1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30
อานนท์ที่รัก
อานนท์ที่รัก เรียบเรียงไม่ถูกเมื่อคิดถึงเธอ ไม่รู้ว่าจะร้อยเรียงยังไง มันนานแสนนาน ภาพมันผุดขึ้นมาในความทรงจำ แต่ไม่เรียงเป็นเรื่องราวมันต่างคนต่างผุด จนพูดไม่ออก ...... อยากจะให้มันหวานหวานซึ้งซึ้งอย่างที่ขึ้นหัวเรื่องไว้ คงจะพ้นวัย อารมณ์ไหวไหว มันห่างหายไปนาน เดี๋ยวไป เดี๋ยวมา ก็วัดวาเหมือนหมาตกน้ำ แต่ก็ยังต้องการจะเขียนถึงเธอ....แอบ... เริ่มจากวันนั้น วันที่พี่โบ๊ยไปเรียนต่อที่ใต้หวัน เราหลงรักเขามากมายข้างเดียว เพราะเขามีแฟนอยุ่แล้ว แฟนนะไม่ใช่ภรรยา เขาส่งที่อยุ่มาให้เพื่อนเพื่อน พี่ พี่ น้อง น้อง ที่ทำงาน เราก็ขอแจม ....คิดถึง.... เขียนจดหมายไปคุย สัพเพเหโร เล่าเรื่องโน้นโอนไปเรื่องนี้ เขียนบ่อย เขาก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่เราขยันคิดถึง...จึงขยันเขียน ...... ใจความไม่มีอะไรแฝงเร้น กลัวเขารู้ว่าเราคิดอะไร คุยไปเรื่อยเฉื่อยฟอร์มดีรักพี่เป็นพี่ชาย พี่โบ๊ยกลับมากระทันหันเพราะคุณพ่อเสีย มาจัดการศพและไม่กลับไปเรียน .... กลับมา... เราแอบดีใจจะได้เจอกันบ่อยบ่อย เขาบอกว่าอยู่ที่ใต้หวันเหงามาก ถ้าไม่มีจดหมายจากเราคงจะเหงาน่าดู ไม่รู้มาก่อนว่าเขาแบ่งจดหมายให้นายอานนท์น้องชายอ่าน....เพ้อ.... นายอานนท์ถึงกับเพ้ออยากเจอตัว ไปดักเจอที่หอพักพลัดกันก็หลายครั้งหลายครา ก็ไม่เคยเจอหน้าสาว เขาสนิทกับเจ้าภัทรเพื่อนร่วมห้องเรา....เจอกัน... วันหนึ่งไปเดินสวนกันบนสะพานลอย หน้าศูนย์การค้าสยาม ก็สยามพาราก้อนนั่นแหละ พอสบตาสาวเจ้า อานนท์ก็หัวใจสลาย เมื่อเจ้าภัทรแนะนำให้รู้จักไอ้แขกไงน้อย อานนท์เปลี่ยนท่าทีมาเป็นเพื่อนในทันทีเมื่อเห็นตัวจริง.....จุดประกาย... เฮ้อ เพราะชั้นสวยลึกเกินไปเหรอ เธอจึงเปลี่ยนใจ หลังจากที่ไม่ได้กลับไปเรียนเธอก็เหงา ไม่มีอะไรทำก็เลยมาคอยตามรับตามส่งเพื่อน ลุยมาหาถึงที่ทำงาน มาเจออาจารย์ปิยะ โกศิยานนท์ ที่สอนแอมอรร้องเพลง เธอก็เลยคลั่งดนตรีแจ๊ส ..... เธอไปเรียนกีตาร์ทุกวันกับอาจารย์หลายสำนัก จำได้ว่าหนึ่งในนั้นชื่ออาจารย์มังกร แต่เธอก็ไม่เคยทิ้งเพื่อน เจียดเบี้ยเลี้ยงที่ได้มาเลี้ยงข้าวเพื่อนอยู่เป็นประจำ ขนมจีนสุขุมวิทย์ซอยสี่ของโปรด....เพลงของเรา.... เธอซ้อมดนตรีวันละแปดชั่วโมง หลังจากนั้นก็ตระเวนรับเพื่อนให้ไปนอนที่บ้าน บ้านเธออยู่เซนต์หลุยส์ นั่งคุยกัน ดูหนัง ฟังเพลง เพลงประจำไม่เกี่ยวกับแจ๊สคือหนึ่งมิตรชิดใกล้ กับอยากลืม..... อามา คุณแม่ผู้อารีย์.... อานนท์เธอหลับตาพริ้มทำหัวสั่นกระด๊อกกระแด๊กอินทีเดียว บางทีคุยกันยันสว่าง ให้อามาทำสุกี้ให้หม่ำ อามาก็แม่ของนายอานนท์ ผู้หญิงใจดีที่สุดในโลก รักเพื่อนลูกประดุจลูกตัวเอง ทั้งที่ลูกตัวเองก็มีตั้งสิบสามคน ..... โอโฮ เยอะมากแต่ อามาก็มีความสุข จำไม่ได้ว่านายอานนท์เป็นคนที่เท่าไหร่ จำได้แต่พี่โบ๊ยเป็นคนที่แปด ก็คนนี้พิเศษกว่าก็เลยจำแม่น .... ในกลุ่มเราไม่กินหมูไม่กินเนื้อเพื่อนนับถือเจ้าแม่กวนอิม กับอีกหนึ่งเป็นอิสลาม สุกี้จึงมีแต่กุ้งกับไก่ พอมีแฟนมันก็เลยเน้นชื่อกุ้งชื่อไก่ ...รวมหลายสถาบัน.... ในกลุ่มเรามีหลายสถาบัน แต่ก็รวมกันได้ มีจุฬา ธรรมศาสตร์ รามคำแหง อำนวยศิลป พาณิชพระนคร ผู้หญิงสองผู้ชายห้า ทุกคนทำงานไปเรียนไปไม่ได้ขอตังที่บ้าน มีนายอานนท์เรียนด้านดนตรี ในเวลาต่อมาอีกคนเป็นนักร้องแช่มป์สยามกลการ....<*....น้ำท่วม...]..ลอยกระทงบนเดียง....< เมื่อคราวที่น้ำท่วมหนักเราพักอยู่ชั้นล่าง ลอยกระทงบนเตียงนอน เรือหางยาวผ่านมาแต่ละที น้ำกระฉอกเกือบถึงที่นอน น้ำในคลองแสนแสบซะด้วย คุณพระช่วยกล้วยทอด....พาไปอยู่บ้าน..... คิดดู หนุ่มอานนท์ หนุ่มบั๊นและไอ้แดง มาเคาะประตู เราลงจากเตียงดังจ๋อม เข้ามาได้ก็ขนเอาเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า พาไปอยู่บ้านซะสามเดือน จนน้ำลด ในระหว่างที่อยู่บ้านท่าน ก็ช่วยอามาล้างผัก หั่นหมู ล้างจาน อามาชมเปาะว่าเราขยัน ...... อีกเรื่องที่ต้องทำคือนั่งรถอีป๊อก..ตุ๊กตุ๊ก นั่นแหละ ไปกับนายอานนท์ไปรับยัยกุ้งแห้งที่ดาวคะนอง ไปรับเช้า เย็นก็ส่งกลับ ยัยกุ้งเธอเป็นแฟนกับนายอานนท์ เคยตามไปจีบเกือบโดนจิ๊กโก๋แถวนั้นกระทืบเอา. พี่สาวยัยกุ้งชื่อไก่ ก็เลยเข้ากับคอนเซป......กุ้งสวยไหม..... กุ้งสวยไหม โอย ห่างไกลจากเราเยอะเลย เคยเห็นแฟนป๊อปอายไหม นั่นเชียว ไปไหนด้วยกันกับนายอานนท์ เหมือนป๊อบอายกับโอลีฟเปี๊ยบ จริงนะไม่ได้ใส่ความ แต่กุ้งเธอเป็นแอร์โฮสเตสในเวลาต่อมา บอกแล้วว่าไม่สวย.....สองใจ.... นายอานนท์เธอจะโอบไหล่เราไว้ ส่วนมืออีกข้างก็จูงยัยกุ้งแห้ง โอบยัยกุ้งไม่ได้เพราะไหล่เธอสูงเกินจะโอบ นายอานนท์เธอทำเหมือนเธอจะสองใจหรือเปล่านะ เรามีแอบคิดนิดนิด อิจฉายัยกุ้งแห้งหน่อยหน่อย .....วันเกิด.... วันที่แปดกันยายนเป็นวันเกิดของนายอานนท์ ไอ้แดง จะกินเหล้าแล้วเมาหลับ ผองเพื่อนออกไปเที่ยวข้างนอกกลับมาสั่นหัว ต้องมาจับเธออาบน้ำสระผมจนสะอาด เพราะเธอนอนจมกองอ๊วกทุกปีไป......แหนมตุ้มจิ๋ว.... พอตื่นมาก็มองหน้าเรา ตู่ว่าชิงดูแหนมตุ้มจื๋วของเขาไปแล้วหรือเปล่า เราสั่นหัวด๊อกแด๊ก เปล่ามองไม่เห็น มันเล็กมากง่ะ เธอแค้นมาก ...... เราเลิกรักพี่โบ๊ยแล้วหละ เพราะมาหมกมุ่นอยู่กับนายอานนท์ จนหลงลืมพี่โบ๊ยไปในที่สุด ......โกอินเตอร์.... วันหนึ่งงานเลี้ยงต้องมีเลิกลา นายอานนท์มาบอกว่าจะไปเรียนต่อที่เบิร์กลี่ สหรัฐอเมริกาไปเรียนดนตรีแจ๊ส ที่เดียวกับอาจารย์ปิยะ เป็นสิ่งที่เธอใฝ่ฝันมานานแยกย้าย.... ไอ้แดงจะไปเป็น เจ ดี เอ๊ย ดี.เจ. ที่หาดใหญ่ นายบั๊นมีแฟนหายไปเป็นพักพัก กิ๊วเรียนหนักใกล้จบ ภัทรหนีไปอยู่สวรรค์ โรเบิร์ตโต้เม้งจะไปญี่ปุ่น ต่างคนต่างแยกย้าย เราก็ตัดสินใจกลับบ้านนอก ..... ตอนนี้นายอานนท์เป็นพระเอกก็มากหน่อย เพื่อนคนอื่นอื่นก็ไม่ใช่ย่อย แต่กลัวว่าจะยาว ยกยอดไปบันทึกในโอกาสอื่น อยากเก็บไว้อ่าน พอให้หัวใจแช่มชื่น....ส่งครั้งแรก.... ตอนไปส่งนายอานนท์ที่สนามบิน ยัยกุ้งแห้งไม่ร้องสักแอะ นังเพื่อนตัวดี ร้องยังกับญาติเสีย นายอานนท์เข้ามากอดยังกับท่อน้ำตาแตก จดหมาย.... จากนั้นเราก็เขียนจดหมายหากัน โปสการ์ดบ้าง มี ส.ค.ส. ทุกคริสมาส ปีใหม่ จนเข้าปีที่ห้าเธอเขียนจดหมายมาบอก ว่าจะกลับมาแต่งงาน คิดถึงยัยกุ้งแห้งมาก ......ชิ้งฉ่อง... ที่โน่น ไอ้ตรงนั้นมีไว้ชิ้งฉ่องอย่างเดียว เที่ยวไม่ไหวมันแพง นายอานนท์เล่า กว่าจะอะนะ มันแจงซะหมดอารมณ์ ตรงนี้กี่บาท ..... ถ้าตรงนั้นเพิ่มอีกกี่เหรียญ ถ้าจับตรงโน้น ต้องเพิ่มอีกเท่าไหร่ โอย ตูจะรู้ไหมว่าอะไรไปบ้าง มิจ่ายกันหน้าตั้งจนกระเป๋าฉีก เพราะกำลังหน้ามืดว้อย .... แต่งงานซะที.... กลับมาแต่งงานก็ชวนเราไปอยู่ที่โน่นด้วยกัน บอกว่าที่นั่นเขาต้องการนักร้องเพลงไทย เราถามจะไปยังไง เธอบอกให้จดทะเบียนกับพี่ชาย เพราะได้กรีนการ์ดแล้วสายไป.... กรี๊ด กรี๊ด พี่ชายจะเป็นใครไปได้ก็พี่โบ๊ยน่ะแหละ ทำไมแกไม่บอกชั้นให้เร็วกว่านี้วะน้อย มันทำหน้ามู๋ตู๋ งงดิ งงอะดิ หลังจากสงบสติอารมณ์ก็บอกมันเสียงอ่อย ว่าไปไม่ได้แล้วหละ เพราะต้องอยู่เพื่อใครบางคน ไม่อยากทิ้งเขาไป.....เสียดายจัง.... เสียดายเนอะ ไม่ได้เสียดายเรื่องไปเมืองนงเมืองนอกอะไรหรอก เสียดายพี่โบ๊ยน่ะ ฮี่ ฮี่ ..... จดแล้วก็โมเมโมชั่นทำเป็นลืม รวบหัวรวบหาง กินกลางตลอดตัว เฮ้อ นึกแล้วอยากร้องเพลงพุ่มพวง เฮ้อ เสียดายจัง เฮ้อ เสียดายจัง .....ส่งอีกแว้วว.... จากกันอีกรอบไปส่งนายอานนท์กับยัยกุ้งแห้ง ที่สนามบิน ร้องอีก แง แง เสียดายพี่โบ๊ย เฮ้อ ตูละหน่าย
ตัวเอง.....กลับเมืองไทย.... ห้าปีผ่านไปไวเหมือนโกหก นายอานนท์เรียนจบ กลับมาเมืองไทยมาเปิดโรงเรียนสอนดนตรี ชื่อ โรงเรียนอานนท์การดนตรี ..... เราแวะไปหาพร้อมหน้าครอบครัว นอนรวมกันในห้องเดียว ฟังนายอานนท์เธอกรนทั้งคืน ....... ปีนั้นปี 39 ราวปลายปีนะมีงานถ้าจำไม่ผิด
ไทยแลนด์แจ๊สฟอสติวัล... มาร่วมเฉลิมฉลองที่สวนอัมพร ....อาร์ต พอร์เตอร์.... คุณ อาร์ต พอร์เตอร์ เพื่อนนายอานนท์ นักแซ็กโซโฟนชื่อดัง บินมาเมืองไทย ร่วมในรายการ พอเสร็จงาน คืนนั้น เขาพาเพื่อนไปนอนกินลมชมวิวที่กาญจนบุรี จองรีสอร์ทไว้ที่สันเขื่อน แวะมารับเรา แต่หาทางเข้าบ้านไม่เจอ โทรศัพท์ก็ไม่มีเบอร์ติดต่อ ...... เธอกับยัยกุ้งและผองเพื่อนก็เลยไปกัน เรามารู้ทีหลังเรื่องแวะมาตามหา วนอยู่แถวศิลปากรทับแก้วตั้งนาน จะมารับไปด้วยกัน.....โทรเลข.... โทรเลขฉบับนั้นยังเก็บไว้และยังจำได้ดี เขียนว่า น้อยกับกุ้งจมน้ำตายที่เมืองกาญจน์ เราเข่าอ่อน นายบั๊นเธอเป็นคนส่งข่าว เราไปในทันทีที่รู้ ตั้งศพที่วัดยานนาวา .......ระหว่างนั่งรอรถ น้ำตาไม่ยอมหยุดไหล จำได้มีใครบางคน อยากให้เราคลายเศร้า ปล่อยมุก บอกว่า เขาห้ามร้องในเวลาราชการ ดูสิ แต่ก็ทำให้เราอมยิ้มได้ .....ครอบครัว ศิริสมบัติวัฒนา.... เจออามาและ บรรดาพี่พี่ของเธอ คนโตโตไม่สนิท ที่สนิทก็มีพี่โบ๊ย กบ เล็ก หน่อย หนุ่มบู๊น้องคนสุดท้อง ทุกคนเข้ามากอดแล้วร้องไห้ ..... รูปถ่ายหน้าศพ เป็นรูปวันแต่งงานของทั้งคู่ ยิ้มหวานแก้มชนแก้ม.....ดนตรีวันเผา.... วันเผาบรรดาเพื่อนเพื่อนพี่พี่และลูกศิษย์ของนายอานนท์ มาเล่นดนตรีกันบนศาลา วันนั้นโรเบิร์ตโต้เม้งวิ่งตุเลงเข้ามากอดเราแล้วร้องไห้ เพราะเธอเคยไปตะลอนทัวร์สมัยที่ไปอยู่ชิคาโก้ .... สมัยคนไทยเดินขบวนขอนารายณ์บรรทมศิลป์คืนจากสหรัฐ อานนท์เธอไม่ค่อยจะสนิทกับโรเบิร์ตโต้เท่าไหร่ แต่เห็นว่าเป็นเพื่อนซี้เราก็เลยดูแลอย่างดี.....ข่าวหน้าหนึ่ง... งานนี้มีข่าวลงหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์อยู่ระยะหนึ่ง เพราะคุณอาร์ต พอร์เตอร์ เธอมีชื่อเสียงอยู่ในกลุ่มคอแจ๊สที่สหรัฐรู้จักเธอดี ส่วนนายอานนท์เธอก็มีลุกศิษย์ลูกหามากมาย ....วงทีโบน.... วงทีโบนก็เป็นลูกศิษย์ของนายอานนท์ เจอน้องสามมือเปียโนวงทีโบน เธอเดินมาหามาทักทาย เธอแปลกใจว่าเรารู้จักได้ยังไง หมกตัวอยู่ในป่าออกขนาดนั้น ..... ด้วยสมัยที่แอมอรมีคอนเสิร์ตเธอเคยเล่นเพลงโปรด Those were the days และ Desperado ให้แอม แดดเดียวร้อง ไม่อยากจะคุย นีสนุง ตอนนั้นเธอมาเป็นทหารรับใช้ชาติพอดี......เล่นโฟล์คซอง....ให้แอมอร... จำได้ว่านายอานนท์เคยตั้งใจไว้ว่า ถ้าไม่เก่งจะไม่เล่นกีต้าร์รับจ๊อบที่เมืองไทย แต่ตอนที่เราตกงาน เพื่อนเคยพาเราไปออดิชั่น ยอมเล่นโฟ๊ล์คซองให้เรา จนเจ้าเล็กพี่สาวแอบงอน รักเพื่อนมากกว่าพี่ .....เรือล่ม.... วันนั้นตามที่ญาติเล่าให้ฟังว่าเรือล่มในอ่างเก็บน้ำ ยัยกุ้งว่ายน้ำไม่เป็น นายอานนท์เธอเป็นตะคริวบ่อย เวลาเราไปว่ายน้ำเล่นในสระ คราวนี้น้ำก็คงเย็นมากหรือไม่ยัยกุ้งคงจะกอดไว้ เลยจมไปทั้งคู่ ส่วนเพื่อนผิวสีหมึกก็คงว่ายน้ำไม่เป็น เสียชีวิตพร้อมกันสามคน.....ส่งครั้งสุดท้าย.... ถ้าวันนั้นเราไปด้วยคงจะช่วยกันแล้วก็จมไปด้วยกัน ครบคู่พอดี ได้มีสามีเป็นต่างชาติไปแล้ววันนี้ชั้นมาส่งเธออีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไปไกลกว่าครั้งไหนไหน แต่ยังไงเธอก็จะอยู่ในใจชั้นตลอดไป ..... คำสุดท้ายที่เขียนไว้ในหนังสือแจกในงานศพ ไปไม่ทันวันที่เขาส่งพิมพ์ มาเขียนต่อเอง เมื่อวันสวดคืนสุดท้าย เล่มเดียว และยังเก็บไว้ แต่ถึงยังไง ชั้นก็บอกเธอได้เต็มปาก เพราะแธอคือที่รัก อานนท์ที่รักของชั้น และยัยกุ้งด้วย คิดถึงแกว่ะน้อย .... ... จากไอ้แขกเพื่อนแก ^ ^ ^ ^ เพื่อนกลุ่มนี้เรียกแอมอรว่าแขก อย่าเพิ่งแปลกใจ มีคนตั้งให้และมีที่มาเหมือนแอมนั่นแหละค่ะ เศร้าไปหน่อย แต่ก็ยังอยากเขียนถึง ...... ...... ..... ......อานนท์ ศิริสมบัติวัฒนา พาฝัน ศิริสมบัติวัฒนา อาร์ต พอร์เตอร์ ...... เขาทั้งสามไปสบาย ไม่เคยส่งข่าวเลย เราที่ยังอยู่ก็ต้องสู้ต่อไป สุดท้ายก็คงต้องคืนสู่ธรรมชาติเช่นกัน ....... ปล.วันสุดท้ายพี่โบ๊ยมาส่งเราที่รถ ยื่นนามบัตรมาให้ เรามองหน้าน้ำตาคลอ เขาเข้ามากอดบอกว่า แขกรู้จักพี่ก่อนไอ้น้อยนะเว้ย น้อยมันไม่อยู่แล้วก็อย่าลืมแวะมาหากันบ้าง ..... ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก ตอนนั้นแฟนพี่โบ๊ยก็ยืนอยู่ข้างข้างนั่นแหละ แหะ แหะ .....ปล.2 .......จู่จู่ ก็อยากเขียนขึ้นมา จนห้ามใจไม่อยู่ เขียนหลังจากส่งงาน ถนนสายนี้มีมิตรภาพ เสร็จ เมื่อวันจันทร์ที่ 23 พ.ย.ที่ผ่านมา จำเพียงแต่เขาเสียประมาณปลายปี ต้องการหลักฐานอ้างอิง ....... มาวันนี้ คืนวันที่ 25 ค้นรื้อกรุสมบัติจนเจอ หนังสือแจกในงานศพเล่มนั้น เปิดขึ้นมาดูลงวันที่เสียชีวิต วันที่ 23 พฤศจิกายน 2539 อูย ขนลุก ...... เราได้รับโทรเลขวันที่ 26 พ.ย.39 ฌาปนกิจวันที่ 27 พ.ย.39 เป็นเรื่องบังเอิญจนผู้เขียนไม่อยากจะเชื่อ ...... ครบสิบสามปีพอดีที่เขาจากไป ขอให้เขาทั้งสามไปสู่สุขคติด้วยเถิด
Create Date : 24 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2552 12:31:17 น.
121 comments
Counter : 1456 Pageviews.
โดย: biotech_girl วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:26:25 น.
โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:18:27 น.
โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:09:24 น.
โดย: ดอกหญ้าพันงู วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:22:30 น.
โดย: satineesh วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:35:59 น.
โดย: สีฟ้าใส วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:28:00 น.
โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:38:59 น.
โดย: เจ้าเป็ดขี้เหร่ .. ตัวเดิม (SongPee ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:48:54 น.
โดย: aenew วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:58:19 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:01:50 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:22:27 น.
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:41:59 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:21:13 น.
โดย: mutcha_nu วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:49:38 น.
โดย: อ้วนforest IP: 117.47.228.42 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:23:58 น.
โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:57:15 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:26:37 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:41:27 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:03:15 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:23:22 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:46:08 น.
โดย: กล้วยน้ำ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:47:35 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:26:44 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:00:25 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:01:04 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:23:57 น.
โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:33:43 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:53:46 น.
โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:59:08 น.
โดย: biotech_girl วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:36:16 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:05:16 น.
โดย: biotech_girl วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:08:03 น.
โดย: endless man วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:35:11 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:13:35 น.
โดย: อ้วนforest IP: 112.142.56.138 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:48:28 น.
โดย: สีฟ้าใส วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:47:37 น.
โดย: deeplove วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:21:47 น.
โดย: aenew วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:57:56 น.
โดย: biotech_girl วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:18:22 น.
โดย: endless man วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:32:03 น.
โดย: peeamp วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:20:09 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:11:26 น.
โดย: SongPee วันที่: 27 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:56:24 น.
โดย: SongPee วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:02:51 น.
โดย: SongPee วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:15:33 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:49:12 น.
โดย: อ้วนforest IP: 119.31.126.141 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:27:53 น.
โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:14:48 น.
โดย: mutcha_nu วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:17:36 น.
โดย: สีฟ้าใส วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:17:41 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:40:20 น.
โดย: ก้อนหิน (cator ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:48:39 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:53:49 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:06:20 น.
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:45:37 น.
โดย: biotech_girl วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:10:03 น.
โดย: ไอซ์คุง (ปีศาจความฝัน ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:15:36:58 น.
โดย: aenew วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:46:48 น.
โดย: aenew วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:07:55 น.
โดย: tiensongsang วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:09:59 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:29:16 น.
โดย: tiensongsang วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:48:21 น.
โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:52:04 น.
โดย: aenew วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:59:44 น.
โดย: tiensongsang วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:02:29 น.
โดย: ไม่บอกว่าคราย อิอิ IP: 118.172.110.95 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:20:51 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:29:00 น.
โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:39:00 น.
โดย: ช้านเอง มีไรปะ (mutcha_nu ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:49:19 น.
โดย: peeamp วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:23:52:36 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:11:11 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:25:57 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:43:00 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:19:31 น.
โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:33:35 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:50:39 น.
โดย: chance (changnon ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:41:50 น.
โดย: สีฟ้าใส วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:09:58 น.
โดย: mutcha_nu วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:40:20 น.
โดย: aenew วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:50:11 น.
โดย: อิ่ม_Aim วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:31:02 น.
โดย: อ้วนforest IP: 118.172.28.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:29:18 น.
โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:37:34 น.
โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:59:09 น.
โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:07:55 น.
โดย: mutcha_nu วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:41:20 น.
โดย: aenew วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:32:15 น.
โดย: อ้วนforest IP: 118.172.28.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:19:31 น.
โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:25:36 น.
โดย: peeamp วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:28:29 น.
โดย: อ้วนforest IP: 118.172.28.126 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:56:16 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:22:07:39 น.
โดย: KOok_k วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:5:38:48 น.
โดย: ลุงแว่น วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:7:19:13 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:45:19 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:11:16 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:24:52 น.
โดย: peeamp วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:17:33 น.
โดย: หนูหล่อ (nulaw.m ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:28:16 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:01:52 น.
โดย: maew_kk วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:15:33 น.
โดย: oRanGIsM วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:50:42 น.
โดย: biotech_girl วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:48:00 น.
โดย: ญามี่ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:53:06 น.
โดย: biotech_girl วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:14:51 น.
โดย: สีฟ้าใส วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:36:04 น.
โดย: ชั้นเอง .. (SongPee ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:26:38 น.
โดย: ลูกศิษย์ อาน้อย (อาจารย์น้อย) IP: 1.47.129.94 วันที่: 31 ตุลาคม 2558 เวลา:8:39:39 น.
โดย: ลูกศิษย์ อาน้อย (อาจารย์น้อย) IP: 1.47.129.94 วันที่: 31 ตุลาคม 2558 เวลา:8:43:49 น.
โดย: peeamp วันที่: 4 พฤศจิกายน 2558 เวลา:21:35:52 น.
โดย: Pacharaphol IP: 1.47.198.120 วันที่: 8 ตุลาคม 2562 เวลา:0:20:52 น.
โดย: อาแขก (peeamp ) วันที่: 1 เมษายน 2565 เวลา:0:01:10 น.
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [? ]
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า ..... สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง ..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้ ....^^.....^^...... โดยไม่ต้องรอคอย ความสุขของอนาคต ปูปรุง
แอบเข้ามาค่ะ งานวุ่นมาก กินข้าวมะลงเลยค่ะเนี่ย เหอๆ
คืนนี้คงต้องไปนอนเอาแรงเยอะๆ หน่อย
นอนไม่ถึง 6 ชั่วโมงมาหลายวันแล้วเนี่ย
เดี๋ยวกลับมาอ่านนะคะ แหะๆ