ธันวาคม 2559
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
17 ธันวาคม 2559

จ้ะเอ๋ เมืองลำปางที่หนาวมาก ซะเมื่อไหร่หล่ะ








เช้าวันที่9ธ.ค.59 ตื่นตี4 ออกจากบ้านตีห้าครึ่ง ถึงดอนเมืองหกโมง เมื่อรวมพลพร้อม เราก็หาอาหารเช้ากินกันที่ดอนเมือง จากนั้นเช็คอินสายการบินนกแอร์ ราคาตั๋วไปกลับ3798 บาท พอ8โมงนกแอร์ก็เหินฟ้ามุ่งหน้าสู่ลำปาง ถึงลำปาง9โมงครึ่ง รับรถเช่าที่ทำการจองไว้ จากเฟส “รถเช่า รถขนส่งลำปาง” เบอร์0810350027ค่าเช่ารถวันละ900 จำนวน3วัน ค่ามัดจำรถอีก 2000 บาท(ส่วนนี้จะได้คืนวันส่งรถ) เมื่อรับรถแล้วก็เปิดจีพีเอสมือถือ เพื่อไปรับอาหารที่ร้านพานัว(โทรสั่งล่วงหน้าจากเมืองนนท์3วันก่อนเดินทาง) ไม่ถึง10นาทีถึงร้าน จากนั้นมุ่งหน้าสู่ที่พัก อาลัมภางค์ เกสเฮ้าส์ เวลาหาพิกัดจีพีเอสต้องพิมพ์ว่า “อาลัมภางค์ เกสเฮ้าส์” มิฉะนั้นจีพีเอสจะพาคุณไปร้านอาหารแทนที่จะเป็นที่พักซึ่งคนละที่กันเลย รู้สึกจะวนเจอร้านอาหาร3รอบ สุดท้ายถามผู้คนดีกว่า ที่พักนี้เราจองแบบห้องพัก3คน ได้บ้านไก่ขาว ถ้าจำไม่ผิด รู้แต่ว่าตอนเช้าจะได้ยินเสียงไก่ขัน (ไก่ของบ้านฝั่งตรงข้ามแม่น้ำ ขันดังมาก คืนแรกขันตอนตี2 คืนที่2ขันตอนตี4) ราคาที่พักคืนละ890บาท

กว่าจะขยับออกจากตัวเมืองลำปาง เป็นเวลา11โมงแล้ว เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติถ้ำผาไท ที่เราติดต่อไว้ ชื่อว่า น้องจา เป็นหญิงสาวร่างเล็กแต่หัวใจแกร่ง มนุษยสัมพันธ์ดีมาก ก่อนเดินทาง1อาทิตย์เราได้คุยกัน เธอให้คำแนะนำทุกอย่าง ทั้งเส้นทาง ระยะเวลาเดินทาง สถานที่ที่เราจะไป เนื่องจากแผนเดิมที่วางไว้ ไม่มีหล่มภูเขียว น้ำตกเกาฟุ น้ำตกแม่แก้อยู่ในทริปเลย ฉันพึ่งมาเห็นหลังจากจองที่พัก จองตั๋ว เช่ารถไปเรียบร้อยแล้ว ความกังวลบังเกิด เพราะหล่มภูเขียวเขาว่าทางเข้าลำบาก รถเก๋งเข้าไม่ได้ ต้องรถกระบะ ฉันจึงตัดสินใจโทรไปหาเจ้าหน้าที่ทางอุทยาน และได้น้องจาเป็นผู้ประสานงานให้

วันที่ฉันเดินทางไปถึงประมาณ10โมงเช้า น้องจาโทรมาถามว่าฉันอยู่ไหน ฉันบอกว่าพึ่งถึงลำปาง จะแวะรับอาหารและแวะที่พักก่อน ประมาณบ่ายโมงน่าจะถึง น้องจาบอกว่าจะรอรับที่อุทยาน ฉันไปถึงอุทยานเที่ยง จอดรถทิ้งไว้ที่อุทยาน(จริง ๆ ตรงนี้มีถ้ำให้เที่ยวนะ สวยด้วย มีภาพแบบผาแต้มด้วย แต่เข้าไปได้ไม่เกินบ่ายสาม เพราะอากาศจะปิด ไม่มีอากาศให้หายใจ) พบเจ้าหน้าที่คุณคำสิงห์ ซึ่งจะเป็นผู้ขับรถกระบะของอุทยานและพาพวกเราไปหล่มภูเขียว หลังจากทักทายกับน้องจาแล้ว เราก็ออกเดินทางสู่หล่มภูเขียวจากปากทางเข้าหล่มภูเขียวระยะทาง12กม. ถึงหล่มภูเขียวบ่ายโมง นั่งทานข้าวกับหัวหน้าอุทยาน ท่านเป็นนักพัฒนา กำลังพยายามพัฒนาให้นักท่องเที่ยวเดินทางได้ง่ายขึ้น ทำห้องน้ำใหม่ ปรับพื้นที่ใหม่ ป้ายบอกทาง แต่ก็พัฒนายากเพราะงบมาไม่ถึงตราบใดที่ยังไม่ได้ยกวิทยะฐานะให้เป็นอุทยานแห่งชาติแบบเต็มตัว

พอทานข้าวเสร็จ หัวหน้าอุทยานพาเดินไปหล่มภูเขียว พร้อมบอกกฎระเบียบ ที่หล่มภูเขียวนี้ ถือเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจึงห้ามเล่นน้ำ ห้ามแหย่เท้าลงในน้ำ น้าคำสิงห์บอกว่า ถ้าหน้าแล้งจะลึกประมาณ40เมตร ถ้าหน้าน้ำจะลึกประมาณ80เมตร แต่เอาเข้าจริงก็ยังไม่แน่ ขนาดน้องจาบอกว่า สวยที่สุดคือ 9โมงเช้า ขนาดไปถึงบ่ายโมงยังสวยขนาดนี้เลย ปลาที่นี่เป็นปลาที่คนนำมาปล่อยเพื่อปล่อยทุกข์ปล่อยโศก ดังนั้นจึงไม่มีใครมาจับไปกิน ที่จริงก็ไม่น่าจะจับนะ ตัวดำขนาดนั้น ถ่ายรูปจนพอใจ ออกเดินทางต่อไปยังน้ำตกเกาฟุ น้ำตกแม่แก้ ตอนอ่านโพสเขาบอกว่า น้ำตกไปง่ายอยู่ติดถนน แต่ความเป็นจริงคือ ทางโหดมากกกกก บอกเลยว่ารถเก๋งเข้าไม่ได้ล้านเปอร์เซนต์ ระยะทางจากแยกหล่มภูเขียว มาถึงน้ำตกเกาฟุ18กม. ขับไปเกือบชั่วโมง ป้ายบอกทางก็ไม่มี จะบ้าตาย ดูๆ ไป ถ้าค่ำมืดไฟทางก็ไม่มีแต่ฉันไม่กลัว ฉันมีไฟฉาย2กระบอก โชคดีและคิดถูกที่ติดต่อเจ้าหน้าที่อุทยาน น้าคำสิงห์ขับรถไป ฉันชวนคุยไป แก้เมารถ แต่พอไปถึงน้ำตกเกาฟุ ว้าววววว มันยอดมาก น้ำตกสวย น้ำเย็นชื่นใจ ที่สำคัญคือเป็นหินปูน ปีน ๆ เหยียบ ๆ ไม่มีลื่นเลย หินจะเป็นสาก ๆ เท้าเกาะได้แน่นไม่มีเสียหลัก เป็นครั้งแรกที่กล้าปีนป่ายบนน้ำตก เล่นน้ำตกไปกินมาการองไป ไม่น่าเชื่อ หิ้วมาการองจากเมืองนนท์ไปถึงน้ำตกเกาฟุ 10 ชม. มาการองไม่ละลาย จากนั้นก็ย้อนกลับมาต่อที่น้ำตกแม่แก้ เป็นทางผ่านตอนขากลับ น้าคำสิงห์บอกจะพาไปวัดจองคำ อยากไปอยู่นะ แต่จะมืดแล้ว กลัวขับรถกลับเข้าเมืองลำบาก เลยบอกน้าคำสิงห์ว่ากลับดีกว่า ออกจากอุทยานแห่งชาติถ้ำผาไท5โมงเย็น ขับรถแป๊บเดียวมืดซะแล้ว จากที่สว่าง ทีแรกว่าจะแวะแม่เมาะ พอเห็นว่ามืดไม่แวะที่ไหนแล้ว ตรงเข้าเมืองเลย ถึงอย่างนั้นพวกเราก็ยังไม่หมดแรง ไปเดินต่อที่ถนนวัฒนธรรมซึ่งมีเฉพาะวันศุกร์ เดินดูของ ซื้อของกิน เริ่มเมื่อย ก็ขับรถไปหาของกินที่ร้านอาลัมภางค์ ฉันเริ่มจะไม่ไหวแล้วหล่ะ กินยาแก้เมารถ ยาแก้ไมเกรน ยาแก้ไข้ กลับที่พักนอนดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีแรงไปแจ้ห่ม แจ้ซ้อน

ปล.ถ้าใครต้องการติดต่อเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติถ้ำผาไท ติดต่อน้องจาได้นะ 0898508360 และถ้าจะใช้บริการเจ้าหน้าที่ก็ช่วยค่าน้ำมันรถกับสินน้ำใจให้เขาหน่อยนะ อย่างน้อย ๆ 700 บาท เชื่อเถอะว่า ปลอดภัยกว่าคุณขับรถดุ่ย ๆ เข้าไปเอง

ปล.2 ถ้าจะไปหล่มภูเขียว น้ำตกเกาฟุ น้ำตกแม่แก้ ขอแนะนำว่า ให้จองที่พักที่ตัวเมืองงาว จะไม่เหนื่อยมากจนเกินไป ฉันยอมรับเลยว่าป้าเหนื่อย ไมเกรนฉันขึ้นเลย ถึงแม้ฉันจะพิสูจน์แล้วว่าไปได้จริง แต่ถ้าจะให้ชิล์ล ๆ ควรพักที่งาว1คืนเชื่อฉันเถอะ

(ขออภัย ลงรูปยากมาก ลงได้ทีละรูป สองรูป ต้องคอยรีเฟรชใหม่ตลอดเวลา พรุ่งนี้ค่อยมาลงต่อนะ)



Create Date : 17 ธันวาคม 2559
Last Update : 17 ธันวาคม 2559 21:53:47 น. 2 comments
Counter : 1287 Pageviews.  

 
ดูสวยจริงๆ ครับ

เรื่อง GPS ถ้ามีผู้กับแผนที่แมนนวล (ทำมือ) จะดีมาก มันช่วยได้เยอะ แต่เชื่อแต่ GPS อย่างเดียวบางทีก็ไม่ไหว มันพาหลงเหมือนกัน


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 17 ธันวาคม 2559 เวลา:23:28:50 น.  

 
ขอบคุณที่แบ่งปัน


โดย: Kavanich96 วันที่: 18 ธันวาคม 2559 เวลา:1:19:05 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

rosebay
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




เป็นเด็กผู้หญิงหน้าหมวยมาตั้งแต่เกิด
แต่ถือ Passport ไทย
เวลาไปไหนมาไหน
ตม.ก็คอยแต่จะมองหน้าสลับกับ Passport
พร้อมกับตั้งคำถามว่า ใช่คนไทยแน่เหรอ
แต่ที่แน่ ๆ พูดไทยคล่องปร๋อก็แล้วกัน
ภาษาอื่น อย่าถามนะ
[Add rosebay's blog to your web]