"เหมือนกับที่เหตุผลแรกนั้นสมเหตุและเหตุผลที่สองนั้นสมผล
ความลักลั่นย้อนแย้งที่แท้จริงจึงอยู่ตรงที่...ทำไมคุณยังไม่อ่านมันสักที..."
เห็นด้วยค่ะ....อย่างเราเป็นต้น
ไม่เคยอ่าน.....ทั้งสองอย่างเลยค่ะ
แต่ไม่ใช่เพราะมัวคำนึงว่าอ่านแล่มไหน...จะดีกว่ากันหรอกนะคะ
เพียงแต่ไม่ใช่แนวที่ถูกตาต้องใจเท่านั้นเอง

โอ๊ะ!
อืม...

เพราะเคยติดตาม สามก๊ก อย่างจริงจังเกินไป...
ทั้งดู ทั้งอ่าน พร้อมทั้งเพ่งบทวิเคราะห์เรื่องและ
ตัวละครทั้งหลาย ชนิดเอาเป็นเอาตาย... ทำให้
ความน่าสนใจของ The Ravages of Time ลด
ทอนไปในสายตา... แต่ก็นะ แอบอ่านตอนต้น ๆ
นิดหน่อย

รีวิวการ์ตูนเรื่องนี้ผมเขียนเอาไว้นานแล้ว (ก่อนที่เด็กๆในร้านจะตีจาก T-T)
แต่ตอนนั้นทำใส่ Blog ไม่ได้เพราะเน็ตเกิดดื้อและเต่ามาก โหลดอะไรไม่ค่อยขึ้น
ผ่านไปนานๆเข้าเลยตัดสินใจไปโพสต์ลงในเว็บบอร์ดพันทิปแทน
บ้านผมตอนนี้เงียบเหงา (เพราะขนาดเจ้าของบ้านก็ไม่ค่อยแวะมา)
แวะไปแลกเปลี่ยนความคิดที่กระทู้ดีกว่าครับ

//www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6394240/A6394240.html

หวัดดีค่ะ
ขอบคุณที่ยังแวะไปทักทายกัน
ทั้งที่เจ้าของบล็อคไม่ค่อยได้มีโอกาสดูแลบล็อคของตัวเองได้ดีเท่าไหร่
และขอบคุณสำหรับข้อความดีๆที่ยังส่งให้กำลังใจกันนะคะ

คราวนี้ก็เอาเรื่องดีๆมาโพสต์ไว้ให้หลายๆคนได้อ่านอีกแล้ว
ก็จริงอย่างที่คุณขอรบกวนทั้งชุดนอนบอกนั้นแหละค่ะ ไม่ว่าเหตุผลไหนก็มีข้อดีที่แตกต่างกัน
เฉพาะก็ขึ้นอย่างกับว่าใครจะเลือกหยิบยกข้อดีข้อไหนขึ้นมาก็เท่านั้นเอง (จริงป่ะคะ)

การ์ตูนเรื่องนี้ พูดถึงกันมาในแวดวงคอการ์ตูน
แต่เราก็ยังไม่เคยอ่านซะที
ไม่ใช่ เพราะไม่ชอบแนวเรื่องหรอกนะ
คงเป็นเพระ ลายเส้น การ์ตูน เรื่องนี้ "มันไม่เข้าตา" อ่ะ

สามก๊ก ฉบับเต็มๆ หมายถึงที่เดินเรื่องไปตามลำดับ
ไม่ว่าจะสำนวนเจ้าพระยาพระคลัง (หน) รึว่าสำนวนใครๆ ก็ไม่เคยอ่านอีกนั่นแหละ

เรารู้จัก วรรณคดีสามก๊ก เพราะเรียนในวิชาภาษาไทย -ประวัติวรรณคดี นั่นแหละ
แต่ที่ได้อ่านและรู้เรื่องสามก๊ก ก็เป็นเพราะอ่าน
สามก๊กฉบับวณิพกของ "ยาขอบ" ได้จบครบชุด
แล้วก็ได้อ่านบางเล่ม บางตอนของ "เล่าชวนหัว"
รวมทั้งหนังสือคำคม ที่ตัดบางวรรคบางตอนของสามก๊ก ยกมาอรรถาธิบาย ขยายความ เท่านั้นเอง

เคยคิดว่า จะอ่านสามก๊ก ให้จบซักรอบนึง
แต่ก็ยังไม่ได้เริ่มต้นซะที

ส่วนเรื่องการ์ตูนกับนิยาย
มันก็อีหรอบเดียวกับ นิยายและละคร นั่นแหละ
สุดแท้แต่ คนอ่าน คนดู จะยึดติดกับจิตนาการของตนเอง รึของผู้สร้างสรรค์มากกว่ากัน

โดยส่วนตัว แล้วจะแยกออกจากกัน
อาจจะเอามาเทียบกันบ้าง ก็เพียงในใจตัวเอง เท่านั้น

อ่านสามก๊กมาก่อน

พอมาอ่านหงสาแล้วทึ่งนะ
ทั้งอ่านแล้วสนุก แถมตอบโจทย์เรื่องราวพิสดารในเรื่องได้อย่างลงตัว

ปรกติชอบอ่านหนังสือทุกแนว

แต่แปลก ตั้งแต่อ่านหงสา
มันสนุกจนต้องอ่านกลับไปกลับมาไม่รู้กี่รอบ

เป็นเรื่องที่คิดว่าใช่เลยนะ ^_^
อ่านแล้วทำให้ เบิกบานดุจทะยานเหินทุกที เหอ ๆ เวอร์ซะ

แวะมาเยี่ยมบ้านคุณขอรบกวนทั้งชุดนอนค่ะ

เรื่องอะไรๆ ก็มักจะมี 2 ฝ่ายเสมอ
แต่ละฝ่ายก็มีเหตุผลดีๆ กันทั้งนั้น
คราวนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า เหตุผลของเรา อยู่ฝ่ายไหนมากกว่ากัน

ตาลยังไม่เคยอ่านทั้ง 2 เล่มเลยค่ะ ^^"
ไม่รู้จะเข้าข้างฝ่ายไหน

แวะมาเยี่ยมครับ

พลาดบล็อกนี้ไปได้อย่างไรหว่าเรา


สั้นๆ

"ชอบมากค่ะ"

แวะมาเยี่ยมค่ะ

อ่านสามก๊กมาก่อนที่จะมาอ่านหงสา ยังงงเลยค่ะ
คือพอดีอ่านฉบับพระยาพระคลัง (หน) แต่จะชอบอ่านแต่ตรง เล่ม 2 อ่ะค่ะ ที่นี้เล่มแรกที่มี 10 ขันที ตั๋งโต๊ะ ลิโป้ ก็เลยจำไม่ค่อยได้ อิอิ

ขออยู่มุมน้ำเงินนะคะ เพราะมองว่า ความสนุกของหงสา ไม่ได้อยู่ที่ว่า ลิโป้จะตายยังไง แต่อยู่ที่ว่า ลิโป้ในแบบของเฉินเหมาจะตายยังไง

แต่ส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านสปอย์ก่อนดู เพราะว่าบางทีไม่ได้มีเวลามานั่งดูอะไรหลายๆรอบ พอรู้เรื่องคร่าวๆก็จะตั้งใจดูฉากสำคัญมากขึ้น หรือมีเวลาคิดตอนดูมากขึ้น ไม่งั้นตอนดูจบแล้วก็จะมางงว่า ทำไมตอนนั้นเป็นแบบนั้นล่ะ

ขออภัยที่มีส่วนเพิ่มเติมความ 'ย้อนแย้งลักลั่น'

เพราะนิยายหงสาจอมราชันย์ภาคพิเศษ เตียงหุย 1 ลิโป้ 1 คลิดออกมาแล้ว

ต่อจากนี้อาจมีมุมสีม่วงน้ำเงิน ที่แนะนำว่า ควรอ่านสามก๊กก่อน ตามด้วยการ์ตูนหงสาฯแล้วตามอีกทีด้วยนิยายหงสา

กับมุมม่วงแดง ที่แนะนำให้อ่านการ์ตูนหรือนิยายก่อน แล้วกลับไปอ่านสามก๊ก ฯลฯ

แต่ผมติดว่าในเมื่เรื่องราวของสามก๊กเป็นที่กล่าวขานและยอมรับในระดับนานาชาติ ย่อมแปลว่ามันต้องมีส่วนที่ดีในตัวมันเอง ดังนั้นไม่ว่าเริ่มจากแบบไหนก่อน ขอเพียงเสฟแล้วกรอง รองรับสิ่งดี ๆ มา ถ้ายังเห็นคุณค่าก็ทวนซ้ำเจียรนัยความคิด มันก็มีแต่จะยิ่งเพิ่มความเฉียบคมแก่ผู้อ่านมากขึ้น

ขอชื่นชมบล๊อคนี้ในฐานะกระตุ้นให้วิญญูชนเข้าสัมผัสสิ่งดี ๆ

ข้าน้อยขอคารวะสิบจอก...