พระธาตุปูแจบูรณะแล้ว
วันที่ 23 ตุลาคม เป็นวันดีศรีวัน เพราะเป็นวันปิยะมหาราช และเป็นวันทอดกฐินของวัดพระธาตุปูแจ ประจำปี 2556 วัดนี้ตั้งอยู่ที่บ้านอ้อย ตำบลบ้านเวียง อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่ เป็นวัดสาขาของวัดแพร่ธรรมารามวัดหนึ่ง มีความโดดเด่นที่เป็นวัดเก่าแก่ กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานไว้ เมื่อ 8 มีนาคม 2478 และปีนี้ได้จัดสรรงบประมาณจำนวน 9 ล้านบาท เพื่อฟื้นฟูบูรณะองค์พระธาตุจนเสร็จสิ้น สวยงามสมกับเป็นพุทธสถานที่ควรแก่การสักการบูชา
หมู่โรงทาน จำนวน 45โรง
ไปวัดก็ต้องได้อะไรติดตัวมาบ้าง นอกจากความปีติที่ได้จากบุญกุศล วันนี้ผมได้ธรรมะมาด้วยครับ เก็บมาเล่าเพื่อให้อนุโมทนากันตามสมควร
พระเถระ พระมัชฌิมะ พระนวกะ กำลังพิจารณาภัตตาหาร
พระพุทธองค์ได้ทรงมีพระบรมพุทธานุญาตไว้ว่าเมื่อออกพรรษาแล้ว ให้อาวาสที่มีพระสงฆ์จำพรรษาในอาวาสตลอดถ้วนไตรมาส(สามเดือน)รับกฐินได้ เพื่อนำผ้ากฐินมาตัดเย็บ ย้อม เป็นจีวรใหม่มอบให้แก่พระภิกษุที่สมควรได้รับ ก่อนที่จะออกปฏิบัติสมณกิจ เช่นการจาริก ธุดงค์ ไปในที่ต่างๆ เพื่อเผยแพร่พระสัทธรรมแก่ชาวบ้าน นับเป็นกาลสมัยทานมัยของชาวพุทธที่ไม่ควรพลาดอย่างยิ่ง
งามในเบื้องต้น คือ การมีศีลที่งดงาม ถ้าเป็นศีลที่พระอริยเจ้าสรรเสริญยิ่งดี ศีลที่พระอริยเจ้ายกย่องคือศีลบริสุทธิ์ ไม่ขาด ไม่พร่อง ไม่เศร้าหมอง การทอดกฐินที่งามในเบื้องต้น คือการทำบุญด้วยการเริ่มต้นการรักษาศีลนั่นเอง
ระหว่างพิธี
งามในท่ามกลาง คือ การทำความสงบให้เกิดขึ้นในจิตใจ หรือการตั้งจิตมั่นอยู่ในความสงบระงับจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งปวง หรือมีสมาธินั่นเอง ต้องมีสติคอยเตือนตนเองอยู่เสมอว่า ได้ทำ-พูด-คิด ดีหรือไม่ เพราะการทำ-พูด-คิด ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว จะได้รับผลตามกรรมนั้นๆแน่นอน ทุกอย่างมีเหตุมีปัจจัยจึงเกิดขึ้น ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาลอยๆ การทอดกฐินที่งามในท่ามกลาง คือให้มีจิตตั้งมั่นอยู่ในคุณงามความดี ไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย
งามในบั้นปลาย คือ การภาวนาให้เกิดปัญญา นั่นคือเน้นด้านจิตใจ ตามดูจิตใจของตนเอง อย่าให้หลงโลกหลงวัตถุ ถ้ามัวแต่หลง ก็จะถูกกิเลสเผาไหม้ ตายทั้งเป็น มรรคผลนิพพานก็จะไม่เกิด นิพพานก็จะเป็นแต่เรื่องที่มีอยู่แต่เพียงในตำรา ในความฝันเท่านั้น การสร้างพระพุทธรูปนั้นก็ดี แต่ที่ควรทำอย่างยิ่งก็คือการสร้างพระพุทธขึ้นในจิตใจ การทอดกฐินที่งามในบั้นปลาย คือการมีปัญญาไม่หลงไปตามอารมณ์ ไม่หลงยึดตัวยึดตน เพราะไม่มีอะไรเที่ยงแท้ เพราะเกิดแล้วก็แก่ เจ็บ ตายไปในที่สุด ไม่มีอะไรเป็นของเรา เป็นตัวตนของเราเลย
ปีนี้ มีโรงทานกว่า 45 โรง ล้วนเลิศรสทั้งนั้น ไปแล้วอิ่มท้อง อิ่มบุญกันทุกถ้วนหน้าเลยครับ
พระพุทธรูปในพระอุโบสถ
พระธาตุอีกมุมหนึ่ง
ผู้ติดตามบล็อก : 15 คน [
