กันยายน 2551

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
10 กันยายน 2551
All Blog
กบเลือกนาย
หัวหน้า





มีเพื่อนหนุ่มหน้าตาเกือบดีอยู่กับเขาคนหนึ่ง ที่นอกจากหน้าตาจะเอาชนะใจสาวแก่แม่หม้ายและชายด้วยกันแล้ว ยังเป็นคนเก่ง มีความสามารถขั้นเทพในงานสาขาอาชีพของเขา นอกจากเป็นที่ปรึกษาด้านวิศวกรรม เป็นอาจารย์ เป็นนักกีฬา เป็นนักดนตรี มีชีวิตที่เรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบในระดับหนึ่ง เขาสามารถสร้างรายได้ให้กับตัวเองในแต่ละเดือนได้ค่อนข้างสูงจากการเป็นที่ปรึกษาบริษัทเอกชน ขณะที่งานประจำนั้นเงินเดือนไม่ถึงครึ่งหนึ่งของการทำงานนอก


เคยถามว่าทำไมไม่ลาออกไปทำธุรกิจส่วนตัวเสียเล่าในเมื่อทุกอย่างพร้อม ทั้งงบประมาณ ความสามารถ และกำลังคน เขาตอบว่า เพราะเขามีหัวหน้าที่เก่ง มีวิสัยทัศน์และมีความสามารถ เขาได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ มากมายจากหัวหน้า ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการทำงาน การปกครอง และที่สำคัญคือ วิสัยทัศน์ที่กว้างไกล มีมุมมองที่เห็นถึงอนาคตไปหลายก้าว ทำให้เขารู้สึกศรัทธาและเชื่อมั่นในความเป็นผู้นำและพร้อมที่จะเดินเคียงข้างสร้างองค์กรให้เติบโตไปกับหัวหน้าคนนี้


กับเพื่อนอีกคนเป็นหนุ่มที่หน้าตาดีมีทุกอย่างไม่แตกต่างกับคนแรก แต่คนนี้กลับร่ำร้องอยากลาออกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันด้วยเหตุผลที่ว่า หัวหน้าไม่มีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลพอที่จะบริหารองค์กรให้ก้าวหน้าได้อย่างที่ควรจะเป็น เพราะมัวแต่ตั้งหน้าตั้งตาทำงานเพื่อยศ เพื่อตำแหน่ง และบริหารองค์กรไม่ต่างจาก “รักษาผู้ป่วยโรคมะเร็ง” ไม่ว่าเขาจะเสนอแนวคิดใดไปก็ไม่เคยได้รับการสนับสนุนเลยสักครั้ง


หัวหน้าคนนี้มีลูกน้องอยู่หลายคน คนหนึ่งเป็นคนขยันมากทำงานเหมือนมดงาน ไม่เคยบ่น ไม่เคยเกี่ยงงาน แต่ก็เป็นการทำงานตามคำสั่ง รับคำสั่งมาแล้วก็ทำงานอยู่อย่างนั้น ไม่มีการพัฒนาศักยภาพตัวเอง ส่วนคนต่อมาก็ใช้เวลางานไปกับเรื่องส่วนตัว ไม่ว่าจะขายประกัน หรือเรียนต่อในชั้นสูงขึ้นไปอีก และคอยทำงานตามคำสั่ง สั่งให้ทำก็ทำ ไม่สั่งก็เฉยเสียอย่างนั้น ลูกน้องคนอื่นๆ ก็ไม่ต่างกัน นั่นคือการทำงานตามคำสั่ง ซึ่งหัวหน้าคนนี้ก็แปลกที่ไม่ใช้งานคนตามความสามารถที่แต่ละคนมีอยู่ ตรงข้ามกับประโยคที่ว่า Put the right man on the right job อย่างสิ้นเชิง


นั่นทำให้เพื่อนคนนี้มานั่งทบทวนถึงสาเหตุว่าทำไมองค์กรถึงไม่พัฒนาเสียที ไอ้ครั้นจะโทษ “ลูกน้อง” ว่าไม่ได้ความก็ดูจะเกินไป เพราะงานที่ได้รับมอบหมายก็ไม่มีใครบกพร่อง แต่ทำไมองค์กรจึงไม่เติบโตเสียที


-----------------------------------



ถึงแม้ว่าเรื่องของ “หัวหน้า” นี้จะไม่ใช่เหตุผลหลักที่เขาทั้งสองยังปักหลักทำงานนี้อยู่ แต่ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้นำมาคิดตามได้ เมื่ออยู่ในฐานะ “หัวหน้า” แล้วนั้น อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในการปกครองลูกน้อง ทำอย่างไรที่จะทำให้คนในบังคับบัญชานั้นนับถือ ศรัทธาเราอย่างแท้จริง นั่นเป็นเรื่องที่ท้าทายความเป็น “หัวหน้า” อย่างมาก






Create Date : 10 กันยายน 2551
Last Update : 29 สิงหาคม 2552 14:56:25 น.
Counter : 1006 Pageviews.

16 comments
  

เคยอ่านฟอร์เวิร์ดเมลอันนึงที่หมาตัวนึงตะกุย ๆ ฝาบ้าน ร้องให้เจ้าของเปิดประตูให้
พอประตูเปิด หมาก็โดนเจ้าของทุบตี....
คนขายของที่แอบสะกดรอยตามมาจึงเข้าไปห้ามไม่ให้ตีหมาแล้วบอกว่า หมาตัวนี้น่ะฉลาดสุด ๆ แล้ว
คาบเงิน ไปซื้อของได้ เดินกลับมาบ้านได้ แล้วคุณไปตีมันทำไมเนี่ย?
เจ้าของบอกว่า คุณรู้ไหม? นี่เป็นครั้งที่สองในรอบสัปดาห์นี้ที่มันลืมเอากุญแจบ้านไปด้วย


...แล้วตอนท้ายของฟอเวิร์ดเมลนี้เขาก็สรุปไว้ว่า
"ไม่ว่าคุณจะทำงานดีแค่ไหน คุณก็ยังดูแย่เสมอในสายตาของหัวหน้า"



เรื่องหัวหน้านี่ไม่มีความเห็น เพราะต่างคน ต่างความคิด สรุปไม่ได้เป็นเอกฉันท์
ต้องว่ากันเป็นรายตัว ๆ ไป


ฮู่.......
โดย: กกซ IP: 119.42.77.212 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:14:55:05 น.
  
แล้วแต่มุมมอง และการเก็บเกี่ยว
เราเชื่อว่ามีหัวหน้าที่ดีมากกว่าหัวหน้าที่แย่
ในบรรดาหัวหน้าที่ดี ถ้าเราจูนให้ตรงกับเค้าได้
เราก็คิดว่า นี่ละคือสุดยอดหัวหน้า
หัวหน้าคนเดียวกัน อาจเป็นยอดคนในสายตาลูกน้องบางคน แต่อาจเป็นหัวหลักหัวตอ หรือไอ้ตัวน่ารำคาญในสายตาลูกน้องอีกคนหนึ่ง
โดย: รายารีย์ IP: 125.25.59.136 วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:22:26:30 น.
  
กุคงลาออกในเร็วๆ นี้หละ
โดย: อวบ IP: 58.10.128.43 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:12:04:30 น.
  
รู้สึกว่าเป็นปัญหาระดับชาติ เพราะที่ไหนๆก็เจอ 55
โดย: สายลมอิสระ วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:20:24:05 น.
  
เหมือนเราเลยอยากลาออกทุกๆวันเจอเจ้านายวิสัยทัศน์แคบ
โดย: ลูกน้อง IP: 119.42.77.6 วันที่: 17 กันยายน 2551 เวลา:13:20:25 น.
  


แล้วมื่อไหร่จะเเนะนำเพื่อนคนนั้นให้เรารูจักซะทีหละ

วะ หะ หะ





คิดถึงนะ

ขอโทษที่เงียบหายไปนาน

เพราะช่วงนี้ มีหลายๆอย่าง... กำลังจะเปลี่ยนแปลง
โดย: Sirinut วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:22:02:11 น.
  
ส่วนไอ้เราเพิ่งขอลา ไปเป็นคนสวนกะคนเขียนหนังสือจริงๆ จังๆ เสียที

สบายดีน่อ...
โดย: pu_chiangdao IP: 118.175.184.138 วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:22:37:57 น.
  
หายไปนานเว้ยรอบนี้
โดย: อวบ IP: 58.10.128.172 วันที่: 26 กันยายน 2551 เวลา:11:16:05 น.
  
เรียนเชิญและลากเชิญเว้ย

เวบประพันธ์สาส์นมาสมพาส เอ๊ย สัมภาษณ์

ต้องตีปี๊บประโคมข่าวหน่อย


เอิ๊ก เอิ๊ก กรูก็บ้าไปงั้นแหละ ไร้สาระไปวันๆ
โดย: Kala_mydog วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:6:26:23 น.
  
เรียนเชิญและลากเชิญเว้ย

เวบประพันธ์สาส์นมาสมพาส เอ๊ย สัมภาษณ์

ต้องตีปี๊บประโคมข่าวหน่อย


เอิ๊ก เอิ๊ก กรูก็บ้าไปงั้นแหละ ไร้สาระไปวันๆ
โดย: Kala_mydog วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:6:26:24 น.
  
หายไปนาน
ยุ่งเหรอ ?
โดย: รายารีย์ IP: 202.91.19.192 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:20:00:07 น.
  
รูปสวยนะแก... ไปจิ๊กของใครมาหรอ....


บนดอย ฝนเริ่มซาแล้วน่ะ ...
อากาศเย็น สบาย

ถ้าเบื่อเจ้านายเมื่อไร มาเปนแรงงานทาสให้หน่อยดิ...555
โดย: กาป๋อง IP: 202.91.18.204 วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:21:34:09 น.
  
แวะมาอ่านครับ
ชอบคำว่าลูกน้อง
ประกอบจากคำว่าลูกและน้อง ดังนั้นเราต้องรักเขาเหมือนลูก วิธีสอนลูกที่ดีที่สุดคือ ทำเป็นตัวอย่าง อะไรที่คิดว่าดีก็ทำเป็นตัวอย่าง ดีกว่าพร่ำสอนจากปาก
คำว่าน้องก็สื่อถึงความรักอีกคำ
อ้อ สำหรับลูกต้องรักแบบ Unconditional love ไม่หวังผล เมื่อทำดีที่สุดแล้ว ที่เหลือเป็นเรื่องของเขา

ส่วนหัวหน้า ที่ทำบ่อยๆ ให้เขาคือการให้อภัยครับ
โดย: คนขับช้า IP: 202.149.25.241 วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:5:12:21 น.
  
มันเป็นเรื่องของการทำงานเป็นทีมน่ะค่ะ ไสตล์การทำงานต้องเข้ากันได้ทั้งหัวหน้าและลูกน้อง เช่นคนหนึ่งชอบสั่ง อีกคนชอบให้สั่ง ก็ไปกันได้ แต่ที่สำคัญที่สุดต้องมีจุดมุ่งหมายเดียวกันค่ะ

ถ้าจุดมุ่งหมายของคนหนึ่งคือทำงานไปวันๆ หรือเอาแค่ตัวเองรอดมีเงินเดือนใช้ ในขณะที่อีกคนมุ่งหวังความก้าวหน้าขององค์กร มีการแก้ปัญหา มีการพัฒนา ก็ไปกันไม่ได้

แต่ถึงแม้ว่าต่างคนจะต่างสไตล์แต่ถ้ามีเป้าหมายเดียวกัน มันก็สนุกค่ะ

การทำงานกับคนอื่นถ้าเจอคนที่มีเป้าหมายเดียวกัน แถมยังสไตล์การทำงานเหมือนมันก็ยิ่งกว่าถูกหวยอีกนะคะ
โดย: อ้อ (sandseasun ) วันที่: 5 ตุลาคม 2551 เวลา:13:19:17 น.
  
บางทีเราก็ต้องเรียนรู้ศาสตร์และศิลป์การบริหารหัวหน้ากันบ้างครับ
โดย: กาแฟสอง วันที่: 10 ตุลาคม 2551 เวลา:1:53:34 น.
  
รับรู้ความรู้สึกครับ...

ว่าแต่ว่าตอนนี้
ผมมาเป็นคนสวนแล้ว
เลยหลุดจากโคจรแบบนั้น

สบายดีน่อ
ชีวิต
และความฝัน
โดย: pu_chiangdao วันที่: 13 ตุลาคม 2551 เวลา:9:34:09 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาริกามณี
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]



Just Do it :


* มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้

* เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์
รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้)
ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้)
ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้)
ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี)

* เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์
* เป็นแฟน คาราบาว
* เป็นกิ๊ก เฉลียง
* ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา
สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง

* การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง
อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต

* หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส,
รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ