สวัสดีครับรักแรกคลิก

ไม่ค่อยถนัดเรื่องบทกลอนเท่าไร
มาอ่านตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
แต่ไม่รู้จะแสดงความเห็นอะไร

แต่ตอนนี้ถนัดที่จะเอาเพลงจาก Youtoube
ไม่รู้ว่าเกิดทันเพลงยุคนี้หรือเปล่า
สำหรับพ่อพเยียจำได้ว่า...
ในช่วงวัยหนุ่ม BONNY M ดังมาก

ถ้าจำไม่ผิด ดูเหมือนว่าจะเคยมาเมืองไทยด้วย

โทษที พิมพ์คำว่า Youtube ผิด

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เลือกหนังสือให้เพื่อนรัก เพราะเพื่อนรักส่งหนังสือของหนูดีมาให้ คงนั่งทางในแล้วรู้ว่าเราคงสุก ๆ ดิบ ๆ อยู่ เลยบอกไปว่า สุขแบบครึ่งบกครึ่งน้ำ แต่อดถามเธอไม่ได้ว่า รู้จักทรงกลด บางยี่ขันไหม เธอบอกว่า ไม่รู้จัก งั้นเราก็จัดให้ไปลองอ่านหนึ่งเล่ม คือ ต้นไม้ใต้โลกพิมพ์ครั้งที่ 5 และตั้งใจว่าจะให้นายเท้าซ้าย ฯ อีกเล่ม แต่บังเอิญกลับมาอ่านแบบ ก้อง คาร์ไว อีกรอบ ตัดสินใจว่า ส่งให้ลูกสาวอ่านดีกว่า แต่รวมแล้วสี่เล่ม อีกสามเล่มคือกระท่อมดิน-ทุ่งดาว,บันทึกถึงเธอเบียทริซและจดหมายถึงสายน้ำ บันทึกถึงขวัญข้าว ดูเหมือนบังคับเพื่อนอ่านชอบก๊ล แต่รู้ว่าเธอชอบแน่ เดือนนี้เดือนเกิดเธอไง เลยให้หลายเล่มหน่อย จะหาซื้อใหม่วันเสาร์นี้ทั้งหมด และมีบางเล่มที่ยังอยากให้เพิ่ม แต่ไม่มี..ไว้ส่งตามไปอีกรอบ มันเป็นความคิดถึงที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจเช่นกัน ความคิดถึงถึงเพื่อนรักสมัยมัธยมฯจนวันนี้น่ะค่ะคุณ อยากบอกเล่าให้คุณฟังด้วย เพราะหนังสือเหล่านี้มีความรักความคิดถึง มิตรภาพ และเรื่องราวอุ่น ๆ มากมายในนั้น หนังสือของคุณก็กำลังเดินทางไปด้วยความคิดถึงจากเราถึงเพื่อนเราเช่นกัน
และเขียนถ้อยคำในหนังสือทุกเล่มว่า “อาจดูไม่ลึกซึ้ง แต่คิดถึงมากกกก”

บอกเล่าให้คุณฟังด้วยความคิดถึงค่ะ

ขอบคุณคุณพ่อพเยียสำหรับเพลงค่ะ

ขอบคุณคุณภูเพยียสำหรับการส่งต่อความคิดถึง ถึงเพื่อนรักในรูปหนังสือ ตอนเด็กๆเราไม่เคยได้ของขวัญอะไรจากพ่อนอกจาก หนังสือ จนเราคิดว่า B is for Bear Teddy ไม่มีจริงในโลก จะมีก็แต่ B is for Book เสียแล้ว

แต่พอโตขึ้น เราจึงรู้ว่า การมอบหนังสือให้กันเป็นหนึ่งในการกระทำที่น่าเอาแบบอย่างที่สุดอย่างหนึ่งของมุนษย์

และเราพอจะรู้แล้วล่ะว่าทำไม ครูสอนอ่านเขียนอนุบาลถึงสอนให้เราเขียน ก ไก่ ก่อนพยัญชนะอื่น

เพราะตอนเราโตขึ้น เรามักเขียน ก ซ้ำๆ หลังคำต่างๆนี่เอง
เช่น
คิดถึงมากกกกกกก
รักกกกกกเธอ

รักแรกคลิกกกกกกก

ซึ้งจัง
ภาษาฝรั่งก็ไพเราะ
มาแอบอ่านจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้วนี่
ชอบๆๆๆๆ