Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
9 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
อ้วน forest เพื่อนนักอ่าน มิตรภาพไร้พรมแดน




ตั้งแต่เข้ามาในโลกไร้สายมีเพื่อนๆมาเม้นให้ นั่นก็เป็นกำลังใจมากมายแล้ว
บางวันได้รับเมลจากผู้อ่านทั่วไป
ก็ยิ่งทำให้ต้องหันมาใส่ใจกับงานเขียนและตั้งใจมากขึ้น
เพราะเราไม่ได้เก็บไว้อ่านคนเดียวแล้ว
เพื่อนร่วมงานมาเปิดอ่านบอกว่าชอบ เราก็รู้สึกดี
มีเพื่อนมาชี้แนะทั้งติเพื่อก่อและชมเพื่อให้กำลังใจ
ก็ยิ่งทำให้มีกำลังใจมากขึ้นไปอีก



แต่ที่แปลกใจมากก็เมื่อวานนี้ กำลังว่างๆในช่วงบ่าย
มีเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นนักอ่านแบบไม่มีล็อกอินแวะมาหาที่ทำงาน
ยอมรับว่าตื่นเต้นที่ได้เจอกัน
เขาเป็นเพื่อนที่ตามอ่านงานเขียนของเรามานาน
ไม่เคยรู้ว่าเขาเป็นใคร เพราะเขาไม่ใช่สมาชิกบล็อกแกงค์



เขาหายไปนานๆครั้งก็มาทิ้งเม้นไว้ให้
เรารู้สึกรับรู้ได้โดยผ่านตัวอักษรว่าเขาเป็นผู้ชายอารมณ์ดี
สุภาพและมีมุมมองต่อชีวิตที่เป็นธรรมชาติ
และเมื่อมาพบตัวเป็นๆใกล้เคียงกันกับที่เรารู้สึก
หัวเราะอารมณ์ดีมากมาย


แต่เขาอาจผิดหวังนิดหน่อย เจ้าคนซนๆที่ต่อปากต่อคำ
ตัวจริงอาจไม่ใกล้เคียงกับที่คิดไว้
แต่เราก็คุยกันถูกคอ เอ๊ย ไม่ถูกคอสิ งั้นจั๊กกะจี๋ตาย
เอาเป็นว่าคุยกันได้ทุกเรื่องราว


เมื่อวันที่เราไปประกวด Thailand blog awards
เขาชวนเพื่อนไปช่วยโหวตให้ด้วย
เจอที่เขาเม้นไว้ เลยตามไปขอบคุณที่ facebook
แรกๆก็ไม่แน่ใจว่าเป็นคนเดียวกันหรือเปล่า



สังเกตช่วงเวลาที่เขาเข้ามาเม้นที่บล็อกกับตอนที่มาโหวตเวลาตรงกัน
จึงตัดสินใจถามว่าใช่คนเดียวกันหรือเปล่า เขาตอบว่าใช่
เราก็ดีใจ ที่สามารถสื่อสารกับเขาได้
วันไหนหายไปหลายวันก็ชะเง้อนะขอบอก



วันที่เราได้เจอกัน บอกได้เลยว่าเกินบรรยาย ออกจะปลื้ม
ไม่คิดว่าเรื่องราวที่เขียนจะมีคนมาสนใจอ่าน และสละเวลาเพื่อมาหากัน
พอดีเขาผ่านมาแถวนี้ด้วยเรื่องงาน เห็นว่าไม่ไกลนัก
ถามเขามาเรื่อย ตามลายแทงที่เคยเล่าไว้ในบล็อก
มาถึงและพบกันจนได้ คุยกันมากมายหลายเรื่อง



มีอยู่คำถามหนึ่งที่เขาถามว่าคุณแอมคงจะอ่านหนังสือเยอะใช่ไหม
เวลาเพียงน้อยนิดคงตอบคำถามนี้ไม่ครบเท่าที่ใจอยากบอก
เลยออกมาเป็นเรื่องราวในวันนี้ค่ะ



เมื่อตอนเป็นเด็ก เป็นคนชอบอ่านหนังสือ
และชอบเล่านิทานให้เพื่อนๆฟัง ชอบวาดรูปแล้วนำมาผูกเป็นเรื่อง
ในช่วงพักกลางวัน หรือในชั่วโมงว่าง
เพื่อนๆนำกระดาษวาดเขียนมาให้ช่วยวาดรูปให้
เราก็นำมาผูกเป็นเรื่องราว เติมคำพูดลงไปในภาพ
คล้ายหนังสือการ์ตูน



ด้วยว่าไกลตัวเมืองมาก หนังสือการ์ตูนจะหาอ่านได้ก็เฉพาะในห้องสมุด
และมีจำนวนไม่มาก เลยใช้วิธีวาดเอง หนังสือก็เช่นกัน
อาศัยอ่านในห้องสมุดและเท่าที่พอจะหาอ่านได้ในตอนนั้น
ไม่มีเงินซื้อมาเก็บไว้เป็นสมบัติส่วนตัว
หากหน้าไหนที่เราชอบ ก็จดจำเอาไว้ แล้วนำมาปฏิบัติ
จนเกิดความเข้าใจ ทั้งจากเรื่องเกี่ยวกับการพัฒนาความจำ
การปฎิบัติตัวอย่างไรเพื่อดูแลรักษาใจและกาย



เรื่องศาสนาคัมภีร์ต่างๆทั้งลัทธิความเชื่ออื่นๆ อ่านแล้วไม่ได้ปล่อยผ่าน
นำมาคิดต่อ จึงได้ข้อยุติว่า เราเกิดมาต่างก็เป็นญาติกัน
เป็นญาติที่เกิดมาร่วมโลกเป็นเพื่อนที่ร่วมชะตากรรม
ต้องเกิดมาและต้องเจ็บต้องแก่และตายไปในที่สุด
ทำให้มุมมองของชีวิตเปลี่ยนไปจริงๆด้วยการอ่านนี่เอง



ทำให้เข้าใจคนที่มีความแตกต่าง ทั้งจากภาษา ศาสนา ผิวพรรณ วรรณะ
คนเรามาแบ่งแยกกันเอง แต่พระเจ้าหรือธรรมชาติไม่ได้แยก
เราต่างมีบทขึ้นต้นและลงท้ายไม่ต่างกัน
เป็นความยุติธรรมที่ธรรมชาติได้มอบให้แก่มนุษย์ทุกคน


ศาสดาทุกศาสนา ล้วนสอนให้เราใช้เวลาที่อยู่บนโลกใบนี้
อย่างเข้าใจและไม่เบียดเบียนกัน
แต่มนุษย์กลับใช้กิเลสมาแยกเขาแยกเรา ไม่ศึกษาให้ถ่องแท้
เคยนั่งอ่านไบเบิ้ลเป็นวันๆเพื่อจะทำความเข้าใจ
และได้ข้อสรุปว่าพระคริสต์ช่างเปี่ยมด้วยเมตตา ท่านถูกตรึงกางเขน
เพราะกิเลสของมนุษย์ พันธสัญญาเดิมนั่นเหมาะกับยุคนั้นสมัยนั้น
แต่พันธสัญญาใหม่ก็เหมาะกับยุคสมัยที่เปลี่ยนไป


ภาษาที่มีในไบเบิ้ลเป็นภาษาธรรมะเป็นปรัชยา
คนที่อ่านต้องขบให้แตกจึงจะเข้าใจ เมื่อก่อนคิดว่าเน้นที่ความเชื่อ
แต่เมื่ออ่านจึงเข้าใจว่า เน้นให้ลงมือปฎิบัติด้วย
เหมือนที่พระพุทธเจ้า ท่านบอกว่าหากลงมือปฎิบัติก็จะเห็นตถาคต




เรื่องที่เขียนส่วนใหญ่ได้ผ่านกระบวนการตกผลึกในความคิดมาแล้วทั้งสิ้น

เพราะฉะนั้นหนังสือที่ใช้อ้างอิงในห้องฟิตเนสใจ
และห้องสุขภาพองค์รวม ก็คือตัวเอง
โดยอาศัยตัวเองเป็นหนูทดลอง เห็นผลแล้วจึงมาบอกต่อ
เพื่อยังประโยชน์ต่อผู้อ่านก็จะพยายามหาแหล่งอ้างอิงที่น่าเชื่อถือได้
มาแนบไว้ทุกครั้งโดยเฉพาะในห้องสุขภาพองค์รวม



อ่านมากจึงรู้เยอะคงไม่ใช่
สิ่งที่เขียนนั้นมาจากการใช้ชีวิตแบบที่มันเป็นล้วนๆ
และสะท้อนมุมมองของตัวเราเองเป็นส่วนใหญ่
เมื่อก่อนเคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าชีวิตคืออะไร
และออกแสวงหาจากแหล่งอื่นๆ สุดท้ายก็อยู่ที่ตัวเราใจเรานี่เอง



ตั้งแต่วันนั้นมุมมองต่อชีวิตก็เปลี่ยนไป
แต่ยังมีสิ่งหนึ่งที่อยากทำคืออยากบอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง
และวิธีจัดการกับใจและร่างกายของตัวเอง
อาจมีใครสักคนผ่านมาอ่าน และสามารถนำไปใช้แล้วถูกกับโรค
ได้ประโยชน์บ้างก็ถือว่าเกิดมาไม่สูญเปล่า
นี่จึงเป็นที่มาของเรื่องราวในบล็อก peeamp แอมอร



ขอบคุณคุณอ้วน forest นะคะ ที่แวะมาเยือนกัน และเป็นกำลังใจให้
จริงอย่างที่คุณบอก งานในนี้เป็นงานที่ออกสู่สาธารณะ
คงต้องใช้ความตั้งใจและใส่ใจให้มากยิ่งขึ้นไปอีก
เรื่องราวในอดีต ไม่มีอะไรมาทำให้เจ็บช้ำได้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ



มันเป็นแค่ส่วนหนึ่งในงานเขียน ที่อยากให้ผู้อ่านมองเห็นภาพ
และร่วมรับรู้เรื่องราวในความรู้สึก ณ ตอนนั้น
มันเป็นแค่ความทรงจำ
เล่าแล้วก็แอบแนบวิธีคิดปะปนไปกับงาน คุณอ้วนคงสัมผัสได้
แต่บางวันก็อยากผ่อนคลายไร้สาระบ้างก็ขออภัย



คุณอ้วนบอกว่าแอบไปอ่านบล็อกของเพื่อนๆอีกหลายคน
ชื่นชมในหลายๆบล็อก เราก็ออกปากชวนว่าให้มาเขียนด้วยกัน
คุณอ้วนบอกว่าไม่รู้จะเขียนอะไร
ขอเป็นคนอ่านไปก่อน
ยังไงก็ฝากเพื่อนนักอ่าน คนนี้ไว้ด้วยนะคะ



แอมอร




ป.ล.คุณอ้วนคะ กวน มึน โฮ จะหามาดูแน่ๆค่ะ
วันไหนผ่านมา อย่าลืมแวะมาอีกนะคะ
ที่นี่ยินดีต้อนรับคุณอ้วนทุกเมื่อค่ะ


ครั้งหน้าอยากตอบแทนคุณอ้วนบ้าง
หมูทุบอร่อยมาก น้ำลูกหม่อนยังไม่ได้ชิมค่ะ
กระซิบๆไม่รู้ว่าเจอหน้าเราแล้ว หัวโกร๋นไปอ่ะยัง












Create Date : 09 กันยายน 2553
Last Update : 10 กันยายน 2553 13:04:34 น. 29 comments
Counter : 641 Pageviews.

 
มาเยี่ยมค่ะ


โดย: แม่น้องกะบูน วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:18:51:07 น.  

 
ละครของครูผมแทบไม่เคยดูเลยครับพี่แอม
หนังใหญ่ที่ไ่ด้ดูก็คือเรื่องด้วยเกล้าครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:21:26:47 น.  

 
ขอบคุณครับน้องแอมที่ให้เกียรติเป็นอย่างมาก
ที่นำมาลงในบล๊อคเขินมากที่อ่านเรื่องตัวเอง
แต่ก็ยินดีครับที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการ
ถ้าไปธุระแถวนั้นอีกจะแวะไปเยี่ยมเยือน
แถวนั้นธรรมชาติงามดีครับ

ปล.น้ำมัลเบอรี่เอ้ยน้ำลูกหม่อนอร่อยมากๆเลยขอบอกแล้วอย่าติดใจล่ะ อิอิ


โดย: อ้วนforest IP: 180.180.135.238 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:0:22:03 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แอม








โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:7:35:04 น.  

 
ฝากดูแลบ้าน พร้อมตักแกงส้มให้ทาน 1 ถ้วยจร้า


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:7:39:25 น.  

 



แวะมาทักก่อนไปทำงาน หวัดดีวันศุกร์จ้า ยัยคู่เป็ด
ตอนนี้ชั้นรีบมาก เดี๋ยวมาอ่านนะเฟ้ย


โดย: SongPee วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:7:44:38 น.  

 
อ่านแล้วอิ่มด้วยค่ะคุณแอมอร .. แบบว่ามิตรภาพ
ไร้พรมแดน มันก็ไร้พรมแดนจริงๆ ด้วยล่ะค่ะ
เพราะว่าเพื่อนหาได้ไม่จำกัดวิธีจริงๆ แถมออกจา
ปลื้มด้วยนะค่ะที่แบบว่าเพื่อนที่เข้ามา ชอบอ่านงานเขียน
แบบนี้ประทับใจไปด้วยค่ะกับมิตรภาพอย่างนี้ค๊า



โดย: JewNid วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:9:45:41 น.  

 
แหม..จบท้ายซะขำเลยค่ะพี่แอมอร อิอิ

มิตรภาพ...คำนี้ดีจังเน๊าะ


บล๊อกแต่ละบล๊อกมีจุดเด่นเฉพาะตัวต่างกัน
อย่างบล๊อกพี่ก๋าคนดังแห่งบล๊อกแก๊งค์ เข้าไปหาพี่ก๋าจะกลับออกมาด้วยความสงบ และได้พบวิธีค้นใจตนเอง...

บล๊อกคุณพู่ เข้าไปได้ภาพงามจับใจจากฝีมือกล้อง และมุมมองของคนที่มีอารมณ์ใกล้ธรรมชาติ มองอะไรตรงไปตรงมา
นี่คือความรู้สึกของฉัตรนะคะ

ส่วนบล๊อกพี่แอมอร เป็นบล๊อกที่เข้ามากี่ทีๆ ก็มีความอบอุ่นออกไปทุกครั้ง...
เหมือนพี่สาวคนนึงพร้อมจะปลอบโยน และโอบกอด..เมื่อเราว้าวุ่นใจประมาณนั้น อิอิ

ศุกร์สวัสดีค่ะพี่แอมอร มิมิ



โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:10:49:53 น.  

 
สวัสดค่ะพี่อ้วน

น้ำมัลเบอรี่ ลูกหม่อนเนี่ย
สรรพคุณเยอะแยะเลยนะคะ
ไว้วันว่างๆจะนำไปขยายความต่อในห้องต้นไม้ค่ะ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:10:53:18 น.  

 

ยินดีกับมิตรภาพไร้สายของพี่ค่ะ
พี่แอมเขียนเก่ง ไม่ว่าเขียนเรื่องอะไรก้อน่าอ่าน
ขนาดเรื่องเครียด ยังเขียนให้ขำได้เลยค่ะ อิอิ
รวมทั้งเรื่องอื่น ๆ ความรู้ สาระ แนวคิด ..
อะไรอีกง่ะ นึกมะออกแย้ว ..
แต่ที่จริงมันมีเยอะกว่าที่นิคบอกมา

พี่แอมน่ารัก คุยสนุก ใครคุยด้วยก้อติด
ยังจำวันแรกที่นิคคุยกับพี่ได้อยู่เลย
แต่หาไม่เจอค่ะ .. ไม่รู้ว่าอยู่ห้องไหน
รู้แต่กลับมาค้นห้องนี้หละ โดนเลย !!
นั่นละ เลยเข้ามาคุย :)

๐ เข้ามาอ่านตั้งแต่เมื่อวานค่ะ
แต่ไม่กล้าเจิม รอเพื่อน ..
( ที่จริงรอคุณอ้วนมาเจิมหนะ )
๐๐วันนี้มะด้ายล็อคอิน รำลึกฟามหลังหนะ 55
๐๐๐จบแล้วค่ะ ขอค่าหน้าม้าด้วย ha ha


โดย: Nicky IP: 180.183.140.192 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:11:20:44 น.  

 
5555555555555
มาระลึกความหลังเหรอนิค

งั้นเราไปกินข้าวเที่ยงกันนะ
เดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยง หม่ำไรดีง่ะ อิ อิ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:11:29:58 น.  

 

พี่แอมคะ
วันนี้นิคอาจหายหน้าไปนะ
เดี๋ยวบ่ายค่อยดูอีกที

วันสุก~
วิ่งเล่นไม่ค่อยได้ค่ะ :(


โดย: Nicky (ที่เห็นและเป็นมา ) วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:11:40:32 น.  

 
ไม่ต้องกังวลค่ะนิค สนุกกับงานนะคะ
เน็ตพี่ก็มีปัญหาเวลางาน เพราะคนใช้เยอะ

หมุนอืดๆบางบ้านที่รูปเยอะๆก็ไปหาไม่ได้
ขนาดบ้านคุณก๋าต้องวนสามรอบ

บ้านพี่หนูหล่อไม่ต้องพูดถึง
ไปติดแหง็กอยู่หน้าแรก แล้วก็เม้นไม่ได้
เพราะไม่ใช่หน้าหลัก
หากผ่านไปแถวนั้นฝากไปบอกให้ด้วยนะคะ

คนบ้านใกล้ แต่ใจไกลก็เงี๊ยะ กร๊ากๆๆๆๆๆ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:12:16:52 น.  

 




อิ่มสุขกับวันศุกร์ค่ะคุณแอม


นี่งงเหรียญสองบาทมากถึงขนาดกะเก็บกวาดให้หายไปจากตลาดเลยเชียว
เอาเป็นว่าได้เต็มพิกัดวันไหนมาตามป้ากุ๊กไปช่วยนับได้ค่ะ
นับให้ฟรีไม่คิดค่าหัวคิวแบบธนาคารด้วย อะจ๊ากกกกกก


อ่านเพลินค่ะคุณแอมเขียนได้ชวนอ่านจริงๆ



โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:14:40:05 น.  

 
น้องดอยไมไ่ด้อยู่ในเฟรมภาพครับ
น้องเค้านั่งดูอยู่ด้านหลังนู่นเลยครับพี่แอม



โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:14:44:45 น.  

 
ตุ๊กติ๊ก
มาแอบดูคนพาดพุงเอ๊ยพาดพิง อิ อิ
พี่อ้วนเข้าป่ามาหาช้างเผือก
แต่มาเจอช้างพัง555

แหม แหม นอกจากมีเซเว่นแล้ว
ยังมีสนามกอล์ฟ แล้วก็มีเครื่องบินด้วย
ไม่ป่าขนาดนั้นหรอก อิ อิ


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:15:39:31 น.  

 
พี่อ้วนจัง

ครั้งหน้าว่าจะอัพบล็อกพาเที่ยว
หรือว่าพี่อ้วนมาครั้งหน้าจะพาทัวร์

หูย บอกตุ๊กติ๊กได้ไง ว่าอยู่ในป่า


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:15:45:45 น.  

 
มายืนยันด้วยคนว่าเขียนเรื่องสนุกดีค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:16:54:07 น.  

 
กลุ้มใจ พิมพ์ไว้ซะยาวแต่เน็ตล่ม เฮ้อ....


อีกครึ่งชั่วโมงมาใหม่ค่ะพี่ ไปนึกข้อความมาใหม่....


โดย: aenew วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:17:39:44 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่แอม
เป็นยังไงบ้างคะ ไม่ได้แวะมาพี่แอมนานเลย
พี่แอมสบายดีนะคะ
จินสบายดีค่ะ เรื่อย ๆ ค่ะ

ตอนนี้กินเยอะขึ้นมากด้วย
หิวก็บ่อย ต้องกินเผื่อเจ้าตัวเล็ก
อีกคนกำลังอยู่ในท้อง อิอิ
และก็ง่วงวันละหลายรอบเลย

ตอนนี้เปลี่ยนโหมดจากสาว office
มาเป็นแม่ค้าขายติ่มซำ
กำลังถ่างตาเล่นคอมแก้ง่วงค่ะพี่
ม่ายยหวายยย กินข้าวเย็นเสร็จ
ง่วงสุด ๆ อิอิ ขนาดข้าวหุงนะเนี่ย
ไม่ใช้ข้าวเหนียวนึ่ง อิอิ


โดย: JinnyTent วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:18:46:33 น.  

 
สวัสดีขอรับคุณแอมอร

คนที่ชอบเขียน ร้อยทั้งร้อย อ่านเยอะทั้งนั้นแหละครับ

ความไม่ลับเชียวล่ะ


ขอบคุณเพื่อนคนนั้น ที่ชอบงานเขียนของเปดด้วยนะครับพ้ม


โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:19:30:39 น.  

 
พี่แอมขา

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมวิค่ะ
ท่านพี่ของเราจะตีเอาสิ
ต้องไปกราบขออภัยค่ะ

ออกมาวันเกิดพี่ก๋า แล้วทำเนียนๆค่ะ
คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ ฝนตกทุกวัน


สิริสวัสดิ์ศุกรวาร สิริมานรมณีย์นะคะ



โดย: sirivinit วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:19:59:35 น.  

 
มารอบสอง คราวนี้จะ copy ไว้ก่อนส่ง จำไว้ จำไว้ เอ๋...ข้อความจะได้ไม่หาย


คุณอ้วน forest นั่นเองนึกว่าใครที่ไปหาพี่แอมเมื่อวันนั้น ปรบมือให้เลยค่ะเดินตามลายแทงจนถึงบ้านพี่แอม เอ๋ใช้เวลาอยู่ 1 ปี ยังเดินไม่ถึงบ้านพี่แอมเลยค่ะคุณอ้วน...

วันนั้นคุณอ้วนไปไม่ทันตอนช่วงเย็นไม่อย่างนั้นจะได้ฝากให้คุณอ้วนชิมไอศกรีมรสแซ่บบ้านพี่แอมด้วย เอ๋หมายมั่นเอาไว้แล้ว จองไว้ก่อนล่วงหน้านะพี่ บานาน่าสปริทไอศกรีมน้อย ๆ กล้วยเยอะ ๆ วิปครีมเยอะ ๆ เชอรี่เยอะ ๆ สั่งจองไว้เมื่อปีกลาย

ส่วนน้ำอะไรเบอร์รี่แล้วน้าที่คุณอ้วนเอาไปให้พี่แอมยังไม่ได้เปิดขวด กะว่าเอาไว้กินพร้อมเอ๋ใช่ไหมพี่...ขอบคุณค่ะพี่แอม ซึ้งเลยนะเนี้ย

แล้วเจอคุณอ้วนเป็นอย่างไรบ้างพี่วัยใกล้เคียงกับพี่หรือเปล่า (แอบถาม)


โดย: aenew วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:20:59:04 น.  

 
น่าจะตั้งล็อกอินใหม่นิ คนใกล้ใจไกล หรือ
คนไกลใจใกล้ ดีล่ะครับ มันเมาๆงงๆนะเนี่ย
ภาษาไทยไม่แข็งแรง

ส่งเข้านอนเลยนะครับ ฝันดีด้วย



โดย: nulaw.m วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:21:42:41 น.  

 
มาแล้วค่ะ งานเรียบร้อยแล้ว แต่ยังกลับบ้านไม่ได้
ฝนตกหนักหนาสาหัสเหลือเกินเชียวค่ะพี่แอม

อ่านไปอ่านมาแอบอมยิ้ม แหมๆๆ พี่อ้วนแอบไปหา
แถมมีของกำนัลเสียด้วย อยากกินบ้างง่ะ
น้ำลูกหม่อนง่ะ พี่อ้วนไม่ยุติธรรมมมมมม


555+ ล้อเล่นนะคะ

วันนี้ปั่นงานทั้งตัวและคนอื่น โอ๊ยย ลมจะจับค่ะพี่แอม
ช่วงนี้ซีนอารมณ์เยอะกันเหลือเกิน เครียดๆ ค่ะขอบอก
เฮ้อ..แต่ตอนนี้ไม่ได้เครียดนะคะ ได้วิ่งเล่นสบายใจหน่อย
พรุ่งนี้เผื่อหมดแรงจะได้ไม่หายไปไงคะ


โดย: biotech_girl วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:22:05:49 น.  

 
ตอบเอ๋ ตุ๊กติ๊ก

สงสัยว่าจะนอนไปแล้ว

มาบอกว่าน้ำลูกหม่อนจะรอไม่เกินหนึ่งเดือน
มาช้ากว่านี้จะเลี้ยงน้ำแดง
ไม่ใช่กุมารทอง อิ อิ

บานาน่าสปิทได้เลยค่ะ

ส่วนคุณอ้วน น่าจะใกล้เคียง
ไม่ได้ถามแฮะ กลัวเขาถามกลับ555
เดี๋ยวให้เขาใบ้ๆไว้ละกัน


แอมอร


โดย: peeamp วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:23:05:24 น.  

 
ตะเองนอนยังอ่ะ

มีน้ำอะไรให้กิน น้ำแดง หรือน้ำหวาน
หรือโซดาน้ำ น่าน ๆๆ ...



พรุ่งเน้หยุด อิอิ


โดย: SongPee วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:0:02:06 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่แอม











โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:7:53:20 น.  

 


วันว่าง.. มาชวนตะเองไปกินน้ำพริกกัน
วันนี้เกิดอยากกิน ไปค้น ๆ ตู้เย็นได้วัตถุดิบมาทำกิน

ยังไม่ได้เล่า พุธ พฤหัสที่หายไป พาเจ้าแพนเค้กไปนอนโรงบาลมา
ไข้ไม่หาย แถมอ้วก เลยไปหาหมอ หมอให้นอนดูอาการหนึ่งคืน

สรุป ไม่ได้เป็นไข้เลือดออกหรอก
ไข้ลด เติมน้ำเกลือไปหนึ่งกระปุก ก็วิ่งปร๋อออกโรงบาล

ตอนนี้กำลังขมักเขม้น ทำการบ้านอ่ะจิ กองท่วมหัวเลย
วันจันทร์จะไปโรงเรียนแล้ว สบายใจได้


โดย: SongPee วันที่: 11 กันยายน 2553 เวลา:11:39:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

peeamp
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]




บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า


.....

สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง


..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน

ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้

....^^.....^^......


โดยไม่ต้องรอคอย

ความสุขของอนาคต



ปูปรุง








New Comments
Friends' blogs
[Add peeamp's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.