Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2552
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
24 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
อานนท์ที่รัก

อานนท์ที่รัก




เรียบเรียงไม่ถูกเมื่อคิดถึงเธอ ไม่รู้ว่าจะร้อยเรียงยังไง
มันนานแสนนาน
ภาพมันผุดขึ้นมาในความทรงจำ
แต่ไม่เรียงเป็นเรื่องราวมันต่างคนต่างผุด
จนพูดไม่ออก

......


อยากจะให้มันหวานหวานซึ้งซึ้งอย่างที่ขึ้นหัวเรื่องไว้
คงจะพ้นวัย อารมณ์ไหวไหว
มันห่างหายไปนาน เดี๋ยวไป เดี๋ยวมา
ก็วัดวาเหมือนหมาตกน้ำ
แต่ก็ยังต้องการจะเขียนถึงเธอ



....แอบ...



เริ่มจากวันนั้น วันที่พี่โบ๊ยไปเรียนต่อที่ใต้หวัน
เราหลงรักเขามากมายข้างเดียว
เพราะเขามีแฟนอยุ่แล้ว แฟนนะไม่ใช่ภรรยา
เขาส่งที่อยุ่มาให้เพื่อนเพื่อน
พี่ พี่ น้อง น้อง ที่ทำงาน เราก็ขอแจม




....คิดถึง....



เขียนจดหมายไปคุย สัพเพเหโร
เล่าเรื่องโน้นโอนไปเรื่องนี้
เขียนบ่อย เขาก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง
แต่เราขยันคิดถึง...จึงขยันเขียน


......


ใจความไม่มีอะไรแฝงเร้น กลัวเขารู้ว่าเราคิดอะไร
คุยไปเรื่อยเฉื่อยฟอร์มดีรักพี่เป็นพี่ชาย
พี่โบ๊ยกลับมากระทันหันเพราะคุณพ่อเสีย
มาจัดการศพและไม่กลับไปเรียน




.... กลับมา...




เราแอบดีใจจะได้เจอกันบ่อยบ่อย
เขาบอกว่าอยู่ที่ใต้หวันเหงามาก
ถ้าไม่มีจดหมายจากเราคงจะเหงาน่าดู
ไม่รู้มาก่อนว่าเขาแบ่งจดหมายให้นายอานนท์น้องชายอ่าน



....เพ้อ....



นายอานนท์ถึงกับเพ้ออยากเจอตัว
ไปดักเจอที่หอพักพลัดกันก็หลายครั้งหลายครา
ก็ไม่เคยเจอหน้าสาว
เขาสนิทกับเจ้าภัทรเพื่อนร่วมห้องเรา



....เจอกัน...




วันหนึ่งไปเดินสวนกันบนสะพานลอย
หน้าศูนย์การค้าสยาม ก็สยามพาราก้อนนั่นแหละ
พอสบตาสาวเจ้า อานนท์ก็หัวใจสลาย
เมื่อเจ้าภัทรแนะนำให้รู้จัก”ไอ้แขกไงน้อย”
อานนท์เปลี่ยนท่าทีมาเป็นเพื่อนในทันทีเมื่อเห็นตัวจริง




.....จุดประกาย...




เฮ้อ เพราะชั้นสวยลึกเกินไปเหรอ เธอจึงเปลี่ยนใจ
หลังจากที่ไม่ได้กลับไปเรียนเธอก็เหงา
ไม่มีอะไรทำก็เลยมาคอยตามรับตามส่งเพื่อน
ลุยมาหาถึงที่ทำงาน มาเจออาจารย์ปิยะ โกศิยานนท์
ที่สอนแอมอรร้องเพลง เธอก็เลยคลั่งดนตรีแจ๊ส


.....



เธอไปเรียนกีตาร์ทุกวันกับอาจารย์หลายสำนัก
จำได้ว่าหนึ่งในนั้นชื่ออาจารย์มังกร
แต่เธอก็ไม่เคยทิ้งเพื่อน
เจียดเบี้ยเลี้ยงที่ได้มาเลี้ยงข้าวเพื่อนอยู่เป็นประจำ
ขนมจีนสุขุมวิทย์ซอยสี่ของโปรด



....เพลงของเรา....


เธอซ้อมดนตรีวันละแปดชั่วโมง
หลังจากนั้นก็ตระเวนรับเพื่อนให้ไปนอนที่บ้าน
บ้านเธออยู่เซนต์หลุยส์ นั่งคุยกัน ดูหนัง ฟังเพลง
เพลงประจำไม่เกี่ยวกับแจ๊สคือหนึ่งมิตรชิดใกล้ กับอยากลืม



..... อามา คุณแม่ผู้อารีย์....



อานนท์เธอหลับตาพริ้มทำหัวสั่นกระด๊อกกระแด๊กอินทีเดียว
บางทีคุยกันยันสว่าง ให้อามาทำสุกี้ให้หม่ำ
อามาก็แม่ของนายอานนท์ ผู้หญิงใจดีที่สุดในโลก
รักเพื่อนลูกประดุจลูกตัวเอง ทั้งที่ลูกตัวเองก็มีตั้งสิบสามคน



.....


โอโฮ เยอะมากแต่ อามาก็มีความสุข
จำไม่ได้ว่านายอานนท์เป็นคนที่เท่าไหร่
จำได้แต่พี่โบ๊ยเป็นคนที่แปด ก็คนนี้พิเศษกว่าก็เลยจำแม่น


....


ในกลุ่มเราไม่กินหมูไม่กินเนื้อเพื่อนนับถือเจ้าแม่กวนอิม
กับอีกหนึ่งเป็นอิสลาม สุกี้จึงมีแต่กุ้งกับไก่
พอมีแฟนมันก็เลยเน้นชื่อกุ้งชื่อไก่



...รวมหลายสถาบัน....



ในกลุ่มเรามีหลายสถาบัน แต่ก็รวมกันได้
มีจุฬา ธรรมศาสตร์ รามคำแหง อำนวยศิลป พาณิชพระนคร
ผู้หญิงสองผู้ชายห้า ทุกคนทำงานไปเรียนไปไม่ได้ขอตังที่บ้าน
มีนายอานนท์เรียนด้านดนตรี
ในเวลาต่อมาอีกคนเป็นนักร้องแช่มป์สยามกลการ




....<*....น้ำท่วม...]..ลอยกระทงบนเดียง....<



เมื่อคราวที่น้ำท่วมหนักเราพักอยู่ชั้นล่าง
ลอยกระทงบนเตียงนอน เรือหางยาวผ่านมาแต่ละที
น้ำกระฉอกเกือบถึงที่นอน
น้ำในคลองแสนแสบซะด้วย คุณพระช่วยกล้วยทอด



....พาไปอยู่บ้าน.....



คิดดู หนุ่มอานนท์ หนุ่มบั๊นและไอ้แดง มาเคาะประตู
เราลงจากเตียงดังจ๋อม
เข้ามาได้ก็ขนเอาเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า
พาไปอยู่บ้านซะสามเดือน จนน้ำลด
ในระหว่างที่อยู่บ้านท่าน ก็ช่วยอามาล้างผัก
หั่นหมู ล้างจาน อามาชมเปาะว่าเราขยัน


......


อีกเรื่องที่ต้องทำคือนั่งรถอีป๊อก..ตุ๊กตุ๊ก นั่นแหละ
ไปกับนายอานนท์ไปรับยัยกุ้งแห้งที่ดาวคะนอง
ไปรับเช้า เย็นก็ส่งกลับ ยัยกุ้งเธอเป็นแฟนกับนายอานนท์
เคยตามไปจีบเกือบโดนจิ๊กโก๋แถวนั้นกระทืบเอา.
พี่สาวยัยกุ้งชื่อไก่ ก็เลยเข้ากับคอนเซป





......กุ้งสวยไหม.....



กุ้งสวยไหม โอย ห่างไกลจากเราเยอะเลย
เคยเห็นแฟนป๊อปอายไหม นั่นเชียว
ไปไหนด้วยกันกับนายอานนท์
เหมือนป๊อบอายกับโอลีฟเปี๊ยบ จริงนะไม่ได้ใส่ความ
แต่กุ้งเธอเป็นแอร์โฮสเตสในเวลาต่อมา บอกแล้วว่าไม่สวย




.....สองใจ....




นายอานนท์เธอจะโอบไหล่เราไว้
ส่วนมืออีกข้างก็จูงยัยกุ้งแห้ง
โอบยัยกุ้งไม่ได้เพราะไหล่เธอสูงเกินจะโอบ
นายอานนท์เธอทำเหมือนเธอจะสองใจหรือเปล่านะ
เรามีแอบคิดนิดนิด อิจฉายัยกุ้งแห้งหน่อยหน่อย




.....วันเกิด....




วันที่แปดกันยายนเป็นวันเกิดของนายอานนท์
ไอ้แดง จะกินเหล้าแล้วเมาหลับ
ผองเพื่อนออกไปเที่ยวข้างนอกกลับมาสั่นหัว
ต้องมาจับเธออาบน้ำสระผมจนสะอาด
เพราะเธอนอนจมกองอ๊วกทุกปีไป




......แหนมตุ้มจิ๋ว....



พอตื่นมาก็มองหน้าเรา
ตู่ว่าชิงดูแหนมตุ้มจื๋วของเขาไปแล้วหรือเปล่า
เราสั่นหัวด๊อกแด๊ก เปล่ามองไม่เห็น
มันเล็กมากง่ะ เธอแค้นมาก


......


เราเลิกรักพี่โบ๊ยแล้วหละ
เพราะมาหมกมุ่นอยู่กับนายอานนท์
จนหลงลืมพี่โบ๊ยไปในที่สุด



......โกอินเตอร์....



วันหนึ่งงานเลี้ยงต้องมีเลิกลา
นายอานนท์มาบอกว่าจะไปเรียนต่อที่เบิร์กลี่
สหรัฐอเมริกาไปเรียนดนตรีแจ๊ส ที่เดียวกับอาจารย์ปิยะ
เป็นสิ่งที่เธอใฝ่ฝันมานาน



แยกย้าย....


ไอ้แดงจะไปเป็น เจ ดี เอ๊ย ดี.เจ. ที่หาดใหญ่
นายบั๊นมีแฟนหายไปเป็นพักพัก
กิ๊วเรียนหนักใกล้จบ ภัทรหนีไปอยู่สวรรค์
โรเบิร์ตโต้เม้งจะไปญี่ปุ่น ต่างคนต่างแยกย้าย
เราก็ตัดสินใจกลับบ้านนอก


.....


ตอนนี้นายอานนท์เป็นพระเอกก็มากหน่อย
เพื่อนคนอื่นอื่นก็ไม่ใช่ย่อย
แต่กลัวว่าจะยาว ยกยอดไปบันทึกในโอกาสอื่น
อยากเก็บไว้อ่าน พอให้หัวใจแช่มชื่น



....ส่งครั้งแรก....




ตอนไปส่งนายอานนท์ที่สนามบิน ยัยกุ้งแห้งไม่ร้องสักแอะ
นังเพื่อนตัวดี ร้องยังกับญาติเสีย
นายอานนท์เข้ามากอดยังกับท่อน้ำตาแตก



จดหมาย....



จากนั้นเราก็เขียนจดหมายหากัน โปสการ์ดบ้าง
มี ส.ค.ส. ทุกคริสมาส ปีใหม่
จนเข้าปีที่ห้าเธอเขียนจดหมายมาบอก
ว่าจะกลับมาแต่งงาน คิดถึงยัยกุ้งแห้งมาก





......ชิ้งฉ่อง...



ที่โน่น ไอ้ตรงนั้นมีไว้ชิ้งฉ่องอย่างเดียว
เที่ยวไม่ไหวมันแพง นายอานนท์เล่า
กว่าจะอะนะ มันแจงซะหมดอารมณ์ ตรงนี้กี่บาท

.....

ถ้าตรงนั้นเพิ่มอีกกี่เหรียญ ถ้าจับตรงโน้น
ต้องเพิ่มอีกเท่าไหร่ โอย ตูจะรู้ไหมว่าอะไรไปบ้าง
มิจ่ายกันหน้าตั้งจนกระเป๋าฉีก เพราะกำลังหน้ามืดว้อย



.... แต่งงานซะที....



กลับมาแต่งงานก็ชวนเราไปอยู่ที่โน่นด้วยกัน
บอกว่าที่นั่นเขาต้องการนักร้องเพลงไทย
เราถามจะไปยังไง เธอบอกให้จดทะเบียนกับพี่ชาย
เพราะได้กรีนการ์ดแล้ว



สายไป....



กรี๊ด กรี๊ด พี่ชายจะเป็นใครไปได้ก็พี่โบ๊ยน่ะแหละ
ทำไมแกไม่บอกชั้นให้เร็วกว่านี้วะน้อย
มันทำหน้ามู๋ตู๋ งงดิ งงอะดิ
หลังจากสงบสติอารมณ์ก็บอกมันเสียงอ่อย
ว่าไปไม่ได้แล้วหละ เพราะต้องอยู่เพื่อใครบางคน
ไม่อยากทิ้งเขาไป



.....เสียดายจัง....



เสียดายเนอะ
ไม่ได้เสียดายเรื่องไปเมืองนงเมืองนอกอะไรหรอก
เสียดายพี่โบ๊ยน่ะ ฮี่ ฮี่

.....

จดแล้วก็โมเมโมชั่นทำเป็นลืม รวบหัวรวบหาง
กินกลางตลอดตัว เฮ้อ นึกแล้วอยากร้องเพลงพุ่มพวง
เฮ้อ เสียดายจัง เฮ้อ เสียดายจัง




.....ส่งอีกแว้วว....




จากกันอีกรอบไปส่งนายอานนท์กับยัยกุ้งแห้ง
ที่สนามบิน ร้องอีก แง แง
เสียดายพี่โบ๊ย เฮ้อ ตูละหน่าย…ตัวเอง




.....กลับเมืองไทย....



ห้าปีผ่านไปไวเหมือนโกหก นายอานนท์เรียนจบ
กลับมาเมืองไทยมาเปิดโรงเรียนสอนดนตรี
ชื่อ โรงเรียนอานนท์การดนตรี

.....

เราแวะไปหาพร้อมหน้าครอบครัว
นอนรวมกันในห้องเดียว
ฟังนายอานนท์เธอกรนทั้งคืน


.......

ปีนั้นปี 39 ราวปลายปีนะมีงานถ้าจำไม่ผิด

…ไทยแลนด์แจ๊สฟอสติวัล...

มาร่วมเฉลิมฉลองที่สวนอัมพร



....อาร์ต พอร์เตอร์....


คุณ อาร์ต พอร์เตอร์ เพื่อนนายอานนท์
นักแซ็กโซโฟนชื่อดัง บินมาเมืองไทย ร่วมในรายการ
พอเสร็จงาน คืนนั้น เขาพาเพื่อนไปนอนกินลมชมวิวที่กาญจนบุรี
จองรีสอร์ทไว้ที่สันเขื่อน
แวะมารับเรา แต่หาทางเข้าบ้านไม่เจอ
โทรศัพท์ก็ไม่มีเบอร์ติดต่อ


......



เธอกับยัยกุ้งและผองเพื่อนก็เลยไปกัน
เรามารู้ทีหลังเรื่องแวะมาตามหา
วนอยู่แถวศิลปากรทับแก้วตั้งนาน จะมารับไปด้วยกัน



.....โทรเลข....




โทรเลขฉบับนั้นยังเก็บไว้และยังจำได้ดี
เขียนว่า น้อยกับกุ้งจมน้ำตายที่เมืองกาญจน์
เราเข่าอ่อน นายบั๊นเธอเป็นคนส่งข่าว
เราไปในทันทีที่รู้ ตั้งศพที่วัดยานนาวา


.......


ระหว่างนั่งรอรถ น้ำตาไม่ยอมหยุดไหล
จำได้มีใครบางคน อยากให้เราคลายเศร้า ปล่อยมุก
บอกว่า เขาห้ามร้องในเวลาราชการ
ดูสิ แต่ก็ทำให้เราอมยิ้มได้







.....ครอบครัว ศิริสมบัติวัฒนา....




เจออามาและ บรรดาพี่พี่ของเธอ คนโตโตไม่สนิท
ที่สนิทก็มีพี่โบ๊ย กบ เล็ก หน่อย หนุ่มบู๊น้องคนสุดท้อง
ทุกคนเข้ามากอดแล้วร้องไห้

.....


รูปถ่ายหน้าศพ เป็นรูปวันแต่งงานของทั้งคู่
ยิ้มหวานแก้มชนแก้ม




.....ดนตรีวันเผา....



วันเผาบรรดาเพื่อนเพื่อนพี่พี่และลูกศิษย์ของนายอานนท์
มาเล่นดนตรีกันบนศาลา
วันนั้นโรเบิร์ตโต้เม้งวิ่งตุเลงเข้ามากอดเราแล้วร้องไห้
เพราะเธอเคยไปตะลอนทัวร์สมัยที่ไปอยู่ชิคาโก้

....


สมัยคนไทยเดินขบวนขอนารายณ์บรรทมศิลป์คืนจากสหรัฐ
อานนท์เธอไม่ค่อยจะสนิทกับโรเบิร์ตโต้เท่าไหร่
แต่เห็นว่าเป็นเพื่อนซี้เราก็เลยดูแลอย่างดี



.....ข่าวหน้าหนึ่ง...



งานนี้มีข่าวลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์อยู่ระยะหนึ่ง
เพราะคุณอาร์ต พอร์เตอร์
เธอมีชื่อเสียงอยู่ในกลุ่มคอแจ๊สที่สหรัฐรู้จักเธอดี
ส่วนนายอานนท์เธอก็มีลุกศิษย์ลูกหามากมาย



....วงทีโบน....


วงทีโบนก็เป็นลูกศิษย์ของนายอานนท์
เจอน้องสามมือเปียโนวงทีโบน
เธอเดินมาหามาทักทาย เธอแปลกใจว่าเรารู้จักได้ยังไง
หมกตัวอยู่ในป่าออกขนาดนั้น

.....

ด้วยสมัยที่แอมอรมีคอนเสิร์ตเธอเคยเล่นเพลงโปรด
Those were the days และ Desperado
ให้แอม แดดเดียวร้อง ไม่อยากจะคุย นีสนุง
ตอนนั้นเธอมาเป็นทหารรับใช้ชาติพอดี




......เล่นโฟล์คซอง....ให้แอมอร...



จำได้ว่านายอานนท์เคยตั้งใจไว้ว่า
ถ้าไม่เก่งจะไม่เล่นกีต้าร์รับจ๊อบที่เมืองไทย
แต่ตอนที่เราตกงาน เพื่อนเคยพาเราไปออดิชั่น
ยอมเล่นโฟ๊ล์คซองให้เรา
จนเจ้าเล็กพี่สาวแอบงอน รักเพื่อนมากกว่าพี่



.....เรือล่ม....



วันนั้นตามที่ญาติเล่าให้ฟังว่าเรือล่มในอ่างเก็บน้ำ
ยัยกุ้งว่ายน้ำไม่เป็น นายอานนท์เธอเป็นตะคริวบ่อย
เวลาเราไปว่ายน้ำเล่นในสระ
คราวนี้น้ำก็คงเย็นมากหรือไม่ยัยกุ้งคงจะกอดไว้
เลยจมไปทั้งคู่ ส่วนเพื่อนผิวสีหมึกก็คงว่ายน้ำไม่เป็น
เสียชีวิตพร้อมกันสามคน




.....ส่งครั้งสุดท้าย....



ถ้าวันนั้นเราไปด้วยคงจะช่วยกันแล้วก็จมไปด้วยกัน
ครบคู่พอดี ได้มีสามีเป็นต่างชาติไปแล้ว


“วันนี้ชั้นมาส่งเธออีกครั้ง
แต่ครั้งนี้เธอไปไกลกว่าครั้งไหนไหน
แต่ยังไงเธอก็จะอยู่ในใจชั้นตลอดไป”


.....

คำสุดท้ายที่เขียนไว้ในหนังสือแจกในงานศพ
ไปไม่ทันวันที่เขาส่งพิมพ์
มาเขียนต่อเอง เมื่อวันสวดคืนสุดท้าย เล่มเดียว
และยังเก็บไว้ แต่ถึงยังไง
ชั้นก็บอกเธอได้เต็มปาก เพราะแธอคือที่รัก

“ อานนท์ที่รักของชั้น” และยัยกุ้งด้วย

คิดถึงแกว่ะน้อย .... ... จากไอ้แขกเพื่อนแก



^
^
^
^


เพื่อนกลุ่มนี้เรียกแอมอรว่าแขก อย่าเพิ่งแปลกใจ
มีคนตั้งให้และมีที่มาเหมือนแอมนั่นแหละค่ะ
เศร้าไปหน่อย แต่ก็ยังอยากเขียนถึง


...... ...... ..... ......


อานนท์ ศิริสมบัติวัฒนา
พาฝัน ศิริสมบัติวัฒนา
อาร์ต พอร์เตอร์


......


เขาทั้งสามไปสบาย ไม่เคยส่งข่าวเลย
เราที่ยังอยู่ก็ต้องสู้ต่อไป
สุดท้ายก็คงต้องคืนสู่ธรรมชาติเช่นกัน


.......


ปล.วันสุดท้ายพี่โบ๊ยมาส่งเราที่รถ ยื่นนามบัตรมาให้
เรามองหน้าน้ำตาคลอ เขาเข้ามากอดบอกว่า
แขกรู้จักพี่ก่อนไอ้น้อยนะเว้ย
น้อยมันไม่อยู่แล้วก็อย่าลืมแวะมาหากันบ้าง


.....


ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก
ตอนนั้นแฟนพี่โบ๊ยก็ยืนอยู่ข้างข้างนั่นแหละ
แหะ แหะ



.....

ปล.2 .......จู่จู่ ก็อยากเขียนขึ้นมา จนห้ามใจไม่อยู่
เขียนหลังจากส่งงาน ถนนสายนี้มีมิตรภาพ เสร็จ
เมื่อวันจันทร์ที่ 23 พ.ย.ที่ผ่านมา
จำเพียงแต่เขาเสียประมาณปลายปี ต้องการหลักฐานอ้างอิง

.......


มาวันนี้ คืนวันที่ 25 ค้นรื้อกรุสมบัติจนเจอ
หนังสือแจกในงานศพเล่มนั้น
เปิดขึ้นมาดูลงวันที่เสียชีวิต วันที่ 23 พฤศจิกายน 2539 อูย ขนลุก


......


เราได้รับโทรเลขวันที่ 26 พ.ย.39 ฌาปนกิจวันที่ 27 พ.ย.39
เป็นเรื่องบังเอิญจนผู้เขียนไม่อยากจะเชื่อ

......


ครบสิบสามปีพอดีที่เขาจากไป
ขอให้เขาทั้งสามไปสู่สุขคติด้วยเถิด







Create Date : 24 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2552 12:31:17 น. 121 comments
Counter : 1456 Pageviews.

 
พี่แอมคะวันนี้เหนื่อยมากกกกก
แอบเข้ามาค่ะ งานวุ่นมาก กินข้าวมะลงเลยค่ะเนี่ย เหอๆ
คืนนี้คงต้องไปนอนเอาแรงเยอะๆ หน่อย
นอนไม่ถึง 6 ชั่วโมงมาหลายวันแล้วเนี่ย

เดี๋ยวกลับมาอ่านนะคะ แหะๆ


โดย: biotech_girl วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:26:25 น.  

 

อ่านจบแล้วค่ะพี่....
วันนี้ 26 พ.ย. เป็นอะไรที่บังเอิญมาก

ขอให้เพื่อนพี่แอม ไปสู่สุคติน่ะค่ะ

“กาลเวลาผันผ่าน
แต่ความทรงจำไม่เคยเลือนหาย
เพื่อนยังคงอยู่ในใจ
และจะอยู่ตลอดไปเนิ่นนาน”



โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:18:27 น.  

 

ปวดท้องอีกแล้วพี่ อะไรกันนี้
ท้องไส้ปั่นป่วน...

พี่พี่เค้ามีโปรโมชั่นท่องเที่ยวดอกทานตะวันแก่งคอย
ด้วยรถไฟ ปู๊น ๆ คนละ 280 บาท
เดินทางเสาร์ และ อาทิตย์ ไปเช้ากลับเย็น
น่าสนใจไหมพี่แอมอร
อยากไปแต่อาทิตย์นี้ว่าจะไปเดินสำเพ็งซะหน่อย



โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:09:24 น.  

 
ในความทรงจำที่มีอยู่

ได้เขียนออกมาในเวลาที่คิดถึงเนอะ ตรงกันพอดีหรือความบังเอิญี่สิแปลก

หมูอ้วน


โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:18:02 น.  

 
ตามมาอ่านทุกตัวอักษรเลย สุขเศร้าเหงารักและจากลา มีครบเลย ขอให้ทุกอย่างเป็นความทรงจำที่ดีนะ


โดย: Summer Flower วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:05:23 น.  

 
สงสัยเป็นคนมีเซเว่นเซ้นท์
บรู๊.......ว..........ว...........ว !







โดย: ดอกหญ้าพันงู วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:22:30 น.  

 

สวัสดีค่ะ ..

ขอบคุณที่ไปทักทายกัน

วันนี้ดาวจ๋ายกแกงส้มมาฝาก

มีความสุขกับวันดีดี ทุกๆวันค่ะ



โดย: satineesh วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:35:59 น.  

 


พี่แอมจ๋า

ในช่วงชีวิตของคนเรา
มีหลายๆคนที่ผ่านเข้ามา
บางคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
แต่บางคนผ่านเข้ามาและได้ทิ้งความทรงจำดีๆเอาไว้ให้เราระลึกถึง

ขอแสดงความเสียใจกับเพื่อนทั้งสองคนและ อาร์ต พอร์เตอร์ที่จากไปด้วยค่ะ


โดย: สีฟ้าใส วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:28:00 น.  

 

เอ๋คงจะอาหารเป็นพิษพี่...
น้องเอาแซนวิชรมควันไก่ S&P มาให้
กินไปแล้ว มาหาวันหมดอายุ ไม่ยักจะมี
แถมไปกินต่อเป็นชิ้นที่สอง
อะไรเกิดขึ้น
มิต้องบรรยาย หุหุ

กินอย่างอร่อย...พอกินไปได้สักชั่วโมง
โอ๊ย...ปวดท้องจัง...

ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะพี่...
กินไส้กรอกไป 4 ไม้แย้ว

วันนี้เข้าบล็อกเร็วจังเลยพี่แอมอร
ยังอยู่ที่ร้านไอศกรีมหรือเปล่าค่ะ






โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:38:59 น.  

 
อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
อ่านทุกตัวอักษร .. ผ่านสายตา และผ่านความรู้สึก

........ ....

เก็บไว้ในความทรงจำ .. ในใจ
เพราะเมื่อไหร่ที่อยู่ในใจ
ก็หมายถึงยังอยู่ตรงนั้นตลอดเวลา ..

.... ...

upload bluegy อัพโหลด รูป file เพลง


.... ..

เมื่อมองไปไกลสุดสายตา บางครั้งการได้รู้สึก
ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง ..

การจารจำ ระลึก มองไปตรงนั้นด้วยความรู้สึกรัก
และแสดงออกว่ารัก .. ด้วยความคิดถึง

เขามาร่วมระลึกถึงสิบสามปีที่ผ่าน ..
แชร์ .. ความรู้สึกจ๊ะ ..

......... ...

รักเธอมากมาย ไม่รู้ทำไมสิ ..


ปล.ไม่ได้เซ็งหรือว่าเบื่อ
แค่ ไม่มีเวลา .. เป็นข้ออ้างที่ดีป่าว ??

เราเอง


โดย: เจ้าเป็ดขี้เหร่ .. ตัวเดิม (SongPee ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:48:54 น.  

 

หวัดดีค่ะพี่สองพี
อ้าว...วันนี้พี่สองพีก็มาเร็ว...

อีกสักพักเอ๋จะออกเน็ต
วันนี้ใช้สายตาทั้งวัน ขอพักก่อนน่ะค่ะ


นอนหลับฝันดีนะค่ะพี่แอมอร



โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:58:19 น.  

 
อ่านไป ยิ้มไป ถึงตอนสุดท้ายใจหาย เศร้าใจไปด้วยคน

ปล.ในที่สุดก็เขียนบล๊อคตอนใหม่มาได้อีกตอนแล้วค่ะ


โดย: jeab&michelle วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:01:44 น.  

 
ปกติอ่านเรื่องที่คุณเขียน มักขำ แต่คราวนี้
ไม่ขำ ไม่เครียด แต่ต้องนิ่งคิดหนักเลยนะครับ
บอกได้แต่ว่า เข้าใจอะไรแบบนี้มากๆเลย
บางครั้งบางอย่างมันไม่เป็นอย่างที่เราอยาก
ให้เป็น แล้วมันก็ยังเกี่ยวโยงให้เราไปผูกพัน
กับอะไรๆอีกมากมายสุดท้ายมันเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็มีและสูญเสียจนใจหาย

C'est la vie.



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:01:50 น.  

 



สวัสดีค่ะคุณแอม


แม้เพื่อนจะจากไป…แต่ความรู้สึกดีๆยังมีอยู่
เก็บความทรงจำดีๆนั้นไว้เถอะค่ะ



วันนี้ป้ากุ๊กมากับความอืดดดดดดดของเน็ต
กว่าจะเปิดได้แต่ละหน้า…แต่ละบ้าน รอกันเงกกกกกกกกกกกค่ะ
ยังไม่รู้เหมือนกันว่าคืนนี้จะกระย่องกระแย่งไปได้กี่บ้าน


ช่วงนี้อากาศออกจะเย็นๆ
บางคนอาจจะชอบ แต่บางคนก็ชักจะฟึดฟั๊ดเพราะหวัดถามหา
คุณแอม ชอบอากาศแบบนี้ไหม
จะอย่างไรก็ดูแลและรักษาสุขภาพนะคะ
เป็นห่วงค่ะ


คมคำ : เราไม่อาจย้อนกลับไปแก้ไขจุดเริ่มต้นที่ผิดพลาดได้
แต่สามารถเริ่มต้นเพื่อสร้างตอนจบที่มีความสุขได้





โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:22:27 น.  

 
อ่านตอนแรกๆ แนวขำๆ ฮาๆ ชอบมาก
แต่พอมาถึงตอนสุดท้ายแล้วเศร้ามากมาย เลยชอบมากกว่าเดิม




ปล. ตอบคำถามจากบ้านครับ สำหรับเรื่องนั้นจบแล้วครับ ที่บอกว่ามีต่อหมายถึงพูดถึง บาก 7 ประการที่เหลือครับผม


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:41:59 น.  

 
สงสัยแดหวาฯโดนยึดล็อกอินไปแล้ว

ไม่รู้ไปทำอะไรที่ห้องราชดำเนินฯ ของแรงมากห้องนี้ ฮ่า ฮ่า


โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:54:34 น.  

 
ครับ ฝรั่งเศส แปลว่า Such is life.


โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:21:13 น.  

 
อ่านช่วงแรกๆ ทำให้นึกถึงภาพตัวเองสมัย
เพื่อนฝูงล้อมหน้าล้อมหลัง
..
..
แต่ตอนท้ายๆ
เศร้าเหมือนกันนะ




โดย: mutcha_nu วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:49:38 น.  

 
อ่านเสร็จแล้วก็ นั่งนิ่งๆเลยอะนะ
ความคิดวิ่งปรู๊ดไปมาแล้วย้อนมาตัวเรา
กับความสัมพันธ์รอบๆตัวเรา เราได้
ประคองไว้ให้ดีหรือยัง ขอบคุณครับ
กับเรื่องที่เขียนมาให้อ่านกัน


โดย: อ้วนforest IP: 117.47.228.42 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:23:58 น.  

 
พบเพื่อลาจาก
แ่ต่ทุกอย่างอยู่ในความทรงจำเสมอ


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:21:17 น.  

 
คุณอ้วน เข้ามาซะดึก เราหลับไปแล้ว
ขอบคุณค่ะ ที่ร่วมรับรู้ความรุ้สึก
เวลาคุณภาพที่ใช้ไปด้วยกัน
ทำให้ไม่นึกเสียดายมันเลย
จะจากเป็นหรือจากตายก็ตาม

สุขสดชื่นนะคะ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:57:15 น.  

 
เดินสายแช้เลยเน้อ ระวังนายเหล่



สำหรับหนูหล่อ ชีวิตก็เป็นเช่นนั้น
ไม่ว่าที่บ้านหรือที่ไหนๆ แต่ก็มีความสุข
แบบขมๆหวานๆไปเรื่อยๆครับ ไม่ต้อง
ซีเรียสอะไร ธรรมดาของคนไม่มีห่วง



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:26:37 น.  

 
"แต่เช้า"นะครับ มันตกไปไหนสองสามตัวไม่รู้
อิอิ ชีวิตก็เป็นเช่นนี้อีก



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:41:27 น.  

 
หูยยย เปล่าย้ำครับ แค่พูดเรื่องจริง



จะใจแตกก็เพราะมาบ้านนี้บ่อยๆ
นี่แหละ เหอๆ



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:03:15 น.  

 
สุมเต็มโต๊ะเลยครับ แต่ใจมันคงแตก
ซะแล้ว 55 ทำไงได้ ไปเป็นเบื้อเป็นใบ้
ในป่าซะน้ำลายบูด 555เอิ๊กกก


โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:23:22 น.  

 
สวัสดียามสายครับพี่แอม

มาดามดูแต่ครูกุ๊กเรื่องเดียวเลยครับ
ด้วยข้อหาพระเอกหล่อครับ 55555










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:46:08 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่แอม ยังไม่ได้อ่านเรื่องที่พี่แอมเขียนเลยค่ะ

แบบรีบเข้ามาตอบพี่แอมก่อน เพราะกำลังจะออกไปข้างนอก

แล้วเดี๋ยวจะเข้ามาอ่านอีกทีนะค่ะ ไม่พลาดแน่นอน

เพราะชอบเวลาที่พี่แอมเขียน ถ่ายทอดออกมาได้ดีมาก

นางเอกเรื่องนี้ได้ฉายาว่าคุณนายค่ะ เธอต้องสวยเด้ง และดูดีในทุกระเบียบนิ้ว

ไม่เว้นแม้กระทั้งเวลานอนค่ะ 55555



โดย: กล้วยน้ำ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:47:35 น.  

 
ละครไทยดูแล้วงงนะครับพี่ แหะๆๆๆ
ผมไม่ชอบดูเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:26:44 น.  

 
ผมดูผ่านๆ
เพราะเวลาละคร
เป็นเวลาเล่นบล้อกของผมครับพี่แอม 5555





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:00:25 น.  

 
คร้ายยยจาสนเข้าใจผิด 555 วันนี้
มีแต่สาวบ้านนี้ไปบ้านเรา แต่ว่า...
555 อีกแล้ว วันนี้อารมณ์ดีอ่ะนะ...
โยนผ้าซะแล้วเหรอครับ

บอกชัดๆเลยก็ล่าย ก๋วยเตี๋ยวหมู
เจ้าดังปากซอยกลางนะครับ เที่ยง
ครึ่งก็ได้ แต่ไม่ต้องลำบากไปโบ๊ะหน้า
หรอก มาแบบที่แม่ให้มาก็เหลือเฟือแล้ว



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:01:04 น.  

 
งงก๊าบบบ...พ่อใครจะตีใคร

น้ำหนึ่งนั่นต้องต้มยำป่ะ เอามะนาวไหม
งดเครื่องใน? แล้วลูกชิ้นปลาล่ะ เอาป่ะ
เห็งมั้ย ใครจะเอาใจใส่เท่านี้



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:23:57 น.  

 

ตามนั้นเส้นเล็กต้มยำ มะนาวชอบ
เครื่องในขอตับอย่างเดียว เกี๊ยวกรอบเยอะเยอะ
...
น่ารักจัง รู้ใจ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:33:43 น.  

 
หม่ำแทนผมด้วยนะครับพี่หนูหล่อ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:53:46 น.  

 
ไม่มาร่วมวงด้วยกันเหรอคะคุณก๋า
จะกินรอค่ะ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:59:08 น.  

 
พี่แอมคะ ขอผักที่ใส่ในต้มยำอย่างเดียว
เนื้อไม่เอา กร๊ากกกกก...

เป็นยังไงบ้างหนอ เมื่อคืนดูละครไปยิ้มไป
ว้า.เห็นแล้วชักอยากจะมีแฟนบ้างแล้วสิ
แต่ขอแบบเคนน่ะมีมั้ยหนอ 555+
ดูมากระวังติดน้า..


โดย: biotech_girl วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:36:16 น.  

 
ถ้าอยู่ใกล้จะไปจริงๆครับพี่ อิอิิอิ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:05:16 น.  

 
พี่แอม..ติดสิคะ เพราะติดเหมือนกัน 555+

วันพุธ-พฤหัสค่ะ เสียดายที่ไม่มีทุกวัน


โดย: biotech_girl วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:08:03 น.  

 
ขอบคุณความเห็นครับผม

ผมไม่เคยเหม็นหน้าใครที่ให้ความเห็นเลยนะครับ บล๊อกหรือเพลงที่หายเป็น ส่วนหนึ่งย้ายนะครับ ผมจะย้ายจัดหมวดบล๊อกใหม่บ่อยๆ เพราะมันมากจนเหวียนหัว หรือไม่ก็แก้ไขตามวาระครับ แม้แต่คนที่ด่าผมตรงๆกับบล๊อกปากเสียในบางวัน ผมอาจจะกระแทกกลับบ้าง ก็ก็ไม่เคยคิดอะไรครับ บล๊อกนั้นสำหรับผมแล้ว แค่เวทีแสดงตัวตนของเรา และแรกเปลี่ยนความคิดกับคนอื่นๆ มันไม่ใช่ชีวิตจริงๆนะครับ ผมไม่เคยรู้สึกเศร้า หรือโกรธจริงๆ หรืออะไรกับเรื่องในบล๊อกเลยครับ

ปล.ผมขอบคุณจริงๆนะครับ สำหรับคอมเม้นท์ดีๆ ผมได้อ่านทุกครั้งนะครับ ทุกคน แต่บางครั้งก็ไม่ได้ตอบทั้งหมด เพราะว่าเรามีเวลาจำกัดกับมุมเล็กๆตรงนี้นะครับ


โดย: endless man วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:35:11 น.  

 
ไม่รับกินเผื่อท่านลุงก๋าก๊าบ เอาไว้ฝาก
มะเหม่งหลานเราดีก่า หนูหล่อกลัวท้องแตก
พาดพิงซะสองคนเลย 555



สาวๆก็หลงผิดแฮะ หนูหล่อ เจอหนูหล่อ
เคนก็เคนเฮอะ ชิดซ้ายตกคูไปเลย เอิ๊ก
ต้องจ้างให้เชื่อมั้ยครับเนี่ย

ไปดีก่า เบื่อละครสบู่



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:13:35 น.  

 
วันนี้เพิ่งได้จับคอมฯเย้เย้ยยย
ไม่ต้องแงะฝ้าครับไม่ใช่ตุ๊กแกนะคุณแอม555
เข้ามาอ่านอีกรอบไม่เศร้าแล้วแต่ให้ความรู้สึก
แปลกๆดีนะบอกไม่ถูกแต่ก็อิ่มเอมใจ
แปลกมั้ย5555ถ้าจะเพี้ยนแล้ว


โดย: อ้วนforest IP: 112.142.56.138 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:48:28 น.  

 


สุขสันต์วันศุกร์ค่ะพี่แอม

พรุ่งนี้ได้หยุดพักผ่อนแล้วน๊า
จะไปเที่ยวไหนหรือเปล่าเอ่ย


โดย: สีฟ้าใส วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:47:37 น.  

 
อ่านแล้วค่ะ ครบทุกรสค่ะ

ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวเนื้อเปื่อยเนื้อสด ก็คงเป็นรสต้มยำค่ะ

กินเผื่อด้วยนะคะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:09:25 น.  

 
เขียนได้น่าอ่านมากค่ะ อ่านเพลินไปเลยถึงแม้ตอนจบจะเศร้าไปนิดค่ะ...แต่ก็จับความรู้สึกได้ค่ะ...มีความสุขมากๆ นะคะ และคืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดีค่ะ


โดย: deeplove วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:21:47 น.  

 

วันนี้งานเข้ากระจาย...
ทั้งงาน...
ทั้งคน...อันนี้ไม่ค่อยอยากเจอเลย

งานเข้า ก็ยังไม่เสร็จค่ะ ระดมทำกันสี่คน
ก็ยังไม่เสร็จ...แต่เราเกือบเสร็จก็เลยกลับบ้านดีกว่า
ชวนกันกลับ อย่างหน้าชื่นตาบาน

คนเข้า.. ก็พวกเห็นแก่ตัวนี้ล่ะ
ทำไมพวกประเภทนี้มีเยอะน่ะ
ที่อื่นเยอะหรือเปล่าไม่รู้ แต่รู้มาว่า
พวกนี้มักจะแอบแฝงอยู่เป็นหย่อม ๆ

ก็เลยต้องมานั่งกินโจ๊กอยู่นี้ล่ะพี่แอมอร


โดย: aenew วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:57:56 น.  

 
เราไม่สามารถทำให้ทุกๆ คนคิดเหมือนเรา
รึเข้าใจใครได้เสมอไปใช่ไหมคะ แหะๆ

ตุ๊กแกร้องรึป่าวคะวันนี้ เอิ๊กๆๆ
เวลาเจอตุ๊กแก ติ๊กมักจะพูดแซวเขา
ว่า.."ร้องทำไมจะไปประกวดแผ่นเสียงทองคำเหรอตะเอง
คนจะนอน เสียงไม่เพราะอย่าร้องเลย
หน้าตาหน้ากลัวตะเองอย่าทำตัวน่าเกลียดจิ" 555+


โดย: biotech_girl วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:18:22 น.  

 
อุ้ย กลัวจะมีคนเข้าใจผิดอีกแล้ว ผมมักเขียนอะไรที่ทำให้เข้าใจสับสนไปหมด สรุปว่า จขบ.นี้น่ารักนะครับ แฮะๆ


โดย: endless man วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:32:03 น.  

 
คุณอ้วนมาแว้วว
ดีใจจนออกนอกหน้า
ถ้าเป็นตุ๊กแก ระวังยัยตุ๊กติ๊กให้ดี
ลองอ่านดูดิข้างบน
กระทั่งตุ๊กแกก็โดน แล้วคนจะเหลืออะไร อิ อิ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:20:09 น.  

 
วันนี้เทียวไล้เที่วขื่อบ้านนี้ซะน้ำล้างเท้า
หมดตุ่ม 555 อีกแล้ว หัวเราะก่อนไป
ฝันดีตามคำสั่ง

ฝันดีเช่นกันครับ



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:11:26 น.  

 
แง ๆๆ ยัยแอมบร้า ตรูพิมพ์ซะยาวสองหน้ากระดาษ
ม่างบอก login ก่อนค่ะ แล้วหาย .. แง ๆๆ


เซ็งตัวเองเลย .. ก็เซ็งเป็ดไง ..


โดย: SongPee วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:56:24 น.  

 
(ฮ่วย !!) (._.'') .. สามบรรทัดกดทีดีป่าวฟร่ะ .. เซ็งโก้ด ๆๆ เลย

แล้วเมื่อกี้ พล่ามไรไปม่างเนี่ย .. ยิ่งความจำสั้น .. แต่ความผูกพันธ์ยาวซะด้วยซิ ..

น่าน ๆๆ - -

ก็ฝากบ้าน จะไปแอ่ว
แล้วก็มีภาพมาฝาก
(สองบรรทัดนี้ สรุปย่อจาก สองหน้ากระดาษที่ผ่าน แต่จำไม่ได้แล้ว)

อ่ะนี่ภาพ

upload bluegy อัพโหลด รูป file เพลง


เฮ้อ เป็นเม้นท์ที่ไร้ชีวิตชีวาซะจัง ..

ก็บางครั้ง คำพูดบางคำ พูดแล้วรู้สึกแล้วก็พูดเลย

พอบอกว่าให้เอาใหม่ .. บอกตรง ๆ จำไม่ได้ฟร่ะ

ความดันขึ้นตอนเที่ยงคืน .. หุหุ

............. ...

สองพี


โดย: SongPee วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:02:51 น.  

 
แว่กกกกก !! แง่ม ๆๆ ไปกินเตี๋ยวไม่ชวนนะยะหล่อน ..

กะแทะโลมพี่หนูหล่อคนเดียวอะจิ.. อิอิ

เกินครึ่งนะนับแล้ว .. เล่นไรกันอ่ะ ..

............ ...

คราวหลังซื้อกลับมาฝากนะ
เส้นเล็ก หมูน้ำตก เส้นน้อย ๆ ผักเยอะ ๆ กาลังไอเอ็ทอ่ะ .. พรุ่งนี้ ใส่ห่อมาให้ชั้นด้วย

ปล. พิเศษสอง .. น่าน ๆๆ

ถึงได้อวบระยะสุดท้าย
นี่พูดเอง คนอื่นมอง คงเกินอวบ .. ช่าง ๆๆ - -

...........

ไปแอ่วดีกว่า .. ชิช่ะ ..


โดย: SongPee วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:15:33 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แอม









โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:49:12 น.  

 
ช่วงนี้มาไม่เป็นเวลาครับมาบ้างไม่มาบ้าง
บางครั้งมากระปริบกระปรอย ฮาฮาฮา
ไร้สาระนิดส์นุง


โดย: อ้วนforest IP: 119.31.126.141 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:27:53 น.  

 
ยังงี้ต้องยาสตรีเมลโล 5555
จะได้มาสม่ำเสมอ อิ อิ
.....
ไม่ไปเที่ยวไหนเหรอคะคุณอ้วน

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:14:48 น.  

 


ใช่ตัวช่วยนะวันนี้ เดินสายจนขาจะเดี๋ยงแล้ว



โดย: mutcha_nu วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:17:36 น.  

 

Friends18.com Orkut MySpace Hi5 Scrap Images
Friends18.com Picture Comments

ดีจ้าพี่แอม

วันหยุดจะไปเที่ยวไหนรึป่าวเอ่ย
วันนี้ตะวันจะไปดู 2012 ค่ะ
พี่แอมดูยังคะ ถ้ายังไม่ได้ดู ไปกะตะวันมั้ย

มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะคะ


โดย: สีฟ้าใส วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:17:41 น.  

 
วันนี้ผมนั่งทำงานทั้งวัน
แต่หมิงหมิงและมาดามออกไปเที่ยวข้างนอกกันเรียบร้อยแล้วครับพี่แอม



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:40:20 น.  

 


โดย: ก้อนหิน (cator ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:48:39 น.  

 
เราไม่ต้องมีตัวช่วย ตัวเองเจ๋งสุด จริงป่ะคร้าบบ
แล้วคุณสองเป็ดก็นะ กะเตี๋ยวเจ้านี้มะมีน้ำตก
ใส่ห่อไม่หร่อยหรอกครับ เดี๋ยวเปลี่ยนเวรไปรับ
มั่งละกัน 555 ลำพูนนะเอ็ง หนูหล่อ
-------
ติดลมไปซะอีก ที่จริงจะมาดูคนกะมิดกะเมี้ยน
หูยยย ขนาดนี้อ่ะนะ รู้กันทั้งบล็อกแก็งค์แล้วมั้ง
อายอาร้าย เรื่องธรรมชาติ ชิมิ

ไม่พยายามขุดหรอกครับ ความสวยความหล่อขึ้น
อยู่กับตาคนมองอิอิ ใครไม่เห็นรูปทองของเราแปลว่า
เค้าลืมใส่แว่น อ้าว.. มะใช่ เค้าตาเหล่มั้ง

ไปแระ เดี๋ยวว่ามาชิงพืด... ทำมิดา เราพูดน้อยยยนะ กรั่กๆ



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:53:49 น.  

 
นึกออกแระ

กระมิดกระเมี้ยนอาย ไม่ใช่ กระมิดกระเมี้ยนเพราะอาย ฮิ้ววว
ใช้ได้มั้ยครับ



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:06:20 น.  

 
ตอนแรกก้อเอาเม้ากดคลิกซ้ายเข้าไปที่สกอร์บาร์ขวามือ แล้วลากพรืดเดียวมาที่กล่องคอมเม้นนี้เลย....
แต่นึกไงไม่รุ คลิกซ้ำที่เดิม แล้วลากพรืด ขึ้นมาอ่านตั้งแต่ต้นจนเจ็บ เอ๊ยจบ...แหะๆ

อ่านจบแล้วก้ออึ้งๆ...
เล่าเรื่องได้ง่ายๆ แต่ได้ใจความดีจังค่ะ
อ่านได้เรือ่ยๆ จนจบเลย...

ขอให้คนทั้งสามไปสู่สุขคติและชาติภพที่ดีๆ นะคะ....

ช่วงนี้ฉัตรไม่ค่อยได้มาทักทายบ่อยๆ นะคะ
เพราะกำลังวุ่นๆ กับการตามเก็บบทความเก่าๆ มาไว้ที่บล๊อก แล้วก้อเดินทางตามโต๊ะโตะจังไปในโลกของเธอด้วยค่ะ อิอิ



โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:45:37 น.  

 
พี่แอมติ๊กง่วงง..มากกกกกกกก
ทำไงดี กินขนมปังดีกว่า เอิ๊กๆๆ
ตาจะได้สว่างๆ


โดย: biotech_girl วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:10:03 น.  

 
แวะมาทักทายครับผม
สบายดีก่อ


โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:36:58 น.  

 

โยนงานทิ้งไว้ที่ออฟฟิศเมื่อวาน

แต่ดันเอาเรื่องราวกลับมา...สานต่อ...
ตกเย็นก็หายไปแล้วค่ะ...
เพราะอาทิตย์หน้าก็ได้หยุดยาวแล้วนิค่ะ

แอบมากระซิบบอก...ก่อนใครเพื่อนเลย
ว่าอาทิตย์หน้าก็ไม่อยู่กรุงเทพค่ะ

ไปวิ่งตอนเย็น...ให้สบายอารมณ์ก่อนนะพี่แอมอร


โดย: aenew วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:46:48 น.  

 
สงสัยหรือคะคุณแอมอร

คือแม่อ่านเรื่องที่คุณแอมอรเขียนก็นึกว่าชีวิตคนเราที่ผ่านมามีทุกรสค่ะ เหมือนรสต้มยำ
มาอ่านเม้นท์เจอเรื่องก๋วยเตี๋ยวของหนูหล่อ
พอเหมาะค่ะ มั่วเข้าด้วยกันเลย ค่ะ
ไม่ว่ากันนคะ เห็นเด็กๆเขามีความสุขกัน แม่ก็รู้สึกสนุกและสุขไปด้วย เท่านั้นค่ะ

เป็นคนแก่ที่กลัวแก่เลยคบเด็กๆจะได้สนุกเหมือนเด็กค่ะ อิอิ



โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:53:55 น.  

 
แค่คบเด็กก็โดนค้อนแล้ว
มาทำแอ๊บแบ๊วอีก ลูกๆหลานจะเลิกนับถือก็อีตอนนี่แหละ
แอ๊บแบ๊วกับกระจกก็พอ อิอิ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:06:18 น.  

 

วิ่งตอนค่ำ ยุงบินเข้าจมูก
สำรักเลยค่ะพี่ สูดเข้าเรียบร้อย
ตอนนี้คงไปนอนดิ้นอยู่ในท้องแล้ว

เอ๋จำได้ว่าพี่แอมอรเคยบอกว่ามีแจกัน
ลายแสตมป์ ไว้ว่าง ๆ เอามาโชว์น่ะพี่

รูปเยอะแบบนี้เข้าบล็อกเอ๋ยากไหมพี่แอมอร


โดย: aenew วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:07:55 น.  

 
ม่ายได้เถียงกันคร๊าบบบ

เพียงแค่หนูหล่อ ...เค้ารับความจริง ไม่ได้ เท่านั้น


โดย: tiensongsang วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:09:59 น.  

 
อ้าว เฮีย รีบมาตัดหน้ากันเอง 555 เอาๆ
ยอมให้เฮีย
------

ตกลงครับ เบรกคุณแอมไว้ 18 หนูหล่อ 20
กะลังดี ไม่น่าเกลียด แล้วหัดเรียกพี่ให้คุ้นๆปากด้วยครับ
อย่าเอาอย่างพวกเค้าที่เรียก ลุง

ฟามจิงก็มีแค่เนี้ยอ่ะ เฮีย ยอมรับไม่ได้ได้งัย

อ้าว เจ๊ยยย... ตายอหิวาต์จิ หนูหล่อ... 18 เนี่ยเต็มยัง
ก็ไม่รู้ เดี๋ยวโดนข้อหาฉะกัน



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:29:16 น.  

 
โห... 18 ไม่เต็มซะด้วย หนูหล่อ
เอา ... 18 ก็ 18

ว่าแต่ 18 กะ 20 ที่พูดนั่น

อายุ หรือดีกรีแอลกอฮอล์ หว่า


โดย: tiensongsang วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:48:21 น.  

 
ไม่ใช่แอลกอฮอล์ค่ะคุณเคน
อายุสมองอ่ะ น่านะทำลืมลืมไปเหอะ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:52:04 น.  

 

อ้าว...เสร็จเลย...
เอ๋ไปเบรคพี่เหรอนี้...
ผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด อิอิ
(จากบล็อกเฮียเทียน)


นอนหลับฝันดีน่ะค่ะพี่แอมอร
พี่แอมอร...นอนฟังเสียงตุ๊กแกอีกไหมเนี้ย..


โดย: aenew วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:59:44 น.  

 
เพิ่งไปอ่าน 20 ก่าๆ จะเกษียณ
โห.. นานขนาดนั้นก็คงดี แต่มันไม่ถึง 20 ปีนี่ซิ กำ...


โดย: tiensongsang วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:02:29 น.  

 
5555 มาขำด้วยคน...ขำเฟ้ยขำๆ


โดย: ไม่บอกว่าคราย อิอิ IP: 118.172.110.95 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:20:51 น.  

 
น้องแอม 555 สบาย เอ๊..แต่มันเหมือน
I am just fine^^ ไม่เอาดีกว่า แค่นี้
ก็สับสนตายชักแล้ว

--- อะแฮ้ม.. เอาใหม่ น้องแอมอร มีคน
พึมพำที่บ้านพี่ ย่องไปดูจิ อย่าให้แม่พี่
ได้ยินละกัน.... กร้ากกก



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:29:00 น.  

 
หันซ้ายแลขวา ใครมาแอบดูเรา
ทำจมูกฟุตฟิต ได้กลิ่นลิงมั๊ยพี่หนูหล่อ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:39:00 น.  

 
เอ้าเกมส์แล้วเหรอ แหมมม
กำลังตามดูสนุกสนานเชียว 555


โดย: ช้านเอง มีไรปะ (mutcha_nu ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:49:19 น.  

 
ว่าแล้วช้านได้กลิ่นลิง 555

นอนแล้วนะจ๊ะมัจฉานุ หุ หุ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:52:36 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แอม








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:11:11 น.  

 
อ้าว เสียงใครว้าๆว้อยๆๆ หงุดหงิด
เหรอครับ แล้วกัน เห็นว่าพ่อเรียก
ไปนอนแล้วนี่ บ่นนิดเดียวเอง ก็แค่
เข็ดฟัน อิอิ




555 ชอบอีโม


โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:25:57 น.  

 
มัยเด็กข้างบ้านหน้าตาละม้ายคน
รับฝากเลี้ยงจัง ฮี่ฮี่




โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:43:00 น.  

 
555 สิ้นฤทธิ์แระ เอะเอละอ่อน
ป้อนนมละยัง

เดี๋ยวพี่ต้องไปรับสาวอื่นกินกลางวัน
ละซี่เนี่ย



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:19:31 น.  

 

ตอนบรรจงปั้น สงสัยพ่อเด็กจะจินตนาการถึงเรา
หน้าตาคล้ายกันเปี๊ยบ
จริงจริงก็อยากจะคล้ายอ่ะนะ
แต่อุ้มทีไรคล้ายอีกาคาบไข่ ยังไงไม่รุ หุ หุ

แอมอร

ปล.กระเตงไปก็ได้ค่ะ พี่หนูหล่อช่วยอุ้มได้ป่ะ


โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:33:35 น.  

 
แหมๆ จะมาลองใจว่าเห็นแก่รูปหรือเปล่า
มั้งเนี่ย ขนาดเพื่อนบ้านยังเก็บไปจินตนาการ
555 ไม่ทำมิดาแร้นนน




โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:50:39 น.  

 
พี่แอม...ความทรงจำที่มีต่อคนที่เราผูกพัน มันแจ่มชัดในหัวใจเสมอทุกครั้งที่เราระลึกถึงเลยนะคะ....ขอให้ความรักยังคงอยู่...

แวะมาทักทายพี่แอมก่อนไปนอนพักผ่อนต่อไป หลังจากที่ไปนอนเล่นในโรงหมอมาสองวัน

วันนี้ทานให้อร่อยนะคะ...พี่แอมอร


โดย: chance (changnon ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:41:50 น.  

 

Friends18.com Orkut MySpace Hi5 Scrap Images
Friends18.com Picture Comments

ดีจ้าพี่แอม

ทานอาหารให้อร่อยนะคะ
และขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดของพี่แอมอีกวันหนึ่ง


โดย: สีฟ้าใส วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:09:58 น.  

 
เมื่อเช้าเข้ามาเม้นท์แล้ว
เค้าไม่ให้เม้นท์อะ
บอกว่าไม่ให้"ลิง"เม้นท์ซะงั้น 555
ว่าจะมาดูซามูโรยแม่ลุกอ่อนซะกาหน่อย
ขำหว่ะ...ตกลงลุกข้างบ้านจริงเหรอ
หรือว่าเป็นแบบที่เฮียว่าไว้งะ...


โดย: mutcha_nu วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:40:20 น.  

 

พี่แอมอร...
วันอาทิตย์แบบนี้ไม่รู้ทำไรดีพี่
เช้าก็ดื่มกาแฟ มาม่า
เที่ยงก็กินข้าว
เย็นก็ไปวิ่ง กินโยเกิร์ต

ชีวิตขาดรสชาติชะมัดเลยพี่
ไม่มีงานเพื่อสังคมบ้างเหรอเนี้ย...
อยากออกไปเร่ร่อนบ้าง..

แต่ตอนนี้กำลังจะออกไปซื้อของให้แม่
อาทิตย์หน้าจะกลับ ตจว. เจอกันค่ำ ๆ เช่นกันพี่


โดย: aenew วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:50:11 น.  

 


สวัสดียามเย็นค่ะ คุณแอม..

ขอให้เพื่อนคุณแอม
ไปสู่สุขคตินะคะ

ร้อนมาสองวันแล้ว
เน็ตก้อไม่ค่อยจะดี
วันนี้ช่างทรูมาซ่อมทั้งเน็ต กะโทรสับ
หากยังไม่ดี ต้องโทษลุงคอมพ์แระ
...

ตอนนี้คุณแอม กะครอบครัว
คงกะลังนั่งทานไรหร่อย ๆ อยู่

มีความสุขมาก ๆ กะวันพักผ่อนนะคะ





โดย: อิ่ม_Aim วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:31:02 น.  

 
สวัสดีคุณแอมวันนี้ไม่ได้เดินเล่นไกลๆแล้ว
พักเอาแถวๆนี้ก่อนเพราะเป็นวันพักผ่อน555
เป็นไงบ้างครับวันอาทิตย์หลับสบายดีเนอะ


โดย: อ้วนforest IP: 118.172.28.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:29:18 น.  

 
ค่ะคุณอ้วน ดูหนังฟังเพลง อ่านหนังสือ
แล้วก้ออกไปหาของอร่อยนอกบ้าน
....
คุณอ้วนลองมองไปบนฟ้าสิคะ
คืนนี้ท้องฟ้าแจ่ม พระจันทร์สว่างจ้า

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:37:34 น.  

 

ไม่อยู่แป๊บเดียว ดูสิ
พี่เคน พี่หนูหล่อ ยัยมัจฉา
ซุบซิบอะไรกันอ่ะ จะล้วงความลับเหรอ
....
ถ้าจริงอย่างว่า เราก็น้องสุดท้องอะนะ
ตะเองสามคนเตรียมตัวเป็นลุงกะป้า ได้แระ555
......
เข้าทางเรา อิ อิ

แอมอร




โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:59:09 น.  

 
คืนนี้พระจันทร์แจ่มกระจ่าง

ใครอยู่อีกฟากฝั่งฟ้า ลองมามองด้วยกัน



แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:07:55 น.  

 
หมาป่าแปลร่างอะจิ เอาปะ

พอพระอาทิตย์ตกแล้วเอาเชียวนะยะ
เริ่มเมาแล้ว....
มานจะเป็นไปได้งายยยย
ที่จะให้เราเป็นป้า เป็นน้าดิ...
เอาใหม่จิ๊ พูดใหม่เร็ววว 55


โดย: mutcha_nu วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:41:20 น.  

 

วันนี้ลืมมองจันทร์ตอนที่ไปวิ่งที่สวนลุมฯ
เมื่อวานได้เห็นจันทร์กระจ่างด้วย

กลับมาจากกินข้าวนอกบ้านแล้วอารมณ์ดีเชียวนะพี่

อยากอารมณ์ดีต้องมาบ้านนี้
เจ้าของแจก...ฟรี

ไหน ๆ มารับแล้ว
ขออารมณ์ดี 1 แก้วด่วน...

ขี้เกียจรีดผ้า...ช่วยด้วย


โดย: aenew วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:32:15 น.  

 
ไปทานข้าวกลับมามะได้ดูพระจันทร์เลย
มัวแต่โซ้ยๆๆไม่ได้ดูไรเลย
ซูโค่ยยยย 55555


โดย: อ้วนforest IP: 118.172.28.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:19:31 น.  

 
คุณอ้วนลองออกไปมองสิคะ สวยมาก
เพิ่งเข้ามา อ่านหนังสืออีกนิด
ว่าจะเตรียมตัวนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

แอมอร

ปล.รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
ระวังคุณแม่ว่านะคะ อย่าเที่ยวไกล555


โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:25:36 น.  

 
พรุ่งนี้วันสิ้นเดือน งานคงจะอะนะ
เก็บเรี่ยวแรงไว้สู้สู้
พรุ่งนี้เจอกันค่ะทุกคน

รักมากถึงมากที่สุด

จุ๊บ จุ๊บ

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:28:29 น.  

 
เพิ่งเข้าไปฟังเพลงในบล๊อคชอบเช่นกัน
กับเดชคำภีร์เทวดา
ออกไปดูมาแล้วพระจันทร์กับท้องฟ้าสวยจริงๆ
แต่เสียนิดเดียวเห็นไฟป่าด้วยง่ะ


โดย: อ้วนforest IP: 118.172.28.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:56:16 น.  

 
พี่เปิดหน้าหลักผิดเพราะกำลังจะเขียน
บล็อกใหม่ มีคนหลงเข้าไปเลยแอบ
ขังไว้แล้ว 555


โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:07:39 น.  

 
อ่านแรกๆ ทั้งสุขทั้งทุกข์ เจอและจาก เป็นเรื่องราวของเพื่อนๆกลุ่มหนุ่มสาว

ค่อยๆอ่านมาเรื่อยๆอมยิ้มและแอบเศร้าไปด้วย

แต่ตอนท้ายเศร้าจังเลยค่ะ อินและเศร้าไปด้วยเลย


โดย: KOok_k วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:38:48 น.  

 
อัพบล็อกด้วยกลอนอีกสักบทครับ

อยากจะปลุกใจให้คนสู้กับชีวิตสู้กับอุปสรรคอย่างองอาจ ไม่ย่อท้อ..



"ก้าวกล้า"....



"...ก้าวเถิดก้าว เริ่มก้าว แต่ก้าวนี้

โลกมากมี สิ่งฉงน ชวนค้นหา

มากดินแดน รอต้อนรับ ประทับตรา

มากจุดหมาย รอคนกล้า ไปฝ่าฟัน..."



โดย: ลุงแว่น วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:19:13 น.  

 


โดย: เซียน_กีตาร์ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:57:20 น.  

 
ใจตรงกันยังกะท่าเตียน-ถนนตก กางบล็อก
อยู่กำลังจะมาเลย

น้ำตาเล็ดเลยเหรอ มามะ โอ๋ๆ เช็ดน้ำตาให้
ฮิฮิ เดี๋ยวต้องมีคนมาอิจฉาพี่

งานยุ่งป่ะ วันสิ้นเดือนนิ งัยเงินเดือนก็ออกอยู่แล้ว หรือว่าออกแล้วหมดแล้ว เอิ๊กกๆๆ

ไปก่อนแล้วครับ วันนี้ต้องส่งงานหลายชิ้นเลย
จะรอดสันดอนมั้ยไม่รู้



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:45:19 น.  

 
สวัสดียามสายครับพี่แอม










โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:11:16 น.  

 
แต่เราถูกปล่อยให้ขึ้นคานกันหมดบ้าน
เลยครับ ขายไม่ออกซักคน

ชิ ปิ๊งแม่ หรือ ปิ๊งยำเกสรชมพู่ รู้นะ
คิดอะไรอยู่ 555

ไปหาก๋วยเตี๋ยวไม่มีลูกชิ้นกินดีกว่า
ฝากไอ้อู๊ดไว้ด้วยนะ น้องแอมอร
เลี้ยงมันเหมือนเลี้ยงอาตี๋เมื่อวานก็ได้



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:24:52 น.  

 
ฝากไว้กับนายอานนท์ละกัน
สงสัยสองคนเนี่ยจะดูแลกันได้ดีกว่าเรา
....
นายอานนท์น่ะ พ่อพระขนานแท้
ถอดพี่หนูหล่อไงงั้นเลย
รับรองนายอู๊ดต้องอบอุ่นแน่แน่

แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:17:33 น.  

 
จ๊ากกก อย่ามายกยอไม่ได้ปลาเลย
น้องแอมอร พี่ไม่หลงกลเป็นตัวแทน
นายอานนท์ 555 ไปที่ชอบๆเลยครับ

คุณสองเป็ดหายไปไหนเนอะ
ไม่เห็นกันเลย

อิอิ ไปกินข้าวก่อนนะครับ



โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:28:16 น.  

 
ล่าสุดผมเพิ่งคุยกับอาแปะเรื่อง
อยู่กับสิ่งที่รู้
แต่มิยึดหมายในรู้

เป็นประโยคที่มีความหมายเดียวกับเม้นท์ของพี่แอมเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:01:52 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ ขอบคุณนะค่ะ ที่ยังคิดถึงกัน และแวะไปทักทาย


โดย: maew_kk วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:15:33 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกละมุนๆ อยู่ในความรู้สึกค่ะ

สบายดีนะคะ

หอบความคิดถึงมาส่งค่า


โดย: oRanGIsM วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:50:42 น.  

 
วันนี้มีงานเข้าอย่างรุนแรงนะคะพี่แอม
แหะๆ มาแล้วก็ชะแว้บบบ

ฟิ้ววววว......


โดย: biotech_girl วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:48:00 น.  

 
(กลบทกาพย์เคียงกลอน)

บางช่วง กระสับกระส่าย
เสมือนกราย หมื่นแสนขม
บางครา สลดระทม
ผะผ่าวพรม ตรมเต็มทรวง

ลิบลิบ สว่างไสว
เหตุไฉน เศร้าเร้าหน่วง
บางหน ฉงนคละควง
แลลุล่วง บ่วงเหงารอ

เหงาพราง ขนานกระหนาบ
หมดแรงปราบ ดับรอยก่อ
อารมณ์ ละม้ายชะลอ
กับไห้ห่อ ตอวุ่นวาย

เหงาก่อ สะทกสะท้าน
เมื่อวันวาน ใครเลือนหาย
ไม่รู้ ระแคะระคาย
เขาย่างกราย ไปหนใด

ร่ำร้อย ระโบยระลึก
ตอนรู้สึก เงาเศร้าไหว
ขาดคิด ระวังระไว
รอยใจไหม้ ไหลระรวย


.................ญามี่///...

สวัสดีวันฟ้าแดดเปรี้ยงๆ
แต่เงาเหงาๆของหน้าหนาวยังจองแน่นทั่วบริเวณค่ะพี่อร




โดย: ญามี่ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:53:06 น.  

 
ว้า...เสียดายที่พี่ไม่ได้ยินจังค่ะ ทำไงดีล่ะ...
ว่าแต่...
พี่เคนกะพี่หนูหล่อ มีที่มาที่ไปด้วยเหรอคะ 555+

วันนี้จะปิดยอดต้องรีบเคลียร์งานเหมือนกันเลยค่ะ
แง....สู้ๆๆๆๆ เนอะๆ


โดย: biotech_girl วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:14:51 น.  

 


ดีจ้าพี่แอม

แวะมาส่งยิ้มให้ค่ะ

ไปละ


โดย: สีฟ้าใส วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:36:04 น.  

 
เข้ามารายงานตัว ว่ายังอยู่ดีมีสุข

เที่ยวสนุก และกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย
แต่ ..

หนาว มหาหนาว
แอ่น .. เหนื่อยโก้ด ๆๆ - - เดินเหนื่อยอ่ะ..

ขอเวลาแป๊บ ..

ตอนนี้เหมือนดอกไม้ม่างชุ่มน้ำอ่ะ.. โชกเลย
รอแป๊บ ขอสลัดขนก่อน .. เดี๋ยวมาใหม่ ..

ต้วบ ๆๆ !! รักเธอจ๊ะ ..

ไล่ ๆ กดหัวใจ เยอะเจง - -


โดย: ชั้นเอง .. (SongPee ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:26:38 น.  

 
ขออนุญาติเเนะนำตัวนะครับ ผมเเซ็ก เป็นลูกศิษย์อาจารย์น้อย อาน้อยจะเรียกผมว่าไอเเซก ตัวผมจะเรียกอาน้อย เพราะคุณพ่อของผมท่านคุ้นเคยรู้จักอาน้อยเป็นอย่างดี ไม่ใช่เเต่คุณพ่อผมครับ อาๆของผมทุกคนสนิทกับอาน้อยเป็นอย่างดี
ขออนุญาติเขียนเข้ามาในบล็อคนี้นะครับ มันคงเป็นเพราะความคิดถึงที่จะตามหาความทรงจำเก่าๆของผมได้บ้างกับคนที่ผมเคารพรัก เเค่ได้ผ่านเข้ามาอ่านจากคนที่ใกล้ชิดสัมผัสกับอาน้อยผมก็ดีใจเเล้วครับ ที่บอกว่าครอบครัวผมสนิทกับอาน้อยก็เพราะดนตรีเเจ๊สที่อาน้อยเล่น ที่ครอบครัวผมได้ร่วมเล่นบรรเลงเป็นที่เรียกกันว่าตระกูลนี้นักดนตรีทั้งบ้าน "ปานพุ่ม" นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ผมได้รู้จักอาน้อยได้ตามอาๆไปดูจนเห็นอาน้อยคนนี้ที่เป็นเเรงบันดาลใจในการที่จะเริ่มจับกีต้าร์ วันนี้ผมเองก็ได้ทำตามที่ตั้งใจได้เล่นดนตรีที่ผมรัก เพียงเเค่อาน้อยอาจจะไม่เห็นผมวันนี้ ในที่วันนั้นอาน้อยคอยเคี่ยวเข็ญ ทุ่มเทให้วิชาจนผมเองว่าไปที่ได้มาถึงวันนี้ก็เพราะได้เจออาน้อย
ถึงเเม้วันนี้อาน้อยกับอากุ้งได้จากผมไป....อาจจะเนิ่นนานในความคิดถึงระลึกถึง ในมโนภาพทุกความทรงจำยังชัดเจน เช้านี้อยู่ๆ ผมนึกถึง อาน้อย คิดถึงคนที่ยังอยู่ด้วยกันในวันที่อาน้อยยังอยู่ อาโบ๊ย คนเดียวที่ยังพอจะมีความหวังว่าจะได้อยู่เเละคิดถึงความหลังกันสมัยบ้านอ่อนนุช ที่ช่วยกันขนของย้ายบ้านช่วยอาน้อยจากห้องดวงกมลอาพาร์ตเม้นท์รัชดา จนวันที่อาน้อยเปิดโรงเรียน"อานนท์สคูลแจ๊สอ๊อฟมิวสิค"
ยังหวังจะเจออาโบ๊ยเเละยังอยากเห็นหน้าน้องเเจ๊สว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ครั้งสุดท้ายเจออาโบ๊ยก็ที่วัดหลวงพ่อเณร(ดินเเดง) ตอนที่ผมบวชหน้าไฟให้อาน้อย นั่นคือครั้งสุดท้าย หลังจากงานอาน้อยเสร็จ ผมก็ไม่เจอใครอีกเลย ซึ่งตามหานามสกุล"ศิริสมบัติวัฒนา"หวังจะได้เจอกันอีกครั้ง ถ้าพอจะรู้ว่าอาโบ๊ยอยู่ที่ไหน ช่วยกรุณาช่วยบอกผมให้รู้บ้างนะครับ อยากฟังเสียอาโบ๊ยที่ผมจะคิดว่าอาน้อยรับโทรศัพท์เสมอเวลาโทรไป อยากถามไถ่ว่าอาสบายดีไหม??? คิดถึงอาโบ๊ยเเละน้องเเจ๊สเสมอ....เเละยังระลึกถึงอาน้อย อากุ้ง ตลอดทุกครั้งที่ได้จับกีต้าร์ขึ้นมาเล่น
ติดต่อผมมาที่เฟสบุ๊คนะครับจะกรุณามากครับถ้าติดต่ออาโบ๊ยได้ ให้เฟสผมกะอาเค้าหรือส่งเบอร์มาที่อินบ็อกซ์เฟสผมก็ได้ครับ ขอบคุณพี่เอมอรมากครับ ที่ให้ผมได้คิดถึงเเละเจอคนรอบข้างที่รักอาจารย์ผม
เฟสผมครับ Pacharaphol Panphum
เเซ็ก ไอแซก (i-zax)


โดย: ลูกศิษย์ อาน้อย (อาจารย์น้อย) IP: 1.47.129.94 วันที่: 31 ตุลาคม 2558 เวลา:8:39:39 น.  

 
ขออนุญาติเเนะนำตัวนะครับ ผมเเซ็ก เป็นลูกศิษย์อาจารย์น้อย อาน้อยจะเรียกผมว่าไอเเซก ตัวผมจะเรียกอาน้อย เพราะคุณพ่อของผมท่านคุ้นเคยรู้จักอาน้อยเป็นอย่างดี ไม่ใช่เเต่คุณพ่อผมครับ อาๆของผมทุกคนสนิทกับอาน้อยเป็นอย่างดี
ขออนุญาติเขียนเข้ามาในบล็อคนี้นะครับ มันคงเป็นเพราะความคิดถึงที่จะตามหาความทรงจำเก่าๆของผมได้บ้างกับคนที่ผมเคารพรัก เเค่ได้ผ่านเข้ามาอ่านจากคนที่ใกล้ชิดสัมผัสกับอาน้อยผมก็ดีใจเเล้วครับ ที่บอกว่าครอบครัวผมสนิทกับอาน้อยก็เพราะดนตรีเเจ๊สที่อาน้อยเล่น ที่ครอบครัวผมได้ร่วมเล่นบรรเลงเป็นที่เรียกกันว่าตระกูลนี้นักดนตรีทั้งบ้าน "ปานพุ่ม" นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ผมได้รู้จักอาน้อยได้ตามอาๆไปดูจนเห็นอาน้อยคนนี้ที่เป็นเเรงบันดาลใจในการที่จะเริ่มจับกีต้าร์ วันนี้ผมเองก็ได้ทำตามที่ตั้งใจได้เล่นดนตรีที่ผมรัก เพียงเเค่อาน้อยอาจจะไม่เห็นผมวันนี้ ในที่วันนั้นอาน้อยคอยเคี่ยวเข็ญ ทุ่มเทให้วิชาจนผมเองว่าไปที่ได้มาถึงวันนี้ก็เพราะได้เจออาน้อย
ถึงเเม้วันนี้อาน้อยกับอากุ้งได้จากผมไป....อาจจะเนิ่นนานในความคิดถึงระลึกถึง ในมโนภาพทุกความทรงจำยังชัดเจน เช้านี้อยู่ๆ ผมนึกถึง อาน้อย คิดถึงคนที่ยังอยู่ด้วยกันในวันที่อาน้อยยังอยู่ อาโบ๊ย คนเดียวที่ยังพอจะมีความหวังว่าจะได้อยู่เเละคิดถึงความหลังกันสมัยบ้านอ่อนนุช ที่ช่วยกันขนของย้ายบ้านช่วยอาน้อยจากห้องดวงกมลอาพาร์ตเม้นท์รัชดา จนวันที่อาน้อยเปิดโรงเรียน"อานนท์สคูลแจ๊สอ๊อฟมิวสิค"
ยังหวังจะเจออาโบ๊ยเเละยังอยากเห็นหน้าน้องเเจ๊สว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ครั้งสุดท้ายเจออาโบ๊ยก็ที่วัดหลวงพ่อเณร(ดินเเดง) ตอนที่ผมบวชหน้าไฟให้อาน้อย นั่นคือครั้งสุดท้าย หลังจากงานอาน้อยเสร็จ ผมก็ไม่เจอใครอีกเลย ซึ่งตามหานามสกุล"ศิริสมบัติวัฒนา"หวังจะได้เจอกันอีกครั้ง ถ้าพอจะรู้ว่าอาโบ๊ยอยู่ที่ไหน ช่วยกรุณาช่วยบอกผมให้รู้บ้างนะครับ อยากฟังเสียอาโบ๊ยที่ผมจะคิดว่าอาน้อยรับโทรศัพท์เสมอเวลาโทรไป อยากถามไถ่ว่าอาสบายดีไหม??? คิดถึงอาโบ๊ยเเละน้องเเจ๊สเสมอ....เเละยังระลึกถึงอาน้อย อากุ้ง ตลอดทุกครั้งที่ได้จับกีต้าร์ขึ้นมาเล่น
ติดต่อผมมาที่เฟสบุ๊คนะครับจะกรุณามากครับถ้าติดต่ออาโบ๊ยได้ ให้เฟสผมกะอาเค้าหรือส่งเบอร์มาที่อินบ็อกซ์เฟสผมก็ได้ครับ ขอบคุณพี่เเอมมากครับ ที่ให้ผมได้คิดถึงเเละเจอคนรอบข้างที่รักอาจารย์ผม
เฟสผมครับ Pacharaphol Panphum
เเซ็ก ไอแซก (i-zax)


โดย: ลูกศิษย์ อาน้อย (อาจารย์น้อย) IP: 1.47.129.94 วันที่: 31 ตุลาคม 2558 เวลา:8:43:49 น.  

 
สวัสดีค่ะแซก

เรียกอาแขกตามอาน้อยก็ได้ค่ะ
ขอบคุณทุกถ้อยคำ ที่ทำให้อายิ้มทั้งน้ำตา
ปลื้มปริ่มแทนอาน้อย เขาคือที่รักของเราทุกคน
รู้สึกแปลกใจว่าเพราะอะไร
พอย่างเข้าเดือน พ.ย.ซึ่งเป็นเดือนที่เขาจากไป
มักจะมีเรื่องราวที่ทำให้ความทรงจำเก่าๆ
เกี่ยวกับเขาคนนี้หวลกลับมาเสมอ...
ไม่เศร้าแต่อิ่มเอมใจ
ที่ครั้งหนึ่งได้เป็นเพื่อนรักกัน ได้พบกับมิตรภาพที่แสนดี
กับครอบครัวที่แสนน่ารักครอบครัวนี้

ความตั้งใจที่อาเขียนเรื่องราวเหล่านี้
เพราะต้องการตามหาเพื่อนๆ
ครั้งล่าสุด อาพบเพื่อนในกลุ่มที่ชื่อแดง
เขาตามหาครอบครัวศิริสมบัติวัฒนาเหมือนกัน
มาเจอเรื่องราวนี้ในบล็อก ทิ้งเบอร์ติดต่อไว้
เขาติดต่อเพื่อนได้ เพียงอาคนเดียวค่ะ
ตามหากันต่อไปนะคะ

แอมอร




โดย: peeamp วันที่: 4 พฤศจิกายน 2558 เวลา:21:35:52 น.  

 
สวัสดีครับอาเเขก ผมเเซ็ก ไอแซ็ก นะครับ มีเรื่องอยากเล่าให้อาฟังครับ มันก็เเปลกดีครับเมื่อคืนก่อนผมฝันถึงอาน้อย ฝันว่าผมกำลังนั่งเล่นกีต้าร์แล้วอาน้อยเดินมาข้างหลังละบอกผมว่า ไอ้เเซ็กมึงยังจับกีต้าร์อยู่นี่หว่า มึงไปทิ้งมันทำไม มันเลยทิ้งมึงไง ผมได้แต่หันไปตามเสียงพอเห็นเป็นน้อย ผมดีใจจนพูดออกเสียงจนตกใจตื่นจากความฝัน ผมรู้สึกประหลาดใจที่ผมเองไม่ได้คิดถึงเรื่องอาน้อยหรือมีอะไรที่จะทำให้จิตใต้สำนึกผมสั่งให้ผมฝันเรื่องนี้ได้เลย พอตื่นมาก็คิดว่าอะไรที่มาทำให้ผมคิดถึงอาน้อย ผมลืมไปเลยว่านี่มันใกล้ถึงช่วงเดือนพฤษจิกายนที่อาน้อยจากเราไป คงได้เวลาทำบุญให้อาผม เเต่เดือนนี้อาน้อยมาเตือนผมเร็ว มันเลยเป็นจุดที่ทำให้ผมเข้ามาที่บล็อกของอาเเขก เเค่อยากเล่าให้อาฟัง มันอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่อาน้อยเหลือไว้ให้เราได้มีที่เป็นจุดรวมตัวได้คิดถึงอาน้อย ณ .ที่เเห่งนี้

ผมกับอาเเขกเราอาจจะไม่เคยได้เจอหรือคุยกัน
เเต่ผมก็รู้สึกดีใจเเละอบอุ่นเหมือนได้สัมผัสกับคนที่อาน้อยรักมากอีกคน ผมขอให้อาเเขกรักษาสุขภาพ ขอความสุขจงมีเเก่อาเเขกเเละครอบครัวนะครับ

เเซ็ก ไอแซ็ก


โดย: Pacharaphol IP: 1.47.198.120 วันที่: 8 ตุลาคม 2562 เวลา:0:20:52 น.  

 
เเซ็ก ไอแซ็ก

อาไม่ได้เข้าบล็อกมาสองปีกว่า
ได้มาอ่านข้อความนี้แล้ว รู้สึกชื่นใจ
อาน้อยคือจุดศูนย์รวมจิตใจ แม้เวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเพียงใด
อยู่ในความทรงจำตลอดมา และจะอยู่ตลอดไปค่ะ

อาคิดว่า อาน้อยคงไม่อยากให้แซ็กละทิ้งความฝันนะคะ
คงอยากให้เล่นดนตรี พัฒนาฝีมือ ทำสิ่งที่เคยรักต่อไป

อาหวังว่า สักวันจะได้ฟังเสียงกีตาร์ฝีมือของแซ็ก
ผ่านช่องทางใดทางหนึ่ง จะติ๊กต็อกหรือยูทูปก็ได้
อย่าลืมมาตามอาไปฟังด้วยนะคะ

โควิดมาหลายระลอก ดูแลตัวเองด้วย
ขอให้มีความสุข สมหวังดังที่ตั้งใจ
อาจะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: อาแขก (peeamp ) วันที่: 1 เมษายน 2565 เวลา:0:01:10 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

peeamp
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]




บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า


.....

สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง


..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน

ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้

....^^.....^^......


โดยไม่ต้องรอคอย

ความสุขของอนาคต



ปูปรุง








New Comments
Friends' blogs
[Add peeamp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.