นี่หละเป็นตัวเด็ดที่ทุกคนอยากรู้ว่าจะทำอย่างไร คำตอบนั้นมันขึ้นว่าจะแก้ตัวไหนก่อน ถ้ามีเวลาแล้วจะมีเงินแน่หรือ
หรือจะให้มีเงินก่อนค่อยมีเวลา นั่นก็ขึ้นกับว่าคุณจะตัดสินใจเอาอย่างไร มาเริ่มกันเลยไหมครับ
 
มีเวลาก่อนแล้วถึงจะมีเงิน ในขั้นตอนนี้ก็ต้องเริ่มการขจัดขบวนการที่ทำให้ปฎิบัติการไร้เวลาเกิดขึ้น ทุกๆเช้าที่ผมมองตาคนที่เดินทางผ่านรถไฟฟ้า ผมไม่เคยเห็นแววตาให้เลย ไม่มีใครสบตาผมแบบเป็นมิตร ต่างก็มองด้วยสายตาที่ว่า "อย่ามาขวางฉันนะ ฉันกำลังรีบ ต้องไปให้ทันแล้ว อย่าพึ่งมายุ่งกับฉัน "
มันหมายถึงภาระที่ถูกบีบคั้นทุกเช้า เมื่อไปถึงที่ทำงานก็เหมือนการเข้าเส้นชัย บางวันก็เข้าเส้นชัยช้าก็หมายถึงได้รับตัวแดงคือ สายอีกแล้วเรา การงานไม่เจริญก้าวหน้าอีกแล้วซิ เจ้านายจะว่าเราไหม ผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้วความคิดนั้นก็ยังอยู่ (นับ 1) หิวก็หิวต้องหาอะไรโซ้ยซะหน่อย ว่าแล้วก็ขยับตัวไปเขมือบขนมที่เตรียมมาไว้ เพราะว่าบนรถไฟฟ้า มันโซ้ยอะไรไม่ได้ ข้างล่างสถานีมันขายขนม แต่บนมันไม่ให้กินแล้วจะกินตอนไหนหละก็ถึงที่ทำงานนี้หละ (นับ 2)
ว่าแล้วก็ตั้งสติ ทำงานดีกว่าเรา จะ LINE มันก็เด้งมา ใครแชตเข้ามาหว่า (นับ 3) กว่าจะกลับมาจะหันกลับมาทำงานอีกทีก็ผ่านไป 9 โมงกว่าๆแล้ว และแล้วก็เปิดเช็คอีเมล เจอไป 50 ฉบับ เมลเราทำไมมีแต่ Spam ทั้งนั้น ขายของ ลดความอ้วน ขายยาXXX วันนี้ไม่มีใครต่อติดเข้ามา ว่าแล้วก็เปิด Face เช็ค Wall มีใครเอาอะไรมาติดกำแพงเราบ้าง  เคยลองเอาหน้าจอมาต่อไหมว่ามันยาวขนาดไหน ถ้าเอาหน้าจอมาต่อเรียงกันว่ากันได้ว่ายาวถึงเพดานกันทุกคน (นับ 4) ว่าแล้วก็ทำงานอย่างเคร่งเครียด
อะเงยหน้าขึ้นมาก็เกือบเที่ยงแล้ว ไปโซ้ยข้าวเที่ยงดีกว่า กินแถว Office ไม่ได้หรอก มันไม่อร่อย ต้องไปให้ไกลนิดหนึ่ง ตอนเช้ามันทุกแล้วขอสุขบ้าง กว่าจะไปถึงร้าน เหม คิวมันยาวเหลือเกิด เอามือถือมา Face บ้างก็ดี กินไปคุยไป  (นับ 5)  มันจบต้องตบด้วยของหวาน ร้านนี้หละเด็ด กลับไปถึงก็บ่ายแล้ว เติมแบตเต็ม ขอเวลาชาร์จเพิ่มนิดนะ ว่าแล้วก็เริ่มง่วงเพราะเมื่อคืนดึกไปหน่อย อีกครั้งที่ต้องเดิมไปเติมกาแฟอีนเข้าเส้นเลือด (นับ 6) ช่วงบ่ายนี่หละปราบเซียนดีหนักเพราะมันยาวกว่าชั่วโมงทำงานตอนเช้ามาก แต่ไหนๆเข้าจ้างมาก็ต้องทำงานกันให้เต็มที่หน่อยนี่หละเวลาทำงานจริงๆก็ครึ่งวันเท่านั้น
เย็นก็ต้องขึ้นรถขนหมูอีกแล้วเรา ตอนเช้าไม่ว่าหอมเชียว ตอนเย็นนี้มันรวมรส รวมกลิ่นทุกเส้น ไหนๆเลิกงานแล้วก็ขอไปเดินเที่ยวนิดหนึ่ง เพราะรถมันติด กลับไปเร็วก็เท่านั้น เข้าห้างไปกระเป๋าแฟบไปทีเดียว กว่าจะกลับไปถึงบ้านก็สี่ทุ่มแล้ว (นับ 7) เช็ค Face นิดหน่อยดีกว่า เล่นเน็ตดุไปดูมาก็เข้าไปห้าทุ่มค่อยอาบน้ำ (นับ 8) พออาบน้ำเสร็จก็ยังไม่ง่วง แล้วก็เริ่มหิวอีกแล้ว ไปหาซ้อเจ็ดดีกว่า ร้านซ้อเจ็ดมีขนมจีบ ซาลาเป๋า นึ่งค้างคืน ไส้กรอกเหี่ยวแต่ก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรโซ้ย กว่าจะเข้าบรรทมก็เที่ยงคืนแล้ว (นับ 9)

ปฏิบัติการไร้เวลา สำเร็จด้วย เลบมงคลคือ เลข 9 แล้วจะให้แก้อย่างไรหละ มันเยอะไปนะ บายดีกว่า
ผมอยากเล่าเรื่องของเพื่อนผมคนหนึ่งที่เป็นเจ้าของเว็บชื่อดัง เขาทำงานอยู่รัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง เขาตื่นเช้ามาตีห้า เดินทางแต่เช้าตรู่ มาถึง Office ตอน 7 โมงเช้า ยังไม่เข้างาน เขาทำงานส่วนตัวก็เว็บนี้หละครับ ก่อนเข้างานนิดหนึ่งก็ไปกินข้าวเรียบร้อย เข้างาน 8:30 ด้วยความสดใส เที่ยงก็รีบกินข้าว เหลือเวลานิดนึ่งก็คิดงานต่อ บ่ายก็ลุยงานต่อ พอเลิกงานแล้วก็ไปออกกำลังที่ฟิตเนต รอแฟนไปพลางๆ กลับบ้านก็ตอน 2 ทุ่ม พอถึงบ้านก็รีบจัดการงานบ้านที่ค้างไว้ ที่บ้านจึงไม่มีปัญหากวนใจ แล้วพอสี่ทุ่มก็รีบนอน นั่นก็จบไปแล้วหนึ่งวัน เขาแทบไม่มีเวลาดูทีวี หรือ Line กับใครมากๆ
ป่านนี้น่าจะได้เป็นหัวหน้ากอง แล้วธุรกิจก็เจริญก้าวหน้า รอวันตัดสินใจว่าจะเลือกทำอะไรดีที่สุดแล้ว

เมื่อคุณมีเวลาว่าง คุณก็จะได้ทำงานอดิเรกที่ชอบ และสามารถหารายได้พิเศษเพิ่มด้วย  นั่นทำให้คุณมีความสุขมากขึ้นด้วย

เหนื่อยแล้วไว้ต่อตอนถัดไปครับ