ก่อนอื่น ขอออกตัวว่าทริปอุบล- ปากเซนี้ฉันไปมานานมาก และแช่อิ่มรูปภาพไว้ ไม่ได้เขียนลงบลอกเสียที จนภาพในโฟลเดอร์เริ่มมีดอกเกลือขึ้นตามขอบ

ออกตัวอีกเรื่องคือ เนื่องจากแลปทอปที่ฉันใช้เป็นของบริษัท และถูกบลอกไม่ให้โหลดโปรแกรมใดๆทั้งสิ้น การปรับภาพหรือเขียนคำอธิบายในภาพที่ฉันทำเสมอ จึงต้องงดไปโดยปริยาย

ความทรงจำเกี่ยวกับทริปสั้นๆทริปนี้ยังแจ่มชัด จึงเอารูปมาแช่น้ำล้างเค็ม และเอามาเล่าเท่าใจนึก

การเดินทางไปเที่ยวจังหวัดอุบล เป็นหนึ่งในฝันเล็กๆ ของแปดหมื่นสี่พันทริปในฝันของฉัน แน่นอนว่าไม่ใช่แค่อยากไปชิมก๋วยจั๊บอุบล แต่มีอะไรมากกว่านั้น

1.    สิ่งแรกที่มุ่งมั่นคือไปกราบหลวงปู่ชาที่วัดหนองป่าพง  บรรยากาศในวัดร่มรื่นสมเป็นวัดป่า ที่สำคัญเจดีย์พระโพธิญานซึ่งปกติมักปิด แต่วันที่ฉันไป ทางวัดเปิดให้เข้าไปกราบนมัสการใกล้ชิดถึงในเจดีย์ นอกจากได้สวดมนต์เช้ากับพุทธศาสนิกชนที่วัดแล้ว การเดินอ่านบทธรรมตามต้นไม้ในวัดก็ทำให้อิ่มธรรมมากๆ

2.    ที่อุทยานลานหินแตก และผาแต้ม มีป้ายเตือนนักท่องเที่ยวตลอดทางเดินว่า Slippers area* (แปลตรงตัวว่า พื้นที่รองเท้าแตะ) ฉันพยายามหารองเท้าแตะอยู่นาน แต่ไม่มีสักคู่ เอ หรือเขาให้เดินเที่ยวด้วยรองเท้าแตะเท่านั้น รองเท้าผ้าใบ รองเท้าหุ้มข้อ ส้นเตี้ย ส้นสูงห้ามเดินเข้าหนอ

 (* อันที่จริงฉันเข้าใจว่า เขาต้องการเตือนว่าพื้นมันลื่น แต่ฉันก็กวนไปอย่างนั้น ถ้าจะเขียนให้ถูก ต้องเขียนว่า slippery area จ้ะ)

3.    แม้มาเที่ยวนี้จะไม่ได้เห็นแม่น้ำกลายเป็นสองสี ( โขงสีปูน มูลสีคราม) อย่างที่ใคร

ต่อใครดั้นด้นมาดู แต่พระอาทิตย์ลับฟ้ายามเย็นที่โขงเจียมก็สวยงามไม่แพ้ที่ไหน

4.    ขับรถไปไกลมากถึงมากๆ (พูดแบบนางนาคก็ว่า ขับไกล มาก มาก มาก ) เพื่อไปดูอัศจรรย์สามพันโบก อากาศร้อนคลั่งแทบจะกลั่นเหงื่อสามพันหยดตลอดการเดินชมโบกต่างๆ แต่ความสวยงามของธรรมชาติก็ทำให้เรายอมอาบเหงื่อต่างน้ำ

และเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นต้นถั่วลิสงต้นเป็นๆ โดยมีเจ้าบีเทิลน้อยออกมาต้อนรับ

เอนทรีหน้า จะพาไปเที่ยวตลาดน้อยริมทาง ที่น่ารักน่าชังกว่าตลาดปากเซในเมืองใหญ่ที่ใครต่อใครเสน่หานัก

Create Date : 02 พฤษภาคม 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2556 17:11:28 น.		16 comments
Counter : 1694 Pageviews.
Share Tweet