Group Blog
All Blog
|
...เตือนตัวเอง...  ไม่มีใครรู้อนาคต นั่นเป็นเรื่องจริง, และในบางครั้งสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่คาดถึงมาก่อน หากย้อนเวลากลับไปได้ แล้วเปลี่ยนแปลงในบางสิ่ง.. บางที โลกนี้อาจจะไม่มีสงคราม ไม่มีโศกนาฏกรรม แต่ก็ไม่แน่ . เพราะใครๆ ก็ต้องการให้ตัวเองสมหวัง หากนาฬิกาถูกหมุนย้อนเวลากลับไป สงครามอาจจะรุนแรงกว่าเก่าก็เป็นได้ จะว่าไปแล้ว ก็เป็นเรื่องดีแล้วที่ เวลาไม่สามารถย้อนกลับได้ เท่ากับที่ไม่มีใครล่วงรู้ถึงอนาคต และมันเป็นความจริงที่ว่า, ต่อให้เราอยากย้อนเวลากลับไป ถึงแม้จะเพื่อ แก้ไขในสิ่งผิด แต่ชีวิตก็ไม่เอื้อให้เราทำเช่นนั้นได้ .ดังนั้น สิ่งที่เราจะเตือนตัวเองได้ก็คือ คิดให้ดีก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไป เพราะเราไม่สามารถที่จะกลับไปแก้ไขเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วได้นอกจากรอรับมือกับมัน ชีวิตของคนเราไม่ยืนยาวนัก เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ที่จะถึงวันสุดท้ายของชีวิต การใช้ชีวิตอยู่บนพื้นฐานของความระแวดระวัง และด้วยความไม่ประมาท และใช้ชีวิตอย่างมีสติเสมอ อะไรที่เกิดขึ้น จะได้ไม่ทำให้เรากล่าวโทษตนเอง แน่นอน, การเริ่มต้นใหม่ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายเลยสักนิด ชีวิตมีขึ้นมีลง มีพลาดมีผิด แต่ถือเอาผิดเป็นครูแล้วเรียนรู้เพื่อแก้ไข การเริ่มต้นใหม่จึงควรเป็นการเริ่มต้นที่ดีกว่าเดิม เมื่อเกิดมามีชีวิตก็ต้องดำเนินชีวิตร่วมกับสรรพสิ่งในโลก, มนุษย์จะพ่ายแพ้ที่ ใจ แต่สรรพสิ่งในโลกนี้ไม่รู้จักคำว่าแพ้ ชีวิตมีสองด้านเสมอ ขณะที่กำลังดีใจกับความสำเร็จที่มีอยู่ ก็ต้องเผื่อใจสำหรับความผิดหวังที่จะเกิดขึ้นเสมอ มันมาคู่กัน ไม่เคยมาเดี่ยวๆ เลย ไม่เสียหายหรอกที่จะมองอะไรในมุมกลับบ้าง คนที่มองสิ่งต่างๆ อย่างใส่ใจ ก็ย่อมมองเห็นความน่าสนใจในสิ่งที่มองเห็นนั้นไม่ยาก หนทางที่จะไปสู่ความสำเร็จ มิได้มีเพียงเส้นเดียว ยังมีทางใหม่ๆ ที่ยังไม่มีใครบุกเบิกแผ้วถาง มันอาจจะเหนื่อยยาก ลำบาก แต่สุดท้ายมันก็เป็นความภาคภูมิเพราะเราเป็นผู้สร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเราเอง . และเพราะคนเราไม่สามารถมองอนาคตได้ทะลุปรุโปร่ง ดังนั้นเราจึงไม่ควรเศร้าเสียใจกับความล้มเหลวมากจนเกินไป จนไม่รู้สำนึกว่าโอกาสมีความสำคัญมากเพียงไร โอกาสในปัจจุบันย่อมสำคัญกว่าอนาคต จงฉกฉวยไว้ให้ได้ก่อนที่จะกลายเป็นเพียงความทรงจำ และการจะปล่อยให้แต่ละวันของชีวิตผ่านไปอย่างไร้ค่าหรือว่าจะเก็บไว้ในความทรงจำนั้นเราสามารถทำได้ทั้งนั้น ก็ต่อเมื่อเรายอมแพ้แก่มัน เรามีโอกาสที่จะตั้งต้นใหม่เสมอ ชีวิตที่ราบรื่นจนเกินไป อาจทำให้เจ้าของชีวิตอ่อนแอ ปกติชีวิตมนุษย์ ความสมหวัง ผิดหวังอยู่คู่เราตลอดเวลา หากเรามีความหวัง เราต้องเผื่อใจไว้ผิดหวังเสมอ เพราะเมื่อเราต้องเผชิญกับความผิดหวัง เราจะได้มีหัวใจเหลือเผื่อเริ่มต้นหวังอีกครั้งหนึ่ง ชีวิตที่แตกต่างไม่ได้หมายถึงปมด้อยเสมอไป หากเรารู้จักคุณค่าของตัวเองและทำในสิ่งที่ตัวเองถนัดให้ดีที่สุดแล้ว เราก็สามารถสร้างชีวิตให้มีคุณค่าและประสบความสำเร็จได้เช่นกัน อย่าเอาความคิดของคนอื่นมาฝังใจมาก ถ้าคนติ ควรคิดให้ดีๆ อย่าน้อยใจ บางทีคนพวกนี้เขาก็เป็นครูเรา เขามองเห็นในสิ่งที่เราพลาดไป อย่าคิดว่าเราใช้ไม่ได้ เพียงแต่เรายังไม่รู้จักตัวเอง และการยอมรับความจริงเท่านั้นที่จะทำให้พบความจริง จะได้แก้ไขในสิ่งที่ไม่ดีจริงๆ ของเราให้เป็นอะไรที่ดีแท้จริง ทุกคนชื่นชมจริงใจ ไม่ใช่จำใจชมเพราะคนดีอ่านกันยาก เราจะมั่นใจว่าใครเป็นคนดีไม่ได้ จนกว่าจะได้คบหากับเขาและให้เวลาพิสูจน์เขาด้วย เพราะทุกคนมีความผิดของตัวเองทั้งสิ้น ใครแสวงหาเพื่อนที่ไม่บกพร่องเลยจะไม่พบเพื่อสักคน เรารักตัวเองอย่างไม่คำนึงถึงความผิดของตัวเอง แล้วเราจะรักเพื่อนของเราอย่างนี้บ้างไม่ได้หรือ? แน่ล่ะ เราสามารถตั้งความหวังกับอะไรก็ได้ แต่ไม่ควรคาดหวังกับมันมากนัก เพราะบางทีมันอาจผิดคาด คนเรา มักจะอยู่กับความฝันของวันพรุ่งนี้ มากกว่าความจริงที่เกิดขึ้นในวันนี้ แต่อย่าปล่อยให้ความขลาดกลัวทำให้เราต้องอยู่ข้างหลังเส้นทางแห่งการต่อสู้ อย่าปล่อยให้วันเวลาสูญเปล่า เพราะละทิ้งโอกาสอันดีงามที่จะพิสูจน์ตนเอง เมื่อทำอะไรพลาดไปก็จงเสียใจบ้างเพื่อให้เป็นบทเรียน แต่ไม่ใช่มากจนเสียคน หรือเป็นภัยต่อตนเอง ชีวิตคนเรา อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แต่อะไรที่เกิด เรามักไม่ค่อยอยากให้เกิด . แต่อย่างไรก็ตาม พยายามอย่ามองย้อนหลังและเศร้าโศกกับอดีต มันผ่านไปแล้ว และไม่ต้องหนักใจต่ออนาคต เมื่อมันยังมาไม่ถึง ชีวิตคือวันนี้ เมื่อทำให้มันสวยงาม ก็ย่อมมีค่าต่อความทรงจำ เกียรติยศ หรือทรัพย์สินเงินทอง แต่อยู่ที่ความพึงพอใจในการดำรงชีวิตต่างหาก คนแต่ละคนก็เหมือนหนังสือแต่ละเล่ม ที่มีความแตกต่างกันไป บางเล่มเราสามารถคาดเดาได้ เพียงแค่อ่านจากปกนำเท่านั้น แต่หนังสือบางเล่ม แม้เราจะอ่านไปเกือบครึ่งเล่มเราก็ไม่อาจเดาเรื่องราวแม้แต่ในบรรทัดต่อไปได้เลย แต่ทว่าหนังสือทุกเล่มก็ยังมีความเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง นั่นคือ ข้อคิดที่แฝงอยู่ในหนังสือเล่มนั้น ให้เราได้ค้นหา เหมือนกับทุกคนที่ต่างก็มีเสี้ยวชีวิตที่น่าสนใจให้ศึกษา ความใฝ่ฝันกับความหวังนั้นไม่เหมือนกัน เพราะความใฝ่ฝันนั้นอยู่ไกลความจริงมากกว่าความหวัง คนเราทุกคนล้วนมีความใฝ่ฝัน แต่จะยกระดับความใฝ่ฝันให้เป็นความหวังได้ ต้องลงมือทำ บางคนอาจจมจ่อมอยู่กับความใฝ่ฝันจนถึงนาทีสุดท้ายของชีวิตโดยไม่ได้ลงมือทำ แต่บางคนไม่อาจะทนได้แม้วินาที หากไม่ได้ทดสอบว่าความใฝ่ฝันของเขาจะเป็นจริงได้หรือไม่ ขอเพียงได้ลอง แม้จะหกล้ม เจ็บตัวบ้าง ก็คุ้มค่ากับการพิสูจน์
เอาชนะใจตนได้ นั่นแหละชัยชนะที่ยิ่งใหญ่
การย้อนเวลากลับไปไม่ได้ ก็ดีแล้วค่ะ จะได้เรียนรู้จาก เมื่อวาน หากย้อนไปได้จริง โลกคงวุ่นวายไม่สิ้นสุด มีความสุขมากๆ นะคะ ราตรีสวัสดิ์ โดย: บัวริมบึง
 วันที่: 2 มีนาคม 2550 เวลา:23:20:26 น.ความทรงจำ บทเรียนแห่งอดีต มันยังเป็นรอยร้าวอยู่ในใจ แม้ว่าเราจะพยายามเริ่มต้นใหม่ จิตใจคนเราจึงต้องมีบททดสอบมัน จนกว่าจะแกร่งเพียงพอ จึงจะสามารถก้าวพ้นผ่านไปได้
สวัสดีวันเสาร์คราบ วันนี้ดาริฯ ทำบุญหรือยัง บุญกุศลจะทำให้เราสบายใจขึ้น และอาจนำพาให้เราพบกับสิ่งดี ๆ นะ โดย: วังบัวบาน
วันที่: 3 มีนาคม 2550 เวลา:14:16:53 น.ชะ...ชะ...ชะ...ช่ายยยยย
แต่ถ้าให้ผมกลับไปแก้อดีตได้ ผมจะกลับไปนะ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นส่วนตัวเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดี-ไม่ดี ช่างมัน  โดย: ShadowServant
วันที่: 3 มีนาคม 2550 เวลา:15:08:33 น.แวะมาเยี่ยมครับ ดีใจที่บล็อกกับมาแล้น อิอิ
 โดย: พีทคุง (redistuO
) วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:8:30:30 น....ความสำเร็จ ไม่ได้อยู่ที่ชื่อเสียง
เกียรติยศ หรือทรัพย์สินเงินทอง แต่อยู่ที่ความพึงพอใจในการดำรงชีวิตต่างหาก.. ......... คนบางคนวิ่งแสวงหาความพึงพอใจในการดำรงชีวิตมาตลอดชีวิต ก็ยังไม่เจอ ถามตัวเองว่า วันนี้เราแสวงหาสิ่งที่ว่านั่นเจอแล้วใช่มั้ย..ถ้าหัวใจตอบว่าใช่.. ก็ไม่มีอะไรต้องเสียดาย กับการเริ่มต้นเดินทางสายใหม่เพื่อมุ่งไปสู่เป้าหมายที่ว่านั่นหรอกเนอะ ............  โดย: i'm not superman
วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:14:34:29 น.ผมยังแยกความใฝ่ฝันกับความหวังไม่ออก เพราะทั้งสองอย่างนั้นอยู่ไกลจนผมไม่สามารถวัดได้ว่าอะไรอยู่ใกล้ผมมากว่ากัน
โดย: รติ (แอบชอบ คห. ข้างล่าง
) วันที่: 13 มีนาคม 2550 เวลา:21:55:19 น.ว่างเว้นไม่ได้มาอัพบลอค แต่ก็ยัง คิ ด ถึ ง นะคะ... โดย: พิม คนสวย IP: 58.9.159.150 วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:8:50:49 น.
พี่ดาริฯ เราไปซื้อหนังสือมาอ่านแล้วนะ รักข้างรั้วน่ะ ....แต่ยังไม่จบ อ่านไปอ่านมา นางเอกนิสัยคล้ายๆคนแต่งเลยเนอะ
โดย: PANDIN
วันที่: 14 มีนาคม 2550 เวลา:10:24:45 น. |
ดาริกามณี
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|
||||||||||||
บางใจประจักษ์แท้แค่บัดดล
บางคนยากหยั่งแท้ ถึงใจ ~
ถือว่าอุปสรรคหรืออะไรก็ตามที่ผ่านเข้ามาเป็นสีสรรให้ชีวิตแล้วกัน จะได้มีความสุข
สู้ๆนะยะหล่อน