มองดูรอบกาย รายถนน คนเดินผ่าน มองเห็นรอบรถ ก็พบคำว่า "กูก็รีบ..." ถึงได้ฉงน หากเราเป็นคนหนึ่งที่รีบก็จะมองไม่เห็นโอกาส แต่ถ้าได้มีโอกาสหยุดคิด สักครู่แล้วจะพบว่า เงินล้านกองอยู่ตรงหน้า 

ภาพ wikipedia

ประการแรก เรามักจะถูกสอนว่าให้มีสติอยู่เสมอ คนที่รีบเร่งทำอะไรอย่างไม่มีสติ คิดเร็วพูดเร็วทำเร็ว บางครั้งก็ทำออกไปโดยเหมือนไม่คิดอะไร บอกให้เขาทราบว่า คุณไม่มีสติอยู่นะใจเย็นๆก่อน บ้างก็เหมือนบอกคนกำลังเมา อยู่ว่าคุณเมาอยู่นะ เขาก็จะตอบว่าผมไม่เมา ตกลงว่าเมาไม่เมาไม่เกี่ยวกับผมแล้วกัน ผมจะหาเงินหละ  คนในเมืองที่มีชีวิตที่เร่งรีบ ทุกอย่างจะไม่ปราณีต
   การกินเป็นอย่างแรก มีอาหารอะไรก็ใช้วิธีกินให้อร่อย กินให้อิ่ม อะไรด่วนๆเอามาก่อน ซึ่งบางครั้งก็เป็นพิษโดยไม่รู้ตัว เช่น นมในนมฮอร์โมนที่เหมาะสำหรับวัวลูกอ่อน ไม่เหมาะกับคน ในไก่มียาปฏิชีวนะที่อยู่ในขบวนการเลี้ยงสัตว์ สองอย่างนี้เป็นตัวหลักในอุตสาหกรรมอาหาร
เดินออกนอกบ้าน ในเบเกอรีก็จะมีนม ในกาแฟก็ต้องใส่นม ในชาก็ใส่นม ในแฮมเบเกอร์ก็มีชีสที่ทำจากนม แม้แต่ขนมไทยที่วางขายก็ใส่.. ไก่นี่ก็อยู่รอบกาย กระเพราไก่ไข่ดาว ไม่ต้องผ่อนนะ เพราะตายผ่อนส่ง นอกจากหนังไก่ที่อุดมด้วยไขมัน เนื้อยังอุดมด้วยยาฆ่าแมลงและสารที่ทำให้เกิดภูมิแพ้ ใครแพ้อะไรง่ายๆ ลองงดสองอย่างนี้นะครับ ต้องลองสัก 2 สัปดาห์ ถ้าเห็นผลให้ลงมาโพสต์เป็นกำลังใจให้คนอื่นๆด้วย
 การเสพสุข เรามองถึงอะไรที่ทำให้มีความสุขทั้ง ตา หู ใจ และปาก มองดูรอบกายก็จะเห็นป้ายโฆษณาที่แอบแฝงอยู่ทุกที่ ไม่ว่าจะเป็นถนน ในเว็บหรือ ในอาคารสำนักงาน หลายคนก็บอกว่าไม่มองก็ไม่เห็นเป็นอะไร แต่จิตจะรู้เราเข้าใจการมีอยู่ของสิ่งเหล่านั้น มันจะอยู่ในจิตใต้สำนึก แล้วจะผุดขึ้นมาเมื่อเราฉุกคิด กินอะไรดีหนอ  ชีสไบค์ดีกว่า หรือ ขนมจีบซาลาเปา  เวฟด้วยไหมคะ คุ้นเนอะ 
 เสียงเพลงไพเราะต้องมาคู่กับคนหน้าหล่อ ฟังเพลงทั้งที่ต้องเสียงดีและหน้าตาดี กลายเป็นว่าฟังเพลงหรือ มองหน้ากันแน่ ถ้าแยกไม่ออกหรือ บอกว่าสองอย่างนั่นหลงอยู่แน่ๆ ถ้าจำได้ ก็ต้องไปซื้ออะไรเกี่ยวกับนักร้องคนนั้นที่เป็น Presentor ถ้าเอาซาลาเปาลูกหนึ่งมาตั้งไว้ บอกว่ามันอร่อยที่สุดในโลก คงมีคนเชื่อน้อย เพราะอย่างแรก ทีวีให้กลิ่นออกมาไม่ได้ แต่ถ้ามีหนุ่มหล่อมาบอก ก็น่าหม่ำขึ้นเยอะ
หลายสิ่งเราบริโภค โดยไม่ได้บรรจงมาก ปล่อยให้มันผ่านเข้ามาทั้งเป็นประโยชน์และโทษ โดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ ผู้ผลิตเขาไม่อยากให้เราซื้อโดยการตั้งใจเพราะจ่ายน้อย ประหยัดเยอะ แต่สิ่งที่อย่างให้เกิดคิอ จ่ายเยอะ ประหยัดน้อย

ประการที่สอง คือ Place มันเป็นกลยุทธ์การผูกขาด เคยไปงานแสดงสินค้าไหมครับ ต้องกินอะไรที่ไม่อร่อย เรียกว่า "กินกันตาย" แพงก็แพง ไม่กินก็หิว รู้อย่างนี้ห่อข้าวมากินดีกว่า สิ่งเหล่านี้มีอยู่รอบกาย เวลาเดินทางเราเลือกไม่ได้ ถ้าไม่เตรียมตัวก่อน เดินทางก็ผ่านรู้สะดวกซื้อ เข้าไปก็มีแต่นมกับไก่ และน้ำหวาน ไปต่างจังหวัดก็เริ่มพบปั้มน้ำมันมีแต่อาหารเวฟ  กินปลาแล้วฉลาด แต่กินปลาที่ตายมาแล้ว 4-5 เดือนแช่อยู่ในช่องแช่แข็ง มันฉลาดหรือไม่ วิตามิน เกลือแร่คงไม่เหลือแล้ว  เมื่อกลุ่มทุนมีพลังอยู่มากมาย การกินการอยู่ก็ถูกผูกเข้าเป็นปม จะต้องอะไรก็มีให้เลือกไม่กี่อย่าง อย่างไรก็ต้องซื้อของเขา เขายึดตัว Place ไว้หมดแล้ว ผ่าน ขายเหล้า พ่วงเบียร์ เชียร์น้ำดื่ม

สำหรับคนทั่วไปแล้วตัว Place ก็เป็นสิ่งที่เขาเรียกว่า "ทำเลทอง" ตัวนี้ต้องมีเงินทุน ถ้าเป็นพ่อค้าแผงลอยก็ต้องเช่าที่เป็นรายวัน ใหญ่หน่อยก็เช่ารายเดือน ทุนหนาก็เซ้ง  คือ ทำเลทอง ทำอะไรก็ค้าขึ้น แต่ต้องให้ถูกโซนแล้วจะรุ่ง   ส่วนประการแรกนั้นพูดง่ายๆคือ อะไรที่ทำให้สติแตกหรือ ก็คือ สื่อทุกรูปแบบ หนักสุดก็คือ Internet เพราะมันสามารถพาเราไปในวังวนที่ไม่มีที่สิ้นสุด มีหน้าต่าง Pop-up โผล่ ขึ้นมาจำนวนมาก ลิงค์ไปยังหน้าเว็บเพจอื่นๆอย่างมหาศาล กว่าจะรู้ตัวอีกที่ต้องปิดหน้าต่างเป็น 20-30 หน้าต่าง แต่เมื่อเทียบกับทีวีแล้วคุณมีสิทธิเลือกเพียงเลขตัวเดียว 3,5,7,9,11 ถ้าคุณติดทีวีดาวเทียมก็จะมีช่องเป็นร้อย แต่ก็ไม่รู้จะดูอะไร

ด้วยความสับสนวุ่นวายนี้ ถ้าคุณมีสติขึ้นมาก็จะทราบว่าอะไรจะขายได้ ตามที่คุณถนัด นี่คือ คำตอบ