Group Blog
All Blog
|
D E S T I N Y : 1 1. Do you believe in destiny บางครั้งการจากพรากก็มาถึงโดยที่เราไม่ทันได้ตั้งตัว แม้กระทั่ง เอ่ยปากบอกว่า "ลาก่อน" ยังไม่มีโอกาสนั้นเลย... หญิงสาวถอนหายใจให้กับข้อความที่ได้รับ จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ เธอย้อนนึกไปถึงการเริ่มต้นของมิตรภาพระหว่างคนสองคน นาน จนยากย้อนกลับไปนับวันเวลา ระบบสื่อสารและโทรคมนาคมเข้าครอบคลุมการดำเนินชีวิตแทบทุกกระเบียดนิ้ว การทำงานที่ต้องอาศัยเครื่องมือช่วย... เทคโนโลยีสารสนเทศ คอมพิวเตอร์และอินเทอร์เน็ต จึงเข้ามามีบทบาทที่สุด จดหมายฉบับแรก 3 ปีที่ผ่านมา สวัสดี คุณคงแปลกใจที่อยู่ๆ ก็มีใครก็ไม่รู้ส่งจดหมายมาถึงคุณ ฉันเองก็แปลกใจเหมือนกันที่มีคนชื่อเหมือนฉัน... ใช่แล้วค่ะ ฉันชื่อเหมือนคุณ ฉันพบชื่อคุณจากการสืบค้นชื่อตัวเองเล่นๆ บนระบบอินเทอร์เน็ต ฉันแปลกใจมากที่เห็นชื่อคุณบนกระทู้ในเว็บบอร์ด และฉันได้อีเมลล์คุณมาจากในนั้น ถ้าคุณได้รับจดหมายฉบับนี้แล้ว กรุณาตอบกลับด้วยนะคะ ฉันอยากรู้จัก คนชื่อเดียวกัน.. ชายหนุ่มอ่านจดหมายฉบับนั้นอย่างขำๆ มันเป็นเรื่องแปลกสำหรับเขาเช่นกัน และคิดในใจว่าผู้หญิงคนนั้นคงว่างมากและไม่มีอะไรทำ ถึงได้ Search ชื่อตัวเองเล่นอย่างนั้น แต่ความรู้สึกหนึ่งที่ตามมาคือ เทคโนโลยีสมัยใหม่ทำลายความเป็นส่วนตัวของเขาลงอย่างสิ้นเชิง แต่เขาก็ตอบจดหมายของเธอ อย่างน้อยที่สุด เธอก็ชื่อเหมือนเขา ...เราไม่สามารถปิดบังอะไรที่เราเป็นได้เลยหรือ? ในโลกนี้ ก็แปลกดี บางครั้งเราก็ไม่จำเป็นต้องตามหาใครสักคนอย่างพลิกแผ่นดินเพื่อที่จะพบ...เพราะเทคโนโลยีสมัยใหม่ทำให้เราค้นหาอะไรก็ได้ง่ายขึ้น...ชื่อผมแปลว่ากริช ชื่อคุณก็คงแปลเหมือนผม คุณรู้จักกริชไหม? ต้องรู้จักสิ ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ชื่อนี้ ผมกำลังฟังเพลง เพลงเก่าของ Rod Stewart ชื่อเพลง I dont want to talk about it ผมชอบเพลงนี้ แล้วคุณล่ะ? แล้วในที่สุด เวลาก็ผ่านไป พร้อมกับมิตรภาพและไมตรีอันดีงาม มิตรภาพไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า ทั้งสองคนต่างก็เชื่ออย่างนั้นเหมือนกัน หญิงสาวที่ชื่อแปลว่ากริช ก็คิดอย่างเดียวกันกับชายหนุ่มคนนั้น ดังนั้นแล้วทั้งสองคนจึงเป็นเพียงเพื่อนทางตัวอักษรที่ดีต่อกัน....ทั้งคู่ไม่พบกันในโลกของความจริง . คุณว่า ความรักเกิดขึ้นได้ไหม? จากเพียงตัวอักษร คำถามของเธอ . ไม่หรอก ไม่มีทางเป็นไปได้.. เพราะความรักไม่ใช่นามธรรม ถ้าเป็นแต่เพียงความรู้สึกที่เกิดจากใจเท่านั้นก็ไม่เรียกว่าความรัก แต่เรียกว่าความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกันเท่านั้นเอง .. ผม ไม่มีความรักจากตัวอักษร ชีวิตต้องอยู่กับความจริง ไม่ใช่การสร้างภาพ และวาดหวัง แต่ทุกๆ การเข้าออกของลมหายใจคือการมีชีวิต ผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ ชีวิตผมคือเหตุกับผลและความจริงเท่านั้น คุณเคยฟังเพลงต้นชบากับคนตาบอดของเฉลียงไหมคะ ฉันชอบเพลงนั้นมาก เพลงนั้นบอกกับฉันว่าทุกสิ่งสวยงามหรือไม่นั้นอยู่ที่คนเราจะมอง ความรักก็เช่นกัน คุณกับฉันพบเจอเรื่องราวในชีวิตที่แตกต่างกัน เราทั้งสองคนจึงมีมุมมองของความรักที่แตกต่างกัน . ในปีถัดมา กับความก้าวหน้าของมิตรภาพทาง ตัวหนังสือ ก็ยังเป็นเพียง ตัวหนังสือ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น การบอกเล่าเรื่องราวความเป็นไป ปรึกษาหารือ และพูดคุยกันก็เพียงใช้สื่อตัวหนังสือผ่านทางระบบอินเทอร์เน็ต ความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกันจึงเป็นเพียงสิ่งที่วาดมันขึ้นมาจาก ความนึกคิด ความผูกพันเกิดจากการได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ได้กินข้าว ดูหนังฟังเพลง ทำงานร่วมกัน จับต้องมองเห็นได้ และมีกิจกรรมที่ต้องสื่อสารด้วยรูปลักษณ์ ด้วยตัวตน แต่มิใช่เพียงตัวอักษร เพราะเมื่อวันหนึ่งผ่านไป การสิ้นสุดของระบบสื่อสารมาถึง ตัวหนังสือก็จะหายไป สิ่งที่เหลืออยู่คืออะไร? ในเมื่อต่างก็ไม่เคยพบเห็นแม้แต่ดวงตาหรือรอยยิ้มของกันและกัน??? เราต้องแยกแยะระหว่างชีวิตจริงที่ดำเนินอยู่กับความต้องการให้เป็น ระบบสื่อสารไม่มีสิ้นสุด ชายหนุ่มผู้มีชีวิตอยู่กับความเป็น นักวิทยาศาสตร์ มีระบบอินเทอร์เน็ตไว้ช่วยให้การทำงานสะดวกขึ้น หญิงสาวผู้มีระบบอินเทอร์เน็ตเป็นเพื่อนแก้เหงา สิ่งที่เหมือนกันของสองคนคือ ชื่อ ฉันเป็นนักเดินทาง เป็นนักมานุษยวิทยา ศึกษาเรียนรู้เพื่อการพัฒนาศักยภาพของมนุษย์ เรียนรู้การดำเนินชีวิตของปุถุชน โดยเฉพาะชนเผ่าต่างๆ ในโลก ฉันเดินทางไปรอบโลก หลายประเทศ ทั้งศิวิไลย์และทุรกันดาร ในทุกที่ที่ฉันไปมีเรื่องราวมากมายให้เรียนรู้ เพราะโลกเรากว้างใหญ่ ฉันจึงได้รู้ว่าฉันเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตเล็กนิดเดียวในโลกกว้างใหญ่นี้ งานอดิเรกของฉันคือ การดูดาว ชนพื้นเมืองบางกลุ่มจะไม่ออกไปทำมาหากิน ถ้าดาวบางดวงไม่ได้อยู่ในรัศมีโคจรที่เคยอยู่... ฉันชอบดูดาวและดาวที่ฉันชอบมีชื่อว่า อาร์คทุรุส (Arcturus) มีอีกชื่อหนึ่งว่า ดาวยอดมหาจุฬามณี และมีชื่อเรียกกันในกลุ่มคนดูดาวบางกลุ่มว่า ดาริกามณี เพราะดาริกาหมายถึงดาว และมณีแปลว่าดวงแก้ว ดาริกามณีจึงแปลว่าดาวดวงแก้ว ซึ่งก็คือ อาร์คทุรุส นั่นเอง.... บางทีฉันก็ชอบมองดูเมฆ เมฆบนฟ้าเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา และในสภาพพื้นที่ที่แตกต่างเมฆก็ต่างกันด้วยในเวลาว่างๆ ฉันจึงวาดรูปเมฆ. ที่เดิมเวลาเปลี่ยน เมฆก็เปลี่ยน ฉันว่าเมฆก็เหมือนคน เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา และสิ่งที่อีกคนตอบกลับมาคือ.... ผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ เป็นนักวิจัยซึ่งทุกอย่างต้องมีที่มาที่ไป มีสมมติฐาน มีการทดลอง และมีผลของการทดลอง งานอดิเรกคือการดูดาว ดาวแต่ละดวงคือขยะอวกาศ การโคจรของดวงดาวเป็นเพียงการเคลื่อนที่ตามธรรมชาติของระบบสุริยะจักรวาล ดาวยอดมหาจุฬามณี เป็นดาวฤกษ์ที่สังเกตได้ง่าย มีความสว่างปรากฏอันดับ 4 ของท้องฟ้า อยู่ห่างจากโลกประมาณ 37 ปีแสง มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 25 เท่าของดวงอาทิตย์ คำว่า "อาร์คทุรุส" หมายถึง "คนเลี้ยงหมี" (The Bear-keeper) โดยคนเลี้ยงสัตว์ หรือคนเลี้ยงหมีนี้ จะเดินตามหลังกลุ่มดาวหมีใหญ่ (Ursa Major) และกลุ่มดาวหมีเล็ก (Ursa Minor) ไปรอบๆ ขั้วฟ้าเหนือตลอดเวลา ส่วน... เมฆเป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศเท่านั้นในทัศนะของผม ...สิ่งที่สองคนเหมือนกัน คือสิ่งที่สองคนแตกต่างกัน... ความแตกต่าง บางครั้งก็คือ ช่องว่าง ของมิตรภาพที่ถูกมองข้ามไป แต่เมื่อวันหนึ่งช่องว่างนั้นขยายวงออกไป กว้างขั้น กว้างขึ้น จึงได้รับรู้ถึงความห่าง และเมื่อคนคนหนึ่งมีชีวิตอยู่กับเพียง ความจริง เขาจึงตั้งคำถามให้กับตัวเองว่าสิ่งที่กำลังเป็นไปในทุกวันนี้ คืออะไร? เขากำลังหลอกตัวเองใช่หรือไม่? เขาไม่ต้องการ ผล ที่จะเกิดขึ้นเมื่อการจากลามาถึง วันหนึ่งที่ระบบสื่อสารใช้งานไม่ได้ วันนั้นเขาจะไม่มีตัวหนังสือจากใครอีกคนที่มีชื่อเดียวกัน ความเคยชินจากการต้องเปิดจดหมาย การรับรู้เรื่องราวความเป็นไป รับรู้เรื่องราวแปลกใหม่จากการเดินทางของหญิงสาว และเมื่อวันหนึ่ง วันหนึ่งที่นานกว่านี้ เมื่อเขาไม่มีสิ่งเหล่านี้ แล้วจะเป็นเช่นไร? เขากลัว ในสิ่งที่มองไม่เห็น การ ตัดให้ขาด อาจจะยุ่งยากลำบากในช่วงระยะแรก แต่ระหว่างเขาและเธอไม่มีอะไรในความเป็นไปมากกว่า ชื่อของเราเหมือนกัน นอกจากนั้น ไม่มีอะไรอีกเลยที่จะบอกได้ว่าเธอมีตัวตน .ในโลกของความจริง แล้วในที่สุด นักวิทยาศาสตร์ ก็หาข้อสรุปให้กับตัวเองได้ สำหรับมิตรภาพที่ไม่เห็นหน้า... ...ไม่มีจดหมายจาก กิรปัน แต่ก็ยังมีจดหมาย จาก กิรปัน หญิงสาวเพียรส่งจดหมายถึงเขาอย่างที่เคยเป็นเช่นปกติที่เป็น แต่เธอก็ไม่เคยได้รับจดหมายตอบกลับจากชายหนุ่มเลย นับแต่นั้น เวลาผ่านไป อีกปี หญิงสาวยังปฏิบัติอย่างที่เคย เธอเชื่อว่าเขาอ่านจดหมาย เพียงแต่เขาไม่มีเวลาตอบกลับมาเท่านั้น แต่ยิ่งเนิ่นนานวันเธอกลับเริ่มไม่แน่ใจ จดหมายถูกตีกลับมาเนื่องจากตู้จดหมายที่เธอส่งไปถึงนั้นไม่มีพื้นที่เหลือพอสำหรับจดหมายฉบับใหม่อีกแล้ว หญิงสาวเปิดแอคเคาน์ขึ้นมาใหม่เพื่อที่จะเขียนจดหมายถึงเขา เธอเขียนจดหมายเหมือนที่เคยเขียน และส่งไปในอีเมลล์แอดเดรสใหม่ที่เธอเปิดขึ้นมานั้นเอง จดหมายทุกฉบับของเธอที่ส่งไปนั้นไม่เคยถูกเปิดอ่าน นั่นเพราะว่าคนที่มีรหัสผ่านมีแต่เธอคนเดียวเท่านั้น เธอรอว่าสักวันเขาจะติดต่อกลับมาและเธอก็จะให้รหัสผ่านแก่เขา ให้เขาเปิดอ่านจดหมายหลายร้อยฉบับในเวลานับปีที่เธอส่งถึงเขา เธอไม่เคยถามตัวเองว่า ส่งไปทำไม? ไม่เคยถามตัวเองว่ารู้สึกอย่างไรกับผู้ชายที่มีชื่อเดียวกัน เธอไม่เคยนึกถึงสิ่งที่ไม่มีตัวตนจริง สิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเธอคือ การรอคอยอย่างอดทน รอ ตัวหนังสือ ที่ส่งมาจากอีเมลล์แอดเดรสของเขา หญิงสาวไม่ได้เศร้าโศกกับการรอคอย ไม่ได้ร่ำร้องการ กลับมา การเขียนจดหมาย ถึงเขาเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ช่วยบรรเทาความเงียบเหงาและอ้างว้างในโลกของความจริง ความจริงที่เธอไม่มีใครสักคนเป็นเพื่อนร่วมชีวิต ในวัยสามสิบพอดีกับดีกรีปริญญาเอก ใครๆ ก็บอก ยิ่งสูงยิ่งหนาว ความอ้างว้างเงียบเหงาจับขั้วใจ หน้าที่การงานที่ต้องพบปะกับผู้คนต่างเชื้อชาติ ต่างเผ่าพันธุ์ ต่างศาสนาและความเชื่อ ก็ช่วยเพียงให้เธอได้พบเจอสิ่งแปลกใหม่ ได้ค้นหา ศึกษาเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้ ชีวิตที่ไม่ต้องอยู่กับที่นิ่งๆ ไม่ได้ช่วยขจัดความอ้างว้างเดียวดายที่ซุกซ่อนอยู่ใต้หัวใจของเธอได้แม้สักน้อย เธอไม่รู้ว่าเพราะอะไร เธอจึงไม่มีใคร จดหมายตอบโต้ระหว่างเธอกับเขาบางฉบับถูกพิมพ์ออกมาเก็บในแฟ้มเอกสาร เพราะกำลังใจของเธอคือเนื้อความในจดหมายนั้น จงทำในสิ่งที่ชอบ ชีวิตคือการผจญภัยไปสู่สิ่งที่ไม่รู้และต่อสู้อย่างอดทนเพื่อไปให้ถึงในสิ่งที่มุ่งหมาย ประโยคสั้นๆ ที่เป็นเพียงประโยคธรรมดา จากใครก็ได้ แต่หญิงสาวผู้มีชื่อแปลว่ากริชถือมันเป็นคัมภีร์ในการดำรงอยู่... เวลาผ่านจวบจนถึงปีที่ 4 มีอีเมลล์ 7 แอดเดรสที่เธอเปิดขึ้นมานับแต่ปี 1999 ถึง 2004 รวมกว่า 820 ฉบับ ซึ่งไม่เคยถูกเปิดอ่านเลยแม้สักฉบับเดียว เรื่องราวมากมายของเธอถูกถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนังสือเพื่อบอกเล่าให้เขาฟัง ในสักวันหนึ่งที่เขาและเธอได้พบกัน... ในที่สุดหญิงสาว กับการรอคอยที่แสนเนิ่นนานของเธอก็จบลงเหมือนดังการเริ่มต้น เธอค้นหาชื่อของตัวเองบนอินเทอร์เน็ตอีกครั้ง แล้วเธอก็ได้รู้ว่าชายหนุ่มนักวิทยาศาสตร์ผู้มองเห็นดวงดาวเป็นเพียงขยะของระบบสุริยะจักรวาล เขาผู้มีชื่อเสียงเรียงนามเขียนด้วยตัวอักษรตัวเดียวกัน ความหมายเดียวกัน เขาเป็นอาจารย์ประจำภาควิชาพันธุวิศวกรรมมหาวิทยาลัยชื่อดังของประเทศ ก็ไม่ใช่เรื่องยากที่จะตามหา เธอถามตัวเองซ้ำซากอยู่อย่างนั้นว่าการพบเจอนั้นเพื่ออะไร? บางครั้งเมื่อมีการตั้งความหวัง ก็ย่อมต้องรับผิดชอบกับสิ่งที่จะตามมา นั่นอาจจะเป็นความผิดหวัง แต่เธอบอกกับตัวเองเพียงว่า ขอให้ได้พบเจอเพียงสักครั้ง แม้ต้องตายก็ไม่เสียดายเวลาที่รอคอยมาทั้งหมดของชีวิต นั่นเอง เธอจึงเดินทาง... สนามบินแห่งนี้ .ขณะที่ผู้คนกำลังรอเปลี่ยนเครื่อง ภายในเทอร์มินัล ละลานตาไปด้วยผู้คนหลายชาติหลายภาษา ทุกคนอาจจะต่างที่มา ต่างที่ไป หรือบางคนอาจจะมาจากที่เดียวกันแต่ต่างจุดหมาย บางคนอาจจะมาจากคนละที่แต่มีปลายทางเดียวกัน... หลายคนได้ ลงเรือ (บิน) ลำเดียวกัน เหมือนเส้นชะตาของชีวิตขีดให้มาบรรจบกัน แล้วก็ลากออกไป เพื่อที่เส้นชีวิตนั้นจะได้ไปบรรจบกับคนอื่นต่อไป เรื่อยๆ จนกว่าวันสุดท้ายของชีวิตจะมาถึง... และมีคนสองคนในเวลานี้ที่เส้นชะตาชีวิตของทั้งคู่ถูกขีดให้มาบรรจบกัน.... ผมกำลังจะไปเคนยาไปหาใครคนหนึ่งที่ผมเชื่อว่าโชคชะตากำหนดมาให้เราทั้งสองคนเป็นคู่กัน ทั้งคู่นั่งเคียงข้างกัน มองออกไปนอกกระจกบานใส.. คนที่เพียงบังเอิญตกอยู่ในสถานภาพเดียวกันคือ รอคอย คงไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่าการผูกมิตร... อย่างน้อยก็ดีกว่านั่งเหงาเพียงลำพัง... ฉันกำลังจะกลับเมืองไทย บางที ใครคนหนึ่งอาจจะรอฉันอยู่ที่นั่น เธอเอ่ยตอบในประโยคที่เข้าใจว่านั่นเป็นคำถาม หรือบางที เธออาจจะเพียงอยากบอกเล่าให้ใครสักคนฟัง.... คุณว่า ความรักเกิดขึ้นได้ไหม? จากเพียงตัวอักษร เขาเป็นคนถามประโยคนี้... ฉันเชื่อในโชคชะตาค่ะ เจอก็เพราะโชคชะตา จากก็เพราะโชคชะตา... ทุกอย่างถูกกำหนดมาแล้วให้เป็นไป... ความรักเป็นเรื่องของโชคชะตา...ถ้าตัวหนังสือทำให้คนรู้จักกัน แล้วทำไมตัวหนังสือจะทำให้คนรักกันไม่ได้ล่ะคะ ผมลังเลอยู่หลายปี ไม่มีอะไรที่จะบอกให้แน่ใจว่าผู้หญิงคนนั้นคือคนที่โชคชะตากำหนดมาให้... ผมไม่เคยพบผู้หญิงคนนั้น ไม่รู้ว่าเธอมีรูปร่างหน้าตาอย่างไร สูงต่ำดำขาว ขี้ริ้วหรืองดงาม แต่ผมก็อยากพบเธอ...เพื่อที่จะบอกถึงความรู้สึก ในตลอดเวลาที่ผ่านมา... มันอาจฟังดูงี่เง่า แต่ผมรู้สึกว่าเมื่อผมมีบางอย่างแล้ว แต่ผมปล่อยให้มันหลุดมือหายไป ซึ่งมันคือสิ่งที่ผมขาดไม่ได้ และผมควรไปตามกลับคืน... เขาระบายความในใจ คุณรักตัวหนังสือของเธอค่ะ ไม่ใช่ตัวเธอ... ถ้าตัวหนังสือนั้นถ่ายทอดออกมาจากความรู้สึก จากจิตใจและ...ด้วยหัวใจ... ผมก็แน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้เองแหละที่ผมต้องตามหา ไม่ว่าเธอจะอยู่มุมไหนของโลกใบนี้... เราไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรที่พรหมลิขิตกำหนดมาแล้วได้ ขอให้คุณโชคดี และได้พบเธอ... ทั้งคู่เพียงยิ้มให้กัน และนั่นเป็นเพียงบทสนทนาสั้นๆ ของคนสองคนที่เพิ่งได้พบกัน ทั้งสองคนไม่ได้ ลงเรือ (บิน) ลำเดียวกัน ไม่ได้มาจากที่เดียวกันแต่ต่างจุดหมาย แต่มากจากคนละที่และมีคนละปลายทาง เส้นชะตาของชีวิตขีดให้มาบรรจบกัน แล้วก็ลากออกไป.... เพื่อที่เส้นชีวิตนั้นจะได้ไปบรรจบกับคนอื่นต่อไป เรื่อยๆ จนกว่าวันสุดท้ายของชีวิตจะมาถึง.... ณ ภาควิชาพันธุวิศวกรรม ขณะที่นั่งรอคนที่มาพบ....ข่าวหนังสือพิมพ์ไทยฉบับแรกที่เธอหยิบอ่าน กรอบหนึ่งเป็นข่าวเรื่องอุบัติเหตุของสายการบินระหว่างประเทศของประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่ง... หญิงสาวมิได้ใส่ใจนัก เพราะความรู้สึกนึกคิดเธอจดจ่ออยู่กับคนที่เธอมาพบ.. ซึ่งเธอไม่ได้บอกล่วงหน้าว่าจะมา เธออาจจะไม่ได้พบเขา แต่เพียงแค่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ เมื่อไหร่ก็ไม่สายที่จะได้พบ.. แต่หากวันนี้ได้พบกันแล้วเธอยังนึกไม่ออกว่าประโยคแรกเธอจะพูดกับเขาว่ายังไงดี... ขอโทษครับ...ที่ทำให้คุณรอนาน คุณมาช้าไปเพียงไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้นเองครับ อาจารย์เพิ่งไปต่างประเทศเมื่อคืนนี้... ลาพักยาวเสียด้วยสิครับ เอาอย่างนี้ไหม... ถ้าอาจารย์กลับมาแล้วผมจะรีบติดต่อคุณทันทีเลย คุณทิ้งเบอร์แล้วก็ที่อยู่ไว้ก็ได้ครับ... ไม่เป็นไรค่ะ...ฉันจะกลับมาใหม่ เมื่อเขากลับมาแล้ว...ฝากแค่โน้ตนี่ก็พอค่ะ ......./ Next 2. Love-Stories Contest 2005 //www.love-stories.net/contest_show.php?id=3
โอ้ยโหย่ย เครื่องบินตกฤา
 โดย: wanderer IP: 125.24.170.105 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:15:13:42 น.
|
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
