@>.....^.^.....ความในใจ...ครบสองปีแล้วสินะ เดือนกันยายนปี2552จากวันนั้นถึงวันนี้ ที่ได้เข้ามาในสังคมออนไลน์แห่งนี้ ครบสองปีพอดีแล้วสินะ เคยพิมพ์ไม่ค่อยจะคล่องยังไง ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม พิมพ์ตัวบรรจงเต็มบรรทัดเหมือนเดิม แต่หาตัวพยัญชนะครบทุกตัวแล้ว ไม่ร้องโวยวายว่า ฒ ผู้เฒ่าเครื่อง(ช้าน)ไม่มี ช่วยกันหาที ได้เพื่อนมาหลายสาขามากๆ เพราะไม่ได้จำกัดความชอบ อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพียงอย่างเดียว ห้องต้นไม้ก็โปรด เข้าไปชมต้นไม้ใบหญ้า สดชื่นสบายตาสบายใจ ห้องนี้ได้เพื่อนมาหลายคนเลยทีเดียว อยากมีส่วนร่วม ไม่มีอะไรไปแจม มีแต่ดอกหญ้าข้างทางไปแจมนานๆครั้ง จึงมีห้องต้นไม้ใบหญ้าขึ้นมาหนึ่งห้อง ห้องทำอาหารยิ่งโปรด เพราะเป็นคนชอบกิน แต่ทำอาหารทีไร เก็บภาพไม่เคยทัน เพราะคนทำกำลังหิว รีบทำรีบกิน เลยไม่ได้บันทึกภาพไว้ ถนัดแต่ไปจดสูตรเอาไว้ทำเอง ไม่เคยได้อวดว่าตัวอิชั้น ก็พอจะมีฝึที่มือ ฟลุ๊คอร่อยก็บ่อยไป ห้องนี้ยังไม่มีโอกาส นำอาหารไปลง เพราะเหตุผลข้างต้นนั่นแหละค่ะ ห้องเด็กๆชอบเข้าไปดู เด็กๆน่ารักดี ชอบไปอ่านความน่ารัก ที่คุณแม่แอบมาเม๊าท์ลูกๆ ได้เห็นกันตั้งแต่คุณแม่ท้องป่อง ต่อมาก็คลอด คืบกระดืบ คลาน หัดเดิน หัดพูด และพัฒนาการต่างๆของเด็กๆในห้องนี้จนคุ้นเคยกันดี ได้ตำแหน่งป้าแอมก็จากห้องนี้เอง ลูกเล็กๆไม่มีกับเขา เลยเอาเจ้าบุ๊คลูกน้องบ้านใกล้ๆไปร่วมแจมบ่อยๆ ได้เพื่อนๆที่เป็นคุณแม่มาหลายคน ห้องนักเขียนโปรดอีก เพราะเป็นคนชอบอ่าน อ่านไปอ่านมา เกิดอาการคันไม้คันมือ อยากเขียนให้คนอื่นอ่านบ้าง เริ่มจากโครงการถนนสายนี้...มีมิตรภาพ ของสามสาว น้องปอย น้องอ้อน และน้องแจง เข้าไปหัดเขียนเรื่องสั้นได้แบบพอกล้อมแกล้ม พอน้องๆเขาล้มเลิกไป ตามมาเขียนโครงการใหม่คือ ถนนสายนี้..มีตะพาบ ที่มีคุณเป็ดสวรรค์เป็นผู้ร่างรัฐธรรมนูญบล็อก และมีคุณก๋าและคุณพู่สลับกันตั้งโจทย์ ฝึกเขียนมาโดยตลอด เพื่อนๆมาช่วยขัดเกลา แนะนำ บอกให้รวมเล่มอยู่หลายครั้ง แสดงว่าอ่านแล้ว พอไปวัดไปวาได้ แต่ใจก็ยังไม่กล้า ตั้งใจว่าจะลองล้มเหลวดูสักครั้ง ส่งไปให้เขาพิจารณาดูสักที ไม่ลองก็ไม่รู้ เก็บเอาไว้เฉยๆ จะไม่มีโอกาสรู้เลยว่าได้หรือไม่ได้ ดีหรือไม่ดี ไม่มีอะไรต้องเสียนี่นา ชอบห้องนี้ เพราะทำให้จินตนาการพุ่งกระฉูด บางตอนเขียนอะไรที่แตกต่างจากความเป็นจริงได้เป็นตุเป็นตะ ห้องนี้ทำให้ได้รู้จักกับเพื่อนๆที่เป็นนักเขียนมืออาชีพหลายคน อีกห้องที่ชอบแวะเข้าไปคือแกลลอรี่ภาพ ทำให้เกิดความอยาก อยากมีภาพประกอบเรื่องราวเป็นของตัวเอง ได้ปัดฝุ่นฝีมือถ่ายภาพที่มีอยู่อันน้อยนิด ไปลงในห้อง young gun ได้เพื่อนที่เป็นมือโปรมาหลายคน เขามาแนะนำ มาติชมได้ภาพต่างๆมากมาย เพราะได้แรงบันดาลใจจากห้องนี้ เพลงก็ชอบเข้าไปฟังบ่อยๆเพราะชอบฟังเพลง มีเพื่อนในห้องเพลงหลายคน อยากนำเพลงมาลงเพราะเป็นคนชอบเล่า เพลงแต่ละเพลงที่ชื่นชอบ มีความทรงจำดีๆมากมายซุกซ่อนอยู่ในนั้น แต่ก็เกรงเรื่องลิขสิทธิ์ จึงจำกัดไว้แค่นั้น อีกสิ่งหนึ่งที่อยากทำมากคือบันทึกเสียงร้องของตัวเอง แต่จำกัดด้วยเรื่องเครื่องไม้เครื่องมือ จึงเลิกล้มความตั้งใจไป และไม่อยากให้คนฟังนอนฝันร้าย นั่นคือประเด็นสำคัญ มาระยะหลังๆผันตัวเองมาเป็นหมอ เขียนเรื่องราวเกี่ยวกับสุขภาพ เพราะอยากแบ่งปัน จากประสบการณ์ตัวเองล้วนๆ เราสามารถเป็นหมอดูแลตัวเองในแต่ละวันนั่นคือหัวใจในการเขียน เพราะอยากให้เราหันกลับมาใส่ใจตัวเอง ก่อนที่ร่างกายจะย่ำแย่ เกินเยียวยา ไม่อยากให้ปล่อยปละถึงกับต้องหามส่งโรงพยาบาลแล้วค่อยคิดรักษา ดูแลตั้งแต่ยังไม่ป่วย น่าจะดีกว่า จึงเป็นที่มาของห้องนี้ อีกห้องที่ชอบเขียนคือห้องฟิตเนสใจ วิธีคิดให้ชีวิตตัวเองสงบสุข แต่การเขียนแนวข้อคิดและธรรมะ หรือหลักในการพัฒนาตนเอง เขียนยากมากในความรู้สึก เพราะเป็นนามธรรมมากๆการอธิบายให้ผู้อื่นเข้าใจ อย่างที่เราอยากจะสื่อ ทำให้แตกประเด็นกันไปใหญ่โต ห้องนี้จึงขอเป็นผู้อ่านมากกว่า เรื่องบางเรื่องเข้าใจได้ แต่อธิบายไม่ได้ เป็นความรู้สึกและความเข้าใจเฉพาะตัวจริงๆข้าน้อยมิสามารถ จำนวนบล็อกครบ 350 พอดิบพอดี บล็อกทำให้ได้ฝึกทำอะไรมากมาย ได้พบเพื่อนเก่าๆที่คิดว่าในชาตินี้จะไม่มีโอกาสได้พบกันแล้ว ได้มีโอกาสพบกับเพื่อนใหม่ๆที่แสนน่ารัก เพื่อนเคยตั้งข้อสังเกตว่า บล็อกจับฉ่ายออกอย่างนี้ เวลาจะโหวตให้ไม่รู้จะจัดเข้ากรุ๊ปบล็อกอะไร ไดอารี่บันทึกความทรงจำน่าจะใกล้เคียงมากที่สุด เพราะส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล่าเกือบทั้งสิ้น อยากเขียนเรื่องราวในวันครบรอบสองปี มาหลายวันแล้ว แต่เป็นหวัดเสียได้ เดือนกันยายนปี2552 ก็เป็นหวัด จำได้ว่าเขียน เครื่องมันรวน..เป็นการประเดิมครั้งแรกเพราะทอมซิลอักเสบ เป็นหวัดทีไร ไม่เคยมีน้ำมูกไหลสักที แต่ครั้งนี้ได้โอกาสสั่งๆดูตัวเองมีอำนาจขึ้นมาทันใด สั่งได้สั่งดี สั่งทั้งวัน สั่งอย่างเดียว จิบน้ำอุ่นก็แล้ว กินยาลดน้ำมูกก็แล้ว อาการคัดจมูกไม่ดีขึ้นเลย รู้สึกมึนๆอึนๆ หัวอุ่นๆ แต่ไม่มีไข้ ปวดเมื่อยเนื้อตัว จนไม่มีแก่ใจจะทำอะไร หายตัวไปหลายวัน เพราะอาการหวัดนั่นเอง วันนี้ทุบขิงแก่ ชงน้ำร้อน เหยาะน้ำตาลทรายนิดหน่อย ทำการไล่หวัด จมูกเริ่มโล่งโปร่งสบาย มานั่งแจ้งแถลงไข ว่าที่หายไป ไม่ได้ไปไหน อยากกล่าวจบท้าย จากวันนั้นจนบัดนี้ ยังคงยืนยันคำเดิม ดีใจที่ได้มาพบพวกคุณในสังคมน่ารักๆแห่งนี้ แม้ว่าเพื่อนหลายๆคน จะทะยอยกันปิดบล็อกไปหรือเลิกเขียนไปแล้ว และหลายๆคนเปลี่ยนไปพบปะกันในช่องทางใหม่ แต่ไม่เป็นไร ความเปลี่ยนแปลงย่อมเป็นธรรมดาโลก ว่างวันไหนยังทิ้งคอมเม้นท์ให้ได้ชื่นใจ นั่นแสดงว่ายังคิดถึงกันอยู่ ในทุกครั้งที่เข้ามาอยากไปทักทายทุกคน ในทุกวัน แต่กว่าจะเม้นท์ได้แต่ละครั้งกินเวลามาก เพราะต้องอ่านเรื่องราวให้จบเสียก่อน จากนั้นจึงคอมเม้นท์ได้ เพราะเป็นคนชอบอ่าน อ่านจบแล้วก็เพลินอ่านคอมเม้นท์ต่อไปอีก เพราะสนุกดี ที่แต่ละคนก็มีมุมมองที่หลากหลาย และมุกแปลกๆมาแลกเปลี่ยนกัน เวลาที่เหลืออันน้อยนิดจึงหมดไปด้วยเรื่องอ่านและพิมพ์ช้านี่เอง บอกมาตั้งนานแล้ว ว่าเป็นนักเขียน ไม่ใช่นักพิมพ์นี่นา อิ อิ ช่วงสิ้นปี มีภาระกิจมากมาย ทั้งเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว อาจห่างหายไปจากบล็อกบ้าง เหมือนเช่นทุกปี ฝากดูแลหัวใจด้วยนะคะ แล้วเจอกัน เมื่อชาติต้องการค่ะ คิดถึงนะคะ จุ๊ฟ จุ๊ฟ   Create Date : 25 กันยายน 2554 21 comments Last Update : 25 กันยายน 2554 18:57:28 น. Counter : 861 Pageviews. Share Tweet

แสดงว่าพี่แอมมาเล่นบล็อกไล่เลี่ยกับปอยสิค่ะเนี่ย อิอิ แป๊บเดียวเองนะค่ะ ที่ได้โลดเล่นในนี้ อิอิ บล็อกแก็งค์ทำให้ตัวเองได้รับอะไรหลายๆ อย่างเลยทีเดียวค่ะพี่แอม ปอยมีเพื่อน ปอยมีสังคม ปอยมีงานอดิเรกทำ ที่ตรงนี้ทำให้ปอยมีโลกส่วนตัว ทำอะไรได้อย่างใจคิด ทำให้ปอยทำกับข้าวมากขึ้น แต่เสียอยู่อย่างเดียวค่ะ เล่นแล้วมันติด ..... ยิ่งกว่ายาเสพติดเสียอีก หุหุ สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่แอม   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 25 กันยายน 2554 8:31:29 น.

ยินดีด้วยนะจ้ะ กับวันครบรองสองปี ที่นี่มีไออุ่นของมิตรภาพ ผ่านตัวหนังสือ ให้เราสัมผัสได้อยู่เสมอจ้ะ   โดย: kapeak 25 กันยายน 2554 10:03:18 น.

หลากหลายอย่างนี้เรียกว่าครบเครื่องจิคะพี่แอม นิคก็ชอบอ่านเรื่องที่พี่แอมเขียนนะ จะสาขาไหนพี่ก็เล่าเรื่องสนุก มีแทรกนู่นนี่ แบบได้ขำมั่งได้สาระด้วย ไม่รู้นะคะว่านิคหลงเข้ามาหาพี่ได้ยังงัย แต่ดีใจละค่ะ ที่เราได้รู้จักกัน เป็นกำลังใจให้ค่ะ รักพี่แอม   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 25 กันยายน 2554 22:04:47 น.

Thanks Black Friday XBox Deals   โดย: diblo2011 25 กันยายน 2554 23:18:05 น.

ขอแสดงความยินดีกับการครบรอบ ๒ ปีในการเขียนบล๊อคค่ะ (เริ่มต้นพอๆกันเลยค่ะคุณแอม) มีความสุขในการทำงาน และรักษาสุขภาพนะค่ะ   โดย: tui/Laksi 26 กันยายน 2554 8:29:22 น.

ว้าว~ สองปีแต่เขียนเยอะจริงๆ ครับ ผมเขียนมสตั้งแต่ปี 2549 ตอนนี้พึ่ง 266 บล็อกเอง ไม่ค่อยมีเวลาเขียนน่ะ จะว่าไปเข้าไปดูบล็อกเพื่อนๆ เราก็ได้อะไรกลับมาเยอะจริงๆ ครับไม่ว่าสาขาไหนก็ตาม ก็หวังว่าบ้านนี้จะยังเขียนต่อไปนะครับ เพื่อนบล็อกที่ร่วมเขียนตั้งแต่สมัยผมเริ่มเขียนใหม่ๆ ตอนนี้เลิกเขียนไปเกือบหมดแล้ว (น่าเสียดาย)   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 กันยายน 2554 0:39:53 น.

ผมเข้ามาใน ถนนนักเขียน ของห้องสมุด ตั้งแต่ พ.ศ.๒๕๔๘ เอาเรื่องต่าง ๆ ที่เคยเขียนส่งวารสารมาวางให้เพื่อนอ่านจนถึง พ.ศ.๒๕๕๐ จึงเข้าไปในห้อง ไร้สังกัด และเริ่มหัดทำบล็อกเพื่อเก็บเรื่องที่เคยวางในถนนนักเขียน เคยเข้าไปในห้องจตุจักร และห้องของแม่บ้าน แต่ก็ไม่มีเวลาครับ เดี๋ยวนี้เข้าห้องกล้องบ้าง เอาภาพสมัยหนุ่มก่อน พ.ศ.๒๕๐๐ มาวางให้สมาชิกได้ชม ก็มีคนสนใจว่า เป็นภาพเก่าที่ผู้ถ่ายเอามาวางเอง ไม่เคยเห็น เพิ่งเข้ามาพบว่าบล็อกของคุณเป็นบล็อกนักเขียนนี่เอง จึงได้อ่านสำนวนที่น่าสนใจ จะแบ่งเวลาเข้ามาอ่านให้ได้สักร้อยเรื่อง ก่อนจะหมดแรงถือ เม้าท์ครับ.   โดย: เจียวต้าย 19 ตุลาคม 2554 7:05:30 น.

วันนี้ยังไม่มีเวลาอัพบล็อกใหม่ ขอนำหน้านี้มาวางไว้หน้าหลักนะคะ ขอบคุณคุณเจียวต้ายที่กรุณาจะมาอ่านสักร้อยเรื่อง ก่อนจะหมดแรงถือเม๊าท์ . . . ดีใจจังปลื้มเลยค่ะ แต่อย่าอ่านเพลินจนลืมดูแลสุขภาพนะคะ ขอให้อยู่อ่าน จนกว่าจะอายุ 150 ปี เรามาดูกัน ว่าใครจะอยู่นานกว่ากัน เอิ๊กๆๆๆๆ ป.ล.คุณเจียวต้ายประจำอยู่ที่ ห้องไร้สังกัด และที่บล็อกมีอะไรน่าอ่านเยอะแยะ อ่านเพลินจนลืมเวลาเลยค่ะ หากเพื่อนๆสนใจ ลองแวะไปอ่านดูนะคะ   โดย: peeamp 31 ตุลาคม 2554 13:12:49 น.

แค่ให้แข็งแรงก็พอใจค่ะ กี่ปีก็ด้าย   โดย: tuk-tuk@korat 31 ตุลาคม 2554 15:02:15 น.

จากวันนั้น . . ถึงวันนี้ .. รักพี่แอมเหมือนเดิม ฮิ้วววว .. เลี่ยนนิคป่ะ กินหนมเพิ่มหวานเข้าไปอีกค่ะพี่แอม   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 31 ตุลาคม 2554 15:04:15 น.

Happy Halloween ค่ะ...เจ๊แอม   โดย: nootikky 31 ตุลาคม 2554 20:43:51 น.

หวานกำลังดีค่ะนิคกี้ รักนะ เด็กดื้อ ฮิ้วววว แอมอร   โดย: peeamp 31 ตุลาคม 2554 20:45:03 น.

อ้าวยัยติก โผล่มาพอดี อิ อิ ฮาโลวีนแล้วเหรอ เหอ เหอ คลุมโปงดีกว่า แอมอร   โดย: peeamp 31 ตุลาคม 2554 20:46:52 น.

อ้าว ครูแอม เข้ามาในบล็อกนี้ ครบสองปีแล้วหรือครับ ก็นับว่าไม่นานเท่าไร แต่ละบล็อกครูมีสาระประโยชน์เป็นส่วนใหญ่ อ่านแล้วเพื่อนๆในบล็อกได้ความรู้ ยิ่งถ้านำไปปฏิบัติด้วยจะเป็นประโยชน์ของตนเองอย่างยิ่ง ปัญหาใหญ่ของครู คล้ายกับ พายุสุริยะ ก็คือ การพิมพ์ ที่ไม่คล่องเหมือนคนอื่นเขา ฉนั้นการอัพบล็อกแต่ละบล็อกจะใช้เวลาค่อนข่างมาก เหนื่อยเหมือนกัน แต่ไม่ย่อท้อ อิ อิ ห่างได้ แต่ อย่า "หาย" นะครับ   โดย: พายุสุริยะ 31 ตุลาคม 2554 21:30:10 น.

" Happy Halloween Night, na ka ! " ขอให้หายป่วยโดยเร็วไวด้วยนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะคุณเอมอร   โดย: tui/Laksi 31 ตุลาคม 2554 23:15:00 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม พี่แอมสนใจหลายเรื่องราวเลย อิิอิอิ ผมเองก็ได้เปิดโลกการเรียนรู้จากบล้อกเพื่อนๆนี่ล่ะครับ หลายครั้งก็ลองเอาความรู้ด้านการรักษาตัว ที่พี่แอมลงไว้ ไปใช้กับตัวเองครับ อิอิอิ บล็อกสำหรับผม คือการแบ่งปันความรู้ครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 พฤศจิกายน 2554 6:32:36 น.

บ้านนิคมีท่วมมาแค่เนี๊ยะค่ะพี่ พอไม่ตกเทรนด์   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 1 พฤศจิกายน 2554 10:46:34 น.

หลังๆหนูเล่นแต่ bloggang ไม่ค่อยได้เข้า pantip เลยอะ   โดย: น้องผิง 1 พฤศจิกายน 2554 19:15:58 น.

บล็อกนี้คงมีไว้สังสรรค์สนทนาตามประสามิตรนะครับ เข้ามาแล้วก็เข้ามาอีกได้ บล็อกของคุณแอม มีหลายรส และเขียนได้น่าอ่านทุกเรื่อง จึงมีผู้อ่านไปมาหาสู่อยู่ตลอดเวลา บล็อกก็เหมือนห้องสมุดส่วนตัว สำหรับเก็บเรื่องที่เราสนใจ ไว้ให้คนที่สนใจเหมือนกันได้อ่าน แลกเปลี่ยนความคิดและประสบการณ์แก่กันและกันครับ ผมคงจะตามอ่านเรื่องที่คุณเขียนไปเรื่อย ๆ และขอขอบคุณที่แวะเข้าไปอ่านเรื่องในบล็อกของผมเมื่อมีเวลาว่าง เราก็คงจะได้คุยกัน ทั้งในบล็อกนี้ และบล็อกโน้นอีกนานนะครับ.   โดย: เจียวต้าย 18 ธันวาคม 2554 18:37:00 น.

สวัสดีปีมะโรง ๒๕๕๕ ขอให้มีความสุขตลอดไปครับ.   โดย: เจียวต้าย 1 มกราคม 2555 6:16:02 น.

สุขสันต์วันเกิดค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงตลอดปี และตลอดไป   โดย: pantawan 13 มีนาคม 2555 9:24:59 น.