someday we write , someday we wrong









ต้นไม้ใต้โลก(รีวิวครั้งเกือบสุดท้าย) : คุณค่าของหัวใจที่ว่างเปล่า

ผมยังจำไม่ลืม ว่าในวันที่ตึกเวิร์ลเทรดถูกเครื่องบินชนด้วยฝีมือของผู้ก่อการร้าย มีนักแสดงตลกคนนึงผู้ได้พูดเอาไว้ว่า
“ทุกวันนี้พวกเราก้าวหน้าถึงขนาดเดินทางไปดวงจันทร์ได้แล้ว
แต่เรากลับพบว่าการเดินข้ามถนนไปหาเพื่อนบ้านยังเป็นเรื่องที่ยากเย็น”


อันที่จริงเขาพูดไว้ยาวยืดหลายประโยคเลยครับ แต่ผมจำไม่ลืมแค่ประโยคนี้นอกนั้นฟังแล้วลืมเรียบ(แป่ว)

หากเราเอาไปเทียบกับเรื่องของโศกนาญกรรมตึกแฝดในอดีตแล้ว ดูเหมือนไอ้เรื่องการทำความรู้จักกับเพื่อนบ้านมันช่างเป็นแค่เรื่องขี้ประติ๊ว แต่หากเราเอาเรื่องนี้ไปคาดการอนาคตล่ะ ...หากในอนาคตมนุษย์ไม่สามารถสานสัมพันธ์ได้แม้กระทั้งกับกระทั้งกับเพื่อนบ้านของตัวเอง แล้วความสัมพันธ์ของคนในสังคมจะมีรูปร่างหน้าตาออกมาเป็นยังไง...พอคิดแบบนี้แล้วเล่นเอาจินตนาการวันพรุ่งนี้ที่สดใสแทบไม่ออกเลย

ฉะนั้นผมขอใช้บรรทัดนี้ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากครับ ที่ยังข้ามถนนกดคลิกมาเยี่ยมเยียนถึงที่นี่ ^^



ทั้งๆที่นับตั้งแต่เดือนตุลาคมที่ผ่านมา ตัวผมเองขาดตกบกพร่องในการไปเยี่ยมเยียนบ้านของเพื่อนๆซะทุกคน บล็อกตัวเองก็ไม่อัพ แถมหายเงียบไปหน้าตาเฉย โดยเหตุผลทั้งหมดมาจากโครงการใหม่ของผมเองครับ ถึงตอนนี้ผมเขียนบล็อกมาได้เกือบจะครบปีแล้ว(หมายถึงถ้ายังเขียน(หรือดอง)ต่อไปจนถึงกลางเดือนมกราคมปีหน้านะ) ในช่วงเวลาเกือบที่ผ่านมามีบทความใหญ่น้อยบรรจุอยู่บ้านของชุดนอนนี้พอสมควร เมื่อไล่สายตาอ่านดูซ้ำๆบวกกับนึกสนุกอยากทำตามคำแนะนำของพี่เอี้ยง ที่เคยส่งหนังสือทำมือของตนและผองเพื่อนมาให้ได้ลองอ่าน ผมก็เลยอยากจะลองทำกับเขาบ้าง ^^

ช่วงเวลาราว 2 เดือนที่หายไป ผมก็เอาเวลาไปใช้อย่างเคร่งเครียดกับการแก้ไขงานเก่า หมดไปกับความบ้าๆบอๆในการเขียนงานใหม่ และสนุกสนานไปวันๆกับการเรียบเรียงวางแผนให้กำเนิดหนังสือทำมือทั้งชุดนอน จวบจนวันนี้เรียกได้ว่าบทความเสร็จไปแล้วกว่าครึ่งค่อนทาง โดยในหนังสือทำมือเล่มนี้จะมีบทความเก่าๆในบล็อกนี้บรรจุอยู่ราว 51% และมีของใหม่ถอดด้ามที่เพิ่งเขียนมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะอีก 49%

อ่านแล้วอย่าพาลคิดตามสงสัย ว่าเจ้า 1% ของงานเก่าที่เหลื่อมล้ำมากว่าของงานใหม่นี่มันคืออะไร
ผมก็เขียนไปอย่างนั้นเอง 555+

เนื่องจากงานประจำที่ไล่บี้หนักมากขึ้นในช่วงใกล้สิ้นปีแบบนี้ ลำพังแค่ขีดเขียนก็หนักหนาสาหัสมากแล้ว แต่พอเขียนใกล้ครบแล้วได้ลองศึกษาหาข้อมูลการผลิตขั้นต่อไป ผมกลับต้องตะลึงเมื่อพบว่าไอ้เจ้าการจัดหน้า สั่งพิมพ์ เย็บเล่ม ตัดกระดาษ เตรียมอุปกรณ์ หรือรวมๆแล้วก็คือ “เจ้าขั้นตอนการทำรูปเล่ม” นั้นที่ถือว่าหนักหนาสาหัสกว่ามากมาย!!

เพราะนอกจากกระดาษเอสี่และเครื่องปริ้นแล้ว ผมยังไม่มีที่ตัดกระดาษอันโตๆ ขาดแม๊กตัวแม่ที่สามารถกดเย็บกระดาษได้ทีละหลายๆแผ่น ไร้ซึ่งกาวใส่สันปก คัตเตอร์หรือก็ไม่มี เมื่อบวกกับฝีมือคหกรรมที่ติดลบของผมแล้ว งานนี้ถือว่าผมกำลังในช่วงหลังชนฝา มืดแปดด้าน และโดนล้อมจับทุกทิศทางเลยก็ว่าได้





คงจะดีถ้าที่บ้านเรามีสมาคมแบบที่ผมเคยอ่านเจอในหนังสือต้นไม้ใต้โลก เจ้าสมาคมที่ว่ามีชื่อว่า Atlanta Community ToolBank ครับ ซึ่งมีจุดประสงค์ที่หวังจะกระชับสัมพันธ์ภายในชุมชนผ่านทางการให้ยืมของ จุดเริ่มต้นของงานนี้เกิดจากเหล่าชายหนุ่มที่ไปอาสาซ่อมบ้านให้คนในชุมชนฟรีๆ ชาวบ้านก็เลยช่วยกันบริจาคอุปกรณ์ให้ทีมซ่อมได้ใช้กันฟรีๆกลับคืน พอได้อุปกรณ์เยอะมากๆเข้า พวกเขาเลยเปิดเป็น “ห้องสมุดเครื่องมือ” ให้ทุกคนในชุมชนสามารถมาหยิบยืมอุปกรณ์ไปใช้ได้ผ่านระบบสมาชิก(แต่ต้องเอาไปใช้แบบไม่แสวงหากำไรนะ)

งานนี้จากแทนที่เราจะใช้ค้อนทีซื้อที(เพราะกว่าจะต้องใช้อีกครั้งอันเก่าก็หายไปแล้ว) เราก็เปลี่ยนไปยืมเอาได้ที่นี่แทน พอเราใช้เสร็จแล้วมีตะปูเหลือก็เอาค้อนไปคืนบวกเอาตะปูไปบริจาคไว้ ให้ใคร่อยากได้ตะปูไปตอกบ้านก็หยิบยืมไปตามสบาย บ้านไหนทำงานเสร็จมีปูนหลงทรายเหลือก็เอามาบริจาคต่อ ไปๆมาๆห้องสมุดนี้จึงเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น “ธนาคารเครื่องมือ” ที่ให้ทุกคนยืม ฝาก และได้เครื่องมือเครื่องใช้เป็นดอกเบื้ยออกมาสมชื่อ!


อ่านแล้วก็แอบยิ้ม...ว่าจะมีที่ไหนเปิดให้บริการธนาคารเครื่องมือสำหรับผลิตหนังสือทำมือบ้างไหมนะ
(คนข้างๆสะกิด... “ไอ้ชุดนอนมึงหัดลงทุนบ้างก็ได้” 555+)

ตามประวัติแล้วโครงการนี้มีริเริ่มที่เมืองแอนแลนต้า สหรัฐอเมริกามาตั้งแต่ปี 2537 โน่น เดาเอาแบบตามเนื้อผ้าผมว่าในอนาคต...เมืองนี้น่าจะเป็นเมืองที่เข้มแข็งที่สุดเมืองนึงของโลก... ผมไม่ได้หมายความเพราะบ้านช่องของพวกเขามีอุปกรณ์ซ่อมแซมไม่ขาดมือนะครับ 555+ แต่ผมหมายถึงคนในชุมชนเมืองนี้ต่างกล้าพอที่จะเดินข้ามถนนไปสร้างมิตรภาพระหว่างกัน ระดับความสัมพันธ์ของที่นั่นคงจะหนักแน่นมากพอที่จะไม่ล่มสลายเพราะความเข้าใจผิด การแบ่งฝ่ายทางความคิด หรือเพียงด้วยสีเสื้อคนละสี

แล้วชุมชนของเราล่ะครับ
บ้านของผมกับเพื่อนๆทุกคนอยู่ในชุมชนบล็อกแกงค์เดียวกัน หากมีอะไรที่ผมไม่ได้ใช้หรือคุณยังไม่ต้องการ เราน่าได้เอามากองรวมกัน ใครอยากได้อะไรต้องใช้สิ่งไหนก็หยิบยืมกันไปตามสะดวกดูบ้างเหมือนกันนะ





ในช่วงสิ้นปีที่งานหนักๆแบบนี้ บล็อกถือเป็นสิ่งนึงที่ผมจะไม่ค่อยมีโอกาสได้แวะเวียนมาใช้งาน...มีใครอยากจะเอาบล็อกผมไปอัพอะไรเล่นไหมครับ? 555+ อ๋อ! อีกอย่างนึงที่ผมมักจะไม่ค่อยได้ใช้ในช่วงเวลาที่อากาศหนาวๆเหงาๆแบบนี้ก็คงหนีไม่พ้น...ความรัก ...ผมเป็นพวกหลงรักฤดูฝนแต่แพ้ทางฤดูหนาวน่ะครับ หนาวทีไรเหงาจับขั้วหัวใจทุกทีไป แต่ไม่ใช่ว่าคนเหงาทุกคนจะมีความรักให้ยืมนะครับ เพราะบางคนก็เหงาด้วยรักใครสักคนแล้วเขาไม่รักตอบ แต่สำหรับผมแล้วจัดอยู่ในประเภทไม่รู้จะรักใคร...งานนี้ความรักเลยมีคงเหลือเม็ดเต็มหน่วย...

ฉะนั้นใครที่กำลังอยากได้ความรัก...ปีใหม่นี้ลองมาหยิบไปใช้ดูนะครับ
เผื่อว่าหัวใจที่ว่างงานของผมจะได้ไม่ถึงขั้นไร้ค่าและว่างเปล่า ^^




 

Create Date : 29 พฤศจิกายน 2551
30 comments
Last Update : 20 มกราคม 2553 19:12:24 น.
Counter : 1277 Pageviews.

 



ถึงคุณ Butterflyblog
หลายต่อครั้งที่คุณแวะเวียนมาอ่านหน้าบล็อก ให้กำลังใจ และนำเครื่องดื่มนานาชนิดมาแบ่งปัน
ส่วนผมได้แต่หายหัวเงียบ ไม่ค่อยได้แวะไปหา และนั่งกินของฟรีอย่างหน้าตาเฉย
ดังนั้นวันนี้หากคุณได้แวะเข้ามา โปรดมาตัวเปล่า อย่าหยิบเครื่องดื่มหวานขมอมเปรี้ยวใดๆติดมือมาด้วย
เพราะผมเตรียมกาแฟเอาไว้ให้คุณ(เสพ)แล้วครับ ... ... ...

เอ่อ...ที่กาแฟของผมต้องออกมาในลักษณะนี้ ก็เพราะถ้าเอากาแฟทั่วๆไป ที่บ้านของคุณคงมีให้ดื่มเยอะแล้ว
กาแฟของบ้านผมเลยฉีกแนวมาแบบแห้งๆ ฤทธิ์แรง และใช้เสพครับ
อันนี้ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าด้วยความแรงของมันแล้ว หากเสพเข้าไปแล้วจะทำให้นอนไม่หลับไหม
...แต่หากหลับ...ผมรับประกันว่าจะหลับฝันดีครับ ^^

 

โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน 29 พฤศจิกายน 2551 17:44:21 น.  

 

เราก็งงๆ อยู่ว่าคุณหายไปไหนน้านนาน

 

โดย: แพนด้ามหาภัย 29 พฤศจิกายน 2551 19:28:25 น.  

 

ชอบชื่อที่ใช้จัง
ฟังดุแล้วเซ้กวี่ดี
คงไม่คิดมากเกินไปนะนี่
เขียนได้ดีด้วยซิ
ไผ่ค่ะ
ยินทดีที่ได้รู้จัก

 

โดย: chabori 29 พฤศจิกายน 2551 20:11:55 น.  

 

กาแฟข้างบน...ดูน่าลองจังค่ะ หุๆ แต่ท่าจะทำให้ตาค้างไปหลายคืน

โครงการในเรื่องที่ว่าก็เป็นตอนนึงที่เราชอบมาก อยากให้ชุมชนอื่นๆลองปรับใช้กัน ที่จริงเพื่อนๆบล็อกแก็งค์ที่ชอบอ่านหนังสือก็มีการแลกหนังสือกันบ้างนะคะ ง่า..ว่าแล้วเรายังไม่ได้คืนเล่มที่ยืมมาเลย

ขอคิดดูก่อนว่าจะเอาบล็อกคุณชุดนอนไปทำอะไรดี

 

โดย: แอปเปิ้ลอบเชย (apple_cinnamon ) 29 พฤศจิกายน 2551 20:54:13 น.  

 

กาแฟบ้านนี้น่ากลัวแฮะ
กำลังคิดถึงอยู่พอดีเลยค่ะ

 

โดย: BeCoffee 29 พฤศจิกายน 2551 21:26:46 น.  

 

หนังสือมันหลอนแบบแหวะๆ น่ะค่ะเล่มชุดนั้น
มีผีดิบ มีปีศาจที่ไม่ค่อยมีเหตุผลในการปรากฏตัว
แต่เอาจริง เราว่าเพราะความที่เนื้อหาซีรี่ส์ พล็อตมันกระโดด และเอ่อ... "อ่อน" เรื่องแรงจูงใจในการลงมือล้างแค้น+หลอกหลอน มันเลยไม่ค่อยน่ากลัวสำหรับเรา 55


ความเห็นส่วนตัว
เราว่าโจโจ้ในภาคต้น
ดีโอบางตอนยังน่ากลัวกว่าอีกนะ ฮ่ะๆๆๆ

 

โดย: แพนด้ามหาภัย 29 พฤศจิกายน 2551 23:25:58 น.  

 

อืมม์ ...อุปกรณ์ที่คุณต้องการนั่นอ่ะนะ ...บ้านเรามีล่ะ
มีแม็กเย็มเล่มตัวโตๆ แต่ไม่มีไส้แม็กซ็
มีกระดานรองตัดและคัตเตอร์อันใหญ่
มีเทปผ้าสำหรับทำสันปก

แล้วคุณจะยืมเราแบบไหนกันล่ะเนี่ย...ส่งทางไปรษณีย์ คงไม่ไหวมั๊ง

แนวความคิดยืมของในชุมชนกันแบบนี้ ...ในกทม. (แบบบ้านเรา) คงยากล่ะ
ต่างคน ต่างอยู่
แต่ถ้าเป็นแถวบ้านต่างจังหวัดละก็ ...แนวคิดนี้ ได้รับการปฏิบัติแล้วจ๊ะ


 

โดย: นัทธ์ 30 พฤศจิกายน 2551 9:11:17 น.  

 

ไม่รู้จะรักใครจริงอ่ะ ???

ไม่เชื่อ !!!!!

จะรอดูตอนมันเป็นรูปเล่มแล้วนะ ส่งมาให้อ่านด้วย ฮ่าๆ

 

โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย IP: 124.121.164.163 30 พฤศจิกายน 2551 13:09:16 น.  

 

แวะมาตอบ
นิตยสาร "FOTOINFO" เป็นนิตยสารเกี่ยวกับกล้องและการถ่ายภาพค่ะ
ช่วงนั้น..กำลังติดตามข้อมูลเผื่อซื้อกล้อง DSLR ...แต่จนบัดนี้ ก็ยังใช้ Compact ตัวเดิม

 

โดย: นัทธ์ 30 พฤศจิกายน 2551 14:50:24 น.  

 

คุณแพนด้ามหาภัย
อาจจะหายไปอีกสักพักหนึ่งนะครับ
เพราะกำหนดเสร็จอขงหนังสือทำมือเล่มนี้จะอยู่ราวๆกลางเดือนมกราคม
นั่นหมายถึงต้องรับปั่น แก้ไข และทำรูปเล่มให้เสร็จาภายในเดือนธันวาคมนี้แล้ว

ขอบคุณที่ยัง(คิดถึงกันแบบ)งงๆนะครับ ^^
ปล ดีโอที่ออกแนวน่ากลัวแบบเอวบิดๆแอ่นๆยังน่ากลัวกว่าเลยหรอครับ 555+

คุณ chabori
ชื่อผมเวลาออกเสียงต้องออกเสียงให้สูงครับ(จะได้ไม่คิดลึกลงต่ำ 555+)
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับคุณไผ่ ^^

คุณแอปเปิ้ลอบเชย
เอาบ้านผมไปปู้ยี่ปู้ยำได้เลยครับ (สีรับได้ 555+)
เรื่องการแลกหนังสือแบ่งกันอ่าน ผมเห็นบ่อยมากๆในชุมชนของเราเลยครับ
แต่ไม่เคยร่วมด้วยเพราะผมเป็นคนอ่านหนังสือช้า เริ่มอ่านยาก และดองเก่งเอามากๆ
ถ้าเผลอไปรับหนังสือใครเขามาเข้ามีหวังดองจนเจ้าของเลี้ยงลูกจนโต ส่งหลานจนเรียนจบยังอ่านไม่จบเลย

คุณ BeCoffee
กาแฟบ้านนี้แรงครับ 555+
เพราะเป็นกาแฟที่ชง(?)ทั้งชุดนอน นั่นหมายถึงชงเพื่อดื่ม(เสพ)แล้วจะได้ไม่หลับ ^^

คุณนัทธ์
แบบนั้นไม่ไหวแน่ครับ ผมว่าผมคงจะหาซื้อเอาแถวนี้ 555+
หรืออีกทางเลือกนึงคืออาจจะหาร้านพิมพ์แล้วจ้างเขาทำ
ปัญหาคือไม่ว่าจะวิธีไหน ก็ต้นทุนสูงมากเหมือนๆกัน
จากที่คิดไว้ว่าจะทำแค่ไม่กี่เล่ม แต่พอคำยวยแล้วก็ใช้เงินมากเลย

ช่วงแรกตอนเริ่มจะทำเคยคิดว่าถ้าทำมาแล้วขายบ้างแจกบ้าง
กำไรของส่วนที่ขายน่าจะคุ้มทุน ประมาณว่าขอแค่ทุนคืนเพื่อเอาไปทำเล่มต่อๆไปพอ
แต่ผมไม่รู้ว่าจะขายที่ไหนยังไง (ขายในบล็อกนี่ได้ไหมนะ เขาห้ามเปล่าไม่รู้) แล้วใครเขาจะซื้อ 555+
เลยยังช่างใจอยู่ว่าจะรับมือกับรายจ่ายยังไงดี

หรือผมหนีไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วเอาใบตองมาทำแทนกระดาษดีกว่าไหม?
แบบให้ชาวบ้านน่ารักอาสามาช่วย 555+

คุณ(เจ้า)ปลาทองแก้มยุ้ย
คุณก็พูดเล่นไปครับ ผมติดอยู่แต่ในบ้านจะไปหาใครที่ไหนมาให้ตกหลุมรัก
(พูดแล้วก็เอาเท้าเหยียบเท้าเจ้าปลาทองใต้โต๊ะ 1 ที)
ตอนนี้เลยต้องอยู่แบบเหงาๆต่อไปก่อน (ว่าแล้วก็แอบหยิกที่ไหล่ไปอีกดอกข้อหาปากโป้ง 555+)

 

โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน 30 พฤศจิกายน 2551 14:55:34 น.  

 

ขอเอาใจช่วยละกันครับ (จะเอาตังค์ช่วยไหม... ค่อยว่ากันอีกที 55+) สำหรับการทำหนังสือทำมือ

สำหรับผมแล้ว คงมิอาจไปหยิบยืมหรือสวมรอย ไปอัพบล็อคคุณชุดนอนตามอำเภอใจหรอกครับ เพราะลำพังแค่บล็อค (บ้าน) ตัวเองยังไม่ค่อยดูแลรับผิดชอบให้ดีเลย...

ส่วนเรื่องที่ไปเขียนในบล็อค... ผมว่ามันก็เป็นเรื่องที่น่าสนใจน่ะ เพราะก็อย่างที่คุณชุดนอนบอก ว่ามันไม่ใช่เรื่องราวที่แปลกใหม่อะไรเลย แต่มันก็ยังสามารถที่จะสร้างปรากฎการณ์ (ในอเมริกา) ได้ถึงขนาดนี้ ส่วนหนึ่ง ก็คงต้องยกเครดิตให้กับวัยรุ่นสาวๆแหละครับ ว่าพลังความคลั่งไคล้ของพวกเธอมีมากเพียงใด

ปอลอ. เรื่อง In the Land of Women (เอ๊ะ หรือ Woman น่ะ) ครับ

 

โดย: BloodyMonday 30 พฤศจิกายน 2551 16:55:35 น.  

 

กลัวว่าจะขัดแย้งกันอย่างรุนแรงหน่ะสิครับ 555+ คือความจริงแล้ว ถ้าเอา BdMd ในโหมดนักวิจารณ์หนัง มาเป็นตัวตัดสินภาพยนตร์เรื่องนี้ โอกาสที่ดาวจะสุกสว่างอยู่เพียงดวงสองดวง ก็คงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่พอดีว่าวิญญาณนักวิจารณ์หนัง จะไม่ค่อยเข้ามาสถิตอยู่ในร่างผมซะเท่าไร (55+) ดังนั้นผมจึงใช้ BdMd ในโหมดอารมณ์ (ตัญหา) และความรัก มาใช้ในการเขียนเป็นบทความนั้นแทน..

คือในรีวิวนั้น ผมก็มีอธิบายถึงเหตุผล ในการรักสิ่งที่เกิดขึ้นอบ่สงไม่มีเงือนไขเหมือนกัน นั้นก็คือผมชอบ... ไม่สิ "คลั่งใคล้" อะไรก็ตามที่มันอยู่ในแนวทางของธีมที่ว่า "ความรักชนะทุกสิ่ง" อย่างภาพยนตร์ของ บาซ เลอร์แมนน์ ทุกเรื่อง หรือภาพยนตร์ของ คาเมรอน โครว์ ก็ใช่ หรือว่าจะเป็นของ แดนนี่ บอยล์ ก็อยู่ในกลุ่มนี้ด้วย

ผมเองก็ทราบดีน่ะครับ ว่ามันมีหลายร้อยพันอย่าง (เยอะไปมั้งง -*-) ในเรื่อง ที่ทำออกมาแล้วไม่สมกับเป็นภาพยนตร์ที่มี production value ในระดับฮอลลิวู้ด ประกอบกับข้อด้อยที่ร้ายแรงที่สุด นั้นก็คือเคมีที่ขาดหายไประหว่างคู่พระ-นาง

แต่สิ่งที่สำคัญไปกว่า นั้นก็คือมุ่งหมายของผู้สร้าง คือผมเชื่อว่าถ้าเราทำอะไรด้วยความตั้งใจจริงแล้ว ผลงานที่ออกมานั้น แม้ว่าจะมีความหยาบแค่ไหนก็ตาม มันก็น่าจะมีกลิ่นอายที่ดีๆคงให้เราสูดดมอยู่บ้างแหละ ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำให้ผมรู้สึกถึงมันได้ และก็ทำให้ผมรู้สึกอยากเห็นพัฒนาการของนักแสดงและทีมงานกลุ่มนี้ ในภาพยนตร์ภาคต่อไป...

ปอลอ. หวังว่าคุณชุดนอนคงมีโอกาสไปดูในเร็ววัน และมาสะกิดเตือนสติให้ผมออกจากภวังค์ซะที 555+

 

โดย: BdMd IP: 124.120.63.242 30 พฤศจิกายน 2551 18:04:36 น.  

 

ไม่ได้แวะมาที่นี่นานเลยครับ
จนอ่านคอมเม้นท์นี่แหละครับ
แวะมาเยี่ยมเยือนฮะ
และจะแวะมาบ่อย ๆ ฮะ
แอดเป็นเฟเวอริทไว้แล้วฮะ

 

โดย: heyboibz IP: 58.9.45.87 30 พฤศจิกายน 2551 18:32:24 น.  

 

อ่ะ....เกือบจะวางโค้ดภาพกาแฟไปแล้วค่ะ งิงิ.. ^ ^

ขอบคุณนะคะคุณชุดนอนฯ
แต่ปอดูไม่ออกน่ะค่ะ ว่ากาแฟนี้"เสพ"อย่างไร
และมันคือกาแฟอะไร
แต่ได้พิจารณาอยู่นานทีเดียวค่ะ
รู้แต่ว่าวางอยู่บนกระจกที่สวยมากๆ

ดีใจที่คุณชุดนอนไปเยี่ยม และเห็นคุณชุดนอนอัพบล๊อกเหมือนเดิมนะคะ

ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ^ ^

 

โดย: Butterflyblog 30 พฤศจิกายน 2551 18:37:07 น.  

 

ใช่ๆ ไอ้ั้ขั้นตอนรูปเล่มเนี่ยแหละ เคยทำมาแล้ว แทบคลั่ง
บ้าบอคอแตกเป็นที่สุด !!


ปล. อ่าน "คิดถึุงฤดูฝน" ย้ำๆ ข้างบน แล้วอยากร้องไห้ 55+

 

โดย: nanoguy IP: 125.24.98.81 1 ธันวาคม 2551 11:18:28 น.  

 

ปล.2 เพิ่งเห็น "กาแฟ"

อยาก ขึ้นมาทันที (ฮา)

 

โดย: nanoguy IP: 125.24.98.81 1 ธันวาคม 2551 11:22:26 น.  

 

คุณชุดนอนฯต่างจากแม่ไก่ค่ะ...
อิฉันไม่ชอบฤดูฝนเพราะมันให้ความรู้สึกเหงาแบบหม่น ๆ เทา ๆ
แต่ชอบฤดูหนาวเพราะมีโอกาสใด้ใส่เสื้อผ้าสีสันสดใส...แถมมีแสงแดดเจิดจ้าในเวลากลางวัน
กลางคืนก็ดูเหมือนจะยืดยาวกว่าปกติ...ทำให้ได้นอนนานขึ้น...แหะ ๆ (คิดตามประสาคนขี้เกียจกระมัง...)

 

โดย: แม่ไก่ 1 ธันวาคม 2551 14:52:41 น.  

 



วันนี้ปอเอากาแฟมาฝากอีก
คงไม่ว่ากันนะคะคุณชุดนอนฯ งุงิ

อากาศเย็นลงทุกวัน ดีใจที่มีโอกาสได้ใส่เสื้อกันหนาวกะเค้ามั่ง ถึงแม้อากาศของฤดูหนาวจะทำให้คนเรารู้สึกเหงา หรือป่วยเป็นไข้ไม่สบายไปบ้าง แต่หลายๆ คน ก็ยังคงรักหน้าหนาว ยิ่งปัจจุบันบ้านเมืองเรามีหน้าหนาวสั้นลงทุกปี ๆ ด้วยแล้ว ทำให้หน้าหนาวเป็นฤดูที่คนไทยส่วนใหญ่รอคอยทีเดียวนะคะ ^ ^

หัวใจของคุณชุดนอนฯ ไม่ได้ไร้ค่าอย่างที่คิดหรอกค่ะ
เพราะอย่างน้อย ที่บล๊อกนี้มีเพื่อนดีๆ มากมายแวะเวียนมาหาคุณชุดนอนอยุ่เสมอ จริงมั้ยคะ งุงิ

 

โดย: Butterflyblog 1 ธันวาคม 2551 17:56:55 น.  

 

กรุงเทพหนาวแล้ว ....
แต่ก็ไม่ได้สวมเสื้อกันหนาวเหมือนคนอื่น
เพราะชุดทำงานมีสูท
ตอนนี้ ก็เลยสร้างสีสันให้ชีวิต ด้วยการเปลี่ยนผ้าพันคอทุกวัน
....รวมถึง เจอะที่ไหน ...เป็นต้องแวะดูแวะซื้อ

....วันนี้มีเรื่องปวดหัวมากมาย ก็เลยแวะมาคุยเฉยๆ

 

โดย: นัทธ์ 1 ธันวาคม 2551 19:27:28 น.  

 

ตกใจหมดเลย .....


พระจันทร์ กับ ดาว 2 ดวง .....เห็นแล้วค่ะ

อ่านข่าวผ่านๆ ตาอยู่ว่า จะมีปรากฎการณ์ธรรมชาติ
แต่ก็ไม่ได้สนใจจริงจัง
วันนี้ เข้าซอยมา เห็นนักเรียนมัธยม ยกกล้องโทรศัพท์มือถือ ส่องฟ้า
ก็มองตาม ....เฮ้ย ...พระจันทร์ ที่เป็นข่าวนี่หว่า ............

กลับถึงว่า วางกระเป๋า คว้ากล้อง กับกางขาตั้งกล้อง
หน้าบ้าน ถ่ายไม่ได้ ...ต้นการเวกบัง
หลังบ้าน ถ่ายไม่ได้ ...หลังคาบ้านคนอื่นบัง
ขึ้นบนระเบียง มองเห็นนะ
แต่ ไฟเสาไฟฟ้า ประกบซ้าย ตบขวา
เอาว่ะ ...ลองดู
ซูมเต็มที่ สุดกำลังกล้อง (compact ซุ่ม 3 เท่าอ่ะ)
กดไป 3-4 ภาพ ....ยังไม่ได้เอาออกมาดูหน้าคอมพ์ค่ะ

รื้อนิตยสารมาสแกนปก ...ดุภาพงาม จรรโลงใจค่ะ

 

โดย: นัทธ์ 1 ธันวาคม 2551 20:09:03 น.  

 

คุณ heyboibz
ผมเองก็เพิ่งจะได้เปลี่ยนลิงค์ด้านซ้ายให้ตรงกับบ้านใหม่ของคุณเหมือนกันครับ
บ้านใหม่นี่มีอะไรๆน่าสนใจเยอะดีครับ แล้วจะหาเวลาแวะไปบ่อยๆ
แต่นั่นหมายถึงว่าอาจจะเป็นช่วงหลังทำหนังสือทำมือเสร็จเลยนะครับ -*-


คุณ Butterflyblog
ภาพกาแฟที่เห็นนี้คือภาพล้อเลียนการเสพผงขาวหรือในอีกชื่อหนึ่งก็คือ เฮโรอีน นั่นเองครับ
ปกติแล้วการเสพผงนี่นอกจากการฉีดเข้าเส้นแล้ว ยังมีอีกวิธีนึงคือการสูดเข้าจมูกแบบสดๆครับ
วิธีการปฏิบัติก็คือให้เทผงลงบนกระจก (ที่ต้องกระจกเพราะผงจะได้ไม่เปื้อนและมันเองก็ไม่เลอะผงด้วย)
ว่าแล้วก็ใช้แผ่นพลาสติกในภาพ (ในหนังเรามักจะเห็นว่าคนเสพจะใช้บัตรเครดิตแทน)
เพื่อเกลี่ยผงให้กลายเป็นเส้นตรงเส้นบางๆ พลางม้วนกระดาษให้มีรูปร่างคล้ายหลอด
ทีนี้ก็ลงมือเสพ ด้วยการใช้ม้วนกระดาษสอดไว้ตรงจมูกแล้วสูดผงไล่ไปตามเส้นอย่างรวดเร็ว
เสร็จปุ๊บคนเสพจะออกอาการมึนๆ ตาปรือๆ แต่เขามองไม่เห็นอะไรหรอกครับ
เพราะสติเขาลอยไปที่ปาร์ตี้น้ำชากับอลีซในวันเดอร์แลนด์เรียบร้อยแล้ว

ภาพนี้จึงล้อเลียนโดยใช้ผงกาแฟแทนผงขาวไงครับ
อ่านแล้วยังอยากลองกาแฟบ้านชุดนอนอยู่ไหมครับ ^^

ปล มารอบ 2 ถ้วยใหญ่กว่าเดิม!! ถ้วยนี้ใหญ่มาก!!! ขอบคุณครับ -/\\-

nanoguy
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาแห่งความยากลำบากทางจิตใจครับ
ใครที่ภูมิป้องกันของร่างกายต่ำก็จะป่วยไข้ ใครเม็ดเลือดขาวในหัวใจน้อยก็จะป่วยใจ
หนทางการป้องกันผมไม่ทราบ แต่วิธีการแก้ไขก็คือต้องอย่าเอาทุกเรื่องมาชนกันครับ
เพราะร่างกายกับจิตใจมนุษย์รับเรื่องเล็กๆหลายๆเรื่องเข้าไปมันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้
ค่อยๆจัดการไปทีละเรื่องนะครับ ^^

คุณแม่ไก่
หน้าหนาวมีเวลานอนมากหลับสบายก็จริง
แต่เวลาเหงาแล้วมันนอนหลับยากนี่สิครับ แถมเวลาเหงาตอนหน้าอื่นมันจะไม่เท่าไหร่
พอมาเหงาตอนหน้าหนาว คำว่า “ขาดความอบอุ่น” มันจะเกิดตรงจริงทั้งความหมายและตามตัวอักษรนะครับ

คุณนัทธ์
หลังจากกลับมาจากบ้านคุณนัทธ์ผมก็คิดตลอดว่าอยากจะ “ขอรีเควส” ได้ไหมนะ 555+
ว่าอยากให้คุณนัทธ์ช่วยเอาปกของนี่ปกของนั้นรบกวนรวบรวมมาจัดแสดงให้ดูที
ถ้าได้บอกด้วยนะครับ แต่สำหรับผมคนบ้าการ์ตูนไม่ติดละครแล้ว
คงไม่รีเควสของภาพดาราสัญชาติใด แต่อาจจะเป็นปกการ์ตูนนะครับ
(ผิดประเด็นคอนเซปของกรุ๊ปบล็อกหรือเปล่าหว่า) ^^

 

โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน 1 ธันวาคม 2551 21:32:48 น.  

 

^
^
รีเควส อ่ะได้ .....แต่ทำตามรีเควสได้รึป่าว ก็อีกเรื่อง

เราเปิด group "My Cartoon Collection" ไว้ด้วยค่ะ
แต่ยังไม่ได้เริ่มต้น up เกี่ยวกับการ์ตุนเลยล่ะ
ตั้งใจ จะบอกเล่าถึงหนังสือการ์ตุนทีอ่าน
อาจเป็นรีวิว
อาจพูดถึงนักเขียน
รึไม่ก็ ...อาจเป็นปกหนังสือการ์ตูน ที่มีอยู่ ก็ได้ ....

ตั้งใจ มาตามไปดูพระจันทร์ที่บ้านเราค่ะ ...up แล้วล่ะ

ปล. up blog แก้เซ็ง ...ได้นินทานายนิดหน่อย ...ก็อารมณ์ดี

 

โดย: นัทธ์ 1 ธันวาคม 2551 22:09:45 น.  

 

ว้าว วิธีที่แนะนำที่บล็อกนู้น ก็เข้าท่าดีนะ

วันหลังจะลองใช้ดูบ้างเหมือนกัน น่าจะได้ผลดีทั้งชุดนอนล่ะ

(แปลว่าทำแล้วสบายใจนอนหลับสบายไงคะ)

 

โดย: BeCoffee 2 ธันวาคม 2551 8:16:53 น.  

 


คิดอยู่ว่าหายไปไหน ไปกับฝนหรือปล่าว
หนาวมาแล้ว แต่ชุดนอนเพิ่งมา

ได้ยินเรื่องหนังสือทำมือ เอาใจช่วย มันต้องผ่านไปได้สิน่า

ชุมชนในบล็อกแกงค์ น่ารักกันหลายคน
เมื่อจริตต้องกัน ที่เหลือก็เป็นไปด้วยดี

 

โดย: อั๊งอังอา 2 ธันวาคม 2551 16:48:51 น.  

 

เอาใจช่วย..ให้ทำหนังสือทำมือได้สำเร็จค่ะ
ส่วนที่ว่าแพ้ทางความหนาว..คงคล้ายๆกันเลย
ช่วงหน้าซีด ตัวสั่น ไม่อยากออกไปไหนเลย
แพ้ทาง.นี่ความหมายตัวตัวนะคะ..ไม่ไหวจริงๆ
ไม่ใช่อุปมาอุปไมย..เรื่องความรัก..เหมือนคนบางคน

อยากได้เพิ่มเติมเหมือนกัน..ความรักน่ะ
แต่ยังคิดไม่ออก..ว่าจะเอาไปทำอะไรดี
เอาเป็นว่า..หยิบไปแล้วนะ..เก็บไว้กับตัวเฉยๆ
เพื่อให้อุ่นใจ..ว่ายังมีเพื่อนบล็อกที่น่ารักอีกหนึ่งคน

 

โดย: nikanda 2 ธันวาคม 2551 17:49:29 น.  

 

.. แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ ..

ที่บ้าน มม มีแท่นตัดกระดาษอันเบ่อเร่อด้วยล่ะ .. สนใจอยากยืมบอกได้นะเออ

 

โดย: แม่มดพันปี 3 ธันวาคม 2551 19:16:31 น.  

 

หนังสือทำมือ!!!!
จะแล้วเสร็จกลางเดือน มกราคม
.....มันคือ ของขวัญปีใหม่นั่นเอง.....
ฮ่าๆๆ

ฤดูฝน เหงา มาก มาก
ฤดูหนาว ก็ยิ่งเหงาได้อีก มาก มาก
เพราะหัวใจหายไปแล้ว

ถ้าอย่างนั้น ก็เอาหัวใจมายืมหน่อยนะท่านชุดนอนนะ
ว่างๆ แล้วจะเอามาคืน ฮ่าๆๆๆ
เผื่อท่านจะอยากได้คืน เพื่อส่งมอบให้สาวในดวงใจ ฮี่ๆๆๆ
^^

 

โดย: pattararanee IP: 202.176.70.114 3 ธันวาคม 2551 22:03:57 น.  

 

ขอให้ผ่านหน้าหนาวไปได้ด้วยดีค่ะ
พูก็แพ้ทางฤดูหนาวเหมือนกัน อาการกำเริบทุกที
อย่าลืมออกไปรับแสงแดดนอกบ้านบ้างนะคะ สู้ๆ

 

โดย: pumpond 15 มกราคม 2552 13:55:40 น.  

 


ขอให้ได้รับแต่สิ่งดีๆ ในวันเกิดปีนี้คะ

 

โดย: kanyong1 14 ตุลาคม 2552 6:59:06 น.  

 


ป้าเชิญนางฟ้า...มาอวยพรวันเกิดค่ะ
ขอให้พบแต่สิ่งดีๆ คนที่ดีมีจิตใจดี
และเหตุการณ์ดีๆรวมทั้ง...
ความรักที่ดีที่สุดในชีวิตนะคะ
หวังว่าคงจะไม่ช้าไปนะคะ
*********
******
*****
***
*



 

โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 14 ตุลาคม 2552 18:55:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ขอรบกวนทั้งชุดนอน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]




Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
29 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ขอรบกวนทั้งชุดนอน's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.