เงินทอง...เหมือนดอกเห็ด

ตั้งใจว่าจะกลับมานั่งเขียนงานให้ได้
แต่คาดว่าอารมณ์เบื่อรุนแรงยังไม่หาย
เลยยังเขียนอะไรไม่ได้ซักที




ศาสตราจารย์ให้ไปทำวิเคราะห์เพิ่มเข้าไปอีก
อาเจ้ฯ ก็เลยพยายามจะเริ่มจากการวิเคราะห์สถิติที่อาเจ้ฯ ถนัด
ก็ทำๆ หยุดๆ ...ไม่ต่อเนื่อง
เหตุจากความเบื่อหน่าย...
เลยไปทำงานผ้ากับพี่สาว
ดั๊นนน...ขายดีอีก
เลยเอาเวลาไปใช้กับการผลิตงานให้ทัน
ฮาละทีนี้....




อาเจ้ฯ เอาตัวอย่างกระเป๋าผ้าแฮนด์เมดที่ทำกับพี่สาว
เอามาให้ดูตัวอย่างกันค่ะ

ซองใส่ Galaxy Tab 10.1

กระเป๋าผ้าแฮนด์เมด  ทรงเปิดข้างค่ะ  มี 3 ลาย

ซองใส่ Note 2

ตอนนี้เสร็จงานทำบายศรี...วันพระใหญ่แล้ว
คุณแม่ก็เลยไล่ให้กลับบ้านตัวเองแล้วล่ะ
เพราะถ้ายังอยู่ที่บ้านแม่...
ก็ยังคงลั๊นลา...ทำงานผ้ากับพี่สาวอยู่นั่นแหล่ะ
คุณแม่บังคับให้กลับพรุ่งนี้...
ก้อด้าย....พี่กลับบ้านพี่ก็ด้าย...ถ้าแม่ไล่พี่อย่างนี้





ไม่เคยขายของ...
พอมาทำขาย...ก็ทำให้รู้ว่า
จริงๆ แล้วเงินทองนั้นมันเป็นของหาง่าย
ถ้าใครไม่รู้จักอาเจ้ฯ ก็คงคิดว่าอีนี่กระแดะชิบหาย
อาเจ้ฯ พูดจริงๆ ค่ะ....ว่าเงินทองเป็นของหาง่าย
แต่ต้องเติมเข้าไปว่า...เราต้องมีความขยันหมั่นเพียรและมีปัญญาด้วยนะคะ





พี่สาวอาเจ้ฯ เค้าชอบทำงานฝีมือมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
พอมานั่งคุยกันเล่นๆ ว่าเราลองทำกระเป๋าผ้าแฮนด์เมดไปขายกันดูไม๊
ก็มานั่งออกแบบกัน...ว่าจะทำแบบไหนบ้าง
ไปซื้อผ้า...มานั่งตัด...เย็บ..ใส่ Accessories ให้มันน่ารักขึ้น






ตอนลองเอาไปนั่งขายวันแรก...
หน้าชานิดนึง...เพราะไม่เคยขายของเป็นแม่ค้าน่ะค่ะ
มันทำให้เข้าใจความคิดของคนที่ทำค้าขายนะคะ
ว่าเค้าทำมาหากินสุจริต...ไม่เห็นจะต้องไปดูถูกเค้าเลย




วันแรก...ดั๊นนนน..ไปเจอรุ่นน้องที่มหาลัย
มันเข้ามาทัก....ว่า
พี่มาทำไรตรงนี้อ่ะคะ...
ฮากันตรึม




พอกลับมา...
วิเคราะห์ตลาดแบบขำๆ...
ว่าพรุ่งนี้...เราจะทำอะไรที่มันขายดีเข้ามาเสริมอีก
ได้ข้อสรุปแล้ว...ก็ไปร้านผ้า
ไปเลือกผ้า...กลับมาตัดเพิ่ม
วนเวียนแบบนี้ทุกวัน






อาเจ้ฯ กับพี่สาวทำด้วยความสนุก..
ออกจะคึกคะนองกันมากด้วยซ้ำ...
พี่ยาย (แม่-อาเจ้ฯ ชอบเรียกแม่กวนตีนแบบนี้เสมอแหล่ะ)
ยืนมองแบบงงๆ ว่าไอ้ 2 ศรีพี่น้องมันทำไรกันวะ..
คิกคักๆ กันอยู่นั่นแหล่ะ...ท้างงงวัน...






ทุกวันที่กลับมา....
จะเอากระเป๋าตังค์มาโยนให้พี่ยายนับ
พี่ยายเค้าจะเตรียมเงินทอนใส่กระเป๋าไปให้..
และพอนับตอนได้ตังค์กลับมา...
แกจะหักกลบ ลบยอดให้เสร็จสรรพ
พร้อมทั้งรายงานยอดขายประจำวันให้ทราบ






เดินเข้าบ้านมา...ก็เอากระเป๋าตังค์วางใว้ให้พี่ยายนับ
ระหว่างนี้อาเจ้ฯ กับพี่สาว..ก็จะวิ่งปรู๊ดไปอาบน้ำ
แล้วกลับมาฟังยอดขายประจำวัน...จากพี่ยาย





จนเมื่อวาน...พี่ยาย...เหลืออด
เรียกอาเจ้ฯ ไปคุย





พี่ยายเค้าเป็นห่วง...ว่าอาเจ้ฯ จะแก้ไขตัวเล่มไม่ทันสอบ
เพราะวันสอบใกล้เข้ามาแล้ว...
ศาสตราจารย์ก็กำหนดวันสอบมาให้เรียบร้อยแล้ว
ถ้ายังหลั่นหล้าอยู่แบบนี้
เดี๋ยวไม่ทันสอบแน่นอน..
ให้กลับไปทำงานของตัวเองที่บ้านซะ...
จะได้มีสมาธิทำงาน...
ให้อาเจ้ฯ เก็บตัวทำงานให้เสร็จ...แล้วหลังจากนั้น
ลูกจะทำอะไร..แม่จะไม่ขัดเลย





บอกแล้วงาย...
มีพี่ยายคนเดียวเท่านั้นที่เอาเจ้ฯ อยู่
คนอื่นไม่รู้จักเจ้ฯ พูดให้ตายยังไง
กูก็ไม่ทำ.....





การไปขายของในครั้งนี้ของอาเจ้ฯ กับพี่สาว
ก็ให้บทเรียนอะไรหลายอย่างในชีวิตนะ
ว่าเราไม่เคยค้าขาย...ครอบครัวเราเป็นครอบครัวข้าราชการ
ก็ย่อมหน้าบาง...เป็นเรื่องธรรมดา





แต่พอไปลองค้าขายแล้ว...
เงินทองมันหาง่าย...เพียงแค่เรามีไอเดีย..
มีฝีมือ...และก็ไม่อายทำกินแค่นั้นแหล่ะ
เราก็ได้เงินทุกวันแล้ว




ไม่เคยมีใครรู้....ว่าเราเป็นใคร
เราก็วางของเราขายไป...
บางคนที่รู้จัก...ทักซะดังเลย
ต้องรีบจุ๊..จุ๊...อย่าเอ็ดไปพี่...
เดี๋ยวคนอื่นเค้าเขม่นเอา.....





พี่สาวเค้าคิดมาก...
เวลาที่มีบางคนเค้าไม่น่ารัก...
พี่สาวก็จะเก็บมาคิด...มาบ่นให้ฟัง




อาเจ้ฯ ก็บอกพี่ว่า...
เราสองคนมีทางเลือกในการประกอบอาชีพนะ
นี่เป็นงานอดิเรกของเรา...ที่บังเอิญมันทำเงินให้เพราะเธอมีฝีมือ




คนพวกนั้นที่เค้าไม่น่ารัก....
เพราะเค้าต้องดิ้นรนทำมาหากิน....เพื่อให้ทันกับค่าใช้จ่ายของเค้า
แล้วพวกเค้าก็เลือกประกอบอาชีพอื่นแบบเราไม่ได้
เพราะฉะนั้น...ตัวเองอย่าไปใส่ใจกับคำพูดของเค้าเลย
พี่สาวก็หาย....เลิกคิด





เมื่อวานพอคุยกับคุณแม่เสร็จ
อาเจ้ฯ กับพี่สาวก็แบ่งเงินรายได้กัน
ว้าววว เยอะน้า







เอาล่ะ...เราจบความสนุกในการหาเงินด้วยวิธีนี้ไปก่อน
ไว้เรามีเวลา และก็มีไอเดียทำสินค้าเก๋ๆ ออกมาอีก..
เราไปหาตังค์กันใหม่ดีกว่า
ตอนนี้เลิกกันก่อน...เดี๋ยวแม่ด่าว่ะ

Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2557		2 comments
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2557 12:33:27 น.
Counter : 1360 Pageviews.
Share Tweet