ลั้น ลัล ลา เด็กน้อยสารภี ลั้น ลัล ลา ไม่ยอมฟังครู
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
11 กุมภาพันธ์ 2554
 
All Blogs
 

เรื่องตลก No.2 ... สัตว์เลี้ยงพิลึก กะ คนพิลึก

ในขณะที่ทำไงก็ไม่หลับ ... สายตาก็เหลือบไปเห็นเสาต้นหนึ่ง และนึกขึ้นได้ว่า


เรื่องตลก เรื่องที่สอง .. สัตว์เลี้ยงพิลึก กะ คนพิลึก


เมื่อสักเดือน-2เดือนที่แล้ว วิญญาณแม่บ้านเข้าสิง เลยทำความสะอาดห้องให้คุณน้องรักเค้าสักหน่อย ทันใดนั้น

"น้องรัก ..ฉันรู้แล้วนะ ว่าทำไม หลังๆมานี่ มดดำห้องเธอเยอะมาก" ฉันเดินไปหาน้องรักอีกห้องหนึ่ง ในขณะที่เจ้าตัวนั่งดูโทรทัศน์สบายใจเฉิบอยู่

"ทำไมเหรออั๊ง" น้องรักถามกลับ

"หลังเสาอ่ะ มีรังมดดำใหญ่เบ้อเร้อเลย น้องรักไปซื้อไบกอนมาฉีดเลยนะ" ฉันก็สั้งๆๆๆๆ โดยที่ตัวเจ้าของห้องเริ่มยิ้ม

"จริงเหรออั๊ง มีเป็นรังเลยเหรออั๊ง" เสียงน้องรักถามย้ำ

"ก็จริงสิ ออกไปซื้อมาเร็วๆเลยนะน้องรัก" ฉันย้ำ + เร่งให้เจ้าตัวออกไปซื้อไบกอน

"อย่างนี้ฉันก็ไม่เหงาแล้วสิ มีมดเป็นเพื่อนแล้ว มีเป็นรังเลยด้วย" แล้วก็หันไปดูโทรทัศน์ต่อ

ฉัน "??????????????? "


----------------------------------------------

และก่อนหน้านั้น (เป็นปีอ่ะ) ฉันเห็นน้องรักมักจะเดินไปที่ระเบียง หลังกินข้าวเสร็จ วันนึงก็เลยไปแอบตามไปดู และก็เห็นไอ้น้องรัก เอาข้าวก้อนนึงตั้งไว้บนพื้นใกล้เครื่องซักผ้า

"น้องรัก เธอทำอะไรอ่ะ" ฉันถามขึ้น หลังจากยืนแอบมองตั้งนาน ซึ่งน้องรักก็แอบสะดุ้งนิดหน่อยก่อนจะตอบ

"เอาข้าวมาวาง"

"เอามาวางทำไม" ฉันถามต่อ

"ฉันเห็นมีจิ้งจก ตัวเล็ก กะ ตัวใหญ่อ่ะ สงสัยเป็นพ่อ-แม่-ลูก เลยเอาข้าวมาให้มันกิน เดี๋ยวมันไม่มีอะไรกิน"

ฉัน ".........."



---------------------------------------------


และก่อนหน้านั้นอีก

"ร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก" เสียงฉันตะโกนลั่นห้องน้ำ และน้องรักก็รับวิ่งมา

"อั๊ง..มีอะไร" น้องรักละล่ำละลักถาม ขณะที่ฉันก็พยายามเอาน้ำฉีด

"ตะขาบอยู่ที่โถส้วมอ่ะ" และฉันก็หยุดฉีดน้ำ เพื่อให้น้องรักดูตัวต้นเหตุที่ขนาดใหญ่สักครึ่งหนึ่งของนิ้วก้อย ความจริงก็ไม่ได้กลัวอะไรหรอกนะ และเมื่อฉันจะฉีดน้ำไล่ให้มันตกส้วม น้องรักก็ดึงสายฉีดน้ำออกจากมือฉัน และเดินไปแถวๆถังขยะ และกลับมาพร้อมกับไม้ยาวสักคืบหนึ่ง และก็ช้อนเอาตะขาบผู้โชคร้ายตัวนั้น ออกจากโถส้วม แล้วไปปล่อยที่กระถางต้นไม้ตรงระเบียง และมองค้อนฉันนิดนึง

"ไปซะ..ตะขาบน้อย ก่อนที่คนใจร้ายแถวนี้จะราดน้ำให้แกตกลงไปในโถส้วม" พร้อมทั้งทำท่างอนๆเดินเข้าห้องไป

ฉัน "?????????????? "


-------------------------------------------------------


"เมี๊ยวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงแมวร้อง จากบนผนัง

และดังคาด พอมองขึ้นไป ผนังที่อยู่สูงกว่าระดับสายตาฉันสัก 2ไม้บรรทัด ก็เห็นแมวสำออย ทำท่าลงไม่ได้อยู่ 1ตัว

"หึย...น้องรัก ดูไอ้แมวสำออยดิ่ มันขึ้นไปเองได้ ทำเป็นลงเองไม่ได้ สำออยชัดๆ คอยดูนะ พอมันร้องจนเบื่อ เดี๋ยวมันก็ลงมาเองแหละ ไม่ได้สูงเท่าไหร่เลย และเดี๋ยวดูนะ ถ้ามีใครจะไปอุ้มขึ้นมามันจะข่วนเอา ชิ...ไอ้แมวสำออย" ฉันก็เดินไปด่าแมวไป(นิสัยดีเนอะ นินทาแมวเนี่ย) และพอหันไปหาพ่อเจ้าประคุณ ปรากฎว่า

------- ว่างเปล่า -------- ข้างกาย ข้างๆ ว่างเปล่า อิน้องรักไปไหนนี่ ปล่อยฉันเดินคุยคนเดียว และพอหันหลับไปมอง

(กรุณาคิดตามเป็นภาพสโลว์) ผู้ชายตัวโตๆคนนั้น อุ้มแมวลงมา และก็ลูบหัว ลูบตัวมัน ก่อนจะปล่อยวางที่พื้น และแมวตัวนั้นก็เดินจากไป โดยที่ในสายตาแัน เหมือนเห็นอิแมวตัวนั้น เหลือบมองที่ฉันพลางสะบัดหน้าใส่ ประมาณว่า "ชิ"

เอ่อ...สรุป ฉันเป้นผู้หญิงใจร้าย ว่างั้น


---------------------------------------------------



กลับมาถึงเหตุการณ์ล่าสุด อันนี้ไม่ได้เจอกับตัว แต่พอดีต้องเอาของไปให้แม่ของพ่อเจ้าประคุณ ก็เอาพี่ที่ทำงานไปด้วย 2คน (เนื่องจากพี่เค้าเคารพ นับถือแม่ของน้องรักมากๆ)

และตามประสาล่ะ แม่เค้าก็ชวนคุยเรื่องนั่น นู่น นี่ มากมาย แม่เค้าเป็นคนน่ารัก คุยเก่งมากๆๆๆเชียวล่ะ

จนมาถึง topic นึง

"หูย...สมัยก่อน ไอ้น้องรักน่ะ โลกส่วนตัวสูง แม่ได้ยิน เค้าดีดซึง ดีดซอ เพร๊าะ เพราะ แม่ก็ไปแอบฟัง พอเค้ารู้ เค้าก็โวยวาย โมโหใหญ่เลย หาว่าแม่ไปวุ่นวายเค้า" พอเล่ามาถึงตรงนี้ ฉันก็หัวเราะ เพราะนึกภาพตอนเค้าง๊องแง๊งออก

"และมีวันนึง แม่ก็ไปแอบฟังเค้าดีดซึงเหมือนเคย แล้วแม่เห็นแมลงสาบตัวนึง มันวิ่งออกมา แม่เห็นแม่เลยเอา กระดาษหนังสือพิมพ์ ม้วนแล้วตีมันไส้แตก ไอ้น้องรัก มันก็เปิดประตูมาพอดี"

"โหย..น้องรัก โวยวายใหญ่ หาว่าไปตีเพื่อนเค้าตาย" มาถึงตรงนี้ ฉันกะพี่ที่ออฟฟิศก็เริ่มขำแล้ว ฉันขำเพราะนึกภาพออก ส่วนพี่ๆเค้าก็ขำ เพราะคงคิดว่าต๊องว่ะไม่น่าเชื่อว่าถึกๆอย่างน้องรัก จะมีอารมณ์นี้ด้วย

"แม่ก็งง น้องรักก็บอกว่า แม่เห็นมะ แมลงสาบไม่มีเลือด เพราะว่า เนี่ย เวลานู๋กินไก่ทอด นู๋ก็แบ่งให้มันกินด้วย มันเป็นเพื่อนนู๋ แล้วแม่ตีเพือนนู๋ตายทำไม" มาถึงตอนนี้ ทุกคนรวมถึงแม่ก็หัวเราะท้องแข็งกันเลยทีเดียว

"น้องรักนะ น่ารักมันก็น่ารักมากอยู่ แต่บางครั้งก็น่าตีมากๆ" แม่บอกตบท้าย ซึ่ง ...อันนี้นู๋ก็เห็นด้วยมากมายเลยค่ะ แม่





เป็นต้น





จบละ










 

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2554
2 comments
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2554 1:20:46 น.
Counter : 567 Pageviews.

 

ฮิฮิ เรื่องเล่าน่ารักมากค่ะ ... แต่บรรดาสัตว์เลี้ยงทั้งมวลนี่สิ ... ไม่ไหวนะ

 

โดย: ดวงลดา 11 กุมภาพันธ์ 2554 13:38:45 น.  

 

ชอบจังเลย...บล็อกนี้

เหนภาพเลยค่ะ

 

โดย: destiny2way 22 พฤษภาคม 2554 11:41:31 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


ปุ๊กกาป้า
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ปุ๊กกาป้า's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.