ราคาค่าเข้าชมสูงเหมือนกัน ไม่รู้ว่าคนต่างชาติจะราคาคูณสองมั้ย

สถาปัตยกรรมออกแนวอิตาลีเลยครับสำหรับที่นี่

ที่นี่พี่ยังไม่ได้เข้าชมภายในเลยค่ะ เหตุเพราะว่าผู้หญิงต้องนุ่งกระโปรงหรือผ้าซิ่นนี่แหละ เลยบาย จริงๆ เคยดูจากทีวีหลายครั้งแล้ว แต่ก็อยากเห็นด้วยตาตัวเองเหมือนกัน สุดท้ายก็ไม่ได้เข้าค่ะ เก็บภาพด้านนอกอย่างเดียว

ที่หายไปนานไม่ใช่แอบหนีเที่ยวไหนนะครับ เน็ตที่บ้านมันล่มมาสามวันละ (ทีโอทีกาก!)

พระที่นั่งอานันต์ผมยังไม่เคยไปเลยครับ มันเก็บค่าเข้าแถมไม่ให้ถ่ายรูปอีกอ่ะ

ไปแอบอ่านมาจากในบล็อกคุณต่อ เห็นใจคุณโอ๋ที่ได้รับผลกระทบจากการเมืองไปเต็มๆครับ แต่เอานา คิดซะว่าถ้าเป็นรัฐบาลอื่นเราอาจน้ำท่วมฟรีไม่ได้ซักบาทก็ได้นะเอ้า
รัฐบาลคุณพี่ทำให้ SME เติบโตขึ้นมา แต่รัฐบาลคุณน้องกลับฆ่า SME ด้วยประชานิยม
สมัยนี้นักการเมืองเล่นการเมืองที่พยายามรักษาฐานคะแนนของตัวเองมากกว่าสิ่งที่ควรทำให้ประเทศชาติ ไม่ว่าจะฝั่งไหนครับ จะให้เลือกอีกขั้วที่มุ่งโจมตีคู่แข่ง ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จก็ใช้วาทกรรมสร้างความชอบธรรมให้ฝ่ายตัวเองมากกว่าเห็นประโยชน์ของประเทศชาติผมก็ไม่เอาเหมือนกัน

เมื่อวานที่หมู่บ้านผมมีประชุม ก็ได้เห็นรูปแบบประชาธิปไตยเล็กๆที่คิดว่าหากคนในชาติมองถึงผลประโยชน์ของประเทศเป็นอันดับแรก ไม่ต้องสนใจนามธรรม เช่นความจงรักภักดี ความยุติธรรม ความรักชาติ ฯลฯ หรือสิ่งอื่นๆที่ถูกปั้นออกมาสวยหรูเพื่อสร้างความถูกต้องให้ตัวเองทั้งที่ไม่รู้ว่ามันใช่หรือเปล่าแล้วการบริหารไม่ว่าจะเป็นหมู่บ้าน ตำบล โรงเรียน องค์กร หรือประเทศชาติ ก็จะได้ก้าวไปข้างหน้ากันเสียที จะไว้เล่าในการอัพบล็อกโอกาสต่อไปครับ ^^

มาหาคุณโอ๋มื้อเที่ยงพอดีเลยค่ะ

น้ำพริกมะขาม...พี่ไม่ได้ชิมเหมือนกัน ไม่รู้รสชาติเป็นไง พี่ชอบเมกาบางนาอย่าง มันกว้าง โล่งดี ดูไม่อึดอัด เราไม่จำเป็นต้องเดินทุกโซนก็ได้นี่เนอะ วันที่ไปถ่ายรูปนั่นหน่ะ พี่เพิ่งไปวันแรกเหมือนกันค่ะ งมๆ ไป ดูจากเว็บดูแล้วดูอีก เราก็ยิ่งเก่งๆ เส้นทางด้วยสิ ลงรถไฟฟ้าแล้วต่อรถ shuttle bus เข้าไปค่ะ

พี่ว่าเดี๋ยวนี้ร้านอาหารรสชาติก็เป็นเรื่องรองลงมา การตกแต่งร้าน บรรยากาศร้านสำคัญกว่านะ พี่เคยชอบอาหารร้้านนึง เค้าทำอร่อยรสชาติดี ราคาำไม่แพง ติดริมน้ำ (ชอบที่สุด...) แต่คนเยอะตลอด ไม่ได้จองก่อนอาจไม่ได้ที่นั่งดีๆ แต่ก็ไม่เป็นไรหยวนๆ มีที่นั่งก็เข้า ไม่มีก็ค่อยมาวันหลัง...อะไรแบบนี้ อีกแบบจะเป็นร้านที่ (เค้าว่า...) อร่อยมาก รอคิวยาว คนเยอะตลอดๆ อาจจะต้องโทร. จอง พี่ไม่กินเลย เรื่องรสชาติของอาหารบางทีเราว่าอร่อย คนอื่นอาจจะไม่อร่อยก็ได้เนอะ

แน๊ เม้นท์ยังไงให้บล็อกมันระงับเนี่ย ผมโดนบ่อยๆครับ ไมรู้บล็อกแก๊งค์ไปใส่คำกรองอะไรพิเรนๆอีก พิมพ์แบบไม่มีอะไรบางทีก็แบน
ทีแรกเห็นเม้นท์ยาวๆในห้องถูกระงับคิดว่ามีใครเข้ามาด่า ตกใจแทบแย่!! มามะมาระบายเต็มที่ การเมืองกระทบกับชีวิตคุณโอ๋ตรงๆแบบนี้เข้าใจเลยครับ

เงินสนับสนุนกองทุนพัฒนาชุมชนนี่ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาคิดกันยังไง ถ้าเล่นพรรคเล่นพวกซึ่งมีโอกาสสูงก็แย่มากครับ แถมพวกนี้กลายเป็นเรื่องธรรมดาในสังคมไปแล้วด้วย อึดอัดกับสังคมที่บีบคั้นให้ทุกฝ่ายทำผิดนะ ใครๆเขาก็ทำกันบ้างละ ไม่ทำอยู่ไม่ได้บ้างละ ไม่ทำไม่ร่ำรวยบ้างละ
แม้แต่ในที่ทำงานผมเองก็มีบางคนพยายามหาช่องทางทำเงินให้ตัวเองจากหน้าที่การงาน เช่นบริษัทจะซื้อที่เพิ่มก็เป็นนายหน้าไปเจรจาซื้อที่เองแต่ขอส่วนแบ่งจากเจ้าของที่ เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ว่าทำกันไม่ได้ แต่สิ่งที่จะยับยั้ง conflict of interest มันไม่ใช่ข้อกฎหมาย แต่เป็นธรรมาภิบาล ซึ่งมันไม่เข้มแข็งพอสำหรับบางคน ถึงอย่างนั้นคนส่วนใหญ่ในองค์กรก็ไม่เคยสนใจจะหาประโยชน์นอกจากหน้าที่ความรับผิดชอบของตัวเองแม้แต่น้อย ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี
ผมเคยสงสัยว่าทำไมบางคนถึงร่ำรวยซื้อบ้านหลายสิบล้านอยู่กันได้ สงสัยว่าคนพวกนี้ถ้าไม่ได้รับมรดกแล้วทำอาชีพอะไรถึงรวยขนาดนี้ เพราะไม่ได้ทำอาชีพอย่างดารา นักกีฬา หรือค้าขายเป็นเจ้าของกิจการ ที่ผมทำงานแต่ละคนเรียนจบมาสูงได้ทำงานองค์กรชั้นนำ แต่ไม่ได้ล่ำซำถึงขั้นคนพวกนั้นซักคน แต่พอทำงานไปนานๆก็เข้าใจว่าที่มาที่ไปของบางเรื่องมันเป็นยังไง ผมนับถือคนอย่างเราๆที่ทำหน้าที่ของตัวเองใช้ความสามารถของตัวเอง ทำสิ่งที่ควรทำมากกว่ามุ่งหาประโยชน์เข้าตัวเองครับ

เรื่องความภักดี ยุติธรรม รักชาติ ฯลฯ ที่ผมเขียนถึงคือสิ่งที่ขั้วอำนาจมักยกขึ้นมาเวลาจะระดมพลประชาชนให้อยู่ข้างตัวเอง แน่นอนว่าเนื้อของมันเป็นสิ่งดี แต่เจตนารมณ์ของคนหยิบมันขึ้นมาอ้างนั้นไม่ถูกต้อง ไม่สอดคลองกับจุดมุ่งหมายที่ต้องการจริงๆ เราถึงได้ยินคำว่า "วาทกรรมทางการเมือง" กันบ่อยๆ
ว่าไปแล้วผมอยากเขียนบล็อกเล่าถึงสิ่งที่พวกมีหน้ามีตาในสังคมทั้งหลาย ทั้งกระทรวงคมนาคม หมอคนดัง อาจารย์คนดัง คณะกรรมการ สคร. ฯลฯ ทำ อยากเอามาประจานลงบล็อกดู แต่ก็ยังหวั่นๆกลัวซวย

ปะ พักจากเรื่องการเมืองไปคลายเครียดดูสิงสาราสัตว์ที่บล็อกผมดีกว่า

(ลืมเลยต้องแวะกลับมา) พรบ. ปรองดองก็ต้องดูกันต่อไปว่าจะยังไง ก่อนอื่นเลยก็คือใช้ฉบับของใครครับ ถ้าเป็นฉบับของ พล.อ.สนธิกับ สส. เพื่อไทยอีกสองคน จะนิรโทษนักโทษคดีการเมือง ทั้งเสื้อแดง เสื้อเหลือง และ มาร์ค
แต่ถ้าเป็นฉบับ นปช. จะไม่ล้างผิดคดีการเมืองทั้งหมด
ซึ่งผมคิดว่าโอกาสน่าจะเป็นแบบแรกมากกว่า (กรณีร่างผ่าน) เมื่อคนมีอำนาจได้ประโยชน์ร่วมกัน พวกเราจะได้อะไรนั่นอีกเรื่องนึง
แต่จริงๆตอนนี้จะล้างหรือไม่ล้างผิด เสื้อเหลืองอาจไม่สนใจเพราะไม่ได้รับการพิจารณาคดีอาญาอยู่แล้ว ที่ปรับไปคือส่วนของแพ่ง ซึ่งเงินไม่กี่ล้านก็ไม่กระทบอะไรลิ้มและแบ็คอัพทั้งหลาย

เรื่องนักการเมือง ต้องโทษพรรคที่เป็น ส.ส. ในท้องที่ของเรา ด่าได้เต็มที่เลยเพราะเราเลือกมา

แต่ที่ผมไม่เห็นด้วยที่สุดคือการปฏิวัติรัฐประหาร ผมพูดแล้วก็จะพูดอีกว่า

"สิ่งที่ได้มาด้วยวิธีการที่ผิด ย่อมไร้ซึ่งความหมาย"

ประเทศชาติไทยของเรามีการรัฐประหารเหมือนเป็นของเล่น ประชาธิปไตยโกงเราด่าได้ ตรวจสอบได้ แต่เผด็จการโกง เราด่าไม่ได้ ตรวจสอบไม่ได้ครับ เราวนอยู่ในลูปนี้มาเกือย 75 ปี แล้วยังออกจากลูปนี้ไม่ได้เลย ทุกครั้งที่ปฏิวัติบ้านเมืองก็แย่ลงอย่างเห็นได้ชัด ผมไม่ทันยุคก่อนๆ ผมทันยุคน้าชาติ พอปฏิวัติก็วิบัติทันที

ไอ้เรื่องพึงรัฐถ้าบ้านผมยังหวังพึ่งรัฐคงอดตายไปเมื่อ 23 ปีแล้วครับ เราพึ่งตัวเองเหมือนคำพระที่ว่า "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน"

สุดารัตน์ เกยุราพันธุ์กล่าวไว้ว่า ไม่อยากให้มองนักการเมืองทุกคนเลว เพราะถ้าเรามองอย่างนั้นคนดีๆ จะไม่อยากเข้ามาทำงานเพื่อบ้านเมือง เนื่องจากภาพลักษณ์ที่เลว เช่นกันทุกอาชีพมีดีมีเลว เหมือนหมอ เหมือนครู เหมือนตำรวจ เหมือนทหาร แม้แต่สังคมย่อยๆ อย่างบล็อกแกงค์ก็มีทั้งดีและไม่ดีเช่นกัน หวังว่าคงสบายใจขึ้นนะครับ

ไม่เคยเคืองครับ เรื่องการเมืองยิ่งได้คุยยิ่งเป็นการเปิดหูเปิดตา เพียงแต่เงื่อนไขที่จะทำให้คุยกันได้คือ สุภาพ และไม่ดูถูกอีกฝ่ายว่าโง่ หรือมีการประชดประชันเสียดสีกันครับ อันนี้สำคัญมาก ความจริงไม่ว่าจะเรื่องอะไรหลักการนี้ก็ใช้ได้หมดนะเออ


ยอมรับว่าประเทศเราเป็นอย่างนั้น คนที่เสียภาษีทำถูกต้องตามกฏหมายรัฐก็จ้องที่จะรีดภาษีแต่คนๆ นั้น แต่คนที่เลี่ยนภาาีล่ะรัฐไม่เคยสนใจ ทั้งที่รายได้จากคนที่เลี่ยงภาษีมากมายไม่รู้เท่าไหร่

นี่เห็นสาเหตุที่คนเราไม่อยากเป็นคนดีใช่หรือไม่ คำถามนี้น่าคิด
(มีหลังบ้านงั้นเดี๋ยวตอบทางหลังบ้านเช่นกัน)

คอมเม้นท์คุณโอ๋อันยาวย้าวที่บล็อกตะพาบโน่นครับ ที่ถูกระบบบล็อกแกงค์ระงับแล้วผมไปกู้กลับมา อ่านๆดูก็เอ๊ มันมีคำอะไรต้องระงับหว่า บล็อกแกงค์เดี๋ยวนี้เรื่องมากอ่ะ แต่ก่อนให้เจ้าของบล็อกเลือกเองว่าจะสกรีนคำอะไรบ้าง เดี๋ยวนี้หยุมหยิมก็ตัดออก โห่ -*-
วันนี้ผมก็โดนระงับไปอีกเม้นท์แระ คุยกับคุณเน็ทเรื่องน้องหมาที่เจซีสาส์น โดนระงับเพราะมีคำว่าเสียช*ติหมา ...กรี๊ด!!

บางครั้งแนวคิดบางอันมันก็ขัดแย้งกับความเป็นจริง หลายๆ อันมันใช้ได้แค่บางสถานการณ์เหมือนกัน ที่ผมเน้นว่า "สิ่งที่ได้มาด้วยวิธีการที่ผิด ย่อมไร้ซึ่งความหมาย" ถ้าไม่สนวิธีการที่จะทำให้รวย มองแต่เป้าหมาย ขายยาบ้าก็เป็นหนทางสู่เป้าหมายที่เร็วดี แต่มันผิด ซึ่งก็ต้องแล้วแต่เราว่าเป้าหมายที่ว่ามันสำคัญมากขนาดที่เราต้องทำผิดเลยหรือ

เรื่องที่แย่ที่สุดในการเมืองคือการโหนฟ้าครับ

ส่วนเล่มเหลืองที่ผมมีก็คือ รัฐธรรมนูญปี 2550 ที่เราใช้นี่แหละครับ