Group Blog
All Blog
|
รักในอากาศ : มองไม่เห็นแต่เย็นดี เรื่องของวันเสาร์ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น - - ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย มันเป็นแค่เรื่องเล็กๆ ของสิ่งมีชีวิตเล็กๆ ในจักรวาล สามทุ่ม - - * นั่งพับกระดาษโน้ตหมดเล่ม ไม่ใช่นก ไม่ใช่ดาว ไม่ใช่เต่า และไม่ใช่อะไรเลย ขณะที่นั่งมองจอมอนิเตอร์ว่างๆ เพราะเขียนอะไรไม่ได้เลย ห้าทุ่ม - - * อ่านพี่น้องคารามาซอฟ หนึ่งร้อยปีแห่งความโดดเดี่ยว ดอนกิโฆเต้แห่งลามันซ่า ขุนนางต่ำศักดิ์นักฝัน นวนิยายปราบเซียน ขึ้นชื่อ นอกจากจะยาวมากแล้วยังอ่านยากด้วย พยายามอ่านหนังสือที่อ่านไม่รู้เรื่อง เพราะมันต้องใช้สมาธิ - - เมื่อมีสมาธิกับการอ่าน จดจ่อกับเรื่องที่ทำ เวลาก็จะถูกฆ่า ตายห่าไปหลายชั่วโมงเหมือนกัน ตีสอง - - * ลุกขึ้นมากวาดบ้าน เพราะรู้สึกว่าต้องทำอะไรสักอย่าง อะไรสักอย่างที่ระงับอาการฟุ้งซ่าน เพราะนอนไม่หลับ - - ทำไมต้องกวาดบ้านก็ไม่รู้ แต่ รู้สึกว่าต้องกวาดบ้าน - - * โทรศัพท์หาใครสักคน ที่ไม่ได้โทฯ ไปเกือบสองปีแล้ว เพื่อพิสูจน์ว่า ถ้าเรายังโทฯ ปลุกใครตอนตีสองได้ นั่นแปลว่าเรายังมีเพื่อนอยู่ ( แต่หลังจากที่โทฯ ไปแล้ว เราอาจจะไม่เหลือเพื่อนเลย ) * ไม่สามารถเขียนอะไรได้ แม้แต่เรื่องสั้นหรือความเรียงสักหน้า ไม่สามารถจะฟังเพลงได้ แม้กระทั่งเพลงที่โปรดที่สุด อย่าง "ลมพัดใจเพ" เสียงเพลง เป็นมลภาวะ เสียงคน น่ารำคาญกว่าเสียงเรือหางยาว เจ็ดโมงเช้า - - จึงออกเดินทาง ถ้าไม่ถึงที่สุด จะไม่ออกเดินทาง ทุกครั้งของการออกเดินทางมีสองเหตุผล ถ้าไม่ไปเพื่อให้หลุดพ้น ก็ตั้งใจไปเพื่อเหงา ครั้งนี้จึงไปเพื่อให้หลุดพ้น ไม่ได้ตั้งใจไปเหงา - - ไปในที่ที่อยากไปนานแล้ว แต่ยังไม่เคยไป สิบโมงเช้า - - ที่นี่ คือ ที่นั่น โรงพยาบาลค่ายธนะรัชต์ ที่ที่มีคน "เจ็บ" กว่าเรา ที่ที่มีคน "ต้องการการรักษา" มากกว่าเรา - - ที่ที่คนคนหนึ่งบอกเราว่า สัพเพธัมมานารังอภินิวาสายะ :: ทุกอย่างไม่มีตัวตน คนคนนี้ คือคนคนนั้น คนที่บอกว่า... "มีคนไข้กำลังผ่าตัดสมอง" ในวันที่รู้สึกว่าตัวเอง ตกอยู่ในภาวะย่ำแย่ แต่เรากลับได้เรียนรู้ว่า เรื่องของเราเล็กนิดเดียว เมื่อเทียบกับคนที่กำลังถูกผ่าตัดสมอง และคนเดียวกันนี้เองที่บอกว่า "หัวใจของเราถูกหมูกินไปแล้ว" เมื่อถูกถามถึงความรัก... และเมื่อเขาย้อนถามเอาบ้าง เราหัวเราะขื่นๆ - - "นกกระจอก บินสูงไม่เคยถึงเทวดา เครื่องบินกับหมาไม่เคยเป็นเพื่อนกันได้" สองทุ่ม - - กับข้อความจากคนเกิดวันที่ 5 เดือน 11 ปีเสือ เกิดปีเสือทำตัวให้เหมือนเสือ อย่าอ่อนแอและเสียน้ำตาง่ายๆ เสือร้องไห้ มีแต่ในจานเท่านั้น อย่าทำตัวเหมือนกระต่าย ขี้ตกใจ หวาดระแวง และตื่นตูม - - * * พักยก * * * * เล่นตลก * * * * เรือ * * * * เป็นแค่ก้อนหิน ทำได้แค่ละเมอ * * * * ระหว่างน้ำ กับฟ้า มีก้อนหิน * * * * เดียวดาย แต่เสรี * * * * บนถนน มีเรือ * * * * หัวหินบนที่สูง * * * * มองผ่านไผ่ * * * * หัวหิน * * อ่านแล้วอินไปด้วย...
แต่ว่าไม่เคยเลยเวลามีอาการอย่างนี้ ที่จะลุกมาทำอะไร เพราะเป็นคนที่ถ้าเป็นอย่างนี้ สิ่งเดียวที่ชอบทำคือ ไม่ทำอะไรเลย นั่งหายใจทิ้งได้เป็นวัน ๆ นั่งเหม่อได้เป็นคืน ๆ เหม่อจบแล้วจะมีความสุขเข้ามาแทนที่ ติสท์แตกพอเป็นกระสัย เหม่อพอให้ใจมีแรง ... ว่าแต่ นกกระจอก บินสูงไม่เคยถึงเทวดา นี่แอบใจร้ายนะคะ นกอะไรก็บินสูงไม่ถึงทั้งนั้นแหละ อย่ามาว่านกกระจอกเค้านะ โดย: MoneyPenny วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:23:36 น.
เวลาทุกข์ นึกถึงคนที่ทุกข์กว่า
และถ้าเราได้ช่วยเหลือใครที่เค้าทุกข์กว่าเรา เราจะมีความสุขเพิ่มขึ้น สุขที่ได้ทำให้คนอื่นมีความสุข หัดทำอาหารดิ เราจะไปลองกินดู ไม่เอามาม่าผัดนะ อิอิ โทร.หาเราได้นะ ตลอด 24 ชั่วโมง เราตื่นเสมอถ้าได้ยินเสียงโทรศัพท์ ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ปัจจุบัน คือเวลาที่ประเสริฐที่สุด : ติช นัท ฮัน โดย: Sirinut วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:24:58 น.
สายัณสวัสดีค่ะ ดาริกามณี
---------------------------------------------- คิดอะไร...ที่ (ใคร) ไม่คาดคิด ทำอะไร...ที่ไม่ (ค่อย) มีใครทำ นี่ขนาดไม่คิด ไม่ทำ แล้วยังเขียน...ออกมาได้ อะคึ่ ๆ โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:18:44:49 น.
กรี๊ด...อิจฉาคนไปหัวหินอ่ะ ขอของฝาก ให้ไว ให้ไว อิอิ มีความสุขมากๆทุกวันนะคะ
โดย: รักบังใบ IP: 202.139.223.18 วันที่: 3 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:03:39 น.
คืนนี้ทำงานดึก เหนื่อยไปยืนที่ริมหน้าต่าง
ดาวอ้างว้างดวงหนึ่งทอแสงริบหรี่... คิดถึง"ดวงดาวแห่งชีพฉัน" ขึ้นมาทันที ฉ่าเกอปอ-ดาวสว่าง ฉ่าเกโดะ -ดาวสุดแสนสวย ฉ่าลอละ -ดาวอัศจรรย์ (โตะจายโหมะ) ฉ่าตูก่อ -ดาวรุ่งอรุณ ฉ่าโพ -ดาริน้อย ฉ่าหมื่อก่อ-ดาริกาตะวันออก ฉ่าขู -ดาวบิน สุดท้ายไพเราะสุด ฉ่าพี้เล -ดวงดารายามกระพริบ โดย: ดาวใจ สัญจร IP: 125.24.57.106 วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:4:07:28 น.
สรุปว่าเพื่อน...อาร์ต...คนนั้นเป็นโรคจิตเหรอ
ยิ้ม ยิ้ม นะครับ อย่าคิดมาก ไม่ได้เขียนอะไรมาเป็นเดือนแล้วเหมือนกัน...ไม่สิ เดือนกว่าต่างหาก โดย: อนงค์นาง วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:9:53:59 น.
เพื่อนพี่คนนี้ เป็นต้นแบบของคุณหมอผาเมืองรึเปล่าเนี่ย
แต่ประโยคที่ว่า "หัวใจเราถูกหมูกินไปแล้ว" นี่ น่ารักเนอะ คิดได้ไง ว่าแต่ไหนล่ะของฝากน่ะ ของฝาก พี่นี่ถ่ายรูปได้สวยดีเนอะ วันหลังมาถ่ายหนูมั่งซิ หนูจะได้สวย โดย: น้องเก้อ IP: 124.157.139.199 วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:25:33 น.
คาดไม่ถึงอีกแล้ว!
เรื่องเล็กๆของสิ่งมีชีวิตเล็กในจักรวาล ทำให้คนตัวเล็กที่ผ่านมา ได้คิดเสมอ "บ่อยครั้งที่ใครบางคนปรากฎตัวขึ้นในชีวิตของเราโดยไร้ที่มาที่ไป เป็นการปรากฎขึ้นอย่างประหลาดแล้วก็จากไปดื้อๆ..." >>อ่านจบแล้วค่ะพี่ดาริฯ มีมือจริงๆด้วย มีความสุขกับจักรวาลที่ตนอยู่นะค่ะ โดย: pangz วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:08:37 น.
พระเอกหนุ่มอรรถพรนะ ไม่งั้นไม่ยอมจิง ๆ ด้วย
โดย: กกซ IP: 61.7.175.125 วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:34:23 น.
แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง
เรื่องเศร้าอยู่กับเราไม่นาน เราเป็นแค่จุดอ้างอิงบนโลก เฝ้ารอมวลสารที่มีศูนย์กลางเท่ากันอีกชิ้น เพื่อดึงดูดกันและกันในระยะที่ต้องโคจรเป็นรูปวงรี บางครั้งไกล บางครั้งใกล้ แต่เรายังอยู่บนโลกเดียวกัน เดี๋ยวพบ เดี๋ยวพราก เพราะ ดันเป็นคนประเภทเดียวกัน เราถูกหมูกินหัวใจไปแล้ว ดังนั้น เราตายแล้ว จัดงานศพแล้วเผาให้เราด้วย โดย: กาแฟสอง IP: 203.153.186.100 วันที่: 4 กรกฎาคม 2550 เวลา:19:35:07 น.
ไม่ค่อยจะรู้ทุกข์ รู้สุข มานานแล้ว
มีแต่รับรู้อารมณ์ตัวเอง หงุดหงิด เซ็งๆ สบายๆ ไม่โกรธใคร ไม่เกลียดใคร ไม่รักใคร รำคาญคนเป็นบางเวลา ขี้เกียจบ่อยๆ นั่งทำงาน รอวันเสาร์-อาทิตย์ และวันเงินเดือนออก โดย: LASIP IP: 203.153.184.14 วันที่: 5 กรกฎาคม 2550 เวลา:14:22:56 น.
บางสิ่งบางอย่างที่ อยากจะลืม อยากจะลบ อยากจะเลือน
พยายามอย่างมากมาย ปล่อยให้มันลอยจางๆ หายไปจากสมอง แต่อย่าได้มีอะไรสะกิดเชียว เมื่อนั้น อารมณ์ทรมาน มันจะกลับมารุกรานอย่างรวดเร็ว บางที การรับรู้ความทุกข์ของคนอื่น เมื่อเวลาผ่านพ้นไป มันจะทำให้รู้สึกว่า ทุกข์ของเราโคตรกระจอก แต่เวลาที่รอให้มันผ่านพ้นไปนี่ซิ ทำไมมันยาวนานจัง... โดย: ต้อม IP: 58.137.93.4 วันที่: 10 สิงหาคม 2550 เวลา:17:24:34 น.
มองผ่านหน้าจอ...
ทุกอย่างดูสวยงาม โดย: walkonthesideway IP: 203.146.63.184 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:1:01:36 น.
หวัดดีค่ะคุณทหารทุกคน
ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรใครได้อ่านแล้วช่วยกรุณาแก้ปัญหานี้ให้ทีเรื่องมีอยู่ว่าฉันมีแฟนอยู่คนหนึ่งเขาโกรธให้ฉันเรื่องเข้าใจผิดเขาโกรธแบบไม่ให้อภัยเลยจะทำอย่างไรดี โดย: ฉันเป็นครู IP: 125.26.183.146 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:9:54:12 น.
เป็นเรื่องที่เราเองก็หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้เช่นกัน...
แต่เดี๋ยวเราจะไปถาม คุณทหาร คนอื่นๆ ให้นะ - - โดย: ดาริกามณี วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:12:39:37 น.
|
ดาริกามณี
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
ถ้าเบื่อมากๆ ชั้นจะหลับ
ถ้าเสียใจมากๆ ชั้นจะร้องไห้
ชั้นไม่กวาดบ้าน ชั้นเกลียดการกวาดบ้าน
มีเพื่อนเคยมาอยู่เป็นเพื่อนชั้นช่วงหนึ่ง มันเป็นโรคจิต กวาดบ้านทั้งวัน
เขียนานไม่ออกก็กวาดบ้าน เบื่อๆ ง่วงๆ ก็กวาดบ้าน
เจอเศษผมร่วงอยู่สี่ห้าเส้นก็ดีใจ นั่งลงทำงานต่อ
ปล. แกปลุกหาชั้นตอนตีสองได้ ถ้าชั้นได้ยินน่ะนะ