|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
@.....^.^.....สัมผัสรัก
เคยอ่านเจอในงานวิจัยหรืองานเขียนของใคร หรือข้างถุงใส่กล้วยแขก ช่างเถอะอ่านเยอะเลยอ้างอิงแหล่งที่มาไม่ได้ เรื่องมีอยู่ว่า .......เด็กแรกเกิดถ้าเราไม่สัมผัสเขาเลย ให้แต่นมอย่างเดียวมีสิทธิ์ตายได้......
เขาบอกว่าคนเราต้องสัมผัสกันบ้าง จะทำให้หัวใจแช่มชื่น บางอย่างที่เขาดีดีของฝรั่งน่ะ เอามาใช้ก็ไม่เห็นแปลก มีวิจัยอยู่ชิ้นนึ่ง เขาให้คนหนึ่งพันคนไปใช้บริการห้องสมุด แบ่งเป็นสองกลุ่มๆละห้าร้อยคน กลุ่มแรกที่ไปใช้บริการเขากำชับเจ้าหน้าที่ให้บริการด้วยรอยยิ้มและบริการเป็นเลิศ แต่ห้ามแตะมือผู้ใช้บริการแม้เพียงปลายก้อย
กลุ่มที่สองเขากำชับเจ้าหน้าที่ชุดเดิมนั่นแหละให้บริการแบบปกติ แต่ มีแต่ ให้พยายามแอบสัมผัสมือผู้ใช้บริการแบบธรรมชาติ ยื่นบัตร ยื่นหนังสือ เหมือนไม่ได้ตั้งใจ ยื่นรับหนังสือโดนมือ นีสนุง ..นิดนึง
หลังจากนั้นก็ให้ทั้งหนึ่งพันคนกรอกแบบสอบถาม
ว่าห้องสมุดแห่งนั้นให้บริการดีมั๊ย
ปรากฏว่าห้าร้อยคนแรกกรอกแบบว่า ดี พอใช้ ธรรมดาๆๆ
ห้าร้อยคนหลังบอกว่าบริการเยี่ยมยอด เป็นกันเอง รู้สึกประทับใจ
พออ่านปั๊บก็เอาไปใช้ปู๊บ
เวลามีคนมาใช้บริการที่ร้านเราก็อุ้มปั๊บ นั่งเก้าอี้ปุ๊บ
เอ๊ะบอกไปอะยัง หลังเลิกงานเราเปิดร้านไอศกรีม
ลูกค้าอายุขวบเศษลูกร้านข้างๆ มาหม่ำไอศกรีม
เผลอๆมีบริการป้อนไม่ต้องมีทิป
หลังจากนั้นมาทุกวัน แต่บางวันก็ไม่ขาย ลูกค้าเป็นหวัดไม่สบาย
แม่ค้าก็บอกบาย วันนี้ม่ายยขาย วันนี้ไม่ขาย
ลูกค้าอายุนิด นิด ชอบแอบมากินฟรี ไม่ยอมพกตัง
แม่ค้าออกจะเค็มเป็นเกลือ ยังดีไม่ได้ไปโรงเกลือกับลุงแว่น
ม่ายงั้นเค็มกว่านี้ ตายละไม่เน่า
เรามีกฎว่าอายุตั้งแต่แรกเกิด ไม่เกินห้าขวบ กินฟรีได้
มีข้อแม้นิดนึง ต้องไปนอนกับแม่ค้าหนึ่งคืน ฮา ฮา
หลังจากนั้น ยื่นสตังมาก่อนจะเลือกไอศกรีม กลัวขนาดเลย
เวลาทอนสตังค์แอบลูบนิ้วนีสนุง
พ่อค้าห้ามทำ เดี๋ยวโดนข้อหาลวนลาม จะหาว่าไม่เตือน
จริงๆก็ทำได้แต่ต้องมีศิลปหน่อยไม่ใช่จาบจ้วง
การสัมผัสกันวันละนิด
เหมือนเติมพลังชีวิตให้แก่กันและกัน ตบไหล่ให้กำลังใจ
เด็กหน่อยก็เอามือขยี้ผมเบาๆเพื่อแสดงความเอ็นดู
มันเป็นภาษารักแบบหนึ่งนะ ภาษาที่ไม่ต้องเปล่งเสียง
แต่มันทรงพลัง อบอุุ่น ให้ความรู้สึกได้มากมาย
แค่สัมผัสที่มือตบมาเบาๆ มันปลอบประโลมใจได้เอกอุ
ในแต่ละวันเราควรสัมผัสกันบ่อยๆเวลาภรรยาเดินผ่าน
เต๊าะ บั้นท้ายเธอเบาๆ เธอจะรู้สึกว่าตัวเองมีเสน่ห์ดึงดูดใจขึ้นมาในทันที
จะวัยไหนก็ทำได้ แค่ยกมือ ตบเบาๆ ไหวไหมคุณตา แค่มือน่ะนะ
คุณยายจะแช่มชื่นใจ หายห่วงเลยหละ
กอดคนในครอบครัวบ่อยๆ
หาโอกาสตอนเช้าก่อนออกจากบ้าน
จุ๊บคนที่ยังนอนอุตุอยู่ เย็นกลับมา บี๊บๆๆก้นแม่ครัวนิดนึง
มวยปล้ำกับลูก แกล้งฮุกท้อง จับทุ่ม กอดรัดฟัดเหวี่ยง
กอดกระชับสัมพันธ์ พอลูกเขาโตจะได้ไม่รู้สึกกระดาก
ที่จะกอดเรา สัมผัสเรา
ที่ทำงานก็ทำได้ แตะไหล่ ดีดหู ตบหัว เตะก้น เบาๆหยอกล้อพอกรุ๋งกริ่ง
ก็หากลเม็ด ยุทธวิธี กันเอาเอง ผู้เขียนหมดพุง คิดได้เท่านี้
ทำให้ดูเป็นธรรมชาติ อย่าให้มันออกมาดูจะหื่นจนเกินไป
แต่ เวลาใส่บาตรในตอนเช้า ก็อย่าเผลอไปทำ
โดยเฉพาะคุณสาวๆ อย่าไปเผลอสัมผัสพระเข้าล่ะ มันบาป
หมายเหตุ เออมันเขียวจริงๆด้วย ตัวหนังสืออะดิ
เปิดเจอเมื่อตะกี๋ มาเรียนรู้ภาษา html จากศูนย์กันเถอะ
เราก็ใจง่าย เรียนก็เรียน ออกมาอย่างที่เห็น
ดีนะที่นึกสีเป็นภาษาปะกิตได้เท่านี้
ม่ายงั้นคงจะจ๊าบจาไมก้ากว่านี้เยอะเลย
อ้อ เหลืองกับชมพูก็จำได้นะ
แต่สงสารคนที่อายุสิบกว่าๆจะมองไม่เห็น
สิบกว่าปีเกษียณ อ่ะค่ะ อิ อิ ล้อเล่น แต่น่าจะไม่เห็นนะ คิดว่าอ่ะนะ
ไปเข้าครัวก่อนน้า หิวแล้ว
มิน่าเขาถึงลงทุนซื้อโน๊ตบุ๊คตัวใหม่ให้เรา
ยัยป้ามันง่วนอยู่หน้าคอม บ้านเงียบไปเยอะ
| Create Date : 15 กันยายน 2552 |
| Last Update : 19 ตุลาคม 2552 18:00:54 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 667 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: da IP: 124.120.22.145 วันที่: 15 กันยายน 2552 เวลา:23:36:55 น. |
|
|
|
โดย: ก้อนหิน (cator  ) วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:0:08:27 น. |
|
|
|
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง  ) วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:0:46:00 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:8:00:59 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:9:39:23 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:14:34:08 น. |
|
|
|
| โดย: นก IP: 125.27.226.68 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:19:38:21 น. |
|
|
|
| โดย: ลุงแว่น วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:7:13:09 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:7:31:48 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:15:44:29 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:18:06:19 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ร้านอยู่แถวไหนคะเนี่ย เผื่อกลับไปจะแวะไปอุดหนุน
Believed in God
Even For the hardest things
with his help and blessing
everything will be just fine..
God please be with me and blessed me
for ever