์)

อีกเรื่องที่สอบBasic Science คณะไม่ค่อยสบายใจเลย ไม่เหมือนข้อสอบเก่าเลย... เสียวมากกลัวจะตก เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ไม่กล้าบอกใครค่ะ --> งั้นจดข้อสอบไว้ดีไหม เผื่อต้องซ่อม

เฮ่อกลุ้มใจ....เป็นมนุษย์นี่มันยากจริงนะคะ มีเรื่องมาให้ทุกข์ใจตลอดเลย สุขได้อยู่แป๊บเดียวเอง
แต่ถ้าให้เราไปเป็นน้องหมา นอนสะบายใจเชิบ เราก็ไม่เอาดีกว่านะ มันคงเหงาน่าดูเลย มีกิจกรรมให้ทำน้อยจุง
เฮ่อๆๆๆ ทำjournal clubต่อดีกว่าค่ะ
เอ่อ ขอต่ออีกนิดนึงเพื่อนเป็นไหมค ะ เวลากลุ้มใจไม่อยากทำอะไร มันก็อยากเอาแต่นอนๆ
เราจะทำconverseกับสิ่งที่แม่พูดทุกอย่าง (ทั้งที่เรานึกในใจอยู่แลวมาเราจะทำอ่าน้า) เช่น ให้เราอาบน้ำ ให้เราอ่านหนังสือ --> ช้านก็ไม่ทำ พอแม่พูดมากเราเลยปิดประตูห้องอยู่คนเดียวเลยค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจเรา
- อ.ตุลย์ ที่ตอนนี้เราขอproundหน่อยว่าเราเปรัยบเสมือนลูกสิ้นก้นกุฏิของเขาเลยน้า
- อ.กระเษียร ที่ไม่แน่ใจว่าเราจะไม่สอบได้ที่โล่อีกไหมน้า
- อ.สุกัญญา ที่บอกเราว่าถึงแม้เราอ่านjournalไม่ค่อยรู้เรื่อง แต่จะได้กลับคำตอบข้อข้องใจมาเป็นการเพิ่มพูลความรู้ให้กลับตัวเองแทน

ไขข้อข้องในตอนนี้เราเป็นหนึ่งในสิบผู้เเข้าชิงชัยในเวทีสูติฯ จุฬาฯ (กำลังเรียนแพทย์ประจำบ้านชั้นปีที่ 1 สูติฯ จุฬาฯจ้า(เรียนต่อเฉพาะทา
ด้านสูตินรีเวชวิทยา)) -->ต้องขออภัยเรามีความสามารถต่ำในการสื่อสารสิ่งให้ผู้อื่นเข้าใจในสิ่งที่เราคิด เช่น พูดแล้วเขยนไม่รู้เรื่อง


Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2553 16:05:07 น. 4 comments
Counter : 650 Pageviews.

 
.

เป็นกำลังใจให้ สู้ๆๆนะคะ


โดย: sj13palmkung วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:29:23 น.  

 
ต้องตั้งใจ

สู้ๆครับ

ความสำเร็จจะไม่เกิดถ้าไม่ลงมือทำฮะ


โดย: 1O8C วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:34:33 น.  

 
สวัสดีครับว่าที่คุณหมอ สู้ๆครับผม เข้าเรียนได้แล้วย่อมไม่มีอะไรยากแล้วครับ

พอเข้าใจความรู้สึกดีครับ เพราะผมก็เคยผ่านก็ได้ที่เกือบสุดท้ายมาแล้วนะครับ

สู้ๆจร้าเป้นกำลังใจให้ครับ


โดย: ซาท้าพัดโถะ วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:46:07 น.  

 
สวัสดีครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับพี่หมอ

ตอนแรกที่เข้ามาอ่านผมนึกว่าพึ่งเรียนแพทย์ชั้นปีที่ 1

"จบมาเกรดเท่าไหร่ไม่สำคัญหรอก --> ขึ้นกับว่าเราทำประโยชน์ให้สังคมได้แค่ไหนนะ"

อ่านแล้วก็ดีใจครับ ผมก็จะพยายามทำประโยชน์ให้สังคมนะครับ แม้จะไม่มาก

ขอเป็นกำลังใจให้พี่หมอนะครับ




โดย: ซาท้าพัดโถะ วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:10:47:33 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

auttaya
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ทำเอามันส์นะคะ อย่าว่ากันค่ะ


Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
23 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add auttaya's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.