๑. ระยะนี้ดูเพื่อนสนิทสองคนห่างๆ กันออกไป เลยเกิดคำถามจากคนรอบข้างที่สังเกต - หนึ่งในสองคนนั้นจึงบอกไปว่า
..
"ที่จริงก็ไม่มีอะไรมากหรอก ง่ายๆ ก็แค่รู้สึกว่า การที่คนสองคนกำลังนั่งคุยกัน กินข้าวกัน พูดคุยปรึกษากัน แล้วคนหนึ่งมัวแต่คุยโทรศัพท์ หรือเดี๋ยวขอตัวไปคุยโทรศัพท์ ถ้าแค่ครั้งสองครั้งก็พอจะยอมรับได้ แต่เป็นแบบนี้ทุกครั้งก็รู้สึกว่า -- เออ... สงสัยคนที่ปลายสายจะสำคัญมาก (กว่าเรา) ถ้าอย่างนั้นก็ถอยออกมายืนอยู่ในจุดที่เหมาะสมก็แล้วกัน"
..
เป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ ไม่มีอะไรลึกลับซับซ้อนเลย --
๒. คนที่เคยนับเป็น "เพื่อนสนิท" แต่ไม่สนิทแล้ว อาจมีเหตุผลที่มากกว่าแรก เพียงแต่บางครั้ง การมีช่องว่างระหว่างเพื่อน ก็ทำให้คนเป็นเพื่อนไม่สามารถเข้าถึงในเบื้องลึกของจิตใจเธอได้ แม้จะเป็นห่วงเป็นใย แต่ถ้าเพื่อนไม่เปิดประตูให้... ก็ไม่ง่ายที่จะให้รู้
๓. บางครั้งก็รู้สึกหงุดหงิด รำคาญใจกับเรื่องราวมากมายรอบๆ ตัว แต่... แล้วจะทำอย่างไรเล่า? นอกจากยอมรับว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น และเป็นไปรอบๆ ตัวนั้นก็ล้วนแต่เป็นเรื่องราวของ "ชีวิต" ทั้งนั้น -- ไม่ว่าจะเป็นความรัก หรือมิตรภาพระหว่างเพื่อนก็ตาม
๔. บางครั้งก็อยากถาม "เธอมีอะไรซ่อนอยู่" เพราะมีแต่เรื่องที่ไม่ถูกต้องเท่านั้นแหละที่มักจะถูกเก็บเป็นความลับ, และความลับที่ยากต่อการเปิดเผยที่สุดคือ เรื่องของความรัก -- โดยเฉพาะ รักที่ไม่ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม
๕. ปัญหาหลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นและต่อเนื่อง ส่วนใหญ่มักเกิดจากความไม่เข้มแข็งของจิตใจที่จะกล้าตัดสินใจ -- อย่าไปเสียเวลากับเรื่องที่ทำให้ทั้งเรา ทั้งเขา และคนอื่นๆ ต้องเป็นทุกข์เลย
๖. ถ้าเหนื่อยก็พัก
ถ้าไม่รักก็หยุด
จันทบุรี, เมษายน ๕๘
2. บางครั้งระยะทางก็มีผลแต่ถ้าปิดใจนี่จบเกมเลยครับ
3. ตรงนี้ต้องปล่อยว่าง พูดง่าย แต่ใจมันไม่ยอมทุกทีเลย
4. เรื่องรักนี่พูดยากจริงๆ ไม่ไว้ใจกันก็ลำบาก ไว้ใจกันยิ่งลำบาก
5. - 6. ต้องพักใจบ้าง ออกไปหาความท้าทายใหม่ๆ บ้างก็ดีครับ