บันทึกไม่ลึกลับ ... หน้าที่ 11 สวัสดีค่ะ วันแห่งความรักผ่านไปแว๊ปๆ ก็เป็นเหมือนวันธรรมดาวันหนึ่ง สำหรับวัยอย่างเรา ความรักที่มีก็ไม่ได้เพิ่มขึ้น หรือลดลง รักอยู่เท่าไร หรือเท่าไร ก็ยังอยู่เท่านั้น และแบบนั้น เต็มเปี่ยมอยู่เสมอ อิอิ เราหมายถึงความรักที่มีต่อคนในครอบครัว และคนรอบข้าง รักไปเถอะ เพราะผลลัพธ์นั้น จะดีต่อตัวเราเอง เพราะรักแล้ว ก็ให้อภัยกันได้ง่าย ทำให้สบายใจ ไม่เก็บมาผูกโกธร ผูกเจ็บ ซึ่งเป็นการทำร้ายตัวเองทั้งทางตรงและทางอ้อม ระยะนี้อากาศอุ่นขึ้นมานิด แถมมีฝนอีก หิมะละลายหมด ทำให้บรรดาสมาชิกรอบๆบ้านสับสน เมือวันก่อนไก่งวงฝูงใหญ่มาเยี่ยมเยียน อืม! ยังไงกันนี่ หรือว่าอากาศจะอุ่นขึ้นจริงๆ เพราะพวกเค้าจะมีสัมผัสพิเศษที่รับรู้เกี่ยวกับินฟ้าอากาศได้ล่วงหน้า The Best Pad Thai ขอเกริ่นก่อนว่า หน้านี้ ไม่ได้เป็นรีวิวอาหารนะคะ เป็นแค่เพียงบอกเล่าถึงอาหารจานโปรด ที่ทำบ่อยที่สุด และต้องเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ด้วย เพราะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา สูตรนี้ ถูกใจสมาชิกที่บ้าน เพราะรสชาติลงตัว ไม่ต้องเติมเครื่องเคราอะไรอีก เครืองปรุงอื่นๆคลิ๊กดูได้ที่ภาพค่ะ เราจะไม่นำมาเขียนอีก เพราะเชื่อว่า เพื่อนๆคงจะคุ้นกันอยู่แล้ว สำหรับน้ำซอสสูตรนี้ เจ้าของสูตรบอกไว้ว่า ให้ใช้กับเส้นเท่าไร ซึ่งมันเป็นการตอบโจทน์เราอย่างลงตัว ไม่ต้องคอยผัดไป ชิมไป เติมโน่นนี่นั่นไป ซึ่งกว่าจะได้ที่ ทำเอาชิมจนอิ่มไปก่อน หรือไม่ก็ ชิมไปเติมไป ชิมจนลิ้นชา แยกแยะความแตกต่างไม่ค่อยออกแล้ว Click ดูวิธีทำได้ที่ภาพค่ะ เครื่องปรุงน้ำซอส น้ำปลา 3 ช้อนโต๊ะ (เราลดมาเหลือแค่ 2 ช้อนโต๊ะ) น้ำตาลปีป 2 ช้อนโต๊ะ น้ำส้มมะขามเปียกเข้มข้น 1 ช้อนชา น้ำสะอาด 1/4 ถ้วย เพิ่มได้อีกทีละนิดๆ ถ้าเส้นยังแข็งและเหนียว ศรีราชาซอส 1 - 2 ช้อนชา หรือจะใช้พริกป่นแทนก็ได้ ถ้าเป็นเส้นแห้ง ใช้เส้น 4 oz. แต่ถ้าเป็นเส้นสด ใช้เส้น 8 oz. สำหรับเครืองปรุงอื่นๆ เราจะไม่นำมาเขียนอีก เพราะเชื่อว่า เพื่อนๆคงจะคุ้นกันอยู่แล้ว เราใช้เส้นของบริษัทนี้ เพราะเส้นเหนียวนุ่ม และไมมีกล่ิ่นสาปของแป้งเวลาทาน เส้นบางยี่ห้อ ถึงแม้จะบอกว่า เหมาะสำหรับผัดไทย แต่พอทำออกมาแล้วเวลาทาน จะมีกลิ่นสาปๆของแป้งขึ้นมาขึ้นมาให้ได้กลิ่นแตะปลายจมูก ทำให้เสียอรรถรสของผัดไทยไปเกือบหมด สำหรับเส้นถุงนี้ หนักถุงละ 16 oz. จะแบ่งทำตามสูตรได้ 4 ครั้งพอดี สำหรับซอส เราจะใช้ของศรีราชาพาณิชย์ ชึ่งแถบที่เราอยู่ ค่อนข้างจะหาซื้อยากหน่อย ถ้าถามว่า ซอสชนิดนี้ มีวางขายมากมาย ทำไมไ่ม่ใช้ คำตอบก็คือ ตรานี้ เราคุ้นเคยมาตั้งแต่็นเด็ก เราไปโรงเรียน ต้องเดินผ่านร้านที่ทำซอสนี้ขายทุกวัน พูดถึงซอสศรีีราชาแล้ว ทำเอามีเรื่องเล่ามากมาย แต่ไม่ได้เกี่ยวกับการทำซอสเลยสักนิด เป็นเพียงแค่ความทรงจำในวัยเด็ก .... ได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมญาติที่ศรีราชาเมื่อหลายปีก่อน สภาพบ้านเมืองเปลี่ยนไป ไม่มีเค้าเดิมหลงเหลือไว้ให้จำได้สักเท่าไร เมื่อก่อนซอสศรีราชานี้ ทำขึ้นที่อำเภอศรีราชานี้เอง เป็นห้องแถวคูหาไม้ๆอยู่ที่หัวถนน จำไม่ได้แล้วว่า ชื่อซอยอะไร แต่ซอยสั้นๆนี้จะไปจบลงที่ชายหาด มีืชือเรียกสมัยนั้นว่า แหลมฟาน เห็นเขาเด็ดพริก ปลอกกระเทียม เอามาวางผึ่งไว้ในกระด้ง เตรียมเป็นวัตถุดิบ เมื่อยามเดินผ่านไปโรงเรียน จนกลายเป็นภาพที่ชินตา จากการที่เป็นศิษย์เก่า วจนคาม และเซ็นต์ปอลคอนแวนต์ ที่ศรีราชา ตั้งแต่วัยประถมจนจบมัธยม มาคิดคำนวนดูก็ 14 ปี นับว่านานพอ จนสมองของเรายอมบันทึกไว้ให้เป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว รุ่นเราเป็นรุ่นแรกที่จบจากเซ็นต์ปอล รุ่นที่ไปแข่งกีฬาที่ชลบุรี แล้วขากลับ รถบัสที่รับนักเรียนกลับจากการแข่งขัน ได้เกิดอุัตติเหตุพลิกคว่ำบนท้องถนน ทำให้เราต้องเสียเพื่อนร่ามชั้นไปคนหนึ่ง เหตุการณ์ก่อนรถจะออก ใครๆก็แย่งกันอัดยัดเยียดเข้าไปในรถ เพื่อจะกลับศรีราชา เพราะเป็นเวลาเย็นแล้ว ทุกคนอยากจะกลับบ้าน เบียดเสียดดันกันเข้าไป ขนาดล้นออกมาถึงบันไดรถ เราก็พยายามจะเบียดเสียด จะก้าวไปยืนที่ขั้นบันไดรถให้ได้เหมือนกัน แต่บันไดรถไม่มีที่ืยืนอีกแล้ว เลยตกรถเที่ยวนั้น คนที่เบียดเสียดขี้นไปได้เป็นคนสุดท้ายก็คือ เพื่อนเราคนที่เสียชีวิต เราไม่เข้าใจว่า รถพลิกคว่ำกี่ตลบ ทำไมเพื่อนเราที่ยืนอยู่ที่เชิงบันได ร่างของเธอจึงไปอยู่ที่กลางรถได้ เราเห็นจากที่มีเจ้าหน้าที่เข้าไปอุ้มร่างของเพื่อนออกมา ถึงเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานแคไหน เราก็ไม่เคยลืมเหตุการณ์ในเย็นวันนั้นเลย ขอให้เพื่อนไปสู่สุขตินะ ในอดีต สถานที่ตั้งของโรงเรียนวจนคามนั้น ด้านหน้าติดถนน ด้านหลังติดทะเล ทำให้ไม่สามารถขยายโรงเรียนให้พอเพียงกับจำนวนนักเรียนทีมีเพิ่มขึ้นทุกๆปีได้ ทั้งด้านที่ติดทะเล ก็ถูกคลื่นเซาะกัดกร่อนชายหาด กินลึกเข้ามาทุกวัน ทางโรงรียนจึงหาทำเลทำเลสร้างโรงเรียนใหม่ ซึ่งก็ได้แผ่นดินผืนใหม่ ชึ่งมีเนื้อที่กว้างขวางกว่า และอยู่ชายภูเขา ไม่ไกลจากกันเท่าไรนัก แค่ต่างอำเภอ เปลี่ยนชื่อโรงเรียนจาก วจนคาม มาเป็น เซ็นต์ปอลคอนแวนต์ ตามชื่อคณะของนักบวชคณะ เซ็นต์ปอล ที่มาที่บริหาร และเป็นเจ้าของโรงเรียน ท่านจะแต่งชุดขาว มีหมวก ด้านขวา และซ้ายของหมวกที่ห้อยยาวลงมา จะถูกตลบขึน โค้งงอ คล้ายๆปีกนก เราเรียกชือท่านโดยใช้คำว่า มาเซอร์นำหน้า ช่วงแรกๆตอนทีได้ที่ดิน นักเรียนที่โตหน่อย จะถูกเกณท์มาช่วยถอนหญ้า เก็บหิน ได้ออกกำลังกายเรียกเหงื่อกันบ้าง พอเป็นพิธี เพื่อปลูกจิตสำนึกในการร่วมมือ ร่วมใจ ให้นักเรียนมีความภูิใจว่า มีส่วนร่วมในการย้ายโรงเรียนในครั้งนี้ด้วย มาเข้าเรืองละค่ะ เป็นตอนชีวิตเด็กประจำที่วจนคาม ปัจจุบันนี้ สถานที่เคยเป็นโรเรียนคงจะลืมเลือน ลบหาย ไปจากแผนที่แล้ว (กระมัง) ถ้าไปจากตลาดแล้วเลี้ยวขวา ตรงวงเวียนหอนาฬิกา จะถึงโรงเรียนเราก่อน ถึงโรงพยาบาล สมเด็จ ณ ศรีราชา เยื้องจากโรงเรียนไปหน่อย ฝั่งตรงข้ามจะมีบ้านปลูกอยู่บนเขา ดูจากภายนอกะสวยมาก มีป้ายติดไ้ว้ที่หน้ารั้วว่า กระท่อมตากับยาย ถนนสายเดียวกันนี้ จะผ่านหมู่้บ้านเล็กๆ เรียกกันว่า บ้านใน แล้วถัดไป จะเป็น โรงพยาบาลสมเด็จ ปัจจุบันนี้ ไม่มีร่องรอยที่เคยเป็นโรงเรียนหลงเหลืออยู่แล้ว นอกจากความทรงจำที่บอกว่า ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่นี่เคยเป็นโรงเรียนของเรา ในช่วงวัยละอ่อน เนื่องด้วยบ้านอยู่ในสวน ไกลจากเรียน พ่อกับแม่เห็นว่ายังเล็กนัก ให้อยู่ประจำเลยที่โรงเรียนจะสะดวกกว่า ชีิวิตช่วงนั้นเรียบง่าย มีระเบียบ ตื่นเช้า ทำธุระส่วนตัว ทานอาหารเช้า และเข้าห้องเรียน อาหารมื้อเช้านั้น มีอยู่ชนิดหนึ่งที่เราไม่ค่อยชอบเอาเป็นอย่างมาก คือกุนเชียง จากสีและกลิ่น เราเปรียบเทียบมโนเอาว่า มีกลิ่นและลักกษณะเหมือนน้ำหมากของยาย ทำให้ไม่ค่อยจะเจริญอาหารเท่าไรในมื้อนั้นๆ ช่วงเวลาที่ชอบคือช่วงหัวค่ำ ก่อนจะเข้านอน เด็กๆทุกคนจะมีกระป๋องน้ำส่วนตัวคนละกระป๋อง ซีงมีน้ำอยู่ครึ่งกระป๋องและขันน้ำ หิ้วกันขึ้นมาหลังจากอาบน้ำเสร็จกันในตอนเย็น นำมาไว้มี่ระเบียงห้องนอน สำหรับแปรงฟันและล้างเท้าก่อนจะเข้าโรงนอน โรงนอนนั้นจะอยู่ชั้นบนของห้องเรียน มีเตียงวางต่อกันเป็นแถวยาว เสาของเตียงทั้งสี่ด้านมีไว้สำหรับผูกหูมุ้ง ก่อนจะเข้านอน เราชอบอ้อยอิ่งที่ระเบียง ชมทะเลในยามค่ำคืน ผิวทะเลเงียบสงบ นานๆจะได้ยินเสียงเรือยนต์ซึ่งแล่นผ่านไปมา ทางด้านหลังขวามือของโรงเรียน จะมีหมู่บ้านของชาวประมง ซึ่งตั้งอยู่ในทะเล แสงไฟวับๆแวมๆส่องลอดออกมา เราไม่แน่ใจว่าเป็นหมู่บ้านหรือเปล่า ห็นตั้งอยู่ในทะเล และน้ำคงจะลึก แสงไฟยามค่ำคืนจากหมู่บ้าน จะเเข่งกับแสงดวงดาวบนท้องฟ้าในคืนเดือนมืด ดูงดงาม แถมมีกลิ่นทะเลบางๆ ลอยมาผสมสาน มันให้ความรู้สึกชอบ และถูกใจอะไรทำนองนั้น บอกกับตัวเองว่า ชอบบรรยากาสแบบนี้นะ มันแตกต่างกันกับที่บ้านสวน ครั้นพอโตขึ้นมาหน่อย พ่อกับแม่เห็นว่าเราพอจะเดินมาโรงเรียน และช่วยตัวเองได้บ้างแล้ว จึงเปลี่ยนมาเป็นเช้าไป - เย็นกลับ โดยพ่อจะมาส่งและมารับทุกวัน ช่วงที่เรียนอยู่ที่วจนคาม เราทำวีรกรรมไว้มากมาย ขอยกพอที่จะเล่าสู่กันฟังได้เพียงนิดหน่อย นอกนั้นเอามาเล่าไม่ได้ค่ะ เขินหนักมาก อิอิ วิธีทำโทษนักเรียนที่ชอบคุยในห้องเรียนคือ ต้องออกมายืนหน้าชั้น แต่ไม่ใช่ยืนเปล่าๆนะคะ ปากต้องคาบไม้บรรทัดด้วย แขนสองข้างต้องกางออก ยืนอยู่แบบนั้นจนกว่าคุณครูจะพอใจ ส่วนมากเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นในช่วงชั่วโมงสุดท้ายก่อนเลิกเรียน บางครั้งเราก็ถูกเพื่อนแกล้ง โดยอกว่า "เธอพูด" เราซึ่งกำลังปิดปากเม้มสนิท จึงต้องเปิดปากตอบโต้ไปว่า "เราไม่ได้พูดนะ" แค่นี้เอง ที่นี้ละ เข้ากับดักของเพื่อนเลย โดนฟ้องครู ต้องถูกออกไปยืนคาบไม้บรรทัต กางแขนอยู่หน้าชั้น และได้ท่าใหม่เป็นของแถมอีกคือ ต้องยกขาข้างหนึ่งด้วย พูดง่ายๆก็คือ ยืนขาเดียวนั่นแหละค่ะ ตอนนีลองมาทำอีกบ้าง อย่างอื่นพอทำได้ แต่ให้ยืนขาเดียวนี่ ทำไม่ได้แล้วค่ะ ตามวัย 555 วิธีทำโทษอีกวิธีหนึ่งก็คือ วิ่งรอบสนามกีฬาหน้าโรงเรียน ซึ่งใช้สำหรับนักเรียนที่ทำการบ้านไม่เสร็จ ส่วนมากจะเป็นวิชาเลขในช่วงเช้า ที่ทำไม่เสร็จกันใช่ว่า จะขี้เกียจ แต่เป็นเพราะทำไม่ได้บ้าง ไม่เข้าใจโจทน์บ้าง จะโดนวิ่งกันจนฝุ่นตลบ 3 รอบบ้าง 5 รอบบ้าง และเราก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย อายก็อาย สนุกก็สนุก ไม่ใช่มีแต่เพียงห้องเรานะคะ ห้องอื่นๆก็โดนเหมือนกัน กิจวัตรก่อนกลับบ้านทุกเย็น คือท่องสูตรคูณ แม่ 2 ถึงแม่ 12 ท่องพร้อมกันทั้งห้อง เสียงดังฟังชัด เลยทำให้จำได้มาจนทุกวันนี้ เครื่องคิดเลขชิดซ้ายไปเลย สมองเราคิดได้เร็วกว่า ไม่ต้องกดดัวเลขให้เสียเวลาด้วย ครูที่สอนมีแเพศหญิง เว้นแต่ชั่วโมงพละ จะมีครูผู้ชายจากโรงเรียนอัสสัมชันมาสอน ก็ไม่มีอะไรมาก นอกจากเข้าแถว ออกกำลังกันหยองแหยง ยกแขนบ้าง ยกขาบ้าง กระโดดกันบ้าง ตามเสียงนกหวีดที่เป่าให้จังหวะ ปีนี้คงจะเป็นปีที่เขาทำนายกันว่าเป็น Warm winter จริงๆ เพียงแค่ปลายเดือนกุมภา อากาศก็ดูท่าทางจะอุ่นขึ้น แต่ก็ยังไว้ใจนักไม้ได้ หิมะมาเร็ว และละลายเร็ว ตามเก็บรูปมาไว้ดูเล่นๆ แทบจะไม่ทัน ขอเล่าต่ออีกสักสองเรื่อง สำหรับความทรงจำที่โรงเรียน วจนคาม ในตอนนั้น อาหารมื้อกลางวันที่อร่อยที่สุดในสามโลก คือข้าวต้มปลาของป้าเชียน ป้าท่านมีบ้านอยู่ในรั้วของโรงรียนด้านทีติดถนน พอเข้าประตูโรงเรียนบ้านของป้าเชียนจะอยู่ขวามือ ตัวบ้านต่อเติมออกมาทำเป็นร้านขายอาหารและของหวาน ก็เป็นข้าวต้มปลาธรรมดาๆ ขายถ้วยละ 50 สตางค์ เด็กๆมายืนต่อแถวกันยาวเชียวเวลาพักเที่ยง ส่วนลุงขายไอติม เราชอบไอติมน้ำกระทิถั่วดำมากเป็นพิเศษ ซื้อมาแล้วก็ทานไปลุ้นไป อยากให้ได้เป็นไม้แดง เพราะจะได้ฟรีอีกหนึ่งแท่ง ในระยะหลังๆที่โรงเรียนย้ายออกไปแล้ว เวลาใช้ถนนเส้นนี้ และผ่าน้านของป้าเชียนทีไร ทำให้นึกถึงเวลาเก่าๆ ที่เคยอยู่ ตอนนี้คงจะเงียบเหงา ไม่มีอีกแล้ว เสียงเด็กๆที่วิ่งเล่นกันเจี้ยวจ้าว ที่เคยช่วยให้ลุงกับป้าไม่เงียบหงา วีรกรรมอีกชิ้นหนึ่ง ที่เราทำไว้ในช่วงทีเป็นเด็กประจำคือ พาเพื่อนที่เป็นเด็กประจำด้วยกันหนีออกจากโรงเรียน เราไม่เคยได้สำนึกเลยว่า ได้ทำให้พ้อแม่ พี่ป้าน้าอาของเราเดือดร้อนกันแค่ไหน ถีงกับต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกันทีเดียว ได้มาสำนึก ก็ตอนที่มานั่งเขียนอยู่นีแหละค่ะ เรื่องมีว่า เพือนทั้งสามคนคิดถึงบ้านมาก คนหนึ่งมีบ้านอยู่ที่กรุงเทพ ส่วนอีกสองคนเป็นพี่น้องกัน มีบ้านอยู่ที่ชลบุรี ความที่สงสารเพื่อน เราจึงรับอาสาช่วยเพื่อนให้สมหวัง ดังนั้นพอโรงเรียนเลิกของเย็นวันหนึ่ง จึงพาเพื่อนไปค้างที่บ้านสวน พอเช้า จึงให้แม่ และน้าพาไปส่งบ้านที่กรุงเทพและที่ชลบุรี เหตุุการณ์เบี้องหน้าเบื้องหลังจะเป็นอย่างไร ในวัยเด็กอย่างเรายากที่จะเข้าใจ ที่บ้านโดนข้อหาลักพาตัวเด็ก ส่วนทางบ้านที่กรุงเทพ หาว่าทางบ้านเราเป็นฝั่งพวกเมียน้อยมาแกล้งกัน บาปกรรมจริงเลยเรา ทำให้ครอบครัวเดือดร้อน เสียทั้งเงิน ทั้งเวลา แต่เรื่องก็จบลงได้ ด้วยดี ด้วยคำพูดที่ไร้เดียงสาทำนองที่ว่า หนูอยากกลับบ้าน หนูคิดถึงแม่ คงจะต้องแค่นี้ละค่ะ สำหรับความหลังในวัยละอ่อนที่ วจนคาม March 8, 2018 พายุหิมะมาอีกแล้ว เป็นเพราะอากาศก้ำกึ่งระหว่างจุดยือกแข็ง และจุดที่จะละลายได้ หิมะจึงเกาะตัวกันแน่น และมีน้ำหนัก คล้ายๆน้ำแข็งที่เราไสใส่แก้ว และกดจนแน่น ราดน้ำหวานที่เคยทานสมัยยังเด็กๆ คิดว่า ตอนนี้ก็ยังมีคนทำขายอยู่ แต่ปรับปรุง และวิวัฒนาการราดโน่นนี่นั่น จนดูน่าทานขึ้นมากมาย เราเรียกหิมะที่เกิดขึ้นในลักษณะเช่นนี้ว่า Wet snow Wet snow นี่อันตรายมาก ถ้าไปเกาะติดต้นไม้ใหญ่ๆมากเข้า จะทำให้ต้นไม้นั้นหักโค่น ถอนรากถอนโคนกันทีเดียว ต้นไม้แถบเมืองหนาวนี้ จะไมมีรากแก้วหยั่งลึกลงไปในดินเหมือนที่บานเรา แต่มีแค่รากฝอยๆกระจายอยู่ตามผิวดินและไม่ลึกนัก ดังนั้น พอถูกพายุที่แรงมาก หรือมีน้ำหนักจากน้ำแข็งที่เกาะตามกิ่ง จึงขาดแรงยึดเหนี่ยวจากรากแก้ว มีอันต้องล้มกันโครมคราม มีทั้งล้มทับบ้าน และล้มทับสายไฟ เกิดการไฟฟ้าดับกันทั่วเมือง และ Wet snow ครั้งนี้ ก็ทำให้แถบที่เราอยู่ ไม่มีไฟใช้กันเกือบจะสามหมื่นบ้าน บ้านเราก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้นด้วย ไม่มีไฟฟ้า ก็ไม่มีน้ำอุ่นใช้ เครื่องทำความอบอุ่นในบ้านก็ไม่ทำงาน หุงหาอาหารก็ไม่ได้ วันกับคืนเต็มๆเลยทีเดียว จนอุณหภูมืในบ้านเริ่มลดลง ถ้าไม่มีไฟฟ้าเช่นนี้อีกสักวันสองวัน คงต้องหนาวกันแย่เลยทีเดียว ต้นไม้ข้างบ้านค่ะ ตอนปลูกใช้แค่กิ่งที่ยาวเพียงไม่กี่นิ้ว เวลาผันผ่านไปหลายปี เติบใหญ่งดงามจนสูงกว่าบ้านไปแล้ว โดน Wet snow ปีนี้เข้า เกือบจะล้มทับเอาสายไฟเข้าบ้านขาด หน้าร้อนนี้ ถึงคราวจะต้องจับตัดเล็มกิ่งก้านกันเสียแล้ว พี Blue jay ปากไม่ว่าง คาบขนมปังอยู่ เตรียมจะเอาไปฝากสมาชิกในครอบครัว วิธีทำให้ร่างกายอบอุ่นองน้องๆนก ก็โดยการพองขนอ่อนๆที่หน้าอกขึ้นมาเป็นเกราะ กักความอบอุ่นในตัวไว้ นี่ๆเธอหนาวมากเปล่า เย้!!! แดดออกแล้ว ฟ้าก็งามดุจเปลวทอง ... แต่ที่นี่ไม่เหมือนในเพลงหรอกค่ะ ทองฟ้ายังไม่เปืด แต่จะอึมครึม มัวๆอยู่เช่นนี้ไปอีกหลายวัน สอ วอ อย่างเรา ออกไปชื่นชมสีขาวๆของหิมะ และความหนาวเย็นได้แค่แป๊ปๆ ก็ต้องรีบเข้าบ้าน แต่หลานสาวคนเล็กนี่ เห็นหิมะไม่ได้ ร่ำร้องจะออกไปเล่นนอกบ้านท่าเดียว ออกไปแล้วก็ไปนอนเกลือกกลิ้ง ทำนองที่ว่า ไม่ไล่ไม่เลิก สนุกสนานอยู่คนเดียว ผู้ใหญ่ต้องเฝ้าดูอยู่ห่างๆ ถึงเวลาก็ต้องเรียกเข้าบ้าน Snowman หน้าบ้าน March 13, 2018 วันนี้พายุหิมะมาเยี่ยมเยียนอีกครั้ง หนาเกือบสองฟุต น้องนกตัวเล็กๆต้องรีบเจาะโพรงหาอาหารที่อยู่บนพื้น ก่อนที่หิมะจะหนาเกินกำลังที่จะขุดคุ้ยลงไปได้ มีนาคม - เมษายน 2018 Clone กิ่งมะลิไว้ตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว เพิ่งจะออกรากยาวมาให้ชืนใจ อยู่ต่างบ้านต่างเมือง บางทีต้นไม้ที่หาได้ง่ายที่บ้านเรา กลับหาได้ยากในทีอื่น เรามีต้นแม่อยู่อายุกินสิบปีแล้ว นางดูโทรมลงตามวัย เลยลองใช้วิธีนี้ดู เอาลงกระถางด้วยความไม่แน่ใจว่า เค้าจะรอดหรือเปล่า ตกลงว่า รอดค่ะ แตกใบออกมาแล้ว ดอกแรกของฤดูใบไม้ผลิ โดนหิมะที่ยังหลงค้างคาอยู่ถล่มลงมาอีก หมดสภาพไปในชั่วข้ามคืน วันที่อากาศหม่นหมอง ทำให้ใจเราหม่นหมองไปด้วย นกที่เคยย้ายลงใต้ตอนฤดูใบใม้ร่วง เริ่มย้ายกลับมากันบ้างแล้ว มาเจอหิมะและความหนาวเย็นเข้า คงจะแอบถามจ่าฝูงว่า "นี่ออเจ้าคำนวนเวลากลับ ผิดพลาดไปหรือเปล่าหนอ" เหยี่ยวตัวนี้ ช่างกล้าหาญชาญชัย แอบมาเกาะ ส่องหาอาหารที่ราวบันไดหลังบ้าน เราไม่ได้เฝ้าดูว่า ได้ไปบ้างหรือเปล่า ทางใครทางมัน เราไม่ก้าวก่ายกัน Tulip กอนี้ คงจะได้อวดดอกให้ชื่นชมกันบ้างในเร็ววันนี้ กล้วยไม้ที่หน้าต่าง รีบชิงออกช่อ ไม่ต้องร้องเพลงรอให้อากาศอบอุ่นเหมือนต้นไม้อื่นๆ วันปีใหม่ไทย แต่อยากทานขนมเข่งซะงั้น เลยจัดไป ขนมเข่งใบเตยมะพร้าวอ่อน อิ่มเอม หายอยากไป พอหิมะละลายหมด แต่ก็ใช่ว่า อากาศจะอุ่นขึ้นเสียทีเดียว ความหนาวเย็นยังแผ่ปกคลุมอยู่ แบบว่า ยังไม่อยากจะจากไป บรรดาไก่งวงเริ่มออกมาเดินกรีดกรายสวนสนามให้เห็น เป็นระยะเวลาหาคู่ครองกันด้วย บางฝูงที่มีปริมาณมากเกินไป ยากแก่การครอบครองของจ่าฝูง ตัวผู้หนุ่มๆ ต้องแยกตัวออกมา และตั้งฝูงใหม่เอาเอง สุดแต่ว่า จะมีตัวเมียน้องหนูตามมาอยู่ด้วยกี่ตัว การแข่งขันจึงเกิดขึ้น แต่ไม่ได้ชกต่อยกันหอกค่ะ ทำแค่รำแพน กางปีก แผ่หาง อวดตัวเมียแข่งกัน ถ้าถ้าน้องหนูตัวไหน ห็นแล้วชอบอบใจ ก็ยอมตามตัวผู้ร่วมฝูงกันไป .... หนึ่ง สอง สาม กลับหลังหัน! เรากำลังอยู่หน้ากล้อง รำแพนอวดให้เขาแชะภาพของเราเสียหน่อยนะเพือน เฮ้อ! ข้าทำยังไม่ค่อยเป็น ปีนี้เป็นปีแรกของข้า กลุ้มใจจัง! ไหนเลยจะงามเท่าจ่าฝูงของเราไม่ ตัวผู้ขวามือรำพึงรำพัน ... ไม่เป็นไรหรอก หัดๆทำไปเถิด เดี๋ยวก็เเก่งเองแหละเพื่อน ตัวผู้ซ้ายมือตอบให้กำลังใจ ออเจ้าลูกเกด กับออเจ้าจันทร์ฉาย หันหน้ามาดูพวกพี่ใกล้ๆสักหน่อยเถิด ว่าพี่กับเพื่อน ผู้ใดรำแพนได้งามกว่ากัน น้องว่า ก็งามพอๆกันแหละค่ะ คุณพี่ ถ้าจะให้แข่งกันจริงๆ ต้องรอดูตอนที่เจ้าคุณพี่ทั้งสอง บินหนีพวกหมาสี่ขาเจ้าค่ะ ผู้ใดบินหนีได้ไกลกว่าและเร็วกว่า ผู้นั้นถึงจะเรียกได้ว่างามจริง และเก่งจริงเจ้าค่ะ 555 ขอตามกระแสกับเขาสักหน่อย ภาพไม่ค่อยชัด เพราะไกลมากกก ซูมจนหมดกำลังแล้ว ดินฟ้าอากาศขมุกขมัว ท้องฟ้าปิดมาตั้งแต่เมื่อวาน ลมก็แรง หนาวก็หนาว ฝนกำลังจะตกหนัก ชักจะเป็นห่วงพวกเค้า จะกลับบ้านกันทันหรือเปล่าก็ไม่รู้ เริ่มฤดูใบไม้ผลิปีนี้ มีสมาชิกใหม่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนกันอีกหนึ่งครอบครัว คงกำลังจะหิวมากระมัง ตั้งหน้าตั้งตาบรรจุลงท้องอย่างไม่เกรงใจใคร ตามสบายเลยนะ ช่วยตัวเองแล้วกัน น้องหนูตัวเล็กนี่ เราไม่แน่ใจว่า ครอบครัวเดียวกันรือเปล่า เห็นชอบมาเกาะที่ราวบันไดหลังบ้านทุกปี ที่อ้าปากนี่คงจะช่วยระบายความร้อนจากอากาศกระมัง ถ้าถามไถ่กันรู้เรื่องก็คงจะดีไม่น้อย นานๆแวะมาที เกือบจะจำกันไม่ได้ ดอก Tulip หน้าบ้านเริ่มบานแล้ว เก็บภาพมาไว้ชื่นชมนิดหน่อย เดินชมดอกไม้ดอกหญ้ากัน รอบๆบ้านแหละค่ะ พฤษภาคม 2018 ท้องฟ้าหลังบ้านยามเช้าตรู่ ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ถ้าดวงอาทิตย์ ย้ายกลับมาขึ้นเหนือต้นสนกลุ่มนี้เมื่อใด แสดงว่า กลางวันจะยาวขึ้น เย้ ๆ เราไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดี ผ่านไปอีกหนึ่งฤดู ใกล้ฝั่งเข้าไปทุกทีนะเรา ถามตัวเองอยู่บ่อยๆว่า พร้อมไหมเอ่ย อืม!! พร้อมแค่ 50% ... ....ที่เหลือ ขอไว้ทำบางเรื่อง ที่เราต้องดูแล และเร่งตระเตรียมเสบียงให้เต็มที่ สุดๆกำลัง ... Mother-of-thousands ต้นไม้มีพิษชนิดนี้ นกกินก็ตาย วัวควายกินเข้าไปมากๆก็ตาย ตุ่มๆที่แตกจากข้างใบนั้น คือต้นอ่อนของเค้า มีรากงอกออกมาพร้อมจะขยายพันธ์ุได้ทันที ที่สนามหญ้าหลังบ้าน ในยามบ่ายๆ แดดร่ม ลมตก พักผ่อนสายตากันกับสีเขียวๆ สบายตาจากธรรมชาติ สมาชิกใหม่มาอีกแหละ เชิญตามสบายจ้า กลางเดือนพฤษภา วันนี้อากาศค่อนข้างเย็น ครึ้มฟ้า ครึ้มฝน ท้องฟ้าปิด กรมอุุตุบอกว่า จะมีฝนตกทั้งวัน ลองเอาน้ำหวานไปแขวน เผื่อน้องเล็กๆที่ย้ายกลับมาแล้ว จะได้มีเสบียงประทังท้องไปก่อน จนกว่าจะถึงหน้าร้อน อ้าว!! นึกว่ายังไม่มากัน ... แต่มาแล้วจ้า หลังจากแขวนน้ำหวานได้ 15 นาที Hummingbird ตัวแรกของปีละ เช็คเพื่อความปลอดภัยด้านบน เช็คเพื่อความปลอดภัยรอบๆตัว เอาละ ลงมือได้ ฝ่ายเจ้านี้กำลังนอนผึ่งแดด หลังจากที่บรรจุเข้าไปจนพุงกาง สุขจริงนะออเจ้า! อากาศอบอุ่นแบบนี้ ใครจะไปนอนอาบแดดไหวเล่า มันร้อนรุ่มไปทั่วร่าง ทำเอาต้องอ้าปาก เพื่อช่วยระบายอุณหภูิลงบ้าง พฤษภาคม 13, วันแม่ พากันออกไปทานอาหาร และเดินยืดเส้นยืดสาย กับสมาชิกในบ้านที่ Hampton Beach, New Hampshire ยังไม่ใช่หน้าท่องเที่ยว แต่ผู้คนก็ชักจะขวักไขว่กันแล้ว อากาศกำลังดี ไม่ร้อน ไม่หนาว แต่บางจุดในร้านอาหาร ยังมีเครื่องทำความร้อนทำงานอยู่ ถึงคราต้องจากลากันแล้ว ตามวิถีแห่งวงจรชีวิต ไม่ว่ามนุษย์ หรือดอกหญ้า กลางเดือน พฤษภาคม ตอน สมาชิกน้องใหม่ ฝนตกปรอยๆทั้งวัน แต่ที่สนามหลังบ้านยังคึกคัก ควักไขว่ตลอดเวลา เสียงหลานเรียกขานมาแว่วๆว่า ยายๆ Baby Squirrel ออกไปดู ท่าทางยังวัยละอ่อนอยู่เลย หิวซานไต่บันไดหลังบ้านขึ้นมา เนื้อตัวปียกปอน พ่อแม่คงทิ้งแล้ว ไม่นำอาหารไปให้อีก สัญชาติิญานแห่ง ความหิว และความต้องอยู่รอด มันเรียกร้องให้เดินโซซัดโซเซมา สวัสดีคร๊าบ พอแม่พี่น้อง ทำทานผู้น้อยด้วยเถิด หิวจนตาลายแล้ว ถั่วลิสงคั่ว หรือขนมปังกรอบพอมีเหลือบ้างไหมคร๊าบ ฮั่นแน่ รู้จักขอด้วย .... ถั่วลิสงคั่ว อืมม!! มันหอมดีแบบนี้เอง ไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อนเลยในชีวิต ต้องลองแทะดู ว้าวว ... เปลือกก็กรอบ เม็ดข้างในก็กรอบๆมันๆ ถูกใจข้าน้อยเหลือเกิน ขอบคุณที่แบ่งปัน และช่วยชีวิตของผมไว้คร๊าบ หายไป 2 วัน กลับมาคราวนี้ คอยดูได้หน่อย ให้ถั่วคั่วไป 2 - 3 กำ พอกินอิ่มแล้ว เห็นถั่วยังเหลืออยู่อีกหลายเม็ด สัญชาติญาณที่ติดมาในเผ่าพันธ์ุ จึงแบ่งเอาไปซ่อน โดยการอาไปจิ้มๆไว้ในหญ้าใกล้ๆตัว แล้าเอาสองขาหน้าเขียๆหญ้าให้มากลบ พอเป็นพิธี เราเห็นแล้วก็นึกขำ เม็ดถั่วยังโผล่มาให้เห็นอยู่เลย ฝึกไว้ๆเจ้าตัวน้อยเอ๋ย พ่อแม่ของเจ้าก็ไม่ได้มาอยู่คอยสั่งสอนแล้ว ถึงเวลาที่เจ้าต้องเรียนรู้เอาเองแล้วละ โคลนกิ่งมะลิไว้หลายกิ่ง หลังจากออกราก เราเอามาปลูกไว้ในกระถาง ตอนนี้สองกิ่งแรก เริ่มแตกดอกแล้ว ไม่เสียแรงที่ประคบประหงมกันทุกวัน ทั้งเช้าและเย็น คลี่กลีบ บานออกมาแล้ว กลิ่นหอมรวยริน โชยมา ดีต่อใจเรามากมาย ในยามเช้าปลายๆเดือนพฤษภาคม ดวงอาทิตย์ขึ้นร่นถอยหลังห่างไกลกลุ่มต้นสนออกไปอีก ซึ่งไม่เคยเห็นเช่นนี้ในปีก่อนๆ กลางวันยาวขึ้นมาอีกละ สามทุ่มแล้วยังไม่มืดกันเลย เจ้าสมาชิกนกเล็กๆรอบบ้านเข้านอนกันจะหมดแล้ว เหลือแต่ Hummingbirds เท่านั้น ที่ยังมาอ้อยอิ่งดื่มน้ำหวานกันอยู่ จวบจนจะมืดนจริงๆนั่นแหละ จนถึงจะยอมกลับรัง วันนี้ฝนปรอยๆทั้งวัน สองทุ่มแล้ว ยังไม่ค่อยจะมืดเท่าไร น้องหนูผู้นี้มีดวงตาสีฟ้าแวะมาเยี่ยม อ้อยอิ่งจิบน้ำหวานอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงถึงได้จากไป คงจะเดินทางมาจากแดนไกลกระมัง หิวโหยมาเชียว เนื้อตัวเปียกจากละอองฝน คงจะหนาวไม่น้อย 5/28/18 มิถุนายน 2018 Venus Flytrap ต้นนี้เลี้ยงไว้ดูเล่น ตอนนี้ออกดอกมาให้ชื่นชม ก็สวยไปอีกแบบ ดอกโรยแล้ว กลีบดอกม้วนเข้า อย่างกับขนมหวานบางชนิดของบ้านเรา ชมน้องนก น้องกระรอกมามากแล้ว ตอนนี้น้องหนู Samantha หลานสาวคนเล็กโผล่หน้ามาให้ชมกันบ้าง เจ็ดขวบแล้ว ทำเอายายหนักใจอยู่บ่อยๆเหมือนกัน เรื่องออกเสียงภาษาพูดของเรานั่นแหละ ออกเสียงไม่ค่อยถูกเป๊ะๆ หลานคงจะรำคาญฟัง ต้องคอยแก้ให้ยาย ให้ออกเสียงให้ถูกต้อง เฮ้อ ทำไงได้ ต้องยอมให้หลานเป็นครูบ้างในบางครั้ง ดอกสีม่วงจากสนามหญ้าหมดรุ่นไปแล้ว เหลือแต่ในตระกร้า ที่แขวนไว้หลังบ้าน ซึ่งรอดตายจากหนาวที่แล้ว ได้ออกดอกมาให้ชื่นชมกันอีกครั้ง กอนี้จะออกดอกมาให้ชื่นชมปีละครั้งราวๆปลายฤดูใบไม้ผลิ พอหลังจากดอกโรยหมด ก็จะขอลาไปพักผ่อนยาว เจอกันอีกทีก็ปีหน้าโน้น มุมหนึ่งของบ้าน ได้อาศัยร่มเงาตอนบ่ายๆ ออกมานั่งพักผ่อนอยู่กับธรรมชาติ เมื่อวันก่อน เพิ่งจะมีโอกาสเดินออกไปสังเกตุการณ์ที่กำแพงด้านข้างสนามบ้าน แปลกใจมาก ที่มีกิ่งของต้น Blackberry โน้มลงมาพร้อมกับลูกอ่อนเต็มไปหมด ไม่รู้ว่ามาขึ้นอยู่ตั้งแต่เมื่อไร มีอยู่มากมายทีท้ายๆสนามหลังบ้าน ระยะหลังๆนี่ราไม่ได้บุกเข้าไปเก็บ เค้าแพร่พันธ์ุเร็วมาก หลังบ้านกลายเป็นถิ่นของเค้าไปแล้ว จะเข้าไปเก็บลูกสุกแต่ละที ต้องแต่งตัวกันอย่างมิดชิด กันหนาม ต้องพ่นยากันเห็บด้วย ตัวเห็บนี่ไม่ได้มาจากหมาหรอกค่ะ แต่มาจากกวาง ถ้าดวงถึงฆาตถูกกัดเข้า อาจจะเป็นโรค Lyme disease ขึ้นมาได้ ต้องรักษากันอยู่นานเลย กรกฏาคม 2018 ออกไปฉลองวันชาติ July 4th แต่ละอำเภอ จะเลือกวันเอา แต่จะให้อยู่ในดือนนี้ มีอาหาร ขนมนมเนยออกร้านขาย มีเกมส์ให้เด็กๆเล่น บางอำเภอก็มีประกวดร้องเพลง ให้เด็กเล็กเด็กใหญ่ ออกมาแสดงความสามารถ รอเวลาให้มืดสนิท ถีงจะมี FireWorks เราไปนั่งเสียใกล้ ถูกเศษลูกไฟร่วงใส่หัว ผมไหม้ไปหลายกระจุก ปีหน้าต้องถอยไปต้้งหลักไกลๆหน่อย แขกที่ไม่ได้รับเชิญบังเอิญบินผ่านมา เลยโฉบลงมาต่ำๆโชว์ตัวเสียหน่อย ดอก Lilly ได้เวลาบานอวดโฉมกันอีกแล้ว Blackberry เริ่มทยอยกันสุกแล้ว เป็นของกินเล่นของน้องนกบ้าง เราแอบเก็บเอามาชิมบ้าง แบ่งปันกันไป ระยะนี้ฝนตกบ่อย และอากาศก็อบอ้าวร้อนชื้น ต้องรีบเก็บมาบ้างเป็นบางส่วน จะเอามาทำ Blackberry กวนค่ะ แล้วเอาไปตากแห้งเป็นแผ่นแบบมะม่วงกวน กวนเสร็จแล้ว กำลังเอาไปตาก หลานสาวคนเล็กชอบมาก ให้ไปชิมสองช้อนโต๊ะ หมดเกลีัยง และบอกเราว่า "ยาย อร่อยรองลงมาจากซุปที่ยายทำเลย" ซุปที่ว่า คือมาม่าน่ะค่ะ อิอิ credit - google search เปรี้ยวนำ หวานตาม ติดลิ้นขมนิดๆเป็น After taste เมล็ดก็ทานได้ค่ะ มีประโยช์มากมาย ดีต่อสุขภาพ ใช้เวลาไม่อยู่บ้านค่ะ ขวดเล็กจะได้หนึ่งอาทิตย์ ส่วนขวดใหญ่จะได้สองอาทิตย์ ต้นมะกรูดน้องเล็ก เอาออกไปไว้หลังบ้าน พอได้แดดได้ฝน แตกใบกันพรึ้บพรั๊บ Groundhog (Woodchuck) นานๆจะออกมาเผยโฉมให้เห็นสักที หายไปหลายปีแล้ว เห็นตอนแรกคิดว่าเป็นน้องหนู แอบตกใจแทบแย่ สายตาดีจังนะ เราแอบแชะรูปเค้าอยู่หลังประตูกระจกหลังบ้าน ยังแอบเห็นอีก ทำทีจะหลบไปตั้งหลักเอาเชิงซะงั้น แต่พอเห็นว่า ไม่มีอะไรในกอไผ่ ก็กลับออกมาใหม่ ตอนนี้เห็นออกมาทุกวันในช่วงเย็นๆ น้องกระต่ายก็มา ทื้งระยะห่างกันพอสมควร คงจะไม่ทะเลาะกันนะ หมดหนาวแล้ว เราใช้เวลาอยู่นอกบ้านมากขึ้น กิจกรรมนอกบ้าน กับครอบครัวบ้าง กับเพือนฝูงบ้าง Blog ไมค่อยได้เข้าสักเท่าไร นอกจากเวลามีอะไร ที่อยากจะมาแปะไว้เป็นความทรงจำ ขอบคุณของแต่ง Blog จากคุณ tuktikmatt และคุณพี่ชมพร ขอบคุณที่แวะเข้ามา มีความสุขกันทุกวันด้วยค่ะ   Create Date : 18 กุมภาพันธ์ 2561 52 comments Last Update : 28 มิถุนายน 2563 1:02:02 น. Counter : 2533 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณnewyorknurse, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณmambymam, คุณเริงฤดีนะ, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณชมพร, คุณโอพีย์, คุณSai Eeuu

คุณอิ๊ด อยู่ศรีราชา โห..นานมาก.. เมื่อก่อนผม ได้ไปเที่ยวศรีราชา...ไปเกาะลอยน่าจะยังเป็น ไม้... แถวกลางเมืองเป็น แอ่งน้ำใหญ่มีโรงเลื่อย ศรีมหาราชา ขี้เลื่อย.... จำได้ว่า ศรีราชาผมชอบไปมาก ติดใจรสชาด ห่อหมกทะเล แถวบังกาโล สมชัย ร้านอาหาร ปากซอยแหลมฟานที่คุณอิ๊ด เล่าไว้ข้างบน แต่จำไม่ได้ว่า โรงเรียนคุณอิ๊ดเล่าอยู่ตรงไหน นั่งอ่านชีวิตวัยเด็กของคุณอิ๊ด น่าสนุก น่าจำ รสชาดอาหาร(เหม็นเบืือ) ถูกคาบไม้บันทัดด้วยหุ หุ... ผมไม่หรอกแต่ถูก ตีหน้าเสาธงแทน โรงเรียนคุณอิ๊ดที่ใหม่ ผมว่าผมเคยเข้าไป ครั้งหนึ่ง.. .... ปัจจุบัน บริษัทศูนย์การค้าที่ผมทำงาน อยู่ ตรงใจกลางเมืองศรีราชา..เจริญมาก.. แต่ ผมนาน ๆ ไป แต่ไปอยู่ สน.กรุงเทพแทนเพราะ บริษัทร้านค้าที่เช่าพื้นที่ เขาอยู่ กท.เลยต้อง ส่งเมสเซนเจอร์ไปวางบิลเก็บเช็คแทน ... เพิ่งทราบว่า ซอสพริกศรีราชาอยู่ตรงนั้นมา ก่อน... เป็นยี่ห้อเก่าแก่ ที่บ้านก็ใช้ครับ งั้น v   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 18 กุมภาพันธ์ 2561 5:18:28 น.

แปะใจให้คุณพิมก่อนค่ะ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ ผัดไทยเป็นอีกเมนูที่ชอบมากค่ะ กินได้เรื่อยๆ ไม่เบื่อ ซอสศรีราชาก็ชอบเช่นกัน ยิ่งพ่อเรายิ่งติดหนักมาก กินแซนวิชก็ใส่ซอสศรีราชา 55 เดี๋ยวนี้เค้ามีแบบเผ็ดน้อย เผ็ดมา เอาใจผู้บริโภค ดีจังเลยค่ะมีให้เลือก เราก็คนชลบุรีเหมือนกันค่ะ อยู่ที่พัทยา ทุกวันนี้บ้านพ่อก็ยังอยู่ที่นั่น แต่ตัวเองมาอยู่กรุงเทพ ก็กลับพัทยาไปดูพ่อบ่อย ศรีราชาก็ไปบ้างค่ะ แต่ไม่บ่อยนัก การทำโทษนักเรียนในสมัยก่อน มีวิธีที่ขำๆอยู่หลายวิธีนะคะ ยืนขาเดียว เราก็เคย อีกอย่างคือผลัดกันดึงหู ฮามากค่ะวิธีนี้ ทำไปขำไป คริๆ คาบไม้บรรทัดก็เคย รร.วจนคาม นึกไม่ออกค่ะว่าอยู่ตรงไหนค่ะ อ่านเรื่องราวเพลินมากค่ะคุณพิม   โดย: mambymam 18 กุมภาพันธ์ 2561 6:03:19 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ เห็นคุณพิมว่าหมดแรง อิอิ มาดูก็จริงๆนะคะ เขียนเยอะเลย อ่านสนุกทุกเรื่อง เขียนทีคุ้มเลยค่ะ พี่จะได้มีเรื่องมาแวะเวียนคุยด้วยไปเรื่อยๆ เลยได้รู้เรื่องที่ผลิตซอสศรีราชาดั้งเดิม เดี๋ยวนี้เป็ public company ไปแล้วนะคะ ไว้พี่มาคุยต่อเรื่องอื่นค่ะ เหมือนอาการจะดีขึ้นนะคะ คุณพิม แต่อากาศ เดี๋ยวนี้ไว้ใจไม่ค่อยได้ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 18 กุมภาพันธ์ 2561 20:33:55 น.

ขอบคุณสำหรับข้อมูลสถานที่ตั้งรร.ค่ะคุณพิม ทีนี้ผ่านไปแถวนั้นจะลองสังเกตุค่ะ ขอบคุณใจชมพูด้วยค่ะ ปล.ลูกน้ำเค็ม ฟังแล้วดีต่อใจมากมายค่ะ อิอิ   โดย: mambymam 18 กุมภาพันธ์ 2561 20:46:27 น.

ขอบคุณที่บอกข่าวค่ะคุณพิม ไม่งั้นเราผ่านไปคงหาโรงเรียนไม่เจอ ส่งแรงใจขอให้คุณพิมได้กลับมาเยี่ยมบ้านนะคะ วันนี้มาส่งยิ้มอย่างเดียวก่อนค่ะ   โดย: mambymam 19 กุมภาพันธ์ 2561 5:46:54 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 9 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ ประวัติคุณอี๊ดน่าสนุก อยากอ่านตอนต่อไป   โดย: ชมพร 19 กุมภาพันธ์ 2561 7:55:13 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต EdiePim Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: ชมพร 19 กุมภาพันธ์ 2561 7:57:08 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ กลับมาทบทวนว่าคุยอะไรกันไว้ เลยพบว่าพิมพ์ผิด อากาศ เป็น อาการ เสียนี่ เล่าให้คุณสามีฟังเรื่องที่ตั้งที่ผลิดซอสศรีราชาเมื่อ แรกเริ่ม เธอบอกว่า เมื่อตอนเด็กๆ เพื่อนคุณแม่สามี ของพี่เป็นเพื่อนกับคุณป้าเจ้าของกิจการนี้ ทำให้ ได้ไปเที่ยวที่นั่น พักอยู่ด้วยและได้เที่ยวทะเลภูเขา ก็จากการไปที่นั่นนี่แหละ ยังนึกถึงอยู่เสมอ ไปๆมาๆ เราก็เหมือนแวะเวียนไปในที่เดียวกันนะคะ ตอนมีลูกเล็กๆ เราเคยไปที่นั่นกันค่ะ แต่ตอนนั้น คุณสามีก็ไม่ได้เล่าเรื่องนี้ ไว้มาต่อเรื่องอื่นๆนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 20 กุมภาพันธ์ 2561 18:57:59 น.

ส่งรักฝากใจค่ะคุณพิม วันนี้คุณแปะ ให้คุณ EdiePim ไปแล้วค่ะ   โดย: mambymam 21 กุมภาพันธ์ 2561 5:54:33 น.

สวัสดียามเย็นจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ขอบคุณที่แวะชมกล้วยไม้พร้อมใจสีชมพูค่ะ   โดย: mambymam 21 กุมภาพันธ์ 2561 16:37:10 น.

แวะมาเยี่ยมครับผม   โดย: เกาะทะลุ (สมาชิกหมายเลข 4383721 ) 22 กุมภาพันธ์ 2561 10:20:08 น.

สวัสดียามเช้าจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ฝากใจไว้1ดวงค่ะ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 3 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ   โดย: mambymam 23 กุมภาพันธ์ 2561 6:24:27 น.

แวะมาเยี่ยมจ้ะ   โดย: เมษาโชดดี 24 กุมภาพันธ์ 2561 2:53:49 น.

สวัสดียามเช้าจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ขอบคุณที่แวะชมดอกไม้พร้อมใจชมพูค่ะ เช้านี้แถวบ้านอากาศเย็นมาก เมื่อวานฝนตกทั่วไปหมดเลยค่ะ อากาศแปรปรวนสุดๆเลย   โดย: mambymam 24 กุมภาพันธ์ 2561 6:04:14 น.

วันนี้แวะมาทักทายกันหน่อยค่ะ อยู่บ้านป่าเน็ตไม่ค่อยดีเท่าไร คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 24 กุมภาพันธ์ 2561 20:31:14 น.

เป็นไดอะรี่ ที่ยาวมากค่ะ แต่ก็อ่านเพลิน แวะมาโหวตให้กำลังใจค่ะ   โดย: Sai Eeuu 25 กุมภาพันธ์ 2561 16:55:58 น.

ฝากใจไว้อีก1ดวงค่ะคุณพิม คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 6 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ   โดย: mambymam 26 กุมภาพันธ์ 2561 5:40:38 น.

ขอบคุณที่แวะไปชิมสลัดทูน่าค่ะ วันนี้แวะมาแปะใจค่ะ คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ EdiePim เรียบร้อยแล้วนะคะ คุณเหลือ อีก 5 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ   โดย: Sai Eeuu 26 กุมภาพันธ์ 2561 11:12:56 น.

ขอบคุณคุณพิมที่แวะชมวิวสวยๆ พร้อมใจชมพูค่ะ คืนนี้อากาศที่เมืองไทยอ้าวๆค่ะ แอบอิจฉาคนทางนี้จัง อากาศยังคงเย็นสบายนะคะ เทคแคร์ค่ะ   โดย: mambymam 26 กุมภาพันธ์ 2561 20:39:21 น.

สวัสดีวันสงกรานต์ย้อนหลังค่ะคุณพิม ขอให้คุณพิมและครอบครัวมีความสุขมากๆนะคะ ดีจังเลนค่ะกิ่งมะลิงอกแล้ว เห็นแล้วชิ่นใจไปด้วยค่ะ โครคัสสวยมาก ช่วงนี้ดอกสะพระ่งพีั่งเลยนะคะ วันก่อนน้องสาวส่งมาให้ชมที่นอร์เวย์ก็ออกดอกเยอะ ว่าจะเอาลงบล็อกอยุ่ค่ะ กล้วยไม้สีหวานจัง ล่าสุดมาแปะใจให้คุณพิม คุณพิมปิดเม้นท์พอดีค่ะ   โดย: mambymam 14 เมษายน 2561 7:51:22 น.

ช่วงนี้ที่เมืองรอกดอกโครคัสออกดอกกันเยอะเล อยากเห็นของจริงจังเลยค่ะ คงสวยมาก ขอบคุณคุณพิมที่แวะชมค่ะ   โดย: mambymam 16 เมษายน 2561 7:34:11 น.

ขอบคุณพรดีๆด้วยค่ะ   โดย: mambymam 16 เมษายน 2561 7:35:01 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม กล้วยไม้หอมมากค่ะ บางชนิดกลิ่นหอมเหมือนน้ำหอมชั้นดีเลยค่ะ ได้กลิ่นแล้วชิ่นใจอารมฌ์ดี ขอบคุณที่แวะชมค่ะ เทคแคร์นะคะ   โดย: mambymam 17 เมษายน 2561 20:49:55 น.

สวัสดีค่ะ คุณพิม ไม่ได้แวะเวียนมาที่นี่นานเลย มัวรักษาตัว ก่อนเดินทางไปญี่ปุ่น ตอนนี้ก็กลับมาวุ่นวาย กับหลายภารกิจที่ทิ้งไปในระหว่างไปเที่ยว เขียนบล็อกแบบคุณพิมนี่ดีนะคะ ไม่ต้องสร้าง กรอบบล็อกบ่อยๆ ต่อไปพี่คงทำตามบ้าง คุณพิมคงสบายดี ขอบคุณที่แวะไปส่งกำลังใจ เป็นเพื่อนนุ้งด้วยค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 20 เมษายน 2561 9:15:33 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม มาทักทายค่ะ   โดย: mambymam 26 เมษายน 2561 5:22:12 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและโหวตให้ด้วยค่ะ ไปเที่ยวหนนี้พี่มีความสุขและสนุกมากจริงๆ คุณพิมคงหยุดเที่ยวช่วงหนาวมากๆนะคะ อีกไม่ช้าธรรมชาติก็จะเปลี่ยนให้อบอุ่นแล้วค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ไว้พี่มาเยี่ยมใหม่ค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 26 เมษายน 2561 19:22:24 น.

สวัสดียามใกล้ดึกจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ขอบคุณมากเลยค่ะที่แวะชมบัวดินด้วยกัน ตอนนี้กรุงเทพ ฝนกำลังตก พายุเข้าค่ะ คงตกอีกสองสามวัน ชุ่มฉ่ำกันทั่วเลย ทางเมืองนอกอากาศคงอุ่นขึ้นมากแล้วนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: mambymam 27 เมษายน 2561 21:38:38 น.

มาทักทายส่งยิ้มจากเมืองไทยค่ะคุณพิม   โดย: mambymam 5 พฤษภาคม 2561 20:11:53 น.

ขอบคุณที่ได้แวะไปเยี่ยมพี่ด้วยค่ะ คุณพิม ดอกไม้ที่นั่นสวยจริงๆค่ะ ดีใจที่ได้ไปชม ยังมีอีกหลายแห่งที่ไปมานะคะ พี่ก็จะอัพไปเรื่อยๆ บล็อกจะใหญ่มากหน่อย ไม่อยากแบ่งเป็นบล็อกเล็กๆค่ะ แต่ก็คงยังต้องได้สักสี่ห้าบล็อกอยู่ดี ว่าไปเรื่อยๆอาจจะสักเดือนละสองเอนทรี่ ตอนนี้ก็ต้องวางพักเรื่องราวของบ้านป่าไปบ้าง รักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 10 พฤษภาคม 2561 16:12:06 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม มาทักทายและชวนไปชมดอกไม้ค่ะ   โดย: mambymam 14 พฤษภาคม 2561 7:23:54 น.

สวัสดียามสายจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ขอบคุณที่แวะชมดอกพวงคราออสเตรเลียด้วยกันค่ะ เทคแคร์นะคะ   โดย: mambymam 15 พฤษภาคม 2561 7:28:21 น.

ขอบคุณค่ะคุณพิม   โดย: mambymam 15 พฤษภาคม 2561 20:52:46 น.

นาน ๆ ที แวบมาทักทายครับ มีความสุขมาก ๆ นะครับ รักษาสุขภาพ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 17 พฤษภาคม 2561 18:12:39 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม แวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: mambymam 10 มิถุนายน 2561 19:08:37 น.

พี่วิ่งวุ่นอยู่กับอะไรต่ออะไรบ้างไม่รู้ เอนทรี่นี้ของคุณพิมไม่ขึ้นในหน้าอัพเดทนะคะ พี่มาเพราะคิดถึงและนึกได้ นั่งอ่านเพลินเลยค่ะ เพราะพี่ไม่ได้ตามเสียนาน เลยมีเรื่องให้อัพเดทเยอะ ชอบเรื่องราวของเจ้า กระรอกน้อยนะคะ พี่น่าจะไปขโมยถั่วคั่วของเค้าจัง อิอิ ชอบอะไรๆหลายอย่างเลยค่ะ ทีนี้ก็จะมีเรื่อง ให้มาติดตามต่อเยอะเลย ภาพดอกมะลิงามมากค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 10 มิถุนายน 2561 19:50:57 น.

มาชมดอกไม้สวยๆบ้านคุณพิมค่ะ มีหลากหลายชนิดเลยนะคะ แต่ละต้นสวยถูกใจมากมาย แถวบ้านคุณพิมบรรยากาศดี อิงธรรมชาติมากๆ มีทั้งกระรอกน้อยและนกสวยๆ แบบนี้อยู่แล้วมีความสุขนะคะ เพลินตาเพลินใจไปหมดจริงๆ เอ วันก่อนเรามา ทำไมไม่เห็นดอกไม้และนกต่างๆ หรือเป็นเพราะว่ามาทางมือถือหรือเปล่า เลยทำให้มองไม่ทั่ว เลยไม่ได้คอมเม้นท์อะไร ต้องขออภัยด้วยนะคะ วันนี้มาทางคอมเลยเห็นชัด ขอบคุณคุณพิมากค่ะที่แวะชมดอกไม้สีม่วงด้วยกัน   โดย: mambymam 16 มิถุนายน 2561 7:37:54 น.

สวัสดียามเที่ยงๆจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ขอบคุณที่แวะบอกฝันดีเมื่อคืนนะคะ หลับสบายเลยค่ะ อิอิ วันนี้มาชวนคุณพิมไปชมดอกไม้บ้านๆกันค่ะ   โดย: mambymam 17 มิถุนายน 2561 12:27:44 น.

สวัสดียามเช้าจากเมืองไทยค่ะคุณพิม ดอกหญ้าทางนี้ สวยๆนะคะ เคยเห็นทางเว็บต่างๆ ดอกสวยเป็นเรื่องเป็นราวมากเลย แล้วออกเอกเต็มทุ่ง อร่ามตาสุดๆ ขอบคุณคุณพิมที่แวะชมกระดุมทองด้วยกันค่ะ have a nice day นะคะ   โดย: mambymam 18 มิถุนายน 2561 6:54:20 น.

สวัสดีค่ะ รุ้งห่างหายบล็อกไปนานเลย ป้าอี๊ดสบายดีนะคะ เพิ่งเคยได้ยินชื่อวจนคาม ชื่อแปลกจังค่ะ วีรกรรมไม่เบาเลยนะคะนั่น ตอนเด็กๆ รุ้งมักไม่ส่งการบ้านไม่ใช่ทำไม่ได้นะคะ แต่เล่นจนเลยเวลามากกว่า รวมกับพ่อแม่ทำงานไม่มีเวลากวดขัน ถึงเวลาสองทุ่มก็โดนไล่เข้านอน เราก็ไม่พูดถึงการบ้าน พอไปโรงเรียนถ้าเจอครูกวดขันก็โดนตีหน้าชั้นเรียน ไม่เคยเข็ดค่ะ ไม่ส่งการบ้านตลอด5555 อ่านเรื่องที่พาเพื่อนกลับบ้านแล้ว น่าตกใจจริงๆค่ะ ถ้าเป็นพ่อแม่เพื่อนนะ ลูกหายไปทั้งคนนี่คงกระวนกระวายน่าดู แต่เด็กๆ ทำไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์นิ ถ้าเป็นสมัยนี้ คงยกหูโทรหาบอกกล่าวกันก่อนแล้วอะ   โดย: เรียวรุ้ง 18 มิถุนายน 2561 11:57:00 น.

ขอบคุณที่แวะไปอ่านขำขันด้วยกันนะคะ ลูกกระรอกน่ารักอะขนเปียกๆ ดูตลกดี สงสารเลย พ่อกะแม่อยู่ไหนปล่อยให้หนูหิวจนต้องออกมาเสียงภัยกับโลกภายนอกแบบนี้   โดย: เรียวรุ้ง 20 มิถุนายน 2561 12:39:25 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม วันนี้มาชวนไปชมมะนาวไม่รู้โห่กันค่ะ ไม่ทราบว่าเรามารบกวนคุณพิมหรือเปล่าคะ   โดย: mambymam 20 มิถุนายน 2561 21:27:00 น.

มาชมดอกไม้สวยๆอีกรอบค่ะ พอดีวันนี้ได้จับคอมแบบเป็นเรื่องราว ปรกติส่วนมากจะเข้าทางมือถือค่ะ ชมภาพไม่ค่อยถนัด เพิ่งรู้ว่าต้น venus flytrap มีดอกด้วย ดอกเค้าสวยน่ารักทีเดียวค่ะ ส่วนแบล็กเบอรี่ผลดกจัง ยากให้เมืองไทยปลูกได้ จะรีบหามาปลูกเลยค่ะ มะนาวไม่รู้โห่เปรี้ยวสุดขีดเลยค่ะ อิอิ เปรี้ยวจนตาหยี นี่เพิ่งแช่น้ำเชื่อมไว้ ทำแช่อิ่มค่ะ คอยกินได้คล่อง ขอบคุณคุณพิมมากค่ะที่แวะชม บางครั้งเราก็เกรงใจ เลยไม่ได้มาทักทุกครั้งที่อัพบล็อกใหม่ เข้าใจคุณพิมค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ   โดย: mambymam 22 มิถุนายน 2561 7:54:38 น.

สองวันก่อนกำลังเขียนคอมเม้นท์ที่นี่แล้วได้รับข่าวไม่สู้ดี วางโทรศัพท์แล้วก็ไม่ได้กลับมาเขียนต่อ จนลืมไปเลยค่ะ คุณพิมเก่งจัง รู้จักจั๊กจั่นและจำได้แม้เห็นเพียงคราบ ที่มันลอกทิ้งไว้ ช่วงฝนชุกนี้เค้าช่วยกันบรรเลงเพลงกล่อมป่า ได้ประมาณว่าบางครั้งหูแทบแตกเลยค่ะ ทิ้งคราบไว้ตาม ลำต้นและกิ่งไม้ทั่วไปหมด ตลกดี คุณพิมก็สะสมภาพดอกไม้และสัตว์รวมทั้งสิ่งแวดล้อมบ้าน ไว้ดูเล่นเยอะมากนะคะ โดยเฉพาะพวกสัตว์(มาให้)เลี้ยง แต่ละตัวน่าเอ็นดูมากโดยเฉพาะพวกที่มาขอกินแล้วได้ของ ต้องใจที่คุณพิมให้ รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ แล้วพี่จะแวะเวียนมาทักทายอีกค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 26 มิถุนายน 2561 14:40:00 น.

สวัสดีค่ะป้าอี๊ด เข้ามาเห็นภาพหิมะแล้วหนาวยะเยือกเลย เมื่อครั้งไม่เคยสัมผัสก็ชอบความขาว บริสุทธิ์ งดงาม แต่ครั้นเคยไปสัมผัสมาบ้าง พอได้เห็นงี้หนาวจับใจค่ะ รุ้งไม่ชอบความหนาว มันทรมานอะ แม้จะมีฮีตเตอร์ก็ดูเหมือนจะไม่พอ อากาศร้อนๆ เปิดแอร์ก็เย็นสบาย แต่อากาศหนาวๆ นี่เปิดฮีตเตอร์ไม่ยักกะอุ่นสบายแฮะ อากาศหนาวขนาดนี้แต่นกน้อยก็ยังคงต้องออกหากินเนอะคะ ทำไงได้ล่ะ ชีวิตยังอยู่ก็ต้องสู้กันต่อไป ได้ดูภาพจากเพื่อนๆที่อยู่ต่างแดนแล้ว ก็นึกอยากไปเที่ยวบ้างเหมือนกัน ครั้นกับจากเที่ยวก็เหนื่อยบอกตัวเองว่าพอล่ะ ไม่ไปแล้วเที่ยวไทยดีกว่า ยุโรปก็เหมือนๆ กันไปหมดแหละ แต่พอเห็นภาพถ่ายคนอื่นก็เกิดอยากไปขึ้นมาอีกล่ะ เฮ้อ...ความอยากนี่ไม่รู้จักพอจริงๆ   โดย: เรียวรุ้ง 27 มิถุนายน 2561 12:24:23 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม มาทักทายค่ะ   โดย: mambymam 29 มิถุนายน 2561 8:38:22 น.

กลับมาเดินเล่นรอบๆบ้านคุณพิมอีกคะ ค่อยๆอัพเดทเพิ่มเติมก็ดีนะคะ ไม่ต้องเปลี่ยนหน้าบล็อก ลดงานไปได้มาก ปีหน้าพี่คงทำแบบนี้บ้างค่ะ เริ่มจะรู้สึกว่าที่ทำๆอยู่เกินกำลังแล้ว เห็นฮัมมิ่งเบิร์ดจิบน้ำหวาน ไม่รู้ว่านกกินปลีที่มาบ้านป่า จะกินแบบนี้บ้างไหม คงต้องไปลองทำไว้ให้บ้าง ขอบคุณไอเดียนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ คุณพิม   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 12 กรกฎาคม 2561 11:07:27 น.

นาน ๆ ที แวบมาทักทายครับ มีความสุขมาก ๆ นะครับ รักษาสุขภาพ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 2 สิงหาคม 2561 7:08:25 น.

สวัสดีค่ะคุณพิม เมื่อเช้าทักทายเพื่อนๆได้สองสามคนแล้วต้องรีบออกไปธุระค่ะ เลยเพิ่งได้มาบ้านคุณพิม พี่ภาใจดีมากค่ะ ส่งต้นไม้ให้ปลูกหลายชนิดเลย บางต้นเราปลูกรอด บางต้นปลูกไม่รอด ฝีมือยังไม่ผ่านค่ะ อิอิ ขอบคุณคุณพิมมากค่ะที่แวะเยี่ยมและชมดอกไม้ด้วยกัน ช่วงนี้กรุงเทพฝนตกทุกวัน เฉอะแฉะชุ่มชื้นไปหมด ทางนี้อากาศเป็นอย่างไรบ้างคะ เทคแคร์นะคะ   โดย: mambymam 8 สิงหาคม 2561 12:58:05 น.

ดีใจที่คุณพิมหายไปเที่ยวสนุกนะคะ สบายดีก็ดีใจด้วยนะคะ พักนี้ภูมิอากาศ ทั่วโลกไม่ดีเลย ใครอยู่ส่วนไหนของโลก หายไปนานๆก็นึกเป็นห่วงกันค่ะ ขอบคุณที่ชอบดอกไม้และโหวตให้นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 8 สิงหาคม 2561 20:21:17 น.

ขอบคุณคุณพิมที่แวะบอกฝันดีค่ะ เช้านี้เมืองไทยอากาศสดใสและเย็นสบายค่ะ แต่ตอนบ่ายไม่แน่ใจว่าฝนจะมาอีกหรือเปล่า พักนี้ชอบตกตอนเย็นๆค่ะ   โดย: mambymam 9 สิงหาคม 2561 10:09:56 น.

แว่บมาทักทายส่งยิ้มค่ะคุณพิม ถ้าว่างไปชมดอกไม้กันนะคะ   โดย: mambymam 16 สิงหาคม 2561 20:27:16 น.

สวัสดียามสายจากเมืองไทยค่ะคุณพิม เดี๋ยวนี้คุณนายตื่นสายมีดอกชนิดใหม่ๆเยอะเลยค่ะ สวยๆแปลกๆทั้งนั้น เห็นแล้วอยากได้มาปลูก ชวนเสียตังค์เรื่อยค่ะ อิอิ ขอบคุณคุณพิมที่แวะชมด้วยกัน แฮปปี้วีคเอนด์ค่ะ   โดย: mambymam 18 สิงหาคม 2561 8:08:27 น.