Group Blog
 
 
เมษายน 2554
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
1 เมษายน 2554
 
All Blogs
 
รักร้อยใจ บทนำ + แนะนำตัวละครค่ะ




















อโณชารู้ตัวว่า เธอกำลังป่วยด้วยอาการ
“แอบรักเขาข้างเดียว”


แถมเป็นมาตั้งหลายปี ทั้งๆ
ที่คนทำให้เกิดโรคก็ไม่ได้เจอกันตั้งน้านนนน...นาน
ทิ้งให้อาการของเธอมีแต่ทรงกับทรุด ไร้คนดูใจ น่าสงสารตัวเองชะมัด



จนกระทั่งอติชาติกลับเข้ามาในชีวิตของทนายสาวอีกครั้ง
โรค “แอบรักดีสีท” เริ่มมีทางรักษาพร้อมๆ
กับจำเลยคดีฆาตกรรมที่ไม่ซับซ้อนแต่หาพยานหลักฐานยากเหลือเกินมาจ้างให้หล่อนว่าความให้
อะไรไม่ร้ายเท่า...คดีนี้ คนที่หล่อนแอบรัก กลายเป็นอัยการผู้ฟ้องคดีซะงั้น
!


โรคแอบรักก็กำลังรักษา ปัญหาก็ถาโถม
แถมยังมีคนลอบยิงหล่อนอีก โอ้ย...อโณชาปวดหัว
!






บทนำ



...เสียงหัวใจของเธอเต้นดังไม่เป็นส่ำ...


อโณชาช้อนสายตามองชายหนุ่มที่กำลังประคองเธอให้ไปนั่งม้านั่งใต้ร่มไม้ ลมเย็นสบายที่พัดมาแผ่วๆ ทำให้ผมปอยเล็กๆ พลิ้วมาเคลียแก้มเนียนใสที่เป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเอียงอายในสัมผัสใกล้ชิด...


“พี่ติ...มีเรื่องอะไรจะคุยกับพายเหรอคะ”


ร่างสูงที่นั่งเคียงระบายยิ้มอบอุ่น
ดวงตาพราวระยับดั่งดาวนับล้านล้วนมีจุดโฟกัสเดียวที่เธอ
ชายหนุ่มโน้มใบหน้าคมสันลงใกล้จนปลายจมูกโด่งปัดผ่านแก้มนวลบางเบาราวสายลมพัด พลางกระซิบถ้อยคำเพียงเบาๆ แต่สะท้านใจคนฟัง


“พี่...พี่ชอบพายนะครับ พี่รักพายนะ พายคิดเหมือนกันกับพี่รึเปล่า”


หญิงสาวเบิกตากว้างอย่างตกตะลึง
“พี่ติ...”


“พายล่ะครับ คิดเหมือนกันกับพี่รึเปล่า บอกพี่ให้ชื่นใจหน่อยได้มั้ยว่าเราสองคนใจตรงกัน”
อติชาติรุกเร้าเอาคำตอบ
เมื่อเห็นหญิงสาวข้างกายยังดื้อรั้นไม่ยอมพูดคำรักออกมาง่ายๆ
มือเรียวจึงยกขึ้นเชยคางมนให้แหงนเงยสบดวงตาสีดำสนิทที่ฉายแววเว้าวอน


“พี่ติ...”
อโณชาพยายามเบี่ยงใบหน้าหลบ
แต่เจ้าของมือแข็งแรงกลับประคองดวงหน้าหวานไว้ด้วยสองมือ กักดวงใจของหญิงสาวที่กำลังดิ้นรนด้วยความอายไว้ในหัวใจรักของเขา
“...อย่าค่ะ...พายจะบอกแล้ว พี่ติอย่าแกล้งพายเลยนะคะ”


สัมผัสรุกเร้าจนหญิงสาวหวามไหวหยุดลง
แต่อติชาติกลับไม่ปล่อยมือที่ประคองดวงหน้านั้นไว้ อโณชากระแอมเสียงแผ่ว ก่อนพูดราวกระซิบ


“พายรักพี่ติค่ะ”


รอยยิ้มของคนข้างตัวขยายกว้างมากขึ้นจนหญิงสาวอดยิ้มตามด้วยไม่ได้ และพริบตานั้นเองชายหนุ่มก็ก้มลงมาประกบริมฝีปากนุ่มตรงหน้า
พลางบดเบียดหาความหวานจากร่างบางที่กำลังอ่อนระทวยไปกับรสสัมผัสแปลกใหม่ ก่อนเธอจะรู้สึกเจ็บแปลบที่ริมฝีปากราวกับโดนกระแสไฟแรงสูงดูด
มือบางขยับผลักคนตรงหน้าทันที เป็นผลให้...


“โอ้ย!”


อโณชาผุดลุกจากเตียงรวดเร็วต่างจากดวงตาหรี่ปรือเต็มที่
ร่างบางที่โอนไปเอนมาถึงความไม่มั่นคงของลำตัวที่เจียนล้มลงกับที่นอนหนานุ่ม ก่อนส่งเสียงเขียวไปถึงคนที่โดนผลักจนเซถลาไปติดชั้นวางหนังสือที่กำลังยกมือคลำหัวป้อยๆ
เพราะเอาหัวไปกระทบกับชั้นวางของอย่างจัง


“อะไรของแกเนี่ยผึ้ง คราวนี้แก ’ปลุก’ ฉันอีท่าไหนอีกล่ะ”
คนนั่งบนเตียงถามเอาเรื่อง


ร่างบางที่ยังกุมหัวส่งเสียงเฮอะในคอไม่เบานัก
“ก็อย่างแก ไม่หาสารพัดวิธีปลุกก็ไม่เคยตื่นนี่นา รอบนี้ก็แค่...”
เสียงเขียวเพราะโดนผลักอ่อยลงนิด “...กิ๊บติดผม เอามาหนีบปากแก...”


“ไอ้บ้า!”
คราวนี้คนบนเตียงกระโดดผลุงเดียวมาตะปบไหล่บางของอีกฝ่ายรวดเร็ว
ก่อนใช้มือเรียวจี้บริเวณเอวเพื่อน ทำเอามธุการีบิดตัวเร่าๆ
พร้อมเสียงหัวเราะที่ไม่อาจกลั้นได้เพราะความจั๊กจี้
“คราวหน้าคราวหลัง...จะปลุกใคร...ก็ให้มันน้อยๆ หน่อยสิยะ
!
คิดได้ไงเนี่ย...กิ๊บติดผมหนีบปาก...”


“ก็แกมันตื่นง่ายซะที่ไหนล่ะพาย”
พอหญิงสาวสะบัดตัวหลุดออกจาก
‘มือปอบ’ ของเพื่อนได้ก็รีบเบี่ยงกายหลบอยู่หลังประตูห้อง พลางทำหน้าคว่ำค้อนหญิงสาวอีกคน...แล้วเปลี่ยนเป็นยิ้มเจ้าเล่ห์...ล้อเลียน...”เอ..ว่าแต่ก่อนที่ฉันจะปลุกแก
เหมือนฉันจะได้ยินชื่อใคร...ใครรักใครน้า...”


ไม่ทันพูดจบประโยค หมอนสีขาวสะอาดที่อยู่บนเตียงดีๆ
ก็ลอยมาเกือบปะทะใบหน้า ดีที่หญิงสาวรับได้ทันก่อนที่มันจะมาปะเข้ากับจมูกโด่งๆ
ของเจ้าหล่อน มธุการีกอด
‘ของกลาง’ ไว้ในอ้อมแขนก่อนเอ่ยถามด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นจริงจัง...


“แกยังไม่เลิกรักพี่ติอีกเรอะยัยพาย”






สวัสดีค่ะ


ลองเอานิยายที่แต่งลงใน hongsamut.com
มาลงให้อ่านที่นี่บ้าง อยากให้ช่วยวิพากษ์วิจารณ์ ติชมด้วยค่ะ
เพื่อเอาไปพัฒนาตัวเองต่อไป


ส้มเพิ่งหัดเขียนนิยายค่ะ
ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ


นามปากกา ปณัชญา ค่ะ ^^


แนะนำตัวละครนะคะ
(ปกติไม่รู้ว่าจำเป็นต้องแนะนำมั้ย)




อโณชา สันติธรรมรักษ์ : พาย



ทนายสาวที่แสนร่าเริงสดใส ขี้เล่น เจ้าเล่ห์แสนงอน แต่มีฉายาในการทำงานคือ
‘มีดโกนอาบน้ำผึ้ง’ 

เพราะในอดีตเธอมีความรู้สึกดีๆ ให้กับรุ่นพี่ร่วมคณะ เมื่อต้องมาทำงานในสายงานเดียวกันก็ยิ่งทำให้หญิงสาว ‘เป็นปลื้ม’ มากขี้น พร้อมๆ
กับความหวังบางอย่างในหัวใจที่เริ่มเบ่งบานเมื่อรู้ว่าเขาเลิกกับคนรักแล้ว...


ก็...อยากเป็นคนดามอกใครซักคนนึง...มันก็ไม่ผิดอะไรนี่นะ



อติชาติ ฤทธิ์ขจรไกล : ติ



อัยการหนุ่มไฟแรง เงียบขรึมเจ้าความคิด ยิ่งเมื่อเลิกกับคนรักที่ “จากกันโดยไม่ดี”
เท่าไหร่ ชายหนุ่มก็ปิดประตูล็อกกุญแจหัวใจอย่างหนาแน่น


เป็นอดีตรุ่นพี่ร่วมคณะของพาย แต่มีความทรงจำที่ “ไม่น่าจำ” เกี่ยวกับรุ่นน้องคนนี้มากไปหน่อย เลยยิ่งต้องถอยห่างเมื่อ ‘ยัยน้องนั่น’ ทำเหมือนกับจะยึดครองปรปักษ์พื้นที่หัวใจซะอย่างนั้น...


กิตติยา สินธุมาศ : กันย์


พยาบาลสาวสวย เสน่ห์แรง
เพียงอยู่ใกล้ก็อาจตกหลุมรักเธอได้อย่างไม่รู้ตัว...


กิตติยาเป็นส่วนผสมของความอ่อนหวาน
อ่อนโยน กับอารมณ์ร้อนรุนแรง
เธอหมั้นกับอรรถวุฒิเพื่อนสนิทของแฟนเก่าโดยทิ้งเขาไปอย่างไม่ใยดี
แต่เธอก็ยังต้องการที่จะเป็นเพื่อนกับเขาอยู่


เมื่อรู้ว่าอติชาติกำลังมีคนเข้ามาครอบครองหัวใจคนใหม่
หญิงสาวจึงขอทดสอบความรักของอโณชา ว่าจะรักอติชาติไปตลอดรอดฝั่งหรือไม่...เมื่อหัวใจของเขายังเป็นของเธอคนเดียว...



ร.ต.อ. มรว.
มธุการี จักรฤทธิ์ณรงค์ : คุณหญิงผึ้ง


รองสารวัตรฝ่ายตรวจสถานที่เกิดเหตุ
กองพิสูจน์หลักฐาน คุณหญิงได้รับการอบรมความเป็นกุลสตรีจากหม่อมมารดา
ได้รับการฝึกฝนทักษะและความกล้าหาญมาจากท่านชายผู้เป็นบิดา ทำให้เป็นคนที่สามารถปรับตัวได้เร็วในทุกสถานการณ์


คุณหญิงผึ้งจบเนติบัณฑิตไทย ปริญญาโทอาชญาวิทยา และปริญญาโทอีกใบด้านนิติวิทยาศาสตร์ มีความเชี่ยวชาญพิเศษในการใช้เครื่องจับเท็จ (Lie Detector)


พญ. วีรยา พิจนสวัสดิ์ : คุณหมอวี


เรียบเฉย
เย็นชา บ้างาน คือคอนเซปต์ของแพทย์นิติเวชสาวคนนี้


ทั้งๆ
ที่หน้าตาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าใคร แต่ด้วยความยากที่เดาอารมณ์ของเธอทำให้คนที่คิดจีบต้องถอยห่าง 
ข้อดีของวีรยาคือ
เธอเป็นคนอารมณ์เย็น อดทนกับสิ่งต่างๆ ได้มากกว่าคนอื่น  ข้อเสียของเธอคือ
ไร้ซึ่งอารมณ์ และชอบทำงานกับศพมากกว่าเผชิญหน้ากับคนเป็นๆ


วีรยาเป็นเพื่อนสนิทอีกคนของคุณหญิงผึ้งและอโณชา
ตอนนี้เธอกำลังศึกษาเรื่องพิษวิทยา (
Toxicology) อย่างเป็นจริงเป็นจัง



ปรเมศวร์ แอนดริว นรากร
: ป้อง


หนุ่มลูกครึ่งเพลย์บอยนักเรียนนอก
จบดอกเตอร์ด้านการบริหารธุรกิจ ปัจจุบันเป็นผู้ต้องหาคดีฆาตกรรม
!


จากชีวิตที่เคยสุขสบาย
ต้องการอะไรต้องได้
ชะตาของชายหนุ่มกลับพลิกผันในคืนเดียวด้วยข้อหาฆาตกรรมคู่หมั้นสาวในห้องปิดตายที่มีเพียงเธอและเขาอยู่เท่านั้น


ปรเมศวร์ต้องการหาคนมาพิสูจน์ความบริสุทธิ์
แต่หลักฐานทั้งมวลกำลังชี้ว่าเขาคือฆาตกร สิ่งเดียวที่จะช่วยเขาได้คือทนายเก่งๆ
ซักคนที่สามารถไว้ใจ ฝากความหวังไว้ให้ และอโณชาก็คือตัวเลือกนั้น...


หากแต่เมื่อเข้าใกล้เธอมากขึ้น
สิ่งที่ชายหนุ่มต้องการฝากกลับไม่ใช่เพียงแค่ความหวัง
แต่เป็นความรักและชีวิตทั้งชีวิตของเขาด้วย


ตัวละครสำคัญ ก็ประมาณนี้แหละค่ะ


ยังไงก็ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำและคำติชมนะคะ ^^ 











Free TextEditor


Create Date : 01 เมษายน 2554
Last Update : 1 เมษายน 2554 23:27:41 น. 4 comments
Counter : 993 Pageviews.

 
แวะมาอ่านค่ะ
พยายามต่อไปนะคะ


โดย: นุ้ย (นารีจำศีล ) วันที่: 3 เมษายน 2554 เวลา:23:14:46 น.  

 
สวัสดีค่ะ

เคยอ่านเรื่องนี้ในนามปากกาการะบุหนิงน่ะค่ะ (แต่อ่านแค่บทนำนะคะ ก็คุณไม่ยอมลงต่อในเว็บนั้นอ่ะ) ใช่คนเดียวกันหรือเปล่าคะ จะติดตามงานเขียนคุณนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: parinnada วันที่: 4 เมษายน 2554 เวลา:11:18:40 น.  

 
แวะมาอ่านค่ะ แต่ต่อไปอาจจะอ่านในถนนนักเขียนนะคะ



โดย: Regenbogen ^_^ วันที่: 9 เมษายน 2554 เวลา:3:26:41 น.  

 
สุขสันต์วัสงกรานต์ค่ะ

Beautiful graphic comments




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 11 เมษายน 2554 เวลา:12:03:19 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Atomic_no1
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Atomic_no1's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.