คิดว่ามีละค่ะ

คิดได้ทำได้อย่างนี้ชีวิตมีแต่ความสุข

ชอบจังบทความนี้

จิงๆทุกอย่างอยู่ที่เราเนอะ
อยู่ที่ความคิดของเรา
ว่าเราจะคิดให้มันดีหรือไม่ดี

>

กระแสน้ำสัมผัสได้ด้วยตา
กระแสกรรมสัมผัสได้ด้วยใจ


หอบความคิดถึงมาฝากค่ะ

สาระวันนี้ให้ข้อคิดดีมากค่ะ
<<<<<อย่าปล่อยความทุกข์ให้นอนแช่อยู่ในชีวิตนานเกินไป>>>>>

มีความสุขกับวันศุกร์นะคะคุณแอม


คมคำ : ถ้าหลังเราตรง ก็ไม่ต้องกลัวว่าเงาจะคด

ณ วันนี้ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะ จะสุขก็ดีหรือทุกข์มันจะมา ก็อาจจะยอมจมปลักอยู่สักพัก แล้วก็ลุกขึ้นมาใหม่ค่ะ

แต่ก็ยังชอบบันทึกคล้าย ๆ grateful journal เอ! เหมือนเคยมา ment ที่บ้านนี้แล้วเปล่า?? ว่ามีความสุข หรือรู้สึกดี ๆ กับอะไรบ้างในสัปดาห์นี้ค่ะ
แต่ความทุกข์จะไม่บันทึกเก็บไว้เลยค่ะ

อยากมีความสุขเหมือนพี่แอม

ว้าวววว

คุณแอมถ่ายทอดชวนให้คิดมากมาก
และเป็นหนึ่งในน้อยๆคน (เท่าที่ผมรู้จัก) ที่เข้าใจและบังคับตัวเองให้รู้สึกอย่างนี้ได้ ....

ขอชื่นชมครับ

ย้อนคิดถึงวันที่เราจำความได้สิครับ

ความสุขของเราช่างง่ายดาย เรายิ้มให้กับทุกสิ่งในโลกใบนี้...

(ผมเคยเห็นหลานผมหัวเราะแทบตายอย่างมีความสุข ระหว่างที่เขาเดินแล้วอึก้อนกลมๆเล็กๆ ร่วงลงมาอย่างต่อเนื่อง...)

โตขึ้นมาหน่อย โลกเริ่มไม่ให้ความสุขละ นิยามความสุขเราเปลี่ยนไป.. เป็น ตุ๊กตาบาร์บี้ หรือ หุ่นยนต์ตัวใหญ่

โตขึ้นมาอีก ความสุข คือ เพื่อนหนุ่มคนหล่อ และ แฟนสาวคนสวย

โตขึ้นมาอีก ความสุข คือ มือถือ และ โน๊ตบุ๊ค

โตขึ้นอีกนิด ความสุข คือ รถยนต์รุ่นใหม่ และบ้านใหญ่โต

โตขึ้นมาอีกหน่อย คือ เงินเดือนสูงลิ่ว กับ ตำแหน่งสูงสุด

สุดท้าย ความสุข ของเราอาจจะจบลงที่ เวลาสักนาที และ ความรักจากสักคน

เราพลาดตรงที่เริ่มไปผูกความสุขไว้กับสิ่งต่างๆมากขึ้น

เราขว้างมันออกไปไกลๆตัวแล้วรู้สึกทุกข์..

เราแลกทุกอย่างเพื่อไปหามัน...ชื่นชม ดื่มดำความสุขอยู่ซัก สี่ ห้านาที แล้วก็โยนมันไปไกลๆอีก แล้วเริ่มวัฏจักรการไขว่คว้าอีกครั้ง

....เป็นอย่างนี้ทั้งชีวิต

บทสรุปของเราคือ ทุกข์ทั้งปีเพื่อสุขนาทีเดียว

ซึ่งเป็นสิ่งที่เราเลือกเอก โดยไม่รู้ตัว

ผมมองว่าปัญหาของคนทุกวันนี้ คือ การที่เรา"ยินยอม"ให้ตัวเองมีความสุขกับสิ่งไม่มี และมีความทุกข์กับสิ่งที่มีอยู่....

หลังๆ เมื่อถูกท้าทายด้วยความรู้สึกอย่างนี้

สิ่งที่ผมทำง่ายๆ ..
หลับตา ...หายใจลึกๆ...

บอกกับตัวเอง

มีคนนับล้านๆพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อแลกกับมือสองข้าง
กับขา
กับดวงตา
กับกอดอีกสักครั้งจากพ่อแม่
กับความห่วงใยจากเพื่อนๆ
กับการมีงานทำ
กับที่พักหลับนอน
กับการมีอาหารกิน

ผมจะคิดว่าถ้ามีข้อเสนอจากยักษ์จินนี่ ว่าเขาจะให้สิ่งที่เราต้องการ แลกกับดวงตาสองข้างของนายท่าน.... เราจะตกลงไหม...?

ผมก็จะเริ่มเข้าใจ และคืนรอยยิ้มให้กับตัวเองได้อีกครั้ง

ไม่แปลกถ้าบางคนคิดว่ามันเป็นการหลอกตัวเอง...

แต่ถ้ามันแลกกับความสุขได้...ไม่คุ้มหรอกหรือ...?

สุดท้ายอยู่ที่เราเลือกว่าจะสุขกับอะไร และจะสุขตอนไหน

ถามตัวเองหน่อยสิ...
ตอนนี้อะไรคือความสุขสำหรับคุณ?




แหม...เผลอมันซะจน เขียนเป็นบทความแทนเจ้าบ้านไปซะแล้ววว เสียมารยาทจริงเชียว....(ว่าแล้วก็ขี้โกงเอาไปใส่ใน blog ตัวเองด้วยดีกว่า)

....โทษฐานที่พาดพิง...

มาอ่านตามคำเชิญแล้วค่ะ เป็นบทความที่น่ารักทีเดียว ถ้าสนใจส่งร่วมในโครงการ รบกวนส่งเป็นไฟล์เวิร์ดนะคะ (เผื่อว่าทางคุณจะได้จัดย่อหน้ามาให้เราด้วย)
ขอบคุณค่ะ

พี่แอม บ้านหนูไกลจากดอนเมืองคนละฟากเลยค่า


พี่แอม หนูเริ่มเป็นคนไม่มีเป้าหมายในชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้อะคะ รู้แค่ว่ามีความสุขกับวันนี้ก็พอ อีกอย่างคือ หนูกลัวอนาคตอะคะ หนุเคยผิดหวังแล้วก็เลยกลัว เลยไม่กล้าที่จะตั้งเป้าอะไรคะ

สงสัยไม่ทันเด้อ

ก่อนนอนคืนนี้ขออวยพรให้ตัวเองมีความสุข และขอให้คุณแอมอรมีความสุขด้วยนะครับ

ขอบคุณที่แอดมี่ทั้งสองบล็อกค่ะ หลายอย่างไม่เหมือน แต่ก็มีบางภาพซ้ำกันค่ะส่วนใหญ่บ้านใหม่กับบ้านเก่ารายการแทบไม่เหมือนกันก็มีค่ะคุณอร
...............
ระยิบหยอกทั่วฟ้า.........ไกลตา
ดาวนั่นแทนอุรา...........ว่าเฝ้า
ระลึกใคร่เวียนมา..........บอกห่วง
ถึงเพื่อนกับอกเร้า..........แต่ร้อนอาทร

หลับเถิดนะเพื่อนผู้.........แดนไกล
หยุดหวั่นหยุดแคลงไข....เรื่องร้อน
ราตรีนี่จงไส..................อาบสุข
ในรื่นนิทราต้อน.............ส่องให้ฝันดี...


...........................ญามี่///...

ฝันดีค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม


หลายปีก่อนมีการวิวาทะกันในเว็บบอร์ด
เรื่องของวิธีคิดแบบ "สุขนิยม"

คนที่เห็นด้วยก็บอกว่าการคิดดี ทำให้ชีวิตมีความสุข

คนที่ไม่เห็นด้วยบอกว่า
มันทำให้มองโลกแบบเพ้อฝัน ไม่อยู่กับความเป็นจริง

ผมแค่อ่านแล้วคิดตามนะครับ

ผมคิดว่าการเกิดเป็นทุกข์ครับ
มีทุกข์มากมายมารอจ่อเข้าคิวรับน้องคือตัวเรามากมายจริงๆ 555


ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ชีวิตเป็นทุกข์หรือเป็นสุข

ผมกลับคิดว่า "วิธีคิดและมุมมอง" ที่เรามีต่อตัวเรานั่นต่างหาก
ที่เป็นตัวกำหนดสุขหรือทุกข์ในชีวิตของเรา

เห็นด้วยกับคุณก๋าร้อยเปอร์เซนต์ เกี่ยวกับชีวิต บางทีสิ่งที่รู้ทำเอาชีวิตแห้งผาก

ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนค่ะ

แอมอร

จะแวะมาบอกว่าหายเปื่อยแล้ว อาการดีขึ้น
แต่ก็ยังเหลือเจ็บคออยู่หน่อย ๆๆ
ทอนซิลอักเสบอ่ะ เป็นหนองเลย กินอะไรไม่ค่อยจะได้
น้ำหนักหายไปหลายขีด ..

ต้วบ ๆๆ - - คิดถึงนะจ๊ะ ..




มาติดตรง มาสร้างความสุขนี่แหล่ะ อ่านแล้วให้คิด

สำหรับเรา มองโลกในแง่บวกเข้าไว้
ทำอะไรก็ได้ที่ทำแล้วเรามีความสุข
และที่สำคัญไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ..

เคยได้ยินเรื่องเล่า เรื่องชาวประมงกับนักลงทุนหรือเปล่า
ที่ว่า

นักลงทุนเอ่ยชมชาวประมงท้องถิ่นที่จับปลาได้เก่ง
ก่อนจะถามว่า "คุณใช้เวลาในการจับปลาพวกนี้นานไหม"
ชาวประมงตอบว่า "ครู่เดียวเท่านั้นแหละครับ"
"อ้าว ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่อยู่นานอีกหน่อยเพื่อจะได้ปลามากกว่านี้ล่ะ" เขาสงสัย

คนถูกถามตอบเรียบ ๆ "นี่ก็พอเลี้ยงครอบครัวในวันนี้แล้วครับ"
นักลงทุนผู้มาเยือนถามใหม่ "แล้วคุณเอาเวลาที่เหลือไปทำอะไรล่ะ"
"ผมก็ยุ่งทั้งวันแหละครับ นอนตื่นสาย ๆ จับปลาวันละนิดหน่อย
เล่นกับลูก ๆ นอนพักกลางวันกับภรรยาของผม เดินเล่นในหมู่บ้าน
จิบไวน์ และเล่นกีต้าร์กับเพื่อนฝูงในตอนเย็น ๆ"

คนอเมริกันนักลงทุนจึงพูดอย่างกระหยิ่มว่า
"ผมจบเอ็มบีเอจากฮาร์วาร์ด สามารถให้คำแนะนำคุณได้นะ
อันดับแรกก็คือ คุณน่าจะจับปลาให้เยอะกว่านี้ เพื่อที่จะได้ซื้อเรือลำโต ๆ
ผลจากการมีเรือลำโต ก็จะทำให้คุณมีเงินมากพอที่จะซื้อเรือเพิ่มขึ้น
จากนั้น คุณก็นำปลาที่จับได้ไปขายให้โรงงาน
โดยไม่ต้องผ่านพ่อค้าคนกลางอย่างในตอนนี้
หรือไม่ก็สร้างโรงงานเสียเอง ซึ่งคุณก็จะสามารถควบคุมได้ทั้งหมด
นับตั้งแต่กระบวนการผลิต ผลผลิต ตลอดจนการจัดจำหน่าย
ถึงตอนนั้นคุณก็สามารถย้ายจากหมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ แห่งนี้
ไปอยู่ที่เมืองเม็กซิโกซิตี้ จากนั้นก็ขยับขยายย้ายไปแอลเอ
แล้วไปยังนิวยอร์ก ที่ซึ่งคุณจะสามารถขยายกิจการให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งขึ้น"

เมื่อฟังมาถึงตอนนี้ ชาวประมงก็ถามว่า
"แล้วทั้งหมดนี้ต้องใช้เวลาสักกี่ปี"
"15 ถึง 20 ปี"
"จากนั้นล่ะ"
คนอเมริกันหัวเราะร่วนและบอกว่า
"ทีนี้ก็จะถึงช่วงสำคัญที่สุดในชีวิตล่ะ เมื่อโอกาสเหมาะ
คุณก็ควรจะทำหนังสือชี้ชวนขายหุ้น
เพื่อขายหุ้นทั้งหมดแก่สาธารณะ แล้วคุณจะกลายมาเป็นมหาเศรษฐี
อาจทำเงินได้เป็นล้าน ๆ เหรียญเลยก็ได้นะ"
"เป็นล้านๆ ... แล้วยังไงล่ะ"
คนอเมริกันแจกแจงต่ออย่างเพลิดเพลิน
"จากนั้นคุณก็ค่อยเกษียณตัวเอง ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านชาวประมงเล็ก ๆ
นอนตื่นสาย ๆ ตกปลาวันละเล็ก ๆ น้อย ๆ เล่นกับลูก ๆ
นอนพักกลางวันกับภรรยาที่บ้าน ตอนเย็นก็เดินเล่นในหมู่บ้าน
จิบไวน์ และเล่นกีต้าร์กับเพื่อนฝูง..."



ขอบคุณที่เรารักกันนะจ๊ะ.. รักนะจุ๊บ ๆๆ - - เอิ๊กกกส์

เราว่านะคะ "ความอยาก"นี่ล่ะคะ
เป็นตัวกำหนดความสุข ความทุกข์ ได้ดีนักแล
อยากได้นั่น อยากได้นี่ อยากให้อย่างนั้นเป็นอย่างใจ
เพราะฉะนั้นพอ "ต้องการ" อะไรขึ้นมาสักที
มันก็ทำให้เราต้อง "คิด" และก็ "ไขว้คว้า"
จะได้มา และถ้ามันได้ก็ไม่ทุกข์ล่ะ แต่ว่าถ้าไม่ได้
ก็ทุกข์ล่ะคะ ...


มันเลยอิงไปกับ "ความสุขง่ายๆ ในมุมมองที่ดี"
ของคุณก๋าเค้านั่นล่ะคะ เพราะว่าตั้งแต่เกิดมา
เราก็ต้องเจอกับทุกข์แล้วล่ะ แล้วการจัดการนั่นล่ะค่ะ
คือทางเลือกของเราว่าจะจัดการกับมันอย่างไรดี

พี่เห็นอะไรไหม
แหมๆๆ...ความคิดถึงเดินทางพร้อมกันเลยน่ะ เอ๋หยุดเสาร์-อาทิตย์ค่ะ

ดูรูปด้านล่างประกอบ เวลาและนาทีตรงกันเชียว
V
V

ธรรมะในความหมายของผม
เข้าถึงได้ไม่ยาก
แต่ก็ไม่ง่าย

และถ้าจะเข้าถึงได้
มันก็ใช้เวลาแค่เสี้ยวเดียวครับ...

คุกกี้โกโก้ร้อนๆ มาเสริฟแล้วค่า....

วันนี้ทำงานค่ะ แงแง..
ว่าจแอบไปดอนเมืองกะคุณ aenew ซะหน่อย อดค่ะอด เอิ๊กๆๆ

มาส่งความสุขในวันหยุด
วันที่อากาศดี๊ดีค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่แอมอร

มาแล้วๆ มาตอบคำถามแล้วเจ้า อิอิ

โค๊ดนะคะ

<a href=//........หน้าเว็บที่เราต้องการจะไป..>..คำที่ต้องการบอกให้รู้เช่น คลิกตรงนี้...</a>

ตัวอย่างนะคะ
คลิกตรงนี้เพื่อไปยังบล็อกหนูเมเปิล

ปล. วิธี link นี้คงเก็บไว้ใน friend link ไม่ได้หรอกค่ะ แต่ถ้าเราจะเก็บลิ้งค์เพลงที่ถูกใจที่พี่แอมอรกล่าวไว้ในบล็อกของเมเปิล ก็ต้องเอา หน้าเว็บมา //.... แล้วเอาไปเซฟไว้ที่ links ค่ะ

เอ.. งงไมคะ เดี๋ยวเมเปิลเขียนบล็อก วิธีลิ้งค์ให้นะคะ

พี่แอมอรคะ เพิ่มเติมเรื่อง Link
คลิกที่นี้ค่ะ

นานมาแล้ว เมื่อครั้งผมพึ่งรู้เดียงสาใหม่ๆ สิ่งแวดล้อมรอบตัวล้วนเป็นสิ่งซึ่งบุพการีคัดสรรค์แล้ว แม้เป็นชนชั้นกลาง ไม่ได้มีมากมายอะไร นอนพัดลม แต่ผมก็มีความสุขในอ้อมกอดของบิดามารดาอยู่มากทีเดียว...

แต่เมื่อเริ่มรู้ความ... ความจริงของโลกนี้

ออกไปนอกบ้าน เห็นขอทาน สกปรกมอมแมม

เห็นคนพิการ

เห็นพระเอกงานศพ

ผมเริ่มรู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร รู้แล้วว่าอนาคตต้องเจออะไร...

เด็ก ป.1 คนนั้น นอนร้องไห้อยู่คนเดียว คืนแล้วคืนเล่า... ไม่รู้จะทำอย่างไรกับสิ่งที่ไม่อาจหลีกหนี


ผ่านมาอีกหลายปี... ผมรู้จักโลกมากขึ้นตามลำดับ ร่วมกับสัญญาณในอดีตที่ผลักดัน...

แม้เด็กม.ต้นหัวเกรียนคนนั้น จะยังไม่รู้ว่าเกิดมาทำไม แต่อย่างน้อย เค้าก็เริ่มรู้แล้วว่า เกิดมาแล้วต้องทำอะไร...

ผมต้องชดใช้...

ชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ผมเป็นอย่างที่เป็น ที่ทำให้ผมนั่งหายใจอยู่ตรงนี้ ด้วยสารรูปนี้

พ่อแม่...

ทุกๆ คนผู้ซึ่งให้ในสิ่งที่ผมไม่เคยขอ หรือให้มากกว่าที่เอาไปจากผม


สังคม, ประเทศชาติ, โลกใบนี้...

ทุกๆ สิ่งที่ผมอาศัย


สิ่งไม่ดีก็แล้วไป สิ่งใดควรตอบแทน ต้องตอบแทน...

แต่ก็ยังคงไม่เข้าใจว่าเกิดมาทำไม...


เวลาผ่านไปจนเข้าวัยทำงาน...

แม้จะยังคงไม่เข้าใจว่าเกิดมาทำไม แต่ผมเห็นชัดๆ ว่า ก่อนจบชีวิตนี้จะต้องเจออะไร และเริ่มสงสัยแล้วว่า ถ้าไม่ทำอะไร สงสัยจะเกิดอีกครั้ง จะได้เจออะไรแบบนี้อีก...

ต้องทุกข์ทรมานกับการดิ้นรนต่อไปอย่างนี้อีก...

ไม่รู้ว่าเกิดมาเพื่ออะไร ก็คงต้องชดใช้ไปเรื่อยๆ...

เป็นหนี้เค้าไปเรื่อยๆ...

กลับไปโง่ใหม่ กลับไปเรียนรู้ใหม่ กลับไปร้องห่มร้องไห้ หาทางออก ของทางตันนี้ใหม่


ผมเกิดมาครั้งนี้...
ผมต้องออกจากที่นี่ให้จงได้...

ขอให้ความสุขอยู่กับคุณแอมอรด้วยนะคะ

ไม่คิดว่า การพูดถึงความสุขอันน้อยนิด
ที่ระหว่างทางของชีวิต
จะทำให้แตกหน่อทางความคิด ไปได้มากมาย

ผู้เขียนก็ไม่ได้จะให้เสพติดอันชื่อว่าสุข

แต่ในวันที่เหนื่อยนักพักคำว่าทุกข์ พลิกเหรียญด้านที่เขียนว่าสุข แล้วค่อยเดินต่อ แค่นั้นจริงๆ

ก็ไม่รู้ว่าบางท่านจะจริงจังกับชีวิตกันไปถึงไหน
สิ่งที่ท่านรู้แจ้งแทงตลอด มันเป็นปัจจัตตัง
ใครทำใครก็ได้ รู้ได้เฉพาะตน

ขอบคุณมากๆนะคะที่มีน้ำใจจะไปร่วมงานศพพี่สาวเรา เผาไปแล้วล่ะค่ะตั้งแต่วันที่ 8 ต.ค. ที่จ.กาฬสินธุ์โน่นนนนนค่ะ ถึงยังไม่เผาก็คงไม่รบกวนให้เดินทางไปไกลขนาดนั้นหรอกค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

โห....อ่านไปอ่านมา
แม่เจ้านี่บล๊อคหรือเรื่องสั้นหว่า
ทำไมเม้นท์แต่ละท่านมันยาวแบบนี้
ปกติเป็นคนชอบอ่านเม้นท์ด้วยดิ
ไว้พรุ่งนี้มาอ่านใหม่ เปิดต้นๆ เลย สัญญาๆ
วันนี้ไม่ไหวแล้ว ไอมากมาย

แอบมาอีกรอบ
ดอกพุดพิชญา ไม่หอม
หรอกจ๊ะ หากลิ่นไม่เจอเลย ...ก้อนหินก็ชอบดอกไม้สีขาวค่ะ...เวลามองมีเสน่ห์ในตัวดีค่ะ

สำหรับมี่ การทำให้ตนมีความสุข มี่กลับคิดว่าไม่จำเป็น

"แค่เราเฉยกับทุกสิ่ง เราก็ลืมทุกข์แล้ว ดังนั้นไม่ว่าเห็นด้วยตาตน หรือด้วยการฟังจากบุคคลอื่น มี่ก็..เฉย ทั้งนั้นไม่ใช่ไม่คิด แค่บางเวลาคิดว่า

"เมื่อเรายังไม่อยากทุกข์ ก็อย่าใส่อะไรที่ไม่ทำให้เราสุขลงในสมองในช่วงนั้นๆ"

ดังนั้นเรื่องถามตัวเองเกิดมาทำไม?

จึงไม่เคยมีคำตอบให้ตัวเองสักที ไม่ว่าเพื่อสุขหรือทุกข์

มี่คิดแค่ว่า เมื่อโลกให้เราเป็นคน นั่นก็คือเราต้องทำทุกสิ่งแบบคน หาเลือกหวังทางใดทางหนึ่งได้ทางเดียวตลอดชีวิต

ดังนั้นการ
วาง"เฉย"จึงดีที่สุดสำหรับมี่ อิอิ
..............

อิอิ ของว่างรอบดึกสักจานไหมคะคุณแอมอร

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม

สวัสดีวันอาทิตย์ค่ะ คุณแอมอร

วันนี้สร้างความสุขอยู่กับบ้านหรือนอกบ้านละคะ

เดี๋ยวจะลองหาดูนะคะถ้าเจออัพให้แน่นอนอยู่แร้ว

มีความสุขมากๆ ค่ะ

ขอบคุณครับผม ^^
ติดแก๊ส
ขาย iphone
เช่าคอนโด
roll up
เว็บขายของ

ขอบคุณครับผม ^^
ติดแก๊ส
ขาย iphone
เช่าคอนโด
roll up
ติดแก๊ส
รับทำเว็บไซต์