Happy NewYear 2012

เคยไปทำงาน ทำวิจัยตอน เรียน สนุกตอนเห็นเขาตกปลาหมึกบนเกาะนี้

สนุกมาก ยังอยากกลับไปค่ะ

ไปกระบี่มาใช่ปะคะ? เกือบได้เจอกันแล้ว แต่เราลางานไม่ได้อ้ะคุณน้ำอ้อย

ปันหยียังมีเสน่ห์จริงๆ ค่ะ เราก็ชอบ เห็นตั้งแต่เมื่อสิบกว่าปีก่อนโน้นนนน

น้องเหม่อน่ารักมากกกก

เห็นเขาตะปูแล้วนึกถึงหนังเรื่อง เจมส์ บอนด์ รุ่นเก่าค่ะคุณน้ำอ้อย
มีฉากในเมืองไทย กลายเป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยว
แอบขำมุข "ค้อน" มีตะปูต้องมีค้อน 555

เฟ้สบุ๊คของเอิงเป็นแบบ Fan Page เข้าไปคลิก Like
ติดตามข่าวสาร อัพเดทได้นะคะ

เอาภาพบรรยากาศลดราคาสินค้าที่มิลานมาฝาก ช่วงนี้คึกคักมากค่ะ

ตามมาเที่ยวด้วยคนนะครับ
เวลาคุณอ้อยพาเที่ยว
ไม่มีทริปไหนที่ไม่สนุกเลย
ดูจะเก็บเกี่ยวสิ่งละอันพันละน้อย
รวมถึงเรื่องราวประทับใจมาฝากได้เสมอๆเลยครับ

หวัดดีครับคุณน้ำอ้อย...

ตามมาเที่ยวเกาะปันหยีครับ

เคยมาหลบภัยอยู่ที่นี่อะครับ....

ชาวบ้านน่ารัก ธรรมชาติงดงามเสมอเนอะ

ขำตรงที่บอกว่า
"มองเขาตะปูไป ก็ค้อนไป"
น่ะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณน้ำอ้อย

ขออำภัยที่แวะมาเยี่ยมช้าไปหน่อย อัพบล็อกแล้วก็หายศีรษะไปเลย งานเพิ่งจะซา เลยรีบตระเวนเยี่ยมเพื่อน ๆ ต้องขอบคุณมากที่แวะไปแฮปปี้นิวเยียร์ งานเยอะ กว่าจะแวะมาเยี่ยมตอบได้ก็เป็นอาทิตย์เลย คุณน้ำอ้อยสบายดีนะคะ

ตามคุณน้ำอ้อยไปเที่ยวที่ไหนไม่เคยผิดหวังเลย ทั้งสนุกทั้งฮา แถมได้เห็นที่แปลกหูแปลกตาตลอด คุณน้ำอ้อยเก่งอ่ะ อ่านภาษาอิสลามในฟิล์มได้ชัดเป๊ะ ขนาดเราอ่านเฉย ๆ ยังต้องไล่พยัญชนะทีละตัวถึงจะอ่านออกเสียงได้

เห็นภาพภาคใต้แล้วนึกห่วงคนใต้จัง เจอทั้งปัญหาโจร ระเบิดรายวัน แล้วล่าสุดน้ำท่วมใหญ่ แต่ก็ยังดีหน่อยที่หลายแห่งน้ำลดเร็ว ไม่ท่วมขังเป็นเดือนแบบกทม. ได้แต่ส่งกำลังใจไปให้ ขอให้คนใต้ผ่านพ้นปัญหาเลวร้ายไปได้และปลอดภัยทุกท่านค่ะ

“เพื่อนในทีมนั่งคนละบัส พักคนละโรงแรม
เลือกโปรแกรมเที่ยวก็ไม่เหมือนกัน”

เป็นการท่องเที่ยวที่เพิ่งได้ยินคะ เพราะว่าส่วนมากที่เจอ
บริษัทมักจะจัดแบบไม่ให้เลือกอะไรทั้งสิ้น พนักงานที่ไม่ใช่กรรมการจะไม่ค่อยได้เที่ยวแบบนี้
จากหัวข้อด้านบน “ชอบคะ มีให้เลือกโปรแกรมได้ด้วย”

บ้านเราคะพังงา...ไม่ได้ไปปันหยีหลายปีแล้ว แต่กลับบ้านทุกเดือนคะ

คิดเอาว่า ทางใต้หลายจังหวัด
จะมีธรรมเนียมโชว์รูปภาพใส่กรอบเป็นแถว บนฝาผนังบ้าน
บ้านผมก็มี บ้านอา บ้านน้า บ้านเพื่อน มีหมด
รูปรับปริญญา นับเป็นธีมเด่น

วันนี้ รับส.ค.ส.จากคุณดาว แล้ว
เห็นซองปุ๊บ ...ขอ ร้อง ว๊าว

นี่ หากไม่มี ส.ค.ส.ส่งมาให้ อย่าว่ากันนะน้องอ้อย

ขอส่งรูปภาพมาให้แทนละกัน

//www.picpostclub.com/uploads/a31015f.jpg

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย


งานเขียนของคุณอ้อยในแนวนี้
น่าจะมีพอสมควร
ผมว่านำไปพิมพ์เป็นหนังสือก็น่าอ่านครับ

อ่านไปยิ้มไปกับสำนวนการเล่าที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวเลยครับ

เขาตะปู -- อยากไปมากเลย แต่ยังไม่ได้ไปซักที

แมวเหม่อที่เกาะปันหยี -- สวยมากเลย ใส่ถุงเท้าสีขาวด้วย ^ ^

รอยยิ้มเด็กหญิงรร.มุสลิม -- น้องเค้ายิ้มน่ารักดีะ อมยิ้ม อาย ๆเขินกล้อง

รูปรับปริญญา -- เคยไปจ.สุราษ บ้านเล็ก บ้านน้อย ทุกบ้านต้องติดรูปลูกชาย ลูกสาวรับปริญญา เป็นรูปที่มีทุกบ้าน

ตอนหน้ามีพาชิมของอร่อย พังงา กระบี่ เปล่าอ่ะ : )

ปีที่แล้วผมทะเลาะกับตัวเองหลายครั้งครับ
ทะเลาะกับความคิดตัวเอง
คิดวนไปเวียนมาไม่จบ

แต่พอผ่านมันได้
เราก้ได้ปัญญาในการอยู่กับปัญหา
โดยไม่ถูกปัญหาทำร้าย

ผมชอบอารมณ์แบบนี้ครับ

เพราะเวลาเกิดปัญหาในความรู้สึก
ผมชอบเดินเข้าไปชนกับมัน
มากกว่าจบเดินหนีครับ 555

วิธีนี้
อาจจะเจ็บหน่อย
แต่ทำให้เรายอมรับความจริงได้้เร็วครับ

น่าสนใจมากที่คนใต้นิยมติดรูปรับปริญญา เพื่อนในบลอกมายืนยันถึงสองคนแล้ว

รูปของเรา เอาเก็บไว้ในห้องเก็บของ ฝุ่นเขลอะเชียว.... ภูมิใจ แต่ไม่รู้จะติดที่ไหน และก็อาย เก็บไว้ในห้องดีกว่า

1
เนื่องจากทริปนี้ ไปแบบหมู่คณะใหญ่ถึงใหญ่มาก ตอนกินข้าวไม่มีโอกาสถ่ายภาพเลย เพราะเกรงใจลูกทีมที่ร่วมโต๊ะจ้ะ พอนั่งก็ตักกันหมุบหมับ

เราเลยได้มาแต่ภาพวิวที่ชอบ

สวัสดีค่ะคุณน้ำ้อ้อย
เอะ..ขอเรียกคุณอ้อยตามคุณก๋า กะ พี่สินดีกว่า สั้นดิ อิอิ
ขออนุญาตเลยละกันนะคะ^^

อยากจะแวะมาหาหลายวันแล้ว ติดนั่นติดนี่
ไปหาเพื่อนสนิท โม้เพลิน หมดเวลาละ

วันเกิดปีนี้ ได้รับของขวัญจาก น้องหนึ่ง chenyuye
เป็นหนังสือเล่มหนึ่ง ชื่อว่า "กล้องส่องใจ" ค่ะ^^
แกเห็นว่าจินชอบอ่าน ชอบขีด ๆ เขียน ๆ ก็เลยส่งมาให้
แถมมีการบอกว่า หวังว่าจินคงชอบหนังสือเล่มนี้เหมือนกัน

ได้ผลค่ะ อ่านง่าย สบายใจ ผ่อนคลาย หยิบอ่านเล่นติดมือค่ะ
ติดกระเป๋ามาทำงานด้วย 2-3 วัน จบแล้ว
อ่านแล้วอมยิ้ม อ่านแล้วอดคิดตาม คุณอ้อยเป็นคนคิดบวกได้ง่ายจังเลยนะคะ
จินยังต้องฝึกตัวเองให้มากกว่านี้
แม้จะไม่ถึงกับเป็นคนอารมณ์ร้าย แต่เป็นคนขี้หงุดหงิดง่าย
แต่หายเร็ว มีสติ แต่ช้า ค่ะ 5555

บันทึกถึงเธอ..เบียฑริช เป็นของคุณอ้อยใช่มั้ยคะ
ถ้าจำไม่ผิด คุณก๋าเอามารีวิวที่บล็อกครั้งหนึ่ง
อยากจะไปสอยมาอ่านตามคุณก๋ามาก
ติดที่มีหนังสือในกรุสมบัติตัวเองรอคิวเยอะ
แล้วผลัดวันประกันพรุ่ง จนลืมไปเลย

มาอ่าน "กล้องส่องใจ" เล่มนี้แล้ว
ทนไม่ไหวละ ต้องไป "บันทึกถึงเธอ เบียฑริช" มาไว้ก่อนซะแล้ว

ได้เรื่องยังไง ไปเสาะหาได้ไม่ได้ เดี๋ยวมาส่งข่าวค่ะ^^

สวัสดีจ้ะ…น้ำอ้อย

โอ้ว!!! ไปปันหยีมาเหรอเนี้ย
เป็นทริปบริษัทที่สรรค์สร้างจริงๆ
ถ้าพนักงานที่บริษัทหนึ่งเห็นแบบนี้
คงจะต้องเรียกร้องกันบ้างล่ะ
แต่ก็ไม่มีงบขนาดนี้อ่ะนะ
แค่เกาะเสม็ดยังพาไปไม่ไหวเลย…

ปันหยี เป็นที่ท่องเที่ยวในฝันของหนึ่งเลยนะ
อยากไปมาก……
ยังคิดว่าแอร์เอเชียเปิดรูทตรังขึ้นมาใหม่
เอาไว้ตั๋วถูกๆ เมื่อไหร่จะจองไปเที่ยวบ้าง

หนึ่งชอบเที่ยวทะเลนะ
แต่เสียดายว่าถ่ายรูปทะเลไม่สวยอ่ะ

อ้อยจิตใจดีไงเลยเข้าถึงบทสวด ^_^
เห็นเรือเหงื่อออกแล้วนึกถึงตัวเองที่มือแฉะบ่อย ๆ เลยจ้ะ
เรือคงเหนื่อยที่ต้องวิ่งหลายเที่ยว ^^

รูปโคลสอัปน้องหนูสาวน้อยนางเดียวน่ารักมากเลย
แถมโรตีก็น่ากินมาก ๆ