ก้านธูป...ขังเอาไว้หรือว่าต้องปล่อยเธอไป ความตอนที่แล้ว เจ้าก้านธูปเริ่มจิกกินอาหารได้บ้างแล้ว จู่ๆก็ไม่ยอมกินเองซะอย่างนั้น เรียกว่าพัฒนาการถดถอย ผงกหัวจะให้ป้อนลูกเดียว เจอแกล้งปล่อยให้หิว มีคนบ่นว่าเราใจร้าย เขายังเล็ก ยังเป็นเด็กอยู่เลย น่าจะจริง เจ้านกปรอดที่หลังบ้าน ยังอ้าปากให้แม่ป้อน ทั้งที่บินเก่งกว่าก้านธูป ปีกหางก็ยาวกว่า ป้อนก็ป้อน เกิดใจอ่อนขึ้นมากระทันหัน ป้อนก็ป้อน วันหยุดก็พาออกไปเที่ยวเล่นนอกบ้าน ก็ไม่เคยเป็นนกมาก่อน จะสอนได้ไง เลยพาออกไปดูงานนอกสถานที่ พาไปเกาะอยู่บนกิ่งมะม่วงไปดูแม่นกปรอดสอนลูกกินกล้วย เจ้าก้านธูปนิ่งมอง ดูแม่ลูกเขาสอนกัน นี่นะลูกจิกๆๆๆกินๆๆๆแบบนี้นะ แม่จะทำให้ดู ว่าแล้ว แม่นกปรอดทำให้ลูกดูเสร็จ ก็บินหายไป ปล่อยให้ลูกๆกินเองตามลำพัง แม่เจ้าก้านธูปก็ทำมั่ง ใช้นิ้วจิ้มๆไปในกล่องที่ใส่อาหาร กิน กิน กิน ทำแบบนี้นะลูก เจ้าก้านธูป กระโดดลงไปในกล่อง กิน กิน กิน ทำตามแม่สั่ง นานๆครั้งจะหันมามองหน้า แล้วทำปีกสั่นๆ คล้ายๆจะบอกว่า แม่ป้อนหน่อยสิ ก้านธูปโปรดมาก คงเป็นบนไหล่ บนมือ บนตัวคน เป็นที่ที่ทำให้หลับสบาย และรู้สึกปลอดภัยเป็นที่สุด คงลืมไปแล้วว่าตัวเองเป็นนก เมื่อวันหยุด ลองเอาเม็ดหญ้าแห้งมาเทรวมกับอาหารที่ปรุงเอง ให้เขาได้ลิ้มลอง จิกๆทิ้งๆจนเกลื่อนบ้าน สงสัยว่าไม่อร่อยเท่าที่แม่ทำ ขี้เกียจเก็บกวาดทำความสะอาดบ้าน พาออกมาหลังบ้าน ให้อยู่บนตะกร้า ฝึกให้กินเอง กลางคืนช่วงที่ฝนตก กลัวเจ้าก้านธูปจะหนาว เลยเอาผ้ามาคลุมให้ เสียสละผ้าพันคอผืนใหม่เพราะน่าจะอุ่นดี เจ้าก้านธูปนอนหลับเงียบทั้งคืน เช้ามายังไม่ยอมตื่น เปิดผ้าออกมาทำงัวเงียๆ อากาศดี นกก็มีงัวเงียด้วยเหรอเนี่ย ตั้งแต่เริ่มบินได้ เริ่มซุกซนวุ่นวาย บินไปบินมา โซฟา หน้าทีวี เกลื่อนไปด้วยเศษขน และขี้ของเจ้าก้านธูป เลยต้องย้าย ให้ไปอยู่ในห้องหลังบ้าน เปิดประตูตรงกลางไว้ ให้มองเห็นคนในบ้านบ้างจะได้ไม่เหงา นำกิ่งไม้แห้งๆมาให้เกาะ ตรงข้างหน้าต่าง ให้เขามองออกไปเจอสีเขียวๆของต้นไม้บ้างในตอนกลางวัน นกอื่นๆบินมาใกล้ๆจะได้คุยกัน ตกเย็นหลังเลิกงาน แม่พาไปเดินเล่นที่สนามหญ้า เธอบินถลาขึ้นไปเกาะอยู่บนกิ่งมะม่วง หันซ้ายหันขวาทำหน้าตื่นๆบรรยากาศนอกบ้านดูแปลกๆ ไม่ค่อยน่าไว้ใจ กระโดดลงมาที่พื้น วิ่งตามเป็นไก่อยู่หลายวัน วันนี้ก็ไม่ละความพยายาม พาเธอมาเกาะไว้อีกรอบ หวังใจให้เธอบินได้เสียที พาออกจากบ้านไปทำกายบริหาร ปีกจะได้แข็งแรง เจ้าปรอดสวน ทั้งแบบหัวจุกและปรอดสวนธรรมดา อายุรุ่นราวคราวเดียวกับก้านธูป แต่บินเก่งคล่องแคล่วเชียว เพราะมีแม่นกคอยส่งเสียงเรียกให้บินไปหาตลอดเวลา แต่แม่คนอย่างเรา ไม่รู้ว่าจะใช้ภาษาอะไรดี เพราะเจ้าก้านธูปมันฟังไม่เข้าใจ ได้แต่มองไปมาแล้วทำหน้างงๆ ทุกครั้งที่ลูกนกปรอดหัวจุกบินเข้ามาทักทายมันใกล้ๆ ก้านธูปจะชูปีกขึ้นมาตั้งการ์ด คล้ายว่าพร้อมจะสู้ดูแล้วก็ตลกดี คงจะมีใครกลัวบ้างล่ะน่า ท่าทางแข็งขันน่าดู อันนี้เธอทำเอง แม่ไม่ได้สอนหรอก หลังจากที่ตั้งท่าว่าจะสู้ประกาศศักดา "ฉันก็สู้คนนะยะ" แต่สุดท้ายก็ไม่กล้า กระพือปีกบินจากกิ่งมะม่วงแบบไร้ทิศทาง ตรงเข้ามาเกาะบนหัวตากล้อง แม่แมวที่เดินอยู่แถวนั้นหันมามองตาเป็นมัน ต้องรีบพาเจ้าก้านธูปกลับเข้าบ้าน เพราะเกรงจะบินไปตกลงตรงหน้าแมว การที่จะปล่อยให้ก้านธูปออกไปใช้ชีวิตตามลำพัง คงเป็นเรื่องที่หนักใจมิใช่น้อย เพราะสัญชาตญานตามธรรมชาติของก้านธูป หายไปหลายส่วน เพียงเรื่องหาอาหาร ก้านธูปยังทำได้ไม่ดีนัก วางไว้ตรงหน้า ยังจิกกินได้บ้าง หล่นทิ้งเสียบ้าง แล้วยังเรื่องการระวังภัย ไม่ต้องพูดถึง ก้านธูปเชื่องมาก ไม่เคยบินหนีใครเลย บินเข้าหาคนทุกคนที่เดินผ่านหน้าบ้าน จะขังไว้ในบ้านก็สงสาร ครั้นจะปล่อยไป ใครเขาจับได้ คงหนีไม่พ้นเอาไปใส่ไว้ในกรงแคบๆ หากปล่อยให้ใช้ชีวิตอยู่นอกกรง คงไม่พ้นเจอแมวตะปบตาย นี่แหละหนาที่เขาว่า การเริ่มต้นรักสิ่งหนึ่งสิ่งใด ความห่วงกังวลเป็นเหมือนเงาตามตัว ได้แต่ถามตัวเองว่าจะต้องทำยังไงกับเธอดี แอมอร   Create Date : 28 พฤษภาคม 2554 4 comments Last Update : 28 พฤษภาคม 2554 22:52:21 น. Counter : 3029 Pageviews. Share Tweet

เล่าเรื่องได้น่าอ่านแบบนี้ละพี่แอมแน่ ๆค่ะ บอกได้เพียงพี่ดูแลก้านธูปดีที่สุด เมตตาที่สุด เจตนาที่ดี จะเกิดกุศลที่ดีค่ะ เรื่องที่จะเกิดหลังจากนั้น กรรมจะกำหนด พี่เรียนหนักมั๊ยคะตอนนี้ พักผ่อนมากหน่อยละกัน คิดถึงค่ะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 29 พฤษภาคม 2554 14:17:47 น.

เลี้ยงไว้เหมือนเดิมดีที่สุดครับ ปล่อยไปเดี๋ยวจะกลายเป็นเหยื่อแมว   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 พฤษภาคม 2554 16:51:57 น.

น่ารักมากคะพี่แอม อ่านไปยิ้มไป ต้องให้เพื่อนเข้ามาอ่านบล็อกนี้บ้างแล้ว เป็นความรู้สึกรัก และอยากปกป้องของแม่นก (แอม) เลี้ยงเจ้าก้านธูปแข็งแรงและเติบใหญ่อยู่กับพี่แอมดีกว่าคะ ปล่อยไปถ้าถูกใครอื่นจับด้วยความคุ้นแบบนี้ ก็ต้องโดนขังกรง หรือเป็นเหยื่อเจ้าสัตว์นักล่าแน่นอน ก้านธูปกี่เดื่อนแล้วคะพี่แอม...   โดย: aenew 11 มิถุนายน 2554 19:45:17 น.

...........นี่แหละหนาที่เขาว่า การเริ่มต้นรักสิ่งหนึ่งสิ่งใด..ความห่วงกังวลเป็นเหมือนเงาตามตัว........................................... ชื่นชอบสำนวนของครูแอม ข้างบนนี้มากๆเลยนะครับ..... เพราะเพียงแต่เรา ลดอัตตาลงได้มากเท่าใด คนเราก็จะเป็นทุกข์น้อยลงเท่านั้น...... แต่..คุณ ก้านธูป ก็ได้เข้ามาชีวิตครูแล้ว...อาจเป็นเพราะลิขิตจากฟ้าก็ได้นะครับ... ...ไม่มีทางอื่นแล้วครับ... ต้องรับเอาคุณ ก้านธูป ใว้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้วละครับ ...อิ อิ อิ ขออนุโมทนาบุญกุศลครั้งนี้ด้วยครับ...   โดย: พายุสุริยะ 11 มิถุนายน 2554 22:11:39 น.