กลับมาบ้านแม่ที่พิษณุโลก
ก็มัวแต่พาพ่อกับแม่เที่ยว
ก็ไม่ได้ตัดอีก

จนวันนี้ไม่ไหวแล้ว
หัวชั้นทำไมสยองแบบนี้วะ

ก่อนไปทำงานเราไปตัดผมก่อนดีกว่า
และแล้วก็บึ่งรถไปนิมมานฯ
ไปร้านที่น้องสนิทมันพึ่งไปตัดมา

เค้าซอยผมเอียงๆ ข้างนึง..และสั้นข้างนึง
ก็เก๋ดี...นี่นา

เอาวะ....ร้านนี้แหล่ะ
ขี้เกียจเสี่ยงแล้ว

ตัดผมนี่มันเสี่ยงนะคุณ......
เสี่ยงแบบออกมาจะหน้าเยิน....

ก็ไปก่อนร้านเค้าเปิด....
เวลาที่ว่าเนี่ย...10 โมงเช้าแล้วนะ

เออ.....ที่เชียงใหม่...ร้านเค้าเปิดสายกว่ากทม.เยอะเลยค่ะ
ร้านทำผมที่กรุงเทพฯ เปิดตั้งแต่หกโมงเช้า
เพราะว่าทุกคนต้องทำผมก่อนไปทำงาน
เรียกว่าสวยกันแต่เช้ามืด

ก่อนจะตัด...ช่างเค้าก็มาคุย
ถามชื่อ.....
อาเจ้ฯ งงว่ะ....ถามชื่อไปทำไมเหรอ
ปกติไปทำผมเค้าก็ไม่ค่อยถามนะ

เรียกอาเจ้ฯ ว่าคุณคะ
ลุคเจ้ฯ นี่คงจะคุณนายไปหน่อย
ช่างเรียกคุณพี่ทุกคำ...

คุยกับช่างไป.....สไลด์ผมไป
เค้าก็ Set ผมเลย

อาเจ้ฯ ก็เอ๊...
ปกติเวลาตัดผมอาเจ้ฯ จะกองเต็มพื้นเลย
เพราะอาเจ้ฯ เป็นคนผมเยอะและก็หนามาก
ต้องสไลด์ออกเยอะ....

นี่เค้าใช้กรรไกรตัดงับๆ...ไม่กี่ทีเอง
ก็ไดร์แล้ว....



ช่างไดร์ออกมาเป็น..ทรงม้วนปลาย
คล้ายๆ ทรงของหมวย อาริสรา กำธรเจริญ
แต่ผมของอาเจ้ฯ ตอนนี้สั้นกว่า...
ก็แค่คล้ายๆ อ่ะนะ



มันก็แปลกตาดี
ไม่เคยทำผมทรงนี้

ปกติจะไดร์ตรง
หรือไม่ก็มัดง่ายๆ ไม่เสียเวลาทำผม

ช่างกับผู้ช่วยก็เชียร์..และชมกันใหญ่
อาเจ้ฯ ก็บ้ายอ..."สวยเหรอคะ"
แบบว่ายัง..งง..อยู่งาย

ก็เดินไปจ่ายตังค์...."เท่าไหร่คะ"
แคชเชียร์บอกราคามา...
อาเจ้ฯ มีอึ้ง

ฮ๊า...เท่านี้เลยเหรอ
หยิบเงินจ่ายไป...แบบ...มึนงงเล็กน้อย

คือ...แบบว่า
มันแพงกว่าที่เคยตัด...ถึง 3 เท่า

แพงกว่าน้องสนิทมันมาตัด....ถึง 2 เท่า
ทำไมแพงจังอ่ะ

กลับมาเจอน้องๆ เพื่อนๆ และอีน้องสนิท
มันบอกว่า....สวยอ่ะพี่..ผมทรงนี้

แต่พวกแกรู้ม้ายยยย......แพงชิหายเลย

มันมีการมาบอกว่า...
"เอาน่าพี่...รอดูตอนพี่สระอีกทีนะ..."
"ว่าพี่จะจัดทรงได้เองได้ง่ายขึ้นหรือเปล่า"
"ถ้าพี่...จัดง่ายกว่าอันเดิมของพี่...แสดงว่าเค้าตัดดี"
"ประเด็นไม่ได้อยู่ว่าตัดผมพี่ไปเยอะหรือเปล่า...ประเด็นมันอยู่ตรงที่เค้าจัดทรงพี่ได้ดีหรือเปล่า"

พูดจบมันก็ขำคริกๆ...
ไอ่นี่...

โหย.....ค่าตัดผมวันนี้...
ไปสระไดร์ได้อีกหลายๆ รอบเลย....
เสียดายเงินอ๊า....

อาเจ้ฯ พลาดไปแล้ว....เฮ้ออออออ