Group Blog
All Blog
|
สมุดบันทึก หน้าที่ 4 : ลูกโป่งสวรรค์ "เมื่อลูกโป่งเป็นอิสระ ภาระของมือก็หมดลง" ในหนังสือแคนโต้เล่มไหนก็จำไม่ได้แล้ว แต่ก็ชอบมาก มานึกได้พอดีในห้วงความรู้สึกเมื่อกำลังมองดูลูกโป่งลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า และในมือว่างเปล่าไร้ภาระ ลูกโป่งเป็นความบอบบาง เย่อหยิ่ง เพราะความสวยงาม และต้องการจะดิ้นรนจะขึ้นไปบนฟ้าอยู่เสมอ ถ้าถือเชือกไม่แน่นลูกโป่งอาจหลุดมือและลอยขึ้นฟ้าไป สมัยเป็นเด็ก เคยร้องเอาเป็นเอาตายเพื่อลูกโป่งที่มีเชือกเส้นเล็กเท่าเส้นด้ายมาถือไว้ในมือ แต่มักจะได้ลูกโป่งที่มีไม้พลาสติกขนาดแท่งดินสอ ยาวสักฟุตมัดลูกโป่งอยู่ปลายด้ามมาแทน แต่หากวันไหนโชคดีมีวาสนาก็จะได้ลูกโป่งมีเชือก หรือเรียกว่า ลูกโป่งสวรรค์ มาครอง เดินไปมา อวดเพื่อนๆ กำเชือกไว้เสมือนว่าหนัก ถนอมราวกับเป็นของแตกหักง่าย สมบัติล้ำค่าที่ถ้าหากไม่ดูแลให้ดีแล้วมันจะถูกฉกฉวยเอาไปโดยมือที่มองไม่เห็นจากท้องฟ้า เมื่อกลับถึงบ้าน ก่อนนอนจะเอาไปปล่อยไว้ในมุ้ง มุ้งหูที่มัดปลายทั้งสี่เข้ากับมุม แล้วปล่อยลูกโป่งให้ลอยอยู่ในนั้น นอนมองมันจนหลับไป ตกเช้าลูกโป่งตกอยู่ปลายเท้า โยนยังไงก็ไม่ยอมขึ้น หนำซ้ำยังลูกเล็กลงอีกต่างหากและนั่นทำให้มันหมดค่า หมดราคา เมื่อโตขึ้นลูกโป่งสวรรค์ จึงถูกมองในมุมที่ต่างไป ทุกครั้งที่มองมันลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า กลับรู้สึกว่านั่นคือความสวยงามที่แท้จริง ลูกโป่งค่อยๆ ลอยขึ้นไปบนฟ้า และถูกพัดพาไปในทิศทางต่างๆ แล้วแต่ว่าลมเวลานั้นจะพัดไปทางไหน ลูกโป่งต่างสี ต่างขนาดเมื่อมันถูกปล่อยให้ลอยขึ้นฟ้าไป ในขณะที่แหงนมองคอตั้ง เป็นความรู้สึกดีอย่างนึกไม่ถึง และหากมีโอกาสได้ถือลูกโป่งสวรรค์คราใด จึงไม่ลังเลเลยที่จะปล่อยให้มันหลุดมืออย่างตั้งใจ... แล้วมองมันลอยขึ้นฟ้าไปอย่างชื่นชม กับคนบางคนเราเคยให้ความสำคัญกับเขาเหมือนลูกโป่งสวรรค์ สวยงาม และพร้อมจะลอยหายถ้าไม่ดูแลให้ดี... ถนอมรักษาราวกับกลัวว่ามือที่มองไม่เห็นจากท้องฟ้าจะมาคว้าเอาไปง่ายๆ กงวลว่าจะไปเกี่ยวกับกิ่งไม้แล้วแตกกระจาย กังวลว่าจะมีใครแกล้งเอาเข็มมาจิ้ม กังวลว่าลมแรงจะพัดให้หลุดมือ และที่สำคัญ เราเป็นคนถือ แต่เราไม่มีโอกาสได้เห็นความสวยของมัน ลูกโป่งสวรรค์มักจะสวยถ้ามันอยู่ในมือของคนอื่น และมันจะสวยยิ่งกว่านั้นถ้ามันกำลังจะลอยขึ้นไปบนฟ้า วันนี้เราปล่อยเชือกที่ถือให้ลูกโป่งหลุดมือลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า... แล้วแหงนมองคอตั้งบ่า มองดูการจากไปอย่างสวยงามของมัน - -ลูกโป่งใบนั้นเป็นสีฟ้า ------------------------------------------------------------------------ และสำหรับ คอลัมน์ใหม่ที่เปิดฉลองเบิ๊ดเดย์ "ไกลเท่าฟ้า" อัพเดทเกี่ยวกับเรื่องทั่วไป, โดยเฉพาะความรู้สึกนึกคิด กับมิตรภาพและความเป็นเพื่อน เป็นสำคัญ, ประเดิมไป 4 เรื่อง คนพิเศษ ความสำคัญ เพื่อน และ ลูกโป่งสวรรค์   
เฮ้อ...รู้งี้น่าจะปล่อยไปตั้งนานแล้วเนอะ...ถือไว้ให้เป็นภาระของมือน้อย ๆ อยู่ได้...เค้าอยากจะขึ้นไปลอยละล่องอวดความสวยงามอยู่บนท้องฟ้ารอลูกโป่งใบสวยอื่น ๆ ก็ปล่อยเค้าไปเถอะ...เก็บเอามือน้อย ๆ ของเราไปถืออมยิ้มหวาน ๆ สีสวย ๆ กินยังมีประโยชน์กว่า...บางทีเสื้อตัวนึงอาจใส่ได้หลายคนก็จริงแต่ก็คงมีเพียงคนเดียวที่จะใส่มันได้พอดีและเหมาะสมที่สุด...ดังนั้นเราก็อย่าไปพยายามที่จะซื้อมาแล้วก็เก็บมันไว้ในลิ้นชักเลยปล่อยให้คนที่เค้าใส่ได้ซื้อมันไปคงจะมีประโยชน์กว่าที่จะดันทุรังเก็บมันไว้กับเรา คิดซะว่า"เขาไม่รักเราแล้วก็แล้วไป...จะรักเขาอยู่ใยให้ป่วยการ"...จริงมั้ยคะ...แล้วพบกันค่ะ
โดย: สายลมที่หวังดี IP: 203.113.81.6 วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:22:59:28 น.
อย่างน้อย...ก่อนที่จะปล่อยลูกโป่งสวรรค์ให้ลอยไป
ก็จะเอาผูกแขนชื่นชมให้สมใจก่อน ที่จะปล่อยไปบนฟ้า แล้วแหงนหน้ามอง  โดย: PANDIN
 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:17:32:58 น. |
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
