จบไปอีกหนึ่งเรื่อง
อาเจ้ฯ ไปพบผู้บริหารเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาในระหว่างการเดินทางก็ได้เจอคนรู้จักที่ไม่ได้เจอกันนานคือ ได้เจอทั้งที่สนามบินเชียงใหม่ และก็ดอนเมืองเค้าเห็นก็ยังตกใจเลยว่าไม่น่าเจอกันได้น้องกำลังก้มหน้าก้มตาเล่นไลน์..เค้ากำลังรอสัมภาษณ์เป็นนักบินฝึกหัดของสายการบินนึงอยู่กำลังนั่งรออยู่ในที่นั่งผู้โดยสารในตัวสนามบินดอนเมืองหันมาเห็นอาเจ้ฯ ... มันตกใจ ถามว่า...พี่มาได้ไงครับเนี่ยอาเจ้ฯ ต้องรออีกตั้งสองชั่วโมงกว่าเครื่องจะออกอีน้องนี่ก็รอเค้าโทรมาเรียกไปคุยเรื่องบินซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะโทรมาเรียกเข้าไปคุยตอนกี่โมงสองคนมีเวลาพอๆ กัน ก็เลยนั่งคุยกันยาววววววววพักนึงแหล่ะ ... เค้าก็ตามน้องให้เข้าไปสัมภาษณ์อาเจ้ฯ ก็เลยเข้ามานั่งรอขึ้นเครื่องด้านใน Terminalก็นั่งคิดถึงที่ไปคุยเรื่องงานนั่นแหล่ะ...ว่าเอาไงดีหนอ...กรู.....ได้พบผู้บริหารระดับ Regional Director ประทับใจมากเดินมาเปิดประตูห้องเชิญเข้าไปคุยด้วยตัวเองแล้วก็คุยแบบเป็นกันเองมากคือ ปกติเค้าจะต้องนั่งโต๊ะทำงาน แล้วเรานั่งตัวลีบอยู่ฝั่งตรงข้ามใช่ไม๊คะกรณีนี้..เค้าเดินมาเชิญให้นั่งโต๊ะรับแขกในห้องทำงานเค้าแทนบรรยากาศเลยเป็นไม่เครียด..เหมือนคุยกันสบายๆ ชิว..ชิวอาเจ้ฯ ก็เลยรู้สก Relax มากขึ้น..ไม่เกร็งมันไม่ใช่การสัมภาษณ์ขอใช้คำว่า...การดูตัวมากกว่าค่ะคือ เราไม่ได้เจอกันเป็นเลยๆ คุยงานผ่านโทรศัพท์ กับ Skype มาตลอดนี่พึ่งได้เจอกันเป็นๆ ว่าที่เจ้านาย ก็เผลอพูดออกมาว่ายูเป็นแบบที่แผนกยูบอกไอมาจริงๆอาเจ้ฯ ก็ตาลุกโพลงเลยว่าเค้าเม้าท์ชั้นว่าอะไรเหรอ....ว่าที่เจ้านายบอกว่าแผนกเธอบอกว่า...เธอเป็นคนคิดบวกซึ่งชั้นก็เห็นว่าจริงนะอาเจ้ฯ เลยแซวกลับว่า...ชั้นอาจจะสร้างภาพก็ได้นะว่าที่เจ้านายบอกว่าไม่ใช่หรอก..ชั้นคิดว่าจริง เธอเดิน Bright เข้ามาเลยแล้วตลอดเวลาที่เราคุยกัน เธอมีรอยยิ้มบนใบหน้าตลอดเวลาชั้นประทับใจเธอตรงนี้นะ...กรี๊ดดดด...เขินเลยว่าที่เจ้านาย..ก็เชิญหัวหน้าแผนกที่อาเจ้ฯ จะต้องไปทำงานด้วยมาพบDirector เดินเข้ามายิ้มกว้างเลย...แบบว่าได้เจอกันซักที...แล้ว Director ก็พาไปดูแผนกที่จะต้องทำงานและก็อาเจ้ฯ ต้องคุยกับฝ่ายบุคคลเรื่องเงินเดือนและก็สวัสดิการต่างๆ ที่เค้ามีให้คุยกับฝ่ายบุคคลนานเหมือนกันเพราะเค้ามาเพื่อต่อรองเงินเดือนโดยเฉพาะอาเจ้ฯ บอกเงินเดือนที่ต้องการไปแล้วHR บอกว่า...อาเจ้ฯ ขอเยอะเกินไปอาเจ้ฯ บอกว่าดิชั้นมองว่าเราจบปริญญาเอกดิชั้นเรียนมาหนักมากและวุฒิของดิชั้นต้องนำมาสำหรับใช้สำหรับการทำงานถ้าหากดิชั้นทำงานไหนแล้ว..ก็ทำเต็มที่..ไม่ได้ตั้งใจจะออกไปรับจ็อบที่ไหนอยู่แล้วเพราะฉะนั้นก็ต้องอยู่ในฐานเงินเดือนที่เราพอใจที่จะ Switching มาทำ Corporate ด้วยนะคะHR ก็มองหน้ากันไปมาคือ เค้ามาคุย 2 คน อาเจ้ฯ ก็อยากให้เค้าได้คุยกันเองว่าเอาไงดีเลยขอไปเข้าห้องน้ำดีกว่า...จะได้เปิดโอกาสให้เค้าได้พูดคุยไรกันได้กลับมาเค้าก็ตอบตกลงแต่มีเงื่อนไขว่าจะบอกเรื่องนี้กับใครไม่ได้เลยน๊ะ...โอเคไม๊...แหม๋...มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วล่ะค่ะโดยมารยาท...ใครเค้าจะมาพูดเรื่องเงินเดือนกันคะถ้าให้อธิบายกันจริงๆ คือ เงินเดือนไม่ได้เยอะหรอกแต่เราทำงานตามวุฒิของเรามันก็จะต้องใช้ความเพียรตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนแล้วล่ะค่ะรวมถึงงานที่ต้องทำ...มันเป็นงานยากที่หาคนทำยากอยู่แล้วมันก็เป็นค่าตอบแทนระดับปกตินั่นแหล่ะมาทำกระซิบกระซาบอะไรล่ะค่ะคูณณณณณณ จนถึงตอนนี้...ก็คงตัดสินใจไปทำงานที่นี่แล้วล่ะค่ะเพราะเห็นบรรยากาศในออฟฟิศก็น่าทำอยู่....ว่าที่เจ้านายก็โอเค....อยู่น้า.....
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 37 คน [
ปอลอ : เริ่มเป็นมนุษย์เงินเดือนเหมือน PatZilla แว้วววววววว