มีเรื่องราวมากมายที่ในใจฉัน
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
28 พฤศจิกายน 2553
 
All Blogs
 

ผลการแข่งขันเมืองคนงามเกมส์

ภูมิไทย ชอบว่ายน้ำ
ครั้งแรกที่ลงสระ น้องภูมิชอบมา
ไม่มีอาการกลัวน้ำเลยสักนิด
แม่เลยให้ภูมิเรียนว่ายน้ำ ตอน
อยู่ อนุบาล 2 และก็ไม่ผิดหวัง
คุณครูบอกว่า น้องภูมิทักษะดี


ปีนี้ อยู่ ป. 1 น้องภูมิได้เป็นตัวแทน
ของโรงเรียนไปแข่งขัน กีฬาว่ายน้ำ
ของเทศบาลเมืองบ้านโป่ง
"เมืองคนงามเกมส์" ซึ่งปีนี้
มีการแข่งขันว่ายน้ำเป็นปีแรก


ภูมิไทยลงในประเภท
ว่ายฟรีสไตล์ 25 เมตร รุ่น 7 ปี
แล่ะเกาะโฟมตีขา 25 เมตร รุ่น 7 ปี
พี่ๆ โตๆ มาถึง ก็วอร์มกันใหญ่
น้องๆ มองเห็นพี่ มัธยมก็ตื่นเต้น
โห ว่ายเร็วกันจัง โรงเรียนน้องภูมิ
เป็นโรงเรียนประถมค่ะ เพิ่งส่งกีฬา
ว่ายน้ำ เป็นปีแรกเช่นกัน

สนามก็ยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไร เพราะสระเทศบาล
ปิดบริการมาหลายปีแล้ว แปลกเหมือนกัน
ที่เค้าไม่พัฒนาให้มันดี หลังจากปิดมานาน
ก็นำมาปรับปรุง และเปิดใช้ปีนี้เป็นปีแรก
สระนี้ เกิดมาแม่ภูมิ ก็เห็นแล้ว และเคย
มาว่ายเล่น ตอนเป็นเด็กเท่าภูมิ
เคยเห็นคนเก่งๆ เค้าว่ายน้ำกัน พอลูก
ได้มาแข่ง ก็แอบปลื้มเหมือนกัน
จะว่ามันเป็นฝันของแม่ก็ได้ 555


ถามว่าภูมิไทยอยากได้เหรียญอะไร
แน่นอนเค้าอยากได้เหรียญทองค่ะ
แต่จากที่ดูลูกเวลาซ้อม ก็เห็นว่า
ติดเล่นอยู่เหมือนกัน
แต่ก็นะ ลูกหวังแม่ก็แอบหวังไปกับลูกด้วย



ครูคอยปลอบว่า แข่งเอาประสบการณ์นะแม่
ตอบค่ะครูไป แต่ในใจ เต็มที่ลูก แข่งเล่นๆ
ไม่ต้องแข่ง แข่งก็ต้องเอาจริง
แข่งให้ชนะลูก ทำให้เต็มที่
ลูกบอกตื่นเต้น เห่อๆ
แม่ตื่นเต้นกว่า เตรียมกล้องไปดิบดี



พอขานชื่อนักกีฬา ภูมิไทย
อีแม่ยกไม้ยกมือ ไปกับลูกด้วย
และแล้ว กล้องที่เอาไป ก็ลืมซะงั้น
"ภูมิไทยสู้สู้" อย่างเดียว
สรุปการแข่งขัน
ได้มา 1 เหรียญเงิน และ 1 เหรียญทองแดงค่ะ



ลูกเสียดาย ถึงขนาดร้องไห้เลย
ที่ได้เหรียญเงิน เพราะหวังเหรียญทอง
บอกลูกว่า จำไว้ลูก ว่ายังมีคนเก่งอีกเยอะ
เวลาซ้อมที่โรงเรียนลูกอาจเก่งที่สุด
แต่ข้างนอกมีคนเก่งมากมาย
เชื่อฟังครู ขยันซ้อม คราวนี้ผ่านไปแล้ว
เอาไว้เป็นบทเรียน คราวหน้าสู้ใหม่นะลูกนะ




 

Create Date : 28 พฤศจิกายน 2553
4 comments
Last Update : 1 ธันวาคม 2553 9:58:33 น.
Counter : 1717 Pageviews.

 

หวัดดีครับคุณแม่น้องภูมิ

เข้ามายินดีกับภูมิไทยด้วยครับที่ได้เหรียญ

จริงๆไม่จำเป็นต้องได้เหรียญทองหรือที่หนึ่งก็มีความสุขได้ ขอแค่ได้ลงมือทำแล้ว

ก็คล้ายๆกับที่คุณแม่น้องภูมิเม้นท์ไว้ล่ะนะครับที่ว่า...

"เมื่อก่อนเคยหวังว่า เอาเถอะ ทำเถอะ

แม้วันนี้เค้าไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ

แต่หากมีอะไร ในสิ่งที่เราพูด เราเตือน ได้หลงติดอยู่กับเค้าบ้างเล็กน้อย

แล้ววันหนึ่ง ในภายหน้า สิ่งนั้น อาจสะกิดให้เค้าคิดได้ก็ได้"

เค้าเรียกว่า do your best , the result will take care itself

เพราะมีปัจจัยมากมายที่กำหนดให้คนคนนึงเป็นไปอย่างที่จะเป็น ไม่ใช่เราคนเดียวเสียหน่อย

สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดก็คือ ว่ายไปข้างหน้า จ้วงน้ำอย่าหยุด เตะขาให้ดีที่สุด ส่วนจะได้เหรียญทองหรือไม่ได้ ผมว่ามันก็ขึ้นอยู่กับหลายอย่างล่ะนะครับ

ผมเห็นรูปที่รับมอบรางวัล ไม่รู้มองไม่ชัดหรือเปล่า แต่ดูเหมือนภูมิไทยเป็นเด็กคนเดียวที่ยิ้มออก แม้จะไม่ได้เหรียญทองก็ตาม

 

โดย: jonykeano 28 พฤศจิกายน 2553 18:09:04 น.  

 

อ่านเม้นท์พี่หมอโจแล้วก็อมยิ้ม
พยักหน้าหงึกๆๆๆเห็นด้วยครับ

การแข่งขันที่ดีที่สุด
เป้าหมายไม่ใช่อันดับ 1
แต่คือการพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นในทุกๆครั้งที่ลงแข่งนะครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2553 19:00:10 น.  

 

สวัสดีอีกครั้งครับคุณแม่น้องภูมิ

ผมอดรนทนไม่ไหวเมื่อได้กลับไปอ่านเม้นท์ที่คุณเขียนไว้ที่บล็อกผม แล้วมาสะดุดกึ๊กกับประโยคนี้ครับ

"เราควรปล่อยให้แต่ละคนเป็นไป ตามวิถีทางของเค้าเอง แล้วเดี๋ยวเค้าก็ได้ดีเองโดยที่เราไม่ต้องไปใส่ใจ ไม่ต้องสนใจหรือควรจะพยายามทำเท่าที่เราทำได้"

ผมเก็บมาคิดเล่นๆแล้วก็ได้คำตอบกับตัวเองว่า ให้ตัดประโยคที่ว่า "แล้วเดี๋ยวเค้าก็ได้ดีเอง" และคำว่า "ไม่" ในประโยคนี้ออกให้หมด

ก็จะเหลือเป็น...

เราควรปล่อยให้แต่ละคนเป็นไป ตามวิถีทางของเค้าเอง โดยที่เราต้องไปใส่ใจ ต้องสนใจหรือควรจะพยายามทำเท่าที่เราทำได้

ผมมองว่า"แล้วเดี๋ยวเค้าก็ได้ดีเอง" เป็นคำคาดการณ์ถึงอนาคตที่อาจเกิดหรือไม่เกิดก็ได้ครับ ไม่มีใครรู้ว่าเด็กเกเรคนหนึ่งจะโตขึ้นเป็นอันธพาลตามที่คาดหรือจะโตขึ้นเป็นพลเมืองที่ดี เพราะจุดกลับตัวของชีวิตมันมีอยู่เสมอ ไม่ว่าจะด้วยตัวเหตุการณ์อะไรก็แล้วแต่

และก็ไม่แน่หรอกที่เด็กเรียนดีเรียบร้อยคนหนึ่งจะโตขึ้นมาเป็นคนดีตามที่คาดหรือกลับกลายเป็นอีกทางนึง เพราะอุบัติเหตุชีวิตมันก็มีเสมอเช่นกัน

ผมว่าการคาดเดาอนาคตที่ไม่แน่นอนมันมักทำให้จิตใจเราหวั่นไหวบ่อยๆ

ส่วนการที่ให้ตัดคำว่า "ไม่" ออกนั้น ผมว่าการที่เราต้องไปใส่ใจ ต้องสนใจหรือควรจะพยายามทำเท่าที่เราทำได้นี้เป็นหน้าที่ครับ อย่างน้อยก็เืพื่อตัวเราใ้ห้เราได้รู้สึกว่าเราได้ทำเต็มที่ ส่วนที่เหลืออะไรจะเกิดก็คงเกิด ทำอะไรบ่ได้ และประโยคนี้ก็ไม่ใช่กับเฉพาะครูืหรอกครับ ทั้งหมอ วิศวะ พ่อค้า หรือคนกวาดถนนก็ล้วนแล้วแต่ควรแสดงความเป็นมืออาชีพในคำบรรยายของประโยคนี้ทั้งนั้น

และเมื่อเราทำเต็มที่แล้ว เราก็จะไม่เสียใจหรือรู้สึกผิดเลยเมื่อเราสามารถพูดได้เต็มปากว่าต้นไม้ที่เติบโตมาอย่างแคระแกรนในอนาคตนั้น...เราไม่เกี่ยว

สวัสดีค่ำวันอาทิตย์ครับ

พรุ่งนี้ยังมีเมล็ดพันธุ์อีกมากมายรอให้คุณครูช่วยรดน้ำ พรวนดินให้งอกเงยนะครับ

 

โดย: jonykeano 28 พฤศจิกายน 2553 22:26:53 น.  

 

โอ้โห..โอ้โห..เจอ2คนข้างบนแล้วเม้นท์ไม่ออกเลย..

อยากแรกที่ดูรูปแล้ว..อยากถามว่าภูมิไทยผอมเพรียว
ไปแพ้เจ้าหนูรูปร่างอวบอั๋น ได้ไงอ่ะ..

อีกอย่างเหรียญเงินมีอะไรให้ท้าทายอีกเยอะ..
เวลาดูหนัง พระเอกไม่เคยสมหวังในครั้งแรกเลย..
มันต้องพยายาม ฝ่าฝันอุปสรรค์ ผู้ร้ายกลั่นแกล้ง..

สุดท้าย..พระเอกก็เป็นพระเอกอยู่วันยังค่ำ..อิอิ
พี่อยากให้น้องภูมิเล่นกีฬาด้วยความสุข แข่งกับตัวเอง

ที่สำคัญขอให้มีน้ำใจนักกีฬาเป็นผู้แพ้ที่ดี และ ผู้ชนะที่น่ายกย่อง..

มีความสุขมากๆนะครับ

 

โดย: Little Knight 29 พฤศจิกายน 2553 8:41:26 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


Artagold
Location :
ราชบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




โปรดแซ็บ โปรดแซ็บ

บทความและรูปภาพในบล็อกนี้ไม่หวง

หากนำไปใช้แล้วเกิดประโยชน์

ต่อตัวคุณและคนรอบข้าง

แต่ถ้าเอาไปใช้
แล้วเกิดเป็นผลประโยชน์ทางการค้า

แบ่งมาเป็นค่าขนมเจ้าภูมิ ซะดีดี

แซ็บหลายบ้อ
New Comments
Friends' blogs
[Add Artagold's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.