ไม่รู้ที่มาของก้านธูป แต่คิดว่าก้านธูปคงไปดีแล้วนะคะ

พี่แอมคะ
เลี้ยงเค้ามาแล้วก็ผูกพัน
ก้านธูปโตมาได้ก็เพราะพี่แอม
รับรู้ ได้เห็นเค้าเป็นระยะ
ก้านธูปเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในบล็อกเหมือนกัน

แต่ลองนึกดูถ้าไม่ได้พี่แอม ก้านธูปไปตั้งกะวันแรกแล้วเนอะ
เห็นป่ะคะ มีสิ่งดีๆตั้งเยอะเกิดขึ้นระหว่างนั้น

ฝนตกทุกวันเลย พี่แอมสบายดีนะคะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ คิดซะว่าไปสบายแล้วก็แล้วกัน

ก้านธูปไปสบายแล้วค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณป้าปุ้ม



แอมอร

หวัดดีจ๊ะ ไม่ได้มาหาตะเองนานเลย
คิดถึงกันบ้างไหมจ๊ะ .. เราแอบคิดถึงมาก ๆ เลย

วันก่อนเจ้าเลมอน แมวที่บ้านก็จากไป
เห็นแล้วก็เศร้าใจ เลี้ยงมาก็ผูกพันอ่ะนะ จากไปก็ใจหายเหมือนกัน
เป็นธรรมดาเน๊อะ .. เหลียวไปมองเห็นวิสกัสที่เหลือก็อืม ๆๆ

... ....
... .......

ตอนนี้ชีวิตอยู่ในช่วงของการเปลี่ยนแปลงจ๊ะ
เปลี่ยนที่ทำงานอ่ะ กระทันหันไปหน่อย ย้ายสี่สิบแปดชั่วโมง 555
เค้าย้ายนิวาสสถานไปอยู่เมืองรถม้าลำปางแล้วนะ
เกือบร้อยกิโลจากที่บ้าน ก็พักทีนั่นบ้าง วิ่งรถกลับบ้าง
สู้ ๆ เปลี่ยนตำแหน่งใหม่ด้วย ซีเพิ่ม เงินเพิ่ม งานก็หนักเพิ่มขึ้นด้วย 555

.... ...
.... ......

คิดถึงนะจ๊ะ เป็นห่วงเป็นใยกันเสมอ
รักษาสุขภาพด้วย น้ำท่วมบ้านหรือเปล่าหนอ ??
แถวนี้โรคตาแดงกำลังระบาด สามคนพ่อแม่ลูก เป็นหมดแล้วทุกคน 55

สองวันก่อน บ้านนิคก็ฝนตกทั้งคืน
ดีที่ตอนเช้า ยังหยุดให้ไปทำงานค่ะ
น้ำในคลองก็เยอะ แต่ยังไม่ท่วมนะ
เนี่ยค่ะ ต้องรอลุ้นช่วงน้ำทะเลหนุน
ไม่รู้จะล้นฝั่งหรือเปล่าจิ

ที่บ้านพี่แอมคงจะปลอดภัยดีนะคะ

เค้าไปสบายแล้วจริงๆ ค่ะน้องแอม

คิดเสียว่า มีบุญผูกพันกันเพียงนี้ครับ

เคยเลี้ยงนกขุนทอง มีคนให้ ใส่กรงมาเสร็จ
มีความสุขดีอยู่หลายปี แล้ววันหนึ่งเค้าก็ไม่สบาย
พาไปหาหมอก็ไม่หาย จนอาการหนัก เหมือน
จะยืนเกาะคอนไม่ได้ พี่บอกตัวเองว่า ต้องเอา
เค้าออกมาตายนอกกรง พอจับออกมายืนหน้า
กรงแค่ไม่กี่วินาทีก็ตาย

พี่ไม่เคยยอมเลี้ยงตัวอะไรใส่กรงอีกเลย
ก้านธูปได้อยู่กับน้องแอมมาอย่างเสรีนะ
จงพอใจในสิ่งนี้ครับ

สวัสดีค่ะ
คิดเสียว่าก้านธูปไปสบายแล้วค่ะ
คนอยู่นั่นแหละยังไม่สบาย
เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ผมว่านก สวยงามที่สุดตอนมันโผบินอยู่บนฟ้าครับ


อนนี้ มันคงบินอยู่บนสวรรค์แล้ว

เนาะ เป็นนกเทวดานะคับ

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม

คิดเหมือนเป็ดสวรรค์เลยครับ
ตอนนี้มันคงบินด้วยความสุขอยู่บนฟ้าแล้ว

ขอบคุณนะน้องแอมที่ชมและชอบ
หลังไมค์หน่อยด้วยครับ

จบ..เศร้า

เมื่อวานเข้ามาบล๊อกที่แล้ว

ว่าก็มีนก..แล้วทำไม..เราอ่านไม่เจอก้านธูป

อ่านแล้วอึ้งเลย

สัตว์..พอเลี้ยงแล้วก็ผูกพัน...

เวลาเขาจากไป....ก็เสียใจ

ลูกชิ้นหมวยซ่าย่อยหมดยังคะ


บ่ายๆ อย่าเพิ่งนั่งตาปรือนะพี่แอม
เอาเครปมานั่งกินกันค่ะ

ที่หนายได้ล่ะคะพี่แอม ไปดูจิ


จานินทาซะโหน่ย อิอิ..
สลายโต๋ก่อง
เดี๋ยวเดือดร้อน

ชอบชื่อจังเลยค่ะ
แต่น่าใจหาย เมื่อเขาจากเราไปแล้ว


เรื่องเอาดอกปีบมาทับในหนังสือตามที่พี่แอมอรบอก น่าสนมาก ๆ ค่ัะ
แล้วจะลองทำดูนะคะ

ขอบคุณที่แวะมาชมดอกปีบหอม ๆ ค่ะ

อะไรกันอะพี่แอม

อ่านแล้วสงสารหดหู่เหลือเกิน

ก้านธูปไปแล้วเหรอเนี่ย

จากที่พี่แอมเล่ามา อะไรก็แล้วแต่

ก้านธูปดูอ่อนแอมากเกินกว่าจะเผชิญโลกภายนอกยิ่งนัก

เพราะก้านธูปต่อสู้ไปไม่ไหวแล้วคะ่พี่แอม



ปล่อยก้านธูปหลับสบายในภพที่เขาต้องโบยบินด้วยตัวเองดีกว่า
เราช่วยเขาได้เต็มที่แล้วจริงๆ



หลับสบายนะเจ้าก้านธูป

ขอบคุณที่มาเล่าให้ฟังค่ะ

มารู้เวลานี้ก็เศร้าเหมือนกัน

สงสารเจ้าก้านธูปจังเลยค่ะ
มันน่ารักมากเลย เลี้ยงแล้วผูกพันกัน
เคยเก็บลูกนกเขาชวาที่ตกลงมาจากรังบนต้นไม้มาดูแลไว้ให้อาหารด้วยหลอดกาแฟ
จากยังไม่มีขนขึ้น
ดูแลจนผลัดขนอ่อน ๆ ออกหลอดเล็ก ๆ
ที่มีขนเส้นอ่อนนุ่มค่อย ๆ แตกออก
และจากการซุกไซ้ขนของปากลูกนกเอง
จนกระทั่งขนเริ่มปุกปุยเต็มตัว
และไม่นานนักก็เริ่มหัดบิน โดยเรา
ประคองไว้ในมือสองข้าง
และชูมือขึ้นสูง ๆ ปล่อยให้นกเขาน้อยค่อย ๆ
ตีปีกหัดบิน แล้วก็บินกลับมาที่มือสองข้างที่
กางรอรับไว้
เป็นแบบนี้เกือบทุกวันเวลานอนก็พา
ไปด้วยตื่นมาก็พาลงมาให้อาหาร
มีวันนึงหลานชายพาเขาชวาน้อย
ไปเดินเล่นตรงสวนหลังบ้านนกน้อยก็จิกกิน
อะไรเรื่อยเปื่อยตรงพื้นดิน หลานชายเห็นมีหินขวางทางก็เลยยกหนี
พลันหินหลุดลงตกใสนกน้อย
หัวใจเรานี้แทบแตกสลาย ไม่รู้จะว่าอย่างไร
ถือว่าเราต่อชะตาชีวิตให้เค้าได้แค่นี้
เค้าคงสิ้นอายุขัยจริง ๆ ทำพิธีฝังร่าง
จุดธูปให้เค้าไปเกิดใหม่ที่ดี
...............

ผมได้ตั้งใจไว้แต่ต้นว่า จะไม่เลี้ยงสัตว์ใด ๆ ที่ต้องอยู่ในขอบเขตที่จำกัดทั้งสิ้น
ไม่ว่านกในกรง ปลาในตู้ หมา แมว กระรอก กระแต กระต่าย ฯลฯ

เราและเขาจะได้ไม่ต้องเป็นทุกข์ครับ.