ไปธนาคารสะสมทรัพย์ ......วันนี้วันพระเป็นโอกาสได้ไปสะสมทรัพย์ตามที่ได้ตั้งใจไว้นานแล้วว่าถ้าไม่มีเหตุขัดข้อง จะต้องไปตุนทรัพย์ไว้ทุกวันเสาร์ วันอาทิตย์ และวันพระ สถานที่ฝากทรัพย์ที่ไปเป็นประจำก็คือธนาคาร ป่าช้าร่องกาศ (วันเสาร์) ธนาคาร บุญรักษา (วันอาทิตย์) ธนาคารใหญ่ แพร่ธรรมฯ (วันพระ) บางครั้งก็เปลี่ยนไปตามสถานการณ์
ก็ไปทำบุญสะสมอริยทรัพย์ไว้เป็นทุนรองรังไว้เพื่อภพภูมิข้างหน้านั่นเองครับ ธนาคารที่ว่าก็คือวัดนี่เอง หลายวันมานี้มีเรื่องพระในทางเสื่อมเสียบ่อยๆ ต้องบอกกล่าวกันว่า ศาสนาไม่เสื่อม เพราะศาสนาเป็นเรื่องของนามธรรม ที่เสื่อมคือ คน ทั้งคนที่เป็นพระ และที่เป็น ฆราวาส
วันนี้ไปวัดแพร่ธรรมารามที่เด่นชัย พระอาจารย์เอกราชเขมานันโท ประธานสงฆ์เทศน์ เรื่องพระโพธิยะ พระใบลานเปล่า พระโพธิยะเป็นพระเถระมีความรู้ทางธรรมมาก สอนศิษย์ให้เป็นพระอริยสงฆ์ได้มากมายแต่ท่านเองไม่บรรลุธรรม จนในที่สุดต้องให้ศิษย์สามเณรน้อยที่ได้เป็นพระอรหันต์แล้วช่วย ช่วยให้ลดละความยึดมั่นถือมั่น ลดทิฎฐิ จนได้สำเร็จเป็นอรหันต์ตามหลังศิษย์ได้ในที่สุด พระอาจารย์ท่านเทศน์เพื่อให้พวกเราได้ปฎิบัติธรรมให้มาก ให้มากเท่าหรือมากกว่าการอ่าน การฟังธรรม ซึ่งเราได้แค่รู้จากการทรงจำ รู้เพราะอ่านมากฟังมาก แต่ไม่ได้รู้จากภายในคือรู้ด้วยใจ รู้จากการประพฤติปฏิบัติ
การปฏิบัติที่ทำกันมากคือการระลึกรู้กาย และการระลึกรู้กายที่แพร่หลายที่สุดก็คือ การตามรู้ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ตามพระคาถา อานาปานสติสูตร หรือการระลึกรู้ การเคลื่อนไหวในอิริยาบถสี่ คือ การยืน การเดิน การนั่ง การนอน หรือการระลึกรู้อิริยาบถย่อยต่างๆ เช่น การเหยียด การคู้ ฯลฯ แต่ที่เราถอดใจระหว่างปฏิบัติ ก็เพราะเกิดความฟุ้งซ่าน วอกแวก คิดโน่นคิดนี่ ซึ่งหากเรารู้ตัวว่าเกิดอาการซัดซ่าย ท่านว่าใช้ได้แล้ว คือเราปฏิบัติไปแล้วเกิดฟุ้งซ่าน รู้ตัวว่าฟุ้งซ่าน ให้กลับมาตั้งต้นใหม่ ทำไปเช่นนี้เรื่อยๆอาการนั้นจะลดลง สติระลึกรู้ก็จะแก่กล้ามากขึ้น จิตสงบมากขึ้น หลังจากนั้นก็ค่อยพิจารณาธรรมในเรื่องที่จะทำให้เกิดความไม่ยึดมั่นถือมั่นต่อไป เช่นพระไตรลักษณ์ เป็นต้น ดูเหมือนจะง่ายแต่ไม่ง่ายนะครับ ต้องฝึกให้มาก ต้องทำให้มาก ต้องเจริญสติให้มาก แล้วเราจะรู้ได้ด้วยตัวของเราเองว่าเราทำได้แล้วหรือยัง
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
