ธันวาคม 2557

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
30
31
 
 
~แสง...แห่งปัญญา~


~แสง...แห่งปัญญา~
.
(โคลงสี่สุภาพ)
     จักตะกายก่นกร้าว         กำสรวล
    เมินบ่วงบาศชนวน          เหนี่ยวรั้ง
สามานย์อย่าหมายหวน     เหิมก่อ
           เติมต่อผิดพลาดพลั้ง       พ่ายแพ้อุทาหรณ์
.
(กลบทมธุรสวาที)
ท่ามวิโยค....โลกกว้างกระด้างกร้าว
หลากเรื่องราวรุกล้ำก่อกำสรวล
วิบัติฟุ้งคลุ้งคละเชื่อมชนวน
ซึ่งชี้ชวนเชิญล่อ...ตกบ่อลวง
.
ปรุงแต่งยื่น...ขื่นขมโสมมห
ครั้นโศกาก้าวตกนรกห้วง
พ่ายเล่ห์ลับทับถมโลกกลม'กลวง
พลันตกบ่วงบาศล่า....แห่งสามานย์
.
วนวิโยค...โศกศัลย์ร่ำรันทด
ดิ่งกำสรดสู่ทุกข์สิ้นสุขศานต์
พลั้งผิดเพี้ยนเวียนว่ายจวบวายปราณ
มิคิดขานครวญน้อม...ก็ตรอมตรม
.
เถิดพบผอง...หมองหม่นจงก่นกร้าว
พิศรอยร้าวหลอกยื่นส่อขื่นข
ท่ามวิบากยากเข็ญจักเห็นคม
เมินติดหล่มร่วงปลัก...กงจักรกล
.
ตระหนักสู้...สู้ไว้บอกใจสู้!
กี่เสื่อมสู่เสาะไซร้สิ้นไร้ผล
เพียงกับดักกักขฬะซ่อนปะปน
ลวงล่อคนเขลาคร่ำ...ให้ลำเค็ญ
.
ลุกก้าวย่าง....สร้างเสริมแรงเติมต่อ
วิกฤติก่อพลิกพลาดโอกาสเห็น
ส่องวิถีชี้ขาดเช่นปราชญ์เป็น
มิยากเข็ญครองขันธ์.....ด้วยปัญญา
.
อโศกน้ำ
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต



Create Date : 23 ธันวาคม 2557
Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2559 13:23:29 น.
Counter : 487 Pageviews.

4 comments
  
.โคลงสี่สุภาพ.
*ปัจจุบันมั่นแล้ว ดำรงค์
การณ์ก่อนก่นระคน หน่ายท้อ
มีสติอยู่ครองตน เป็นหนึ่ง
สิ่งหนึ่งเมือเกิดล้อ สิ่งนั้น พลันสนอง
โดย: ป่าปี๋ IP: 113.53.253.238 วันที่: 30 ธันวาคม 2557 เวลา:9:31:54 น.
  
*ปัจจุบันมั่นแล้ว ดำรงค์
การณ์ก่อนก่นระคน หน่ายท้อ
มีสติอยู่ครองตน เป็นหนึ่ง
สิ่งหนึ่งเมือเกิดล้อ สิ่งนั้น พลันสนอง
โดย: ป่าปี๋ IP: 113.53.253.238 วันที่: 30 ธันวาคม 2557 เวลา:9:31:54 น.
.............................
สาธุ ไพเราะมากค่ะ ขอบคุณนะคะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนกันเสมอค่ะ ^_^
โดย: อโศกน้ำ วันที่: 30 ธันวาคม 2557 เวลา:9:50:21 น.
  
..มธุรสวาที..

*หมั่นถางทาง ดำเนิน ดั่งเอื้อนเอย
มิเฉยเมย เพลินสุข ปลูกสิ่งฝัน
รู้เหตุแห่ง ทุกข์ถ้วน ล้วนจำนรรจ์
อย่าช้าพลัน วันพรุ่งนี้ มิอาจเยือน

*วันเดือนเคลื่อน เลื่อนไป ไม่หวนกลับ
หนึ่งปีลับ เลยล่วง ห่วงเสมือน
ดั่งล่องลอย คอยใคร่ได้ กลับเรือน
มิอาจเบือน บิดไหว ในบุพเพฯ

*เฝ้าติดตาม ยามเยือนเหมือน ชาติก่อน
คอยเว้าวอน นานเท่าใด ไม่หักเห
มั่นคงนัก รักเจ้า พะเน้าเพ
ด้วยเสน่ห์ เสี้ยวอักษรา พาดลใจ

*มาชาตินี้ รู้ซึ้งถึง ธรรมะ
จึงเพียรละ สันนิวาส มิอาจใกล้
วานเมฆาพา ไวพจน์ ปรากฎนัยน์
เพียงพอไว้ ชาติใหม่ต่อ ขอคืนรัง..
โดย: ป่าปี๋ IP: 113.53.253.238 วันที่: 30 ธันวาคม 2557 เวลา:14:36:47 น.
  
โดย: ป่าปี๋ IP: 113.53.253.238 วันที่: 30 ธันวาคม 2557 เวลา:14:36:47 น.
.....................................
ขอบคุณค่ะ ^_^
โดย: อโศกน้ำ วันที่: 30 ธันวาคม 2557 เวลา:15:04:18 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

อโศกน้ำ
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]





New Comments
MY VIP Friends