“วิธีเอาชนะความกลัวที่ดีทีสุด..ก็คือเผชิญหน้ากับมัน”

การ “ตัดใจ” ว่ายากแล้ว แต่การ “ทำใจ”ยิ่งยากกว่า

ชอบ 2 ตอนนี้จังครับ

ไม่กล้าเผชิญหน้ากับความกลัว อย่างเรากลัวผีให้ปิดไฟนั่งในบ้านคนเดียวตอนตี 3 สัก 10 นาทียังไม่เอาเลย

Fun d na kaaaaaaaaaa

damn right ! I'm a fearless.
โม้ไปงั้นแหละ ผมก็ปุถุชน กลัวเป็นธรรมดา
มีบางคนสิที่ไม่ธรรมดาเพราะเขาไม่กลัวบาปกรรม
ไม่ต้องเดานะว่าใคร...อิอิ เดี๋ยวยุ่ง

"บางทีการเปลี่ยนจาก “คนรักเก่า” มาเป็น “เพื่อนใหม่” อาจไม่ยากเกินไป หรือ เลวร้ายอย่างที่คิด"

ออกจะ อุดมคติไปหน่อย

แต่ถ้าทำได้แล้วสบาย มาก ๆ ค่ะ (เหมือนจะเคย)



ปล.คุณแร้ วันนี้เริ่มเปลี่ยนสีตัวอักษรแล้ว อ่านง่ายขึ้นค่ะ

วันไหน หัด เคาะ Enter จะอ่านง่ายกว่านี้อีกนะคะ (เพราะคุณแร้เขียนดีค่ะ อยากอ่านง่าย ๆ )

และเพลงยังเพราะเหมือนเคยค่ะ

"กล้าที่จะกลัว" vs "กลัวที่จะกล้า"

เรื่องบางเรื่องจะกลัว หรือ จะกล้า มันก็มาอยู่ดี

สมัยก่อนกลัวอยู่สองอย่างคือ กลัวคนไม่รัก
กับ กลัวคนบอกว่าไม่กล้า

แต่ตอนนนี้สบายๆ แล้วค่ะ
คิดว่าอะไรๆก็สามารถเกิดขึ้นได้ในชีวิตเรา

วันนี้น้องแร้ ทำหน้าแดงบ่อยจัง สงสัยซะแว้วอะ

กลัวที่จะเติบโต กลัวที่จะรับผิดชอบ ชีวิตมันเลยไม่ไปไหนซะทีเนี่ย

จบได้คมกริบเชียวครับ

กลัวตาย กับกลัวเครื่องบินมั้ง เพราะชอบฝันว่าเครื่องบินมาตกใกล็ๆ แล้งวิ่งหนีสุดชีวิต แล้วก็ตื่นตอนกำลังกลัวสุดขีดทุกที ส่วนเรื่องอื่นๆ เช่น ความร๊ากกนี่ส่วนใหญ่มันจะกลัวๆ กล้าๆ หรือไม่ก็กล้าๆ กลัวๆ อะ

สวัสดีคะคิดถึงนะคะไม่ได้มาเยี่ยมนานมากแล้วเพราะมัวแต่ทำใจ ใช่ค่ะการทำใจนี่ช่างยากเย็นเสียจริงๆค่ะการทำใจใช้เวลานานมากแต่ยังรู้สึกเหมือนบางทีมันยังทำไม่ได้เลยค่ะตัดก็ไม่ขาดอ่ะทำใจก็ไม่ลงเฮ้ย เหนื่อยนะคะ
เราเหรอเมื่อก่อนกลัวหนอนอ่ะคะแม้ปัจจุบันก็ยังกลัวอ่ะคะเห็นทีไรขนลุกทุกทีเลยค่ะ

เหมือนกับที่เราเคยได้ยิน..

ที่ที่ปลอยภัยที่สุดคือที่ที่มี..ศัตรูอยู่
กลัว..ไม่กล้า..แต่ถ้าได้เผชิญหน้า..จังๆๆ
เราว่าทุกคนก็เอาตัวรอดได้นะ..
เพราะสัณชาตญาณ..ในการเอาตัวรอดมีอยู่ในมนุษย์เราทุกคนอยู่แล้วจ๊ะ...
อย่าซีเรียดเลย..ค่ะ..

ไม่ได้เป็นอะไรนะคะที่อัพเพลงแล้วไม่เขียนอะไร
หลังๆเป็นแบบนี้เองค่ะ อัพแล้วไม่รู้จะเขียนอะไร

ขอบคุณที่ห่วงค่ะ


กลัวความสูงค่ะ ถ้าเดินสะพานลอยจะรีบเดินมากๆ
เคยมองลงไปข้างล่างจากตึก
จะเป็นลมค่ะ

อยากเปิดใจกับความรักเหมือนกัน
แต่ก็เพียงบางเวลาเท่านั้นเอง

ชักชินชีวิตโสด

กลัวตอนจบค่ะ
สงสัยเพราะตัวเองเป็นคนไม่เคยเจอแฮปปี้ เอนดิ้ง มังคะ

เอ...หรือว่าคุณแร้..จะ...
...
...
ต่อเอาเองละกันน๊า อิอิ
...
...
“กล้าที่จะกลัว” ทั้งทีแล้ว เราอย่า “กลัวที่จะกล้า"
...
^^
....งั้น เริ่มต้นลอง"กล้าที่จะกล้า"...ดูกันบ้างเถอะค่ะ
...
...
Have a nice day na kha
...
...
ปล.คุณแร้ อยากได้รถเข็นซักคัน เหรอคะ

กลัวปลาก๊าบ ยังไงก็ไม่กล้าเผชิญ แต่ชอบกินปลาดุกฟู

คุณแร้กลัวแมงมุมเหมือน รอน วีสลีย์เลย

อิอิ

ขอบคุณบทความดีดีบทนี้นะคะ
สมัยก่อน
ฉันกลัวการกินข้าวโพดอ่อนมากๆ
เห็นไม่ได้ด้วยจะกลัวขนาดหนัก
น่าจะมาจาก
ตอนเล็กๆแม่ชอบทำให้กินบ่อยมากๆ
จนทำให้ไม่อบากกิน
แต่แล้ว
วันหนึ่งก็ลองพยายามมอง
พยายามกินมัน

จนในที่สุด
ทุกวันนี้ก็กินได้แล้ว
รู้สึกเลยว่ามันช่าง
หอมหวานอร่อยจัง
เมื่อเรายอมรับที่จะกินมันได้

ความกลัวอีกอย่างคือ
กลัวผี..
อันนี้แก้ไม่หาย
แต่ก็พยายามแก้
ให้หายให้ได้แต่รู้สึกว่า
ยากที่สุด
แต่ก็ชอบดูหนังผี อ่านเรื่องผี
ฟังเรื่องเล่าผีๆ
แต่ก็ยังกลัวเวลาดูหนังผีจบ
ทุกครั้งจะอินไปพอสมควร
กลัวขนาดไม่กล้าเข้าห้องน้ำคนเดียว
ก็ชวนๆเจ้าติโตเข้าไปด้วยกัน
ก็กลัวกันไปทั้งมี้มันกะลูกชาย

ก็เลยมานั่งคิดค่ะว่า
ช่างมันเหอะ
สักวันคงจะหายกลัว
หรือถ้าไม่หาย
ก็ยอมรับว่ากลัว
ก็แค่นั้นเอง...

ขอแอดบล็อกติดมือ
กลับด้วยนะคะ..
เขียนดีเชียว..

เรากลัวสิ่งที่ต้องเจอ อาจจะไม่ใช่เร็วๆ นี้แต่ก็ต้องเตรียมใจอ่ะค่ะ ... เรากลัวคนที่เรารักต้องตายน่ะค่ะ ... กลัวการทำใจให้ยอมรับ ( แต่ก็รุ้นะว่ามันต้องยอมรับอ่ะ )

เคยลองใช้ ความกล้าเอาชนะความกลัว หลายทีแล้ว กินแห้วทุกที ... เอ๊ะ คุยเรื่องไรหรือนี่

เรื่องกลัวสารพัด ก็ยังเผชิญหน้าและอยู่กับมันได้

แต่กลัวหนู กลัวแมลงสาบ ยังไงก็ขอต่างคนต่างอยู่ ไม่มีวันที่เราจะอยู่ร่วมกันได้แน่ๆ

ทำให้ผมนึกถึงหนังเรื่อง อะรัคโนโฟเบีย เลยครับ

เค้าว่าความกลัวอยู่ที่ใจเราจินตนาการขึ้นมาเอง

ถ้าเรามี สติ อย่างที่บอก ความกลัวใด ๆ ก้อมาทำร้ายเราไม่ได้เนอะ

มีความสุขเยอะ ๆนะค่ะ วันดี ๆ ยังมีอีกทุกวันเลยค่ะ

เขียนได้ดีมากเลยค่ะ

...ในบางครั้ง บางเรื่องก็กลัวใจตัวเองค่ะ

เห็นด้วยค่ะ...ไม่ว่าจะพบเจอหรือผ่านเรื่องร้ายๆ มา
ยังไงเราก็ต้องเดินไปข้างหน้าอยู่ดี บางทีอนาคตข้างหน้าก็ยังมีเรื่องดีๆ ไว้รอเราอยู่

ขอบคุณค่ะที่เขียนเรื่องนี้มาให้อ่าน ขอบอกว่าโดนมากๆ

ไม่ว่าจะล้มซักกี่ครั้ง สุดท้ายเราก็ต้องลุกขึ้นมาเดินต่อไปอยู่ดี

กลัวตัวเองง่ะ

ไม่กลัวผู้ชายหน้าจิ้งจอกน๊า

โค้ชเชลซีก็สเปค...หน้าตาเลวๆ ดีถูกจายยยย

แต่สำหรับข้าพเจ้าต้องภักดีกับ...ปืนใหญ่เท่านั้น

ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม

อ๊ะ อะ ให้ทาย ว่าข้าพเจ้าร๊ากกกกคนหนายยในปืนใหญ่ (ชอบอยู่สองคน...แต่ทายถูกคนเดียวก็พอ จะ จะไม่ให้อารายหรอกจ้ะ... ไม่มีรางวัลหรอกน๊ะ)

...

เคยอ่านเจอว่า

ที่เรากลัวๆกันน่ะ เป็นเพราะเราไม่รู้ความจริงกันทั้งนั้น

เช่น นึกว่าร่างกายของเรามีตัวตนที่แท้ จึงกลัวว่าจะเกิดอันตรายใดๆกับร่างกายเรา ทำให้กลัวนั่น กลัวนี่ กลัวว่าร่างกายเราจะเจ็บ กลัวว่าจะปวด กลัวมันจะเสียหาย
ทั้งที่ร่างกายของเรามันไม่มีตัวตน และมันก็เสื่อมสลายเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลาแท้ๆ

ป.ล. บ้านอยู่พุทธมณฑลเหมือนกันเลย...อยู่สายไหนอ่ะครับ?

มาแอบสารภาพครับว่า
เมื่อก่อนชอบเพลงนี้ของ Palmy มากที่สุดตั้งแต่อัลบั้มออกมา

(ขณะที่ Grammy ยังมัวโปรโมท จะดา-จะดำ-จะดา-จ่าดำ กับ แปดโมงเช้าวันอังคารอยู่)

สงกะสัย ตอนวัยสะรุ่นเกงขาสั้นช่วงนั้น กำลังเกิดความรู้สึกประมาณนี้พอดีกระมัง

สิ่งที่ผมกลัวที่สุดตอนนี้คือ.....

กลัวเป็นผู้ใหญ่ครับ!!

กลัวสารพัดละค่ะ ยังไงก็ไม่เคยเอาชนะความกลัวได้ซะที

คุณสาหร่ายสบายดีนะคะ นานๆแวะมาอ่านทีค่ะ แต่ยังคมเหมือนเดิมสำหรับเรื่องราวที่แปะให้อ่าน อ่านได้เรื่อยๆจนจบทั้งๆที่ข้อความบางทียาวมากก แต่ก็ไม่รู้เป็นไรอ่านได้เรื่อยๆ

ปล.เปิดเพลงเหมือนคนมีความรักเลยนะคุณ..แอบแซว

กลัว...การคาดหวังคะ

แต่ทุกคนต้องมีหวัง....เพื่อเป็นแรงพลักดัน

สู้ต่อไป

ขอบคุณนะคะที่มีเรื่องดีๆมาแบ่งปันกัน
อ่านไปก็ยิ้มไปค่ะ..ชอบการเล่าเรื่องของคุณแร้ไฟ
อิชั้นกลัวเครื่องบินอ่ะค่ะ...(อันนี้เรื่องจริง)...ขึ้นลง บ่อยๆ ขนาดนี้ยังไม่ช่วยเลยอ่ะค่ะ...สติ...สติ...ใช่ไม๊คะ

กลัวแมงมุมเหรอ ผมกลัวอะไร? อะไรดี ยังคิดไม่ออกครับ

เรื่องซ่อมรถ ถ้าเจอช่างถูกใจ ซื่อสัตย์ บริการดี ราคาถูก จะเปลี่ยนใจได้ ...ผมก็คงเหมือนด้วยคน

บ๊อกคราวนี้โดนใจสุดๆ เลยค่ะเฮียแร้
กำลังคิดว่าจะต้องตัดสินใจอะไรซักอย่าง
แต่กลัว
เลยทิ้งคาราคาซัง ไม่ตัดสินใจซะที
คงใกล้ได้เวลาแล้ว ที่จะเผชิญหน้ากับมัน

ตอนเด็กๆ กลัวความมืด กลัวผี

เวลานอนก็ไม่ปิดไฟ ไม่กล้าเอาเท้าออกจากผ้าห่ม แม้ว่าจะร้อนตับแตกก็เถอะ

เวลาอาบน้ำก็ไม่กล้าปิดประตู กลัวผีมาแล้วเปิดประตู แล้ววิ่งหนีไม่ทัน

ไม่กล้าล้างหน้าในห้องน้ำ กลัวผีมาแล้วมองไม่เห็น เลยต้องออกมาล้างหน้าข้างนอกทุกครั้ง

เวลาขึ้นบันได ขั้นสุดท้ายจะก้าวข้าม เพราะเคยเห็นในหนังว่า ผีจะยื่นมือมาจับเท้าอิตอนนี้แหล่ะ

เวลาเดินผ่านต้นไม้ใหญ่ๆ ไม่กล้ามองขึ้นไป กลัวเจอผีนั่งอยู่

ไม่กล้าส่องกระจกตอนกลางคืน กลัวจะเห็นหน้าคนอื่น

พอโตขึ้น ความกลัวพวกนี้หลงเหลือแค่บางข้อ แต่เปลี่ยนจากกลัวผี มากลายเป็นกลัวคนแทน

" กลัวคนหลอก "

กลัวไปหมดทุกอย่าง แต่ยิ่งกลัวก็ยิ่งเจอ
ตอนนี้เลยปล่อยมันไป ไม่กลัวไรมันแล้ว โย่วๆๆ

“วิธีเอาชนะความกลัวที่ดีทีสุด..ก็คือเผชิญหน้ากับมัน”
เห็นด้วยค่ะ และ ไม่มีอะไรที่จะได้มาง่ายๆ ขึ้นอยู่กับความตั้งใจและความพยายามของเราเองน่ะค่ะ

กลัวเหมือนกันค่ะ กลัวที่จะผิดหวัง และถึงแม้จะเคยผิดหวังบ่อยๆไป ก็ยังไม่เคยชินซะที
บางครั้ง ต้องคอยเตือนตัวเองไม่ให้คาดหวัง แต่มันก็เผลอบ่อยๆไป
แต่เมื่อไหร่ที่ผิดหวัง มักจะขอเผชิญกับมันอย่างเงียบๆเพียงลำพังละกันค่ะ

ตอบก่อนๆๆ

เพลงในบล็อคของอ้อมชื่อว่า GLAMOROUS SKY ร้องโดย NANA starring MIKA NAKASHIMA
เป็น OST ของ Nana The Movie ค่ะ
ตอนนี้อ้อมกำลังชอบเพลงนี้มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

++++++++++++++++++

อ้อมกลัวความสูง อย่างขึ้นสะพานสูงๆ สะพานลอย อ้อมเลือกที่จะเดินกลางๆ จะไม่เดินริมๆ
หรือขึ้นไปแล้วหยุดยืนมองลงมาเบื้องล่าง หุหุหุ ไม่วันที่จะทำแบบนั้นเด็ดขาด
กลัวแมลงสาปเวลามันบิน ย้ำ!!! กลัวตอนมันบินเท่านั้น

ส่วนเรื่องกลัวๆ กล้าๆ เนี่ย อ้อมมีอาการแบบนั้นเป็นระยะๆ แล้วแต่สถานการณ์จะอำนวยค่ะ

นึกไม่ค่อยออกว่ากลัวอะไรค่ะ ถ้ากลัวก็คงเป็นสิ่งที่หญิงสามัญทั่วๆ ไปกลัวกัน เช่น งู อะไรเทือกๆ นี้

แต่สิ่งที่กลัวจริงๆ และไม่คิดว่าการเผชิญหน้าอย่างมีสติได้ คือกลัวการจากไปของคนที่เรารักค่ะ

..การเผชิญหน้าคงไม่ได้ผล คงต้องอาศัยกฎของธรรมชาติและเวลา ในการประโลมใจ

ปล. ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบ้านค่ะ

เพลงกลัว ทำให้ผมนึกถึงตอนเล่นกีตาร์ให้น้องๆฟังเลย เป็นอีกหนึ่งเพลงที่ผมเล่นบ่อยมาก เเห่ะๆ รำลึกถึงความหลังที่ผ่านมาไม่นานครับ

ความกลัวถ้าตอบเเบบเหมารวม มันจะน้ำเน่าเกินไปไหม ถ้าผมบอกว่า กลัวใจตัวเองครับ 55 (ก็เน่าจริงๆ ล่ะนะ) ผมเคยคิดว่าผมเป็นคนที่มั่นคงคนหนึ่งนะครับ เเต่บางครั้ง มันก็เหมือนขาดจุดยึดที่ทำให้เราหลุดเเละควบคุมตัวเองไม่ได้ นี่คงเป็นส่วนเสียของผมมั้งครับ ผมถึงมองว่ากลัวอะไรก็ไม่เท่ากลัวใจ เเล้วก็โยงไปได้ถึงเรื่องไม่กล้าเหมือนที่คุณเเร้บอกล่ะครับ

ขอพูดถึงเรื่องคนรักเลิกกันเเล้วนิดนึง ดูเเล้วสำหรับบางคนอาจจะเป็นเรื่องที่ทำได้ครับ เปลี่ยนจากคนที่เคยรักมาเป็นเพื่อนรู้ใจ เเต่สำหรับผมๆทำไม่ได้ครับ เมื่อจบเเล้ว ผมคงจบเลย เพราะมันทรมานที่ต้องทนฝืนใจตัวเองอยู่ลึกๆ

ช่วงท้ายๆเป็นอะไรที่ดีครับ ที่ผมได้อ่านจากที่คุณเเร้เขียน ผมเชื่อว่าทุกคนมีความกล้าครับ เเต่ด้วยสถานการณ์ที่บีบบังคับจากสาเหตุชีวิตของเเต่ละคน มันคอยบั่นทอนเเละทำลายความมั่นใจลงไปโดยไม่รู้ตัว มันก็เลยกลับไปอยู่ในจุดที่กลัวอีก เเต่ก็นั่นล่ะครับ ตามที่คุณเเร้บอก อย่าคาดหวังมากกับชีวิต นี่คือจุดที่เฉลยเรื่องราวของชีวิตทั้งหมดจริงๆ ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับ คุณเเร้

สวัสดีคะ คุณแร้ไฟ ขอบคุณสำหรับการแสดงความยินดีในบล็อกเรานะ ก็เลยทำให้เราเข้ามาบล็อกของคุณและก็ได้อ่าน

เออเราคิดว่าเรากลัวชีวิตการแต่งงาน กลัวการมีลูก เราก็เลยใช้วิธีเผชิญหน้ากับมัน

กล้าๆกลัวๆค่ะ บางเรื่องบางสิ่งที่เรากลัว แต่เมื่อตัดสินใจเผชิญหน้ากับสิ่งนั้น หลายๆครั้งได้รับรู้ว่าสิ่งที่เรากลัวนั้น ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลย

ดีใจกับคุณแม่ด้วยนะคะที่ได้ช่างถูกใจ ของแม่ปูนี่ดีหน่อย มีช่างประจำบ้าน จะซ่อมรถ ซ่อมคอม ซ่อมท่อปะปาก็คนเดียวกันเรียกใช้ได้ตลอด ๒๔ ชั่วโมง

สวัสดีค่ะ

ว๊า..โมนามี่พลาดไปอ่ะ หึ หึ

เพลงเพราะนะคะ.. อืม!! เปิดตาเปิดใจมองโลกในมุมมองใหม่ เมื่อใดที่เราเข้าใจธรรมชาติของชีวิตแล้วเราก็จะยิ้ม หัวเราะได้อย่างมีความสุข ตัวและใจจะเบาขึ้น ไม่ยึดติดกับความทุกข์ในครั้งเก่าๆ เดินหน้าต่อไป เพราะเราเองคงไม่สามารถย้อนอดีตกลับมาแก้ไขอะไรได้แล้ว ถือว่ามันเป็นบทเรียนที่ทำให้เราเข้มแข็ง

เริ่มต้นใหม่ด้วยจุดมุ่งหมายในใจ...เริ่มจากตัวเรานี่แหละ คิดสนุก ทำสนุก ชีวิตก็จะมีความสุขค่ะ

ปล.up blog เร็วจังเลยค่ะ

กลัวไรดีนะค้า...

เอาเป็นว่า ขอกลัวผลสอบที่จะออกเร็วๆนี้แล้วกันค่ะ

สาธุ ขอให้ลูกช้างผ่านทุกตัวด้วยเทอญ

เลือกบทความกับเพลงได้เข้ากันจริงๆครับ

แวะเข้ามาบอกข่าวนิดนึงว่า ผม update เนื้อหาในเรื่อง Sentence เพิ่มเติมนิดหน่อยน่ะครับ (หลังจากที่มานั่งอ่านเองแล้วรู้สึกว่ามันขาดๆอะไรไปหว่า เหอะๆๆ)

ก้ากๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ มีคนกลัวแมงมุมเหมือนผมด้วย โฮ่ๆๆ ผมกลัวเพราะตอนเด็กลงมาตอนดึก แล้วดันไปเหยียบมันเข้าครับ โดนกัดด้วย (คือผมไม่รู้ว่ามันกัดได้ปล่าว แต่ผมจิ้กๆที่เท้าน่ะ) โอย พูดแล้วยังขนลุก ยิ่งไอ้ตัวที่ขายาวๆนา โอย สุดยอด เวลาอยู่กับเพื่อน ถ้าประจันหน้ากับไอ้สยองแปดขานี่ ผมต้องข่มความกลัวไว้ ไม่งั้นไอ้พวกนี้รู้เข้า ผมคงไม่มีชีวิตยืนยาวจนบัดนี้แน่

ส่วนความกลัวนี่ ส่วนใหญ่ผมคงกลัวสิ่งที่เราคาดเดาไม่ได้มั้งครับ อย่างเช่นอนาคต(ของตัวเอง)นี่ล่ะครับ ทำให้บางครั้งไม่กล้าในการใช้ชีวิตไปซะฉิบ

วันก่อนดูทีวี เค้าว่านอนดึกมีผลกับการเป็นมะเร็ง(เต้านม)อย่างที่ 026 บอก มันเกี่ยวกับฮอร์โมนหรือสารอะไรสักอย่าง จะปรับปรุงตัวเริ่มจากนอนก่อนเที่ยงคืนแล้วกัน

รักษาตัว

- สวัสดีทุกท่านครับ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม และขอให้ทุกท่าน สามารถจัดการกับความกลัวได้เป็นอย่างดีครับ

- สวัสดีคุณชายคา-คุณErol-คุณเนียนอ๋อง -คุณStrawberry machine gun ครับผมขอบคุณที่แวะมา

- สวัสดีคุณ 1204 คนนอนดึกไม่น่ากลัวผีเน้อ - คุณ Gut of Madness ใครคนนั้น คงกลัวที่จะไม่ได้ทำบาปมากกว่ามั้งครับ

- สวัสดีคุณ Varissaporn ขอบคุณที่แนะนำครับ - คุณ Rebel นั่นสิถึงเวลาคนเราก็ไม่มีทางเลือกมานัก นอกจากต้องเผชิญหน้า ไม่ว่าเต็มใจหรือไม่

- สวัสดีคุณGrappa กลัวคนไม่รัก ยังดีกว่า กลัวไม่รักใครนะครับ

- คุณพี่อินทรีทองคำ หน้าแดงเหรอครับ อิอิ อยากให้มีอะไรเหมือนกัน แต่มันไม่มีน่ะสิ

- สวัสดีคุณ Together in 80 ผมว่า กล้าๆกลัวๆปนกันนี่เป็นความรู้สึกที่น่ารักออก

- สวัสดีคุณ Oryzaja -คุณ Catt อย่างที่ว่าคนเรามีสัญชาติญาณเอาตัวรอดครับ การทำใจให้ได้ ก็เป็นสัญชาติญาณอย่างหนึ่ง

- สวัสดีคุณ KeyZer - คุณ มะโน กลัวความสูง ผมก็เป็นนิดๆ แต่ไม่มากครับ เป็นตอนตึกสูงมากๆมากกว่า - กลัวตอนจบ ผมว่ายังดีกว่ากลัวเริ่มต้นนะครับ

- สวัสดีคุณ Serendipity - คุณ เด็กหญิงตื่นตระหนก -คุณ Snowgirl

- สวัสดีคุณ Prncess เรื่องข้างโพดอ่านแล้วน่ารักครับ อร่อยจริงๆนะเห็นด้วย ดีใจที่กล้ากินครับ

- สวัสดีคุณ JewNid - พี่Stray -คุณลูกบัว เป็นหลากหลายความกลัวของคน 3 วัยรึนี่55

- สวัสดีคุณ เซียก หนังเรื่องนั้น ได้ดูตอนเด็กด้วย โห น่ากลัวโคตรๆ บรึ๋ยส์

- สวัสดีคุณ Ning-คุณ Jantanoshii- คุณ Paper Wing -คุณสาวหลังดอย -คุณ Single in Car..เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับผม

- สวัสดีคุณOhvenus ทายไม่ถูกแฮะ ใครในปืนใหญ่ เป็นจิ้งจอกหว่า เดาๆว่า เวนเก้อร์ กะ ปิแรส

- สวัสดีคุณ Legendary ผมอยู่ ระหว่างสาย2-3ครับ ถนนบางแวก

- สวัสดีคุณ shadow Servant ดีใจที่กลัวเป็นผู้ใหยครับ เพราะเราเสียไปหลายอย่างเหมือนกันเมื่อเราโตขึ้น แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้ครับ เอาเป็นว่าแอบเป็นเด็กบ้างบางทีก็แล้วกัน

- สวัสดีคุณ โจเซฟิน ถ้ามีก็ดีน่ะสิ แหม..อยากมีออก

- สวัสดีคุณจันทร์สวย -คุณ YYswim-คุณIloveu2 -คุณนางสาวอาร์ต - สวัสดีคุณ Moccha -คุณ Bon Mot ขอบคุณที่แวะมาครับ

- สวัสดีคุณ Nutjung ดีใจที่อ่านแล้วชอบครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรคนเราก็มีแค่ 2 ทางเท่านั้นครับ ทำ หรือ..ไม่ทำ..เท่านั้นเอง

- สวัสดีคุณ Stella.. เวลาอาบน้ำก็ไม่กล้าปิดประตู กลัวผีมาแล้วเปิดประตู แล้ววิ่งหนีไม่ทัน ผมก็เป็น แต่กลัว แมงมุมมา แล้วหนีไม่ทันครับ

- สวัสดีคุณ Black Tulip ความหวังเป็รแรงผลักดันให้เราสดใสครับ หวังต่อไปเถอะครับ เพียงแค่มีสติพอที่จะรู้ว่า ความไม่สมหวังก็เป็นเพื่อนสนิทกะความหวังเหมือนกัน

- สวัสดีคุณ Soulfighter แมลงสาบบิน เจอแล้วอยากเป็นนักเบสบอล จิงๆ... น่ากลัวบรึ๋วส์

- สวัสดีคุณ Dark ผมเข้าใจดีครับ ผมเลิกกันมา 6 ปีแล้ว ก็ยังเป็นเพื่อนได้ไม่สนิทใจเลยครับ หลายๆสิ่งที่ผมเขียนไป ผมเองก็ยังทำไม่ได้เหมือนกัน ก็ได้แต่พยายามครับ

- สวัสดีคุณ Vodca -คุณรอยเท้าบนพื้นทราย -แหมตื่นเช้ากันจริงเชียว

- สวัสดีคุณปูขาเก- เป็นวิธีชนะความกลัวที่น่ารักจริงๆครับ

- สวัสดีคุณ Monamy เห็นด้วยครับ อดีต ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น

- สวัสดีคุณ คูต้าว Yesss!! ไชโย คนกลัวแมงมุมเหมือนกัน 555

หึๆๆ...เข้ามาอ่านตั้งนานแล้วครับ
เพิ่งมาออกความเห็น ต้องคนสุดท้าย (หรือเปล่า) จะได้เด่นๆ

ของผมนั้น
กลัวๆ กล้าๆ มันอยู่ที่อารมณ์ในขณะนั้น วันไหนคึกๆก็ไม่กลัวอะไรเลยครับจากปกติที่เคยกลัว แต่ถ้าวันไหนหงอยๆ ก็กลัว ประหม่าไปหมด เห็นด้วยกับโฆษณาชิ้นหนึ่งที่บอกว่า...ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นมา...ผมว่าใชเลยล่ะ

คิดว่าสิ่งที่ท่านชายอย่างเราๆกลัวมากที่สุดก็คือ การไปบอกคนที่เราแอบชอบว่า เราแอบชอบเค้าอยู่นะ 555 ว่ามั๊ยครับ

ปล..สงสัยเรื่องราวความรักในครั้งเก่าก่อน เล่น จขบ ไว้เยอะนะครับเนี่ย ฝังใจเลย

ปล.2 fender เอามาฝากไว้กับผมก็ได้นะครับ ไม่คิดตังค์...แฮ่

กลัวความสูง กับกลัวสัตว์หน้าตาประหลาดทุกชนิด

ให้เผชิญหน้าคงยากนะพยายามแล้วน่ากัวมาก

ก็จริงเน้อว่าอย่าคาดหวังกับชีวิตมากเกินไป แต่ทำยากมากเลยนะเพราะเป็นคนที่คาดหวังอะไรสูงมากๆ

อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณแร้เหนือย อุ๋ย คุณแร้ไฟ อิอิ

การชนะความกลัวคือการ เผชิญหน้า เคยดูรายการทีวี
ของต่างประเทศ เค้าใช้วิธีนี้ แล้วได้ผลดีค่ะ แต่กว่าจะได้ผล การเผชิญหน้ากับสิ่งที่กลัวสุดๆ มันทรมานจิตใจมาก ๆ

โดยส่วนตัวแล้ว หะหนวดกลัวจระเข้ค่ะ เพราะเมื่อเด็กๆเคยไปนั่งทีสะพานทีมีจระเข้อยู่ด้านล้าง พอมองลงไปจระเข้กำลังอ้าปากเหมือนจะรอให้เราตกลงไปพอดี ที่ฟาร์มจระเข้อ่ะค่ะ ตั้งแต่นั้นเลยรุ้สึกกลัวจระเข้ หลอนจนเดี๋ยวนี้ขณะว่ายน้ำทะเล ก็ยังนึกถึงจระเข้ ก็ยังเคยค่ะ และพาลไปกลัวจิ้งจกด้วย ฮี่ๆๆ

เรืองเฮียสิงห์ แล้วได้ข้อคิดดีๆ ค่ะ
ชอบที่คุณแร้ไฟเขียนบล็อกด้วย เขียนได้น่าอ่านค่ะ

ตอนเด็กๆ กลัวผี แต่โตขึ้นกลัวคนมากกว่าค่ะ

กลัวใจตัวเองค่ะ...
...joom

หวัดดีค่าคุณแร้
แวะมาทักทายก่อน เด๋วพรุ่งนี้ถ้าเน็ตไม่เบี้ยวจะเข้ามาคุยอีกทีนะคะ
คิดถึงเพื่อนๆ จัง

....ซา...หวัด...ดี...จ้า...เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้เข้ามาซะนาน คุณคงคิดถึงเจนนี่แย่ อิอิ เป็นไงบ้างคะ สบายดีน่ะคะ....

....วันนี้เจนนี่ได้มาโพสรูปตามคำเรียกร้องแล้วน่ะคะ ว่างๆก็แวะไปเที่ยวชมบ้านเจนนี่ดูบ้างน่ะคะ....

....ช่วงนี้เจนนี่คงว่างยาวค่ะ เพราะตอนนี้กลับมาเที่ยวสงกรานต์ที่เมืองไทยค่ะ คงอยู่อีกสักพักใหญ่ๆค่ะ แล้วเจนนี่จะแวะมาทักทายใหม่น่ะคะ....

แวะมาดูว่ามีเรื่องกลัวอะไรอีกไหม

“วิธีเอาชนะความกลัวที่ดีทีสุด..ก็คือเผชิญหน้ากับมัน” เห็นด้วยกับข้อความตรงนี้คะ ยีนส์ต้องขอขอบคุณคุณแร้ไฟที่แวะไปเยี่ยมที่บล็อกคะ และต้องขอโทษที่แวะมาทักทายช้ามาก ๆ คะ ช่วงนี้งานยุ่ง ๆ นะคะ

พูดถึงเรื่องกลัวนั้นก็มีเป็นบางครั้งคะ สมัยที่คุณพ่อยังมีชีวิตอยู่ยีนส์ชอบกลัวการสูญเสียท่านคะ แปลกชอบจินตนาการว่าเราจะต้องทำอย่างไรหากไม่มีท่านอยู่ในโลกนี้ คิดสารพัดอย่างเตรียมพร้อมให้กับชีวิตตัวเอง พอถึงเวลาที่ท่านจากโลกนี้ไปจริง ๆ ความกลัวกลับเพิ่มทวีมากขึ้นค่ะ แต่ยีนส์ก็สามารถใช้ความแกร่งสู้ชนะความกลัวได้คะ แม้ไม่มากมายแต่ก็ไม่น้อยทีเดียว ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงท่านเหมือนเดิมคะ ท่านยังอยู่ในใจยีนส์เสมอคะ

ถามว่าตอนนี้กลัวอะไร ณ คืนนี้ที่ยีนส์กำลังพิมพ์ข้อความอยู่นี้ ยีนส์กำลังกลัวการเผชิญหน้ากับผู้จัดการสาขาที่ยีนส์ทำงานอยู่คะ กลัวว่าผู้จัดการคนปัจจุบันจะโกรธยีนส์หากเค้ารู้ว่ายีนส์ต้องการย้ายกลับไปแผนกเก่าของยีนส์ กลัวสารพัดกลัวคะ ...พรุ่งนี้ยีนส์จะต้องเข้าไปพบหน้าเค้าและพูดคุยเรื่องงานหลายเรื่องคะ กลัวแต่จำเป็นต้องพบเจอและเผชิญมันไป สู้ ๆ คะ

เรื่องของเรือ่งก็มีอยู่ว่า ผู้จัดการเก่ายีนส์เค้าขาดคนช่วยงานแผนกเค้า เค้าอยากได้ยีนส์ไปช่วยงานเค้ามาก ๆ เลย ผู้จัดการใหญ่ที่ดูแลแผนกนั้นท่านก็ดีกับยีนส์มาก ๆ เลย เข้าอกเข้าใจและรับฟังความคิดเห็นยีนส์เสมอ ยีนส์เคยร่วมงานกับเค้าเมื่อครั้งที่ทำงานใหม่ ๆ เค้าคอยช่วยเหลือแนะนำสอนงานยีนส์สารพัดอย่าง เวลาขึ้นเงินเดือนก็ดูที่ความสามารถจริง ๆ ไม่ได้ดูที่ว่าใครประจบเก่ง ยีนส์เองก็ชอบผู้จัดการคนนี้มาก ๆเลยคะ อยากกลับไปร่วมงานกับเค้าอีกคะ วันนี้ยีนส์ได้คุยกับผู้จัดการแผนกและผู้จัดการคนนี้ไว้เรียบร้อยแล้วคะ ทุกคนเฝ้ารอคำตอบจากผู้จัดการสาขาอย่างเดียว เพราะงานแผนกนั้นต้องการคนที่มีความรับผิดชอบจริง ๆ คะ ยีนส์กลัวผู้จัดการคนปัจจุบันจะโกรธหรือน้อยใจยีนส์ และก็กลัวผู้จัดการสาขาไม่อนุญาตให้ยีนส์ย้ายไปแผนกเก่า สารพัดอย่างที่กำลังกลัวคะ ไม่รู้ผลออกมาจะเป็นโป้หรือก้อย ....แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นยีนส์ก็ยังทำงานเหมือนเดิมคะ และก็ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดคะ