และแล้ว...ก็เรียบร้อย
และแล้ว...4 ปีในรั้วมหาวิทยาลัย ก็ผ่านไปเรียบร้อยพร้อมกับการสอบวิชาสุดท้าย...
วิชาสุดท้ายของชีวิตนักศึกษาปริญญาตรี กฎหมายเกี่ยวกับการกระทำความผิดเด็กและเยาวชน ก็เรื่อยๆ มาเรียงๆ เกือบเขียนข้อสอบไม่ทัน แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
พอทำข้อสอบเสร็จ ความรู้สึกโล่งอก พร้อมๆ กับความว่างโหวงในใจก็พลุ่งขึ้นอย่างประหลาด...
ต่อไปนี้ก็เป็นการเริ่มต้นชีวิตจริงๆ เสียที
คราวนี้จะใช้เงินพ่อแม่...ก็รู้สึกถึงความกระอักกระอ่วน เพราะเราก็โตแล้ว จบแล้ว ต้องหางานทำ หาเงินเลี้ยงตัวเอง และต้องเป็นฝ่ายเลี้ยงพ่อแม่พี่น้องถึงจะถูก
ภาระและความรับผิดชอบ...ตามมาพร้อมๆ กับความดีใจและหลุดพ้นจากภาวะของ เด็ก ซักที
สงสารเพื่อนบางคน ที่ตอนนี้ยังเคว้งๆ อยู่ ไม่รู้จะไปทางไหน ไม่รู้จะเริ่มต้นชีวิตของตัวเองยังไง
นับถือเพื่อนบางคน ที่เส้นทางชีวิตของเขาดูมั่นคงเหลือเกิน ไม่ได้มั่นคงด้วยฐานที่พ่อแม่วางให้ แต่มั่นคงเพราะเขาเลือกที่จะวางฐานชีวิตของตัวเองอย่างไม่ประมาทตั้งแต่เริ่มต้น
รู้สึกว่าตัวเองแก่แล้วจริงๆ นะเนี่ย...ชีวิตวัยรุ่นผ่านไปเร็วจังเลย ช่วงเวลาที่ผ่านมามีเรื่องราวมากมายเข้ามาติดๆ กัน
เริ่มต้นด้วยการจบการศึกษา นิยายที่เพิ่งลองแต่งครั้งแรกในชีวิตและเขียนลงเว็บก็มีคนติดต่อจะเอาไปพิมพ์ (อย่างปลื้มอ่ะ ^^) และการสอบติดปริญญาโท...
คราวนี้แหละ...ชีวิตนักศึกษาของเราก็ต้องเริ่มต้นอีกครั้ง ได้กลับเป็นเฟรชชี่อีกครั้งแล้ว ดีใจจังเลย ^^
คราวนี้แหละ...ต้องทำงานส่งตัวเองเรียนจริงๆ จังๆ แล้ว
ยังไงก็ต้องสู้ล่ะทีนี้ ^^
ช้าแต่ชัวแล้วกันน่ะ