| All Blog |
อารัมภบท เมื่อหลายปีก่อนผมมีเหตุให้ต้องผ่าตัดหมอนรองกระดูกสันหลัง ซึ่งเป็นอันว่าหมดโอกาสที่จะวิ่งเพื่อออกกำลังได้ต่อไป ในระหว่างนั้นได้หันมาขี่จักรยานเพื่อออกกำลังกายจริงจัง ซึ่งต้องก็ได้ผลดีในระดับที่น่าพอใจ คือผมมีความฟิตพอที่จะใช้ชีวิตทำงานสมบุกสมบันเดินป่าเดินเขาได้พอสมควรแก่เหตุ แต่พออายุย่างเข้า 50 กลางๆ ก็เกิดปัญหาขึ้นมาว่า การขี่จักรยานซึ่งเป็นการออกกำลังกายที่เป็น low impact นั้น อาจมีผลให้มวลกระดูกลดลง ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนผู้นิยมการขึี่จักรยานให้มาเดินเสียบ้าง นัยว่าจะทำให้มวลกระดูกไม่ลดลงในยามชราจนกลายเป็นปัญหาแก่ลูกหลาน เอา เดินก็เดิน ทีนี้ปัญหามันเกิดขึ้นว่า ด้วยความที่ออกกำลังกายเป็นประจำ เมื่อเปลี่ยนมาเดินบ้างผมก็อยากรู้สึกเหนื่อยหอบเช่นเดียวกับเมื่อขี่จักรยาน แล้วต้องเดินอย่างไรจึงทำได้อย่างนั้น น่าแปลกใจที่ค้นข้อมูลในเว็บภาษาไทยทั้งหมด มีแค่คำแนะนำให้ออกมาเดิน แล้วจะได้ประโยชน์เอง แต่ไม่มีเว็ยบไหนเลยที่บอกว่าเดินอย่างไรจึงจะได้อรรถประโยชน์สูงสุด ซึ่งสำหรับผมคือเหนื่อยกว่าเดิม อย่างมากมีแต่บอกว่า ให้พัฒนาการออกกำลังกายไปสู่การวิ่ง ซึ่งก่อให้เกิดข้อจำกัดแก่คนสองประเภทอันได้แก่ 1. ผู้ที่มีปัญหาด้านโรคกระดูกไม่ว่าจะเป็นเรื่องหมอนรองกระดูกสันหลังอย่างผม หรือผู้ที่ีมีอาการข้อเข่าเสื่อมฃ 2. ผู้สูงวัยที่อาจจะพัฒนาอาการตามข้อ 1. ได้หากริอ่านมาวิ่งเข้า Blog group นี้เขียนขึ้นมาเพื่อเล่าประสบการณ์ในการพัฒนาการเดินของผม ข้อมูลส่วนใหญ่มาจากเว็บต่างประเทศที่ได้นำมาทดลองปฏิบัติแล้วเล่าสู่กันฟัง ไม่รับรองว่านี่คือข้อมูลที่ถูกต้องและทำตามได้ผลนะ
|
Link |
||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [