Group Blog
All Blog
|
เรื่องของเราที่เขาถาม 1. เล่าถึงชีวิตสองสัปดาห์ก่อนให้ฟังหน่อยได้ไหม : เป็น นนท. หลักสูตรข้าราชการ กห.พลเรือนชั้นสัญญาบัตร รุ่น 91/2550 ที่ ร.ร.รด.ศสร. เป็นเวลา 47 วัน ราชการ และบอกได้คำเดียวว่า นับแต่รู้ว่าชีวิตคืออะไรและเรียนรู้การใช้ชีวิตเรื่อยมาจนถึงวันนี้ ครั้งนี้เองที่กล้าหาญเรียกได้ว่าเต็มปากว่า คุ้มค่าแล้วกับการเกิดมาเป็นคนไทย เพราะนี่คือประตูด่านแรกของการเข้าสู่การเป็นทหารอาชีพ สิ่งที่บอกกับตัวเองตลอดเวลาคือ ทำความดีเพื่อตอบแทนคุณแผ่นดิน (ปล. ต่อไปจะมีตัวย่ออีกเรื่อยๆ หุหุ) 2. เล่าถึงชีวิตสี่เดือนก่อนให้ฟังหน่อยได้ไหม : เป็นบรรณารักษ์ห้องสมุด สถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งหนึ่งซึ่งเปิดสอนระดับปริญญาโท สถาปัตยกรรมศาสตร์ เป็นการเริ่มต้นและบุกเบิกงานห้องสมุดมหาวิทยาลัยแห่งที่สอง โดยมีเป้าหมายส่วนตัวคือ เพื่อให้ห้องสมุดผ่านการประเมินมาตรฐานการตรวจประเมินฯ จาก สกอ. เพราะงานห้องสมุด เป็นงาน เบื้องหลัง ดังนั้นถ้าตรวจประเมินฯ ผ่าน ถือว่าคนทำงานก็ประสบความสำเร็จในวิชาชีพแล้วระดับหนึ่ง 3. แล้วปีก่อนล่ะ : เป็นอาจารย์ประจำภาควิชาการศึกษาทั่วไป สอนวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร แล้วก็เป็นผู้อำนวยการศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา รับผิดชอบในการบุกเบิก และบริหารงานห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษาที่เพิ่งเปิดใหม่แห่งหนึ่ง สำเร็จลุล่วง และจบลงอย่างสวยงาม 4. ยังมีความฝันอะไรหลงเหลืออยู่อีกบ้าง : อยากเป็นครูก็ได้แล้ว, อยากเป็นนักเขียนก็มีนวนิยายรวมเล่ม, อยากเป็นอาสาสมัครก็เคยเป็นหนึ่งในสมาชิกกระจกเงา และที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ, อยากเป็นบรรณารักษ์ ก็ได้มีโอกาสบุกเบิกห้องสมุด, แต่ก็นั่นแหละทั้งหมดก็ไม่ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ เพราะต้องใช้ความอดทน พากเพียรและพยายามมาเท่าชีวิต ทุกอย่างที่ผ่านมาแลกด้วยประสบการณ์ ผ่านเรื่องราวอันตราย รวมไปถึงสภาพจิตใจ... พ้นมาถึงวันนี้ได้ จึงบอกกับตัวเองว่า เราก็เจ๋งเหมือนกันนี่หว่า แต่อีกหนึ่งความฝันที่หลงเหลืออยู่และอยากให้เป็นจริงมากที่สุดคือ อยากทำร้านหนังสือกับณนนท์ - - ถ้าไม่ใช่ณนนท์ ก็ไม่ใช่คนอื่น... 5. เล่าถึงความรู้สึก นึกคิดของตัวเองให้ฟังหน่อยสิ : ถ้าอยากรู้ว่าเราคิดอะไร ให้อ่านในสิ่งเราเขียน, ความนึกคิดของเราถูกกลั่นกรองและถ่ายทอดลงไปในเรื่องราวที่เราเขียน โดยเฉพาะนวนิยาย ปีกแห่งฝันฯ ที่เรียกได้ว่าเติบโตทางความคิดมาพร้อมๆ กัน นั่นเพราะใช้เวลาเขียนนานมาก ตั้งแต่ปี 2538 จนถึงปัจจุบัน ซึ่งก็ยังไม่จบสมบูรณ์ นิยายเรื่องนี้ได้รวมเอา ความฝัน ของเราไว้เกือบหมด ทั้งเรื่องร้านหนังสือ ฟาร์มกล้วยไม้ ไร่กุหลาบ ฟาร์มเลี้ยงผึ้ง ครูอาสา จนกระทั่ง การเป็นทหาร... เรื่องสั้นของเราระยะหลังจะน้อยลง เพราะเน้นไปที่เขียนนวนิยาย แต่เราเกิดจากเรื่องสั้น และถนัดเขียนเรื่องสั้นมากกว่านิยาย เรื่องสั้นที่ชอบมากที่สุด คือ กุมภาพันธ์พระจันทร์เป็นใจ เรื่องสั้นที่เกิดขึ้นก่อนเรื่องจริงจะตามมา... 6. เล่าถึงความรักให้ฟังบ้างได้ไหม : ไม่รักใครมากไปกว่า ณนนท์ แต่เป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้น จึงต้องปรับสภาพจิตใจให้เป็นเพื่อนเหมือนที่ณนนท์ต้องการ แต่ไม่ต้องสงสารหรือเวทนาเรานะ เพราะความรักของเราไม่ได้เจ็บช้ำอะไร ไม่มีใครถูกใครทำร้ายหัวใจ แค่... ไม่รัก ณนนท์เป็นคนสุดท้ายที่เราเคยตั้งใจเอาไว้ว่า ถ้าผิดหวังครั้งนี้ คนอื่นหลังจากนี้ก็จะเป็นแค่ตัวละครในนิยาย ตอนนี้ทุกคนจึงเป็นได้แค่ตัวละครในนิยายของเรา นั่นรวมถึงณนนท์ด้วย ประโยคเดียวที่บอกกับทุกคนซึ่งดันทะลึ่งเดินตกหลุมดักผู้ชายที่เราขุดไว้คือ อย่ายุ่งกับเราเลย เราแม่-ง-จน ไม่สวย แก่ นิสัยไม่ดี รวมแล้วคือไม่มีอะไรดีสักอย่าง ให้เราอยู่ของเราอย่างนี้แหละดีแล้ว ทุกคนก็ยอมรับและเข้าใจดี ตะกายจากหลุมแล้วเดินจากไป... ถ้าใครไม่ยอมขึ้น เราก็เอาดินกลบฝังให้ดับดิ้นในหลุมนั่นเลย โง่หลาย... ตายซะ 7. ตอนนี้อยากทำอะไรมากที่สุด : อยากหางานพิเศษทำเพิ่ม เช่น สอนหนังสือ, เขียนหนังสือ (แบบได้ตีพิมพ์ชัวร์ๆ น่ะ) และอยากทำงานพิเศษที่เพิ่มรายได้ให้ตัวเองนอกเหนือไปจากการเป็นข้าราชการ เพราะเชื่อมั่นว่า เราทำอะไรได้มากกว่านี้ คนเราคนหนึ่ง มักทำอะไรได้มากกว่าที่ตัวเองคิดเสมอ แต่บางทีเราก็มักจะคิดเข้าข้างความขี้เกียจว่า เราทำไม่ได้หรอก แต่ถ้าเมื่อไหร่ได้ลงมือทำ อย่างน้อยเราก็รู้... เออ ว่ะ มันยากอย่างนี้นี่เอง คติเตือนใจกรณีนี้คือ ตั้งเป้า > เดินทาง > ถึงที่ ถ้าถึง, โอ้ว เราก็เจ๋งเหมือนกันนี่หว่า, ถ้าไม่ถึง... ไม่เป็นไร เอาไว้ชาติหน้ายังไม่สาย.... 8. พ่อกับแม่สบายดีหรือเปล่า : ไม่ค่อยสบาย เพราะเราทำให้ลำบาก และไม่รู้ว่าเราต้องตายอีกกี่ชาติถึงจะตอบแทนพระคุณพ่อกับแม่ได้หมด ถ้าไม่มีพ่อกับแม่ รับรองได้ว่าเราไม่มีโอกาสได้มานั่งเขียนถึงบรรทัดนี้เป็นแน่ เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นนี่แหละพ่อแม่ที่ทำทุกอย่างให้ลูกโดยไม่บ่นสักคำว่า เหนื่อย เบื่อ ไม่อยากเลี้ยงดูเราแล้ว...แจ็คพ็อตสองชั้นของเราคือ หนึ่งได้เกิดมาเป็นคน (ตัวดำๆ) และสอง มีพ่อแม่และครอบครัวที่รักเรามาก มากพอที่จะทำให้เรา เลือกมาก สำหรับคนที่จะมาเป็นสมาชิกใหม่ในครอบครัวเรา, หาใช่ผู้ชายจะเป็นคนเลือกสะใภ้ให้แม่ได้ฝ่ายเดียว เพราะผู้หญิงเองก็ย่อมต้องเลือกลูกเขยให้พ่อเหมือนกัน... 9. อยากบอกอะไรใครสักคนบ้าง : อาร์ต, อยากขอบคุณสำหรับความเป็นเพื่อน และมิตรภาพที่ดี แน่นอน, จะนับใครเป็นเพื่อน นั่นย่อมหมายถึงเราอาจร่วม ทุกข์ สุข และเผชิญชะตากรรมเดียวกันในเรื่องบางเรื่องมาก่อน ไม่รู้อนาคตหรอกว่ามิตรภาพมันจะยืนและยาวไปได้นานแค่ไหน รู้แต่ว่าปัจจุบันจะพยายามรักษาสิ่งที่เป็นอยู่ให้ดีที่สุด พี่หนุ่ม, ไม่พูด ไม่ได้หมายความว่าไม่คิด... ที่อยากบอก บอกไปหมดแล้วทุกอย่าง ตรงไปตรงมาไม่เคยอ้อมค้อม ไม่มีลับลมคมในและไม่มีเกมวัดใจให้ต้องเล่น เราสองคนรู้จักกันดีกว่าที่เราคิดว่าเรารู้จักกัน, เรามีอีกคนเป็นกระจกส่องให้รู้ว่าเราอีกคนเป็นยังไง ไม่บ่อยครั้งนักหรอกที่พระเจ้าจะส่งใครมาให้เราพิสูจน์หัวใจตัวเอง และโปรดทราบเอาไว้ว่า การปรากฎตัวของคนคนหนึ่งอาจเปลี่ยนแปลงใครอีกคนไปตลอดชีวิต นั่นคือความจริงที่สุด... น้องเก้อ, ขอบคุณสำหรับแฟนคลับที่กลายมาเป็นน้องสาวที่รัก และเลขาส่วนตัว คอยช่วย ตรวจคำผิดในนิยาย คอยส่งสองตอนที่เหลือของเรื่องตลกฯ ให้แฟนคลับ แล้วยังคอยรับฟังปัญหาหัวใจของป้าอยู่เสมอ, ช่างเป็นเด็กน่ารักซะจริงๆ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ตั้งใจเรียนให้จบอย่างมีคุณภาพและอย่าลืมที่จะทำความดีเพื่อตอบแทนคุณแผ่นดิน ^^ 10. มองมุมไหนของโลกใบนี้ : เป็นคนมองโลกสามด้านในเรื่องเดียวกัน ทั้งด้านบวก ด้านลบ และมองในแง่มุมของความเป็นจริง แต่การแสดงออกมักจะไม่เป็นอย่างที่คิด ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ และคนที่เรากำลังคุยด้วยในขณะนั้น ถ้าคนที่คุยด้วยเป็นคนที่มองด้านลบ เราจะมองตรงข้ามกับเขา ถ้าเขามองด้านบอก เราจะเสนอความคิดด้านลบ และถ้าเขาเป็นคนมองโลกในแง่ของความเป็นจริงเราจะงดแสดงความคิดเห็น... เราไม่ใช่คนสุดโต่ง ซ้ายจัด ขวาจัด แต่มีเหตุผลรองรับในเรื่องที่คิดทุกอย่าง แต่พูดเพียงบางอย่าง และเราก็มองว่าทุกอย่างในโลกนี้มีที่มาที่ไป ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมีสาเหตุของการเกิด ไม่มีเรื่องบังเอิญ... 11. คิดว่าตัวเองเป็นคนแบบไหน - ซื่อสัตย์กับหัวใจของตัวเองเสมอ คิดยังไงพูดอย่างนั้น - ไม่ค่อยรักษาน้ำใจใครนัก รักก็บอกไปตรงๆ ไม่รักก็ปฏิเสธไปตรงๆ ไม่เคย เผื่อเลือก - ใช้ชีวิตตามอำเภอใจ ไม่ค่อยมีเงื่อนไข ถ้ามีปัจจัย ^^ - เพราะมีนิสัย ไม่ชอบ-ไม่ทำ จึงมีน้อยครั้งในชีวิตที่ตกอยู่ในภาวะ ฝืนใจ ไม่ว่าจะเรื่องการใช้ชีวิตหรือมิตรภาพ - มีขี้อยู่ในตัวเองเยอะ ขี้เกียจ ขี้เบื่อ ขี้สงสัย ขี้งอน ขี้เหงา ขี้บ่น ขี้งก และอีกหลายขี้ นับไม่ถ้วน - เป็นอะไรที่เป็นอื่นฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่าเป็นเราเอง (กวีของคุณถนอม ไชยวงค์แก้ว โปรดมาก) 12. ชีวิตของชีวิตวันนี้เป็นอย่างไร : บางครั้งการเลือกทางเดินของชีวิตก็เหมือนเป็นการกำหนดชะตาชีวิตตัวเองในช่วงระยะเวลาหนึ่ง มีทางให้เลือกอยู่หลายทางแต่เราก็ไม่อาจรู้ล่วงหน้าว่าทางที่เราจะเลือกนั้นคือทางที่ ใช่ หรือยัง ตลอดเวลาที่ผ่านมากับการเลือกทางเดินของชีวิต ไม่เคยคิดว่าตัวเองเลือกผิดเลยสักครั้ง เพราะขณะที่ตัดสินใจจะเลือกนั่นย่อมหมายถึงได้คิดแล้วว่านั่นคือสิ่งที่ดีและเหมาะสมที่สุดแล้วในเวลานั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดตั้งแต่แรก ก็โทษใครไม่ได้ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่เราเลือกเอง ระหว่างนี้จึงอยู่ในระหว่างปรับสภาพจิตใจให้ยอมรับกับชีวิตที่จะดำเนินไปข้างหน้า สร้างเกราะป้องกันความอ่อนแอ สร้างพลังสกัดกั้นความท้อแท้และสร้างกำลังใจเพื่อให้วันต่อไปของชีวิตดำเนินไปอย่างสมเหตุสมผลที่สุด ทุกอย่างต้องอาศัยระยะเวลาและจังหวะที่เหมาะสม ความสำเร็จไม่เหมือนการซื้อหวย ไม่สามารถที่จะเสี่ยงดวงหรือรอแจ็คพ็อตได้ ยอดปุณฮิลล์บนเทือกเขาหิมาลัย ยังต้องอาศัยความพยายามในการไต่... ดาวบนบ่าก็ไม่ได้หล่นลงมาง่ายๆ ใช้ชีวิตให้คุ้มกับการมีชีวิตก็ไม่ง่ายเช่นกัน - - 13. คำถามล่าสุด หนังสือเล่มล่าสุด / เพลงที่ฟังจบล่าสุด / หนังที่ดูจบเรื่องล่าสุด / สถานที่ไปล่าสุด / คนโปรดคนล่าสุด หนังสือ : บ้านนี้มีห้องแบ่งให้เช่า ของลุงปุ๊ รงค์ วงษ์สวรรค์ เพลง : ใช่ฉันหรือเปล่า ของ กะลา เนื้อร้องท่อนหนึ่งที่จำได้แม่นเลยคือ ไม่ได้เลิศหรู แค่คนบนพื้นดินทราย ไม่ใช่เจ้าชายที่มีให้เธอได้ทุกสิ่ง มีเพียงสองมือที่พร้อมจะทำเพื่อเธอด้วยรักจริง ไม่มีวันจะทิ้ง ให้เธอต้องเสียใจ หนัง : Blossom again หนังเกาหลี นางเอกหลงรักหนุ่มอายุน้อยกว่า... ดูแล้วเครียดโคตรๆ ทำไมต้องรักคนอายุน้อยกว่า ทำไม ทำไม และ ทำไม สถานที่ : เขาชนไก่ สถานที่ฝึกภาคสนาม ศูนย์การกำลังสำรอง คน : คนเดียวกับที่ยืนยิ้มอยู่หน้าเดสทอป อยู่ข้างฝาบ้าน อยู่ในกระเป๋าตังค์ และในหัวใจ ถ้ายังสงสัย โปรดย้อนกลับไปอ่าน ข้อ 6 14. อยากเปิดเผยความในใจไหม : ทุกครั้งที่แสดงออกและบอกว่ารักออกไป เป็นทุกครั้งที่เจ็บปวดหัวใจมากที่สุด เพราะต้องบอกตัวเองพร้อมๆ กันว่ามันเป็นไปไม่ได้ ต่อให้พูดเป็นล้านครั้ง และทุ่มเทไปตลอดชีวิตก็ไม่มีอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงหัวใจของคนที่ไม่รักได้... แต่ก็ยังทะลึ่งทำร้ายหัวใจตัวเองอยู่เรื่อยไปอย่างนั้น เจ็บ Shift Delete 15. มีใครสงสัยอะไรอีกบ้างไหม, อยากให้ถาม เพราะอยากตอบ ^____^
tag อ๊าเปล่าจ๊ะ
ยาวจัง ขยันตอบ ยังไงก็มีความสุขนะค้า  โดย: BeBby (หนูหลงทางมา
 ) วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:20:28:06 น.อืม..
ตัวอักษรพูดได้ มีอยู่ที่นี่จริง ๆ แถมพูดเสียงดังฟังชัดเชียว สู้ต่อไป.. นายฮ้อย ^_^ ทางไปสู่เกียรติศักดิ์ จักประดับด้วยดอกไม้ หอมหวลยวนจิตไซร้ไป่มี ข้อ 15. อยากบอก.....ต้องออกเทป โดย: รายารีย์
วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:13:38:38 น.ไม่อยากถาม...
แต่ถ้าอยากเล่าอีก ก็เขียนมาอีก จะรออ่าน  ไม่อยากถาม... แต่อยากจะบอกว่า...คอยลุ้นและส่งกำลังใจให้เงียบๆเสมอค่ะ เอ้า...จริงๆนะ  โดย: แผ่นดิน...^_____^ IP: 58.8.116.217 วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:1:45:13 น.
ศรัทธาในตัวพี่ดาริ
ดีใจที่ได้รู้จัก ตอนนี้blog ของพี่ดาริ เพื่อน ๆ นนท.91 แวะมาเป็นประจำ แล้วแฟนคลับของพี่คนอื่นจะน้อยใจไหมนี่ เห็นรูปที่อยากให้เห็นแล้วนะคะ คลาสสิค ดูแล้วเหมือนได้เจอกันอีกครั้ง ....คิดถึงเหมือนอย่างที่เคยเป็น... โดย: ลูกหนู IP: 202.28.181.10 วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:14:23:53 น.
อยากบอกเหมือนกัน งั้นบอกมั่ง
ชีวิตในช่วงสองปีที่ผ่านของของแกโลดโผนมากและยากต่อการคาดเดา ลุ้นไปด้วย ตื่นเต้นไปด้วย รู้ว่าแกเหนื่อยและสนุก มีท้อแท้บ้างในบางอารมณ์ซึ่งเป็นปกติของมนุษย์ แกเป็นคนหนึ่งที่ตรงไปตรงมากับชั้นเสมอ ขอบใจที่ระลึกถึงกัน การได้รับการยอมรับจากคนพิเศษ นั่นทำให้ชั้นเป็นคนพิเศษ  โดย: อาร์ต IP: 124.120.8.96 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:19:30:56 น.
ปล. ชั้นชอบเรื่องสั้นของแกมากกว่านิยายของแก
โดย: อาร์ต IP: 124.120.8.96 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:19:31:50 น.
13.1 ยืมกรูไปเอามาคืนด้วย
 เจ๊ข้างบนหัว ชอบแนวอีโรติก กับ ฆาตกรรม สองแนวในหนึ่งเรื่อง เจ๊จะชอบมากเป็นพิเศษ หุหุ อันนี้ตูเดาเอา  โดย: ชลสิทธิ์
วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:17:23:54 น.เพิ่งเข้ามาครั้งแรก....แต่จากที่อ่านแล้วแอบชื่นชมอยู่นะคะ
บลอคมีความน่าสนใจสูงมากเลยค่ะ ขออนุญาตแอดไว้แล้วแวะมาบ่อย ๆ นะคะ โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo
) วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:20:21 น. |
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
อยากเป็นครูก็ได้แล้ว, อยากเป็นนักเขียนก็มีนวนิยายรวมเล่ม, อยากเป็นอาสาสมัครก็เคยเป็นหนึ่งในสมาชิกกระจกเงา และที่โรงเรียนสอนคนตาบอดกรุงเทพ, อยากเป็นบรรณารักษ์ ก็ได้มีโอกาสบุกเบิกห้องสมุด-----> แล้วไม่อยากมาเที่ยวแปดริ้วมั่งเหรอจ๊ะ
จากข้อ 5 ---> พี่เป็นคนที่มีความฝันเยอะมากๆเลยนะ ผิดกับหนูที่ไม่มีความฝันอะไรเลย มีแต่ความตั้งใจที่ว่าจะต้องเรียนให้จบภายใน 3 ปีให้ได้(แต่...มันยากจังเนอะ
รวมแล้วคือไม่มีอะไรดีสักอย่าง---> ไม่จริงหรอก คนทุกคนมีดีทั้งนั้น เพียงแต่ว่าคนอื่นเค้าจะมองเห็นหรือเปล่าเท่านั้นเอง
ถ้าใครไม่ยอมขึ้น เราก็เอาดินกลบฝังให้ดับดิ้นในหลุมนั่นเลย โง่หลาย... ตายซะ ----> โถ่พี่ถ้าเค้าไม่ยอมขึ้นจากหลุมก็น่าจะรับไว้พิจารณาบ้างนะ
อยากหางานพิเศษทำเพิ่ม----> เพื่อน้องซ่าใช่ม้า
มีขี้อยู่ในตัวเองเยอะ ขี้เกียจ ขี้เบื่อ ขี้สงสัย ขี้งอน ขี้เหงา ขี้บ่น ขี้งก และอีกหลายขี้ นับไม่ถ้วน----> ทุกขี้ที่พี่เขียนมา หนูมีหมดเลยนะเนี่ย
น้องเก้อ,ช่างเป็นเด็กน่ารักซะจริงๆ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ---> ไม่เป็นไรคะ หนูเต็มใจทำนะ หนูยกให้พี่เป็นพี่สาวในดวงใจเลย(แถมตำแหน่งป้าให้ด้วยอีกตำแหน่งเลยด้วย
มีใครสงสัยอะไรอีกบ้างไหม, อยากให้ถาม เพราะอยากตอบ --->ยังนึกไม่ออกอ่ะ ไว้นึกออกแล้วจะถามนะ