โคมไฟเมื่อถูกจุดขึ้นแล้วย่อมให้แสงสว่างสาดส่องไปโดยรอบ เมื่อความมืดปลาสนาการไป สรรพสิ่งต่างๆก็พลันประจักษ์ต่อสายตาตามความเป็นจริง ไม่เกิดภาพหลอนตามบงการที่จิตพาไปในความมืด หากเราจะมุ่งหน้าไปยังแห่งหนตำบลใดก็ไปได้ง่ายด้วยพลังความสว่าง

วันนี้(๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๕) คุณย่าและผมไปร่วมทอดกฐินสามัคคีร่วมกับญาติธรรมของวัดป่าปทีปาราม หนึ่งในวัดสาขาวัดแพร่ธรรมาราม วัดนี้ตั้งอยู่ที่ตำบลบ้านแก่ง อำเภอตรอน จังหวัดอุตรดิตถ์ ห่างจากตัวเมืองประมาณ ๓๐ กิโลเมตร พระอาจารย์ถี่หง คุรุธมฺโม ชาวมาเลเซีย เป็นเจ้าอาวาส ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าในงานทอดกฐินทุกปีมีชาวมาเลเซียเชื้อสายจีนมาทำบุญกันมาก ปีนี้มากันมากมายหนึ่งคันรถทัวร์ ส่วนศรัทธาบ้านแก่งนั้นเล่าก็แรงกล้า อาหารที่จัดมาถวายพระเลี้ยงคนได้หลายร้อยคน อาหารที่ขึ้นชื่อของบ้านแก่งคือแกงหยวก แกงขี้เหล็ก และข้าวเหนียวขาเห็ดหอม พอพระสงฆ์ตักอาหารเสร็จอาหารที่เหลือท่านก็ยกให้ญาติโยมได้กินกันจนอิ่มหนำสำราญ ถ้ายังไม่อิ่มก็มีโรงทานบริการอีกถึง ๔๑ โรงซึ่งมากันจากทั่วสารทิศ และเปิดให้บริการแต่เช้ามืด อิ่มจนลืมกลืนกันเลยทีเดียว


โรงทานเรียงรายอยู่รอบศาลา


นี่ก็โรงทาน


นี่เป็นโรงทานของคณะ ต.ประเสริฐ และคุณอุษา


เต้นท์ตักอาหารของพระ


ภายในศาลาก่อนพิธ๊ถวายภัตตาหารเช้า


กว้างใหญ่จุคนได้นับร้อย สะอาด สว่าง สงบ เป็นระเบียบ


สวยงามด้วยการตกแต่งด้วยวัสดุธรรมดาเช่นด้ายสายสิญจน์ ดอกไม้


ญาติโยมเต็มศาลา ที่อยู่ตามระเบียบรอบนอกยังมีอีกจำนวนหนึ่ง


น้องปุ้มและญาติกำลังถวายบริวารกฐิน


กำลังถวายผ้ากฐิน


กำลังอนุโมทนากับการถวายผ้าผืนที่จะตัดเย็บจริง


พระสองรูปกำลังอุปโลกน์ รูปหนึ่งมีอายุมากแล้วแต่สุดยอดจริงๆกล่าวคำอุปโลกน์ได้นุ่มนวล ไม่ขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อยนิด สุดยอดครับ