ตุลาคม 2548

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
31
 
 
All Blog
The Reader


เขียนโดย Bernhard Schlink ฉบับภาษาไทยแปลโดย สมชัย วิพิศมากูล (สนพ.มติชน,2545)

เรื่องราวของเด็กชายมิคาเอล วัย 15 ปีที่ป่วยเป็นโรคตับอักเสบ และไปโรงเรียนไม่ได้ กับ หญิงสาวที่ทำงานเป็นพนักงานเก็บตั๋วรถราง ชื่อฮันนา อายุ 36 ปี ที่ช่วยเหลือเขาตอนที่อาการของโรคกำเริบกะทันหัน.. นั่นคือจุดเริ่มต้นของมิตรภาพ..เธออายุมากพอที่จะเป็นแม่เขาได้แต่เขากลับมีความรู้สึกกับเธออย่างหนุ่มสาว เป็นความรู้สึก “ใคร่” ของเด็กชายวัยรุ่นที่เริ่มเป็นหนุ่ม กิจกรรมของทั้งสองคนก่อนที่จะมีปฏิสัมพันธ์ทางกาย คือการอาบน้ำร่วมกันและเขาต้องอ่านหนังสือให้เธอฟัง หนังสือที่เขาอ่านเป็นวรรณกรรมคลาสสิค ของนักเขียนที่มีชื่อเสียงสมัยนั้น ฮันนาชอบฟังเขาอ่านหนังสือ และเธอบังคับให้เขาต้องไปเรียนหนังสือ...มิตรภาพของทั้งสองคนดำเนินไปด้วยดี...มีกิจกรรมร่วมกันหลายอย่าง และฮันนาทำให้เด็กหนุ่มขยันขันแข็งจนสอบเลื่อนชั้นได้... เพราะเธอบอกว่า “เธอต้องการที่จะเป็นคนไม่รู้หนังสือหรือ”

แต่อยู่มาวันหนึ่ง ฮันนาก็จากไป ไม่บอกกล่าว... เด็กหนุ่มเติบโตขึ้น เขาเรียนด้านกฎหมาย เขาไม่มีความรู้สึก “ใคร่” หลงเหลืออยู่นอกจากความทรงจำที่มีต่อฮันนา แต่เขาก็รู้ว่าไม่มีใครเหมือนฮันนา... เขาเจอเธออีกครั้งตอนไปฟังสัมมนาในศาล นั่นเองที่เขาพบฮันนาในฐานะจำเลยผู้เกี่ยวข้องในสงคราม... ฮันนาเป็นจำเลยหนึ่ง 6 คนที่เป็นผู้คุมนักโทษหญิงในค่ายกักกัน ฮันนาเคยทำงานกับบริษัทซีเมนส์ในกรุงเบอร์ลินและลาออกเมื่อรัฐบาล (หน่วย เอส เอส) ไปตั้งโต๊ะรับสมัครหญิงสาวในโรงงานของซีเมนส์เพื่อไปเป็นผู้คุมนักโทษในค่ายกักกัน ฮันนาอยู่ที่ค่ายเอาส์ชวิทซ์ก่อนถูกย้ายไปอยู่อีกค่ายหนึ่งใกล้เมืองคราเคา ขณะที่เป็นผู้คุมฮันนามักจะเลือกเด็กสาวที่ส่งมาจากเอาส์ชวิทต์ คนที่อ่อนแอที่สุดมาอ่านหนังสือให้เธอฟัง และส่งกลับเอาส์ชวิทต์ในเวลาต่อมา

แต่ความผิดของฮันนานั้นเกิดจากมีผู้รอดชีวิตสองแม่ลูกจากกรณีที่เกิดไฟไม้ในโบสถ์ขณะที่มีการเคลื่อนย้ายนักโทษไปอีกค่ายหนึ่ง สองแม่ลูกนั้นปลอดภัยเพราะหนีขึ้นไปอยู่ชั้นสูงของโบสถ์ในขณะที่คนอื่นๆ ถูกไฟคลอกตาย เพราะผู้คุมไม่เปิดประตูให้ออกไป... ฮันนาเป็นหนึ่งในผู้คุมนั้น และเธอก็กลายเป็นผู้รับ “บาป” คนเดียวเมื่อ “รายงาน” ที่ส่งไปให้รัฐบาลเรื่องไฟไหม้นั้นเธอถูก “กล่าวหา” ว่าเป็นคนเขียน.... ฮันนาถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต

มิคาเอลพยายาม“ไตร่ตรอง” ด้วยวิชากฎหมายของเขาว่าเหตุใดฮันนาจึงยอมรับสารภาพผิดทั้งหมด... ในเมื่อเธอ “อ่านไม่ออกและเขียนไม่ได้” เขาทบทวนดูขณะที่เขา “มีอะไร” กับเธอนั้น ฮันนาให้เขาอ่านหนังสือให้ฟัง และทุกครั้งที่ต้องเลือกเมนูอาหาร เธอให้เขาเป็นคนเลือก ตอนที่ไปพักโรงแรมแล้วเขาเขียนโน้ตว่าจะออกไปซื้อดอกไม้ให้เธอนั้นฮันนาโกรธเมื่อเขากลับมา และเขาก็หาโน้ตนั้นไม่พบ จึงอนุมานว่าฮันนาคิดว่าเขาจะหนีเธอไป เธอจึงโกรธมาก และการที่เธอไม่ทำงานกับซีเมนส์ทั้งๆ ที่กำลังเลื่อนขั้น นั่นเพราะเธอต้อง “เขียนหนังสือ” และฮันนาไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าเธออ่านไม่ออก และเขียนไม่ได้ เธอจึงเลือกที่จะเป็นผู้คุมนักโทษในค่ายกักกันแทน ดังนั้นแล้วข้อกล่าวหาที่ว่าเธอเป็นคนเขียนรายงานกรณีไฟไหม้โบสถ์จึงไม่เป็นความจริง แต่ฮันนาก็เลือกที่จะ “ติดคุก” นั่นเพราะเธอต้องการที่จะไถ่บาปกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนยิว

ขณะที่ฮันนาอยู่ในเรือนจำนั้น มิคาเอลอ่านหนังสือใส่เทป พร้อมเครื่องเล่นเทปส่งไปให้เธอ เป็นเวลานานถึง 18 ปี เขาไม่เคยไปเยี่ยมเธอในคุก นอกจากส่งเทปที่อ่านไปให้เธอ และอยู่มาวันหนึ่งฮันนาก็เขียนจดหมายถึงเขาเพียง 3 บรรทัด ด้วยตัวหนังสือเหมือนเด็กหัดเขียน เพราะลักษณะการกดปากกาลงกับกระดาษเป็นอย่างนั้น ฮันนาหัดเขียนจากการอ่านหนังสือเล่มเดียวกับที่เขาอ่านลงเทปให้เธอฟัง เธอค่อยๆ อ่านทีละประโยค และหัดเขียน จนเขียนจดหมายถึงเขาได้มากกว่า 3 บรรทัดในต่อมา

และก่อนที่ฮันนาจะถูกปล่อยตัวพัศดีเรือนจำเขียนจดหมายถึงเขา ให้เขารับตัวเธอไปอยู่ในความอุปถัมภ์ เขาจึงมาเยี่ยมฮันนา เขาเห็นความเปลี่ยนแปลงของเธอ เขาไม่มีความรู้สึก “ใคร่” ในตัวเธอ นอกจากความนับถือในความเป็นคนเข้มแข็งตลอดมา และก่อนที่เขาจะมารับเธอเพียง 3 วันฮันนาก็ผูกคอตาย เธอเขียนจดหมายบอกไว้ว่าให้นำเงินที่เธอเก็บไว้ไปมอบให้กับแม่ลูกที่รอดชีวิต และเมื่อเขานำเงินนั้นไปมอบให้ลูกสาวดังคำขอร้องของฮันนา หญิงสาวคนนั้นให้เขานำไปมอบให้มูลนิธิเพื่อการไม่รู้หนังสือของชาวยิว......

เป็นเรื่องราวที่... เศร้ามากหากทั้งหมดนี้คือเรื่องจริง และเป็นเรื่องที่น่าทึ่งสำหรับกำลังใจจากคนหนึ่งที่ทำให้ใครอีกคนมีชีวิตอยู่ “อย่างไม่แห้งแล้ง” จนเกินไปนัก ฮันนาทำให้มิคาเอลเอาใจใส่ต่อการเรียนจนทำให้ผลการเรียนเป็นที่น่าพอใจ และเช่นเดียวกัน ขณะที่อยู่ในเรือนจำ สิ่งที่ทำให้ฮันนาอยู่อย่างมี “เรี่ยวแรง” นั่นมาจากเทปที่มิคาเอลอ่านให้เธอฟัง.../



Create Date : 27 ตุลาคม 2548
Last Update : 13 กันยายน 2549 19:48:44 น.
Counter : 569 Pageviews.

3 comments
  
เคยมีเหมือนกันเล่มนี้
แต่ให้ผู้หยิงคนหนึ่งยืมไป
เธอคงกินใจหรือไม่ก็คงเอาไปคนที่เธออยากให้อ่านให้ฟัง
เพราะจนเดี๋ยวนี้ สองปีผ่านไป หายจ้อยไปเลย
โดย: นิธิ IP: 124.121.49.3 วันที่: 15 มิถุนายน 2550 เวลา:22:18:15 น.
  
เล่มนี้คว้ามาเพราะ 'ปราย พันแสง เขียนไว้ที่หลังปก
อ่านไปครึ่งเล่ม ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
ตอนนี้ยกให้เพื่อนลองอ่านดู

เล่มนี้ผมว่า หากไม่ชอบมากไปเลย ก็จะเฉยๆ ครับ

ขออภัยที่ไม่ปลื้ม คงไม่ว่ากันนะครับ
โดย: คนขับช้า IP: 203.113.70.10 วันที่: 23 กันยายน 2550 เวลา:16:56:48 น.
  
ได้อ่านหนังสือที่ปราย พันแสงเขียนไว้ถึงหนังสือเรื่องนี้ เลยลองไปหาดูที่ศูนย์หนังสือจุฬาแต่ว่าเป็นหนังสือที่พิมพ์ตั้งแต่ปี 45 กับ 47 เลยหมดแล้ว ใครพอทราบบ้างว่าจะหาซื้อได้ที่ไหน อยากอ่านจริงๆ
โดย: อยากลองอ่าน IP: 203.118.84.57 วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:1:08:32 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาริกามณี
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]



Just Do it :


* มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้

* เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์
รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้)
ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้)
ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้)
ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี)

* เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์
* เป็นแฟน คาราบาว
* เป็นกิ๊ก เฉลียง
* ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา
สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง

* การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง
อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต

* หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส,
รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ