@>.....^.^.....กลัวไปไย..เราเป็นแค่ฝุ่นผงธุลีดินของกาลเวลา ซึนามิที่ญี่ปุ่นครั้งนี้ เป็นที่สนใจในวงกว้าง ทุกคนตื่นตัวที่จะส่งความช่วยเหลือไป น้ำใจหลั่งไหลไม่ขาดสาย และธรรมชาติ ได้ให้บทเรียนสำคัญแก่มวลมนุษยชาติ ว่ายิ่งใหญ่เพียงใด มีอำนาจขนาดไหน สุดท้ายก็ไม่ใหญ่เกินธรรมชาติ และสิ่งที่ยิ่งใหญ่ คือน้ำใจที่เพื่อนมนุษย์พึงมีต่อกันนั่นเอง ตื่นเช้ามาในวันหยุดสุดสัปดาห์ เสียงเครื่องซักผ้าตราปีกคุยกันลั่นทุ่ง เหล่าคุณนายๆบางบ้านก็กำลังเตรียมอาหาร บางบ้านก็ยังไม่ตื่น ท่านชายทั้งหลายกำลังคุยกันด้วยเรื่องภัยธรรมชาติ แรกทีเดียว ชวนกันอพยพย้ายถิ่นฐาน ว่าจะไปทำงานกันทางภาคเหนือ เพราะเกรงเขื่อนที่เมืองกาญจนบุรีจะถล่มทลายลงมา มาเจอข่าวแผ่นดินไหวที่เชียงใหม่ ชักจะปอดๆขึ้นมาในทันที บ้างก็ว่าโลกกำลังขยับตัวเปลี่ยนอิริยาบถ บ้างก็ว่าธรรมชาติกำลังลงโทษมนุษย์ หนึ่งในนั้นชี้ให้ดูรังมดที่อยู่บนพื้นดิน ทุกครั้งที่ฝนตกลงมา น้ำสาดซัดรังพังกระจายไป สุดท้ายมันก็สร้างใหม่และอยู่กันต่อไป หากวันไหนเราพลั้งเผลอสาดน้ำทิ้งไปโดนรังมันเข้า รังมดไหลไปตามน้ำคล้ายตึกรามบ้านช่องที่โดนคลื่นยักษ์ซัดเข้าใส่ มันไม่รู้หรอกว่าเป็นฝีมือใคร ที่ไหนได้ยักษ์ใหญ่ที่กำลังล้างรถอยู่แถวนั้นนั่นเอง หนุ่มๆหันมาชวนย่าข้างบ้านให้ย้ายถิ่นฐานไปด้วยกัน ย่าแกก็สั่นหัว “จะหนีไปไหนก็ต้องตายอยู่ดี ย่าพูดแบบนี้ไม่ใจเลยใช่มั๊ย” ทุกคนหัวเราะชอบใจ ที่เจอไม้นี้ของย่าเข้า ”รึไม่จริง ที่ญี่ปุ่นต่อให้เตือนภัยกันเป็นเดือน รับรองว่ายังไงก็หนีไม่ทัน” ”ทำไมไม่ทันล่ะย่า” ”ถ้ารู้ก่อนเป็นเดือน คงจะขนทรัพย์สินกันโกลาหล รถคงไปติดกันเป็นกิโล แล้วขนแล้วจะไปอยู่ไหนกัน คนตั้งเยอะตั้งแยะขนาดนั้น กลัวจะเหยียบกันตายซะมากกว่า” หนุ่มอีกคนพยักหน้าเห็นด้วย “แล้วเขื่อนที่เมืองกาญจนบุรีถล่ม ย่าคิดยังไง” ”ไม่คิดอะไรหรอก ฉันก็อยู่บ้านนี่แหละ มันจะท่วมก็ท่วม ท่วมมากๆก็ขึ้นไปอยู่บนหลังคา” ”แล้วหากน้ำมันท่วมถึงหลังคาจะทำยังไง” ”หากมันท่วมขนาดนั้นมันคงพัดพาเอาวัสดุสิ่งของมาด้วย คงจะกระแทกกับทุกอย่างที่ขวางหน้า ถึงตอนนั้นก็ตายแล้ว ไม่ต้องคิดอะไรแล้วแหละ” “แล้วถ้ามัน....บลา... บลา....” พวกหนุ่มๆไม่ยอมลดราวาศอก หาเหตุผลมาแย้งร่ำไป ย่าสั่นหน้า แบบเอือมระอา แต่ก็ยังรู้สึกเอ็นดู "พวกเอ็งจะกลัวเกินไปกว่าเหตุแล้ว คิดไปล่วงหน้าทำไมว้า คิดแล้วลงมือทำอะไรได้บ้าง ย้ายให้ได้ก่อนเหอะ นี่ทำเรื่องย้ายไปตั้งหลายรอบก็ยังย้ายไม่ได้ ย่าว่านะเอาหัวไปคิดเรื่องอื่นจะเข้าท่ากว่ามั๊ย ทำเรื่องที่เราสามารถทำได้ เช่นส่งความช่วยเหลือไป ช่วยผู้ที่ประสบภัยในตอนนี้ กลัวทำไม เสียเวลาเปล่าๆ ส่วนเรื่องของธรรมชาติ นั่นก็สุดแท้แต่ท่านจะเห็นสมควร ใครจะอยู่ใครจะไปก่อนกันก็ไม่สำคัญเท่าไหร่ แล้วหากว่าย้ายได้ ย้ายไปอยู่เชียงใหม่ พวกเอ็งจะไม่ตายหรือก็เปล่า” พวกหนุ่มๆเจอย่าสวดให้แต่เช้า แยกย้ายกันไปทำกิจกรรมส่วนตัว ฉันกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ในครัวเห็นด้วยกับคุณย่า แล้วนึกถึงภาพยนตร์เรื่องไททานิก ที่ผู้สร้างได้สอดแทรกเรื่องราวของคนกลุ่มหนึ่ง ที่ไม่ได้กระเสือกกระสนต่อการหนีตาย นั่งสบายๆเล่นดนตรีกันอยู่ตรงนั้น จนวินาทีสุดท้ายที่เรือได้จมลง และคุณตาคุณยายอีกหนึ่งคู่ ที่นอนกอดกันอยู่บนเตียง ในวินาทีสุดท้ายก่อนที่ความตายจะมาถึง . . . มุมมองต่อความตายของคนเรานั้นแตกต่างกันจริงๆ สัญชาตญานการเอาชีวิตรอด ทำให้เราดิ้นรนทุรนทุรายรักตัวกลัวตายจนเกินไปหรือเปล่า จนทำให้เรากลัวจนขาดสติ ทุกข์ในสิ่งที่ว่างเปล่า ทำเท่าที่เราจะทำไหว ไม่ดีกว่าหรือ เพราะบางสิ่งเราก็คาดเดาได้ บางสิ่งเราสามารถควบคุมได้ แต่บางสิ่งก็เกินกว่าที่เราจะควบคุมไหว เราตัวเล็กจ้อยเท่านี้ เป็นแค่ฝุ่นผงธุลีดินของกาลเวลา ทำในส่วนของเราเท่าที่พอจะทำได้ ส่วนอะไรจะเกิดขึ้น ก็ต้องเกิด คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามใจธรรมชาติท่านเท่านั้นเอง แอมอร ท้ายเรื่อง ยังกู้ภาพต่างๆไม่เสร็จนะคะ มาอ่านไดอารี่ประจำวัน แบบมีตัวอักษรเป็นพระเอกของเรื่องไปก่อน ไว้จัดการกับภาพเสร็จ จะบันทึกด้วยภาพในครั้งต่อไปค่ะ ขอบคุณเพื่อนๆนะคะ ที่แวะมาทักทาย   Create Date : 26 มีนาคม 2554 20 comments Last Update : 26 มีนาคม 2554 17:08:28 น. Counter : 1385 Pageviews. Share Tweet

ผมไปอ่านบทความเกี่ยวกับพวกโลกแตกมา ประเทศไทยแทบไม่เหลือเลยครับ เหลือแค่ภาคเหนือกับอิสานนิดหน่อย หลังจากเกิดเหตุการณ์ภัยพิบัติ ประเทศเพื่อนบ้านเราไปหมดเลย โดนน้ำทะเลกลืนหมด ถ้ามันจะตายก็ต้องตายนะของแบบนี้หนีไม่พ้นอยู่แล้ว เขื่อนแตกก็น้ำท่วมแน่นอน หนีไปก็เหนื่อยเปล่าอยู่สงบๆ อย่างนี้ดีกว่า   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 26 มีนาคม 2554 11:06:29 น.

ธรรมชาติกำลังจะบอกอะไร..กับมนุษย์ คนที่ตายไปก่อน...สบายไปแล้ว สำคัญคนที่เหลือนี่แหละ...   โดย: Calla Lily 26 มีนาคม 2554 12:08:04 น.

อะไรจะเกิดก็ปล่อยให้เกิดละกันเน๊าะคุณแอมอร ไม่รู้จะทำไงดี เพราะถึวงเวลาธรรมชาติเอาคืนมั่ง คนรังแกธรรมชาติมาเยอะล่ะ คิดแบบนี้ก็สบายใจ   โดย: อุ้มสี 26 มีนาคม 2554 12:23:04 น.

จริงนะค่ะ จะหนีไปก็ไม่รอด หนีไปก็เจอ ... แบบนี้ก็ตั้งหน้าตั้งตารับมืออย่างอื่นดีกว่า ถ้าบทจะต้องตายก็คือตาย ห้ามไม่ได้หนีไม่พ้น จะหนีทำไมให้เหนื่อยเปล่าเน๊าะ ... ยิ่งวันก่อนโน้นดูรายการ VIP ด้วยแล้ว ยิ่งเข้าใจเลยค่ะว่า ถ้าบทมันจะเกิด แผ่นดินไหว น้ำท่วมโลก ... หรืออะไรก็แล้วแต่ ถ้าคนส่วนใหญ่ เค้าตาย เราก็เป็นส่วนน้อยในนั้นเหมือนกัน อยู่อย่างเป็นสุขตอนนี้ ทำอะไรได้ก็ทำไป อย่าคิด วิตก กังวลเกินกว่าเหตุ เพราะถ้าตาย มันก็คือตาย ถ้าไม่ใช่เวลามันก็ยังต้องรอต่อไป เป็นปกตินะค่ะ ขอให้กู้ภาพคืนมาเร็วนะค่ะ ... ทางนี้ต้องระวัง เรื่องของภาพหายเหมือนกัน คอมมันเริ่มรวนๆ ปรวนๆ หายทีน้ำตาตกในแน่ๆ ค่ะ Happy Weekend ka   โดย: JewNid 26 มีนาคม 2554 12:24:37 น.

อะไรจะเกิดก็ห้ามไม่ได้จริง ๆ ครับ แต่หลังจากนั้น... เราก็คงได้แต่เห็นอกเห็นใจ และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง ^_^   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 26 มีนาคม 2554 15:21:26 น.

กลัวไปไย ไม่ใช่กลัวไปใย   โดย: nukle IP: 88.117.30.145 26 มีนาคม 2554 16:22:20 น.

ครั้งหน้าล็อกอินมาแนะนำก็ได้ค่ะ เจ้าของบ้านไม่ดุ อิ อิ ขอบคุณนะคะคุณ nukle เดี๋ยวจะแก้ไขในทันใดเลยค่ะ แอมอร   โดย: peeamp 26 มีนาคม 2554 17:07:13 น.

คุณแอมอร ... วิ่งมาทันด่วนตอนอ่านคอมเม้นท์คุณแอมอร เรื่องคำถามเกี่ยวกับโครงการงานตะพาบค่ะ ... เราผิดเองล่ะค่ะ ... เรื่อง คนตรงยอมคดไม่ยอมงอ จริงๆ แล้ว *** ยอมหักไม่ยอมงอ ***แหละค่ะ แฮ่ๆ เขียนผิด นี่มีคุณแอมอรล่ะค่ะคนแรกที่เข้ามาถาม เลยรู้เลยว่าเขียนผิดค่ะ ... ขอโทษนะค่ะ   โดย: JewNid 26 มีนาคม 2554 17:09:27 น.

ไปเจอที่คุณเป็ดเขียนไว้ กำลังคิดอยู่เหมือนกัน ว่าโลกกำลังสลัดขนอยู่หรือเปล่า เอาเชื้อราอย่างพวกเราทิ้งไปซะมั่ง คงจะคันไม่เบา เวลาเราทิ้งระเบิดใส่กัน เวลาที่ขุดอุโมงใต้ดิน คงจะคันน่าดู ตอกเสาเข็มแต่ละที คงเหมือนโดนหนามตำ พวกที่อยู่ตึกสูงๆโลกคงคิดว่าสิวเม็ดใหญ่ นานๆที ก็บีบสิว ล้างหน้า ทำทรีทเม้นท์ผิว โลกก็อยากให้ผิวเรียบเนียน ไร้สิวฝ้าและจุดด่างดำ เพราะเราทำผิวโลกสกปรกไง แอมอร   โดย: peeamp 26 มีนาคม 2554 17:25:28 น.

อิ อิ ขอโทษทีนะคะ วิ่งมาเหนื่อยมั๊ยคะคุณพู่ กำลังว่างว่าจะลองร่างเรื่องซะหน่อย แต่ออกจะงงๆเลยต้องมาถาม ตามนั้นนะคะ เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ ไปเขียนต่อ ลบๆอยู่หลายรอบ สงสัยว่าจะชอบไฟลนก้นนะเรา อิ อิ แอมอร   โดย: peeamp 26 มีนาคม 2554 17:27:07 น.

เห็นด้วยอย่างจริงใจกับคุณย่าเลยครับ ย้ายไปใหน สุดท้ายก็ตายอยู่ดี วันก่อนที่บ้านผมก็บอก ย้ายบ้านที่อยู่เชียงรายกันเถอะ ผมก็หัวเราะขำๆ พอวันถัดมาเกิดแผ่นดินไหวที่พม่า เชียงรายก็โดนไปด้วย เลยโทรแซวกันเลยครับ จะหนีไปเชียงราย ก็ไม่พ้นภัยธรรมชาติอยู่ดี จะกลัวทำไมเนอะ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ต้องตายเหมือนกัน   โดย: กลิ่นดอย 26 มีนาคม 2554 17:59:00 น.

สวัสดีค่ะ ไม่ได้ทักทายกันนานมากเลยนะคะ ช่วงหลังก็นาน ๆ อัพบล็อกทีค่ะ เหตุการณ์ในระยะหลังนี้ทำให้นึกถึงประโยคที่เขาบอกว่า"เด็ดดอกไม้สะเืทือนถึงดวงดาว" นะคะ เหตุการณ์ในญี่ปุ่น มันสะเืทือนใจมากทีเดียว เดี๋ยวนี้เพลง"ดอกไม้ของน้ำใจ" ที่ข่าวสรยุุทธเอาไปเป็นเพลงประกอบภาพสึนามิ ทำเอาฟังทีไรแล้วเศร้าทุกที   โดย: รัชชี่ IP: 58.10.161.73 26 มีนาคม 2554 18:47:33 น.

หวัดดีค่ะ แวะมาเยี่ยมกันเหมือนเคย :)   โดย: สาวสะตอใต้ 26 มีนาคม 2554 19:15:41 น.

คุยกันเรื่องเขื่อนเหมือนกันละค่ะ แตไปคุยกันเรื่องสึนามิปลอม ๆด้วย แต่ไม่ว่าจริงหรือปลอมก็น่ากลัวทั้งนั้นนิ เพราะความสูญเสียมันของจริงทั้งนั้นนะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 26 มีนาคม 2554 19:51:16 น.

กลัวแกนกลางมันแตกปุ๊มากๆครับ ถึงจะมาไม่ถึงบ้านเราก็เถอะ ถ้าปลาซิวทะเลมันกลายพันธุ์ กลายเป็นก็อดซิลล่าล่ะ แฮ่ๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 26 มีนาคม 2554 19:59:41 น.

ค่ะ เค้าทำหน้าตาแบบรับสารภาพละค่ะ แต่ก้อน่าขำจริง   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 26 มีนาคม 2554 21:15:41 น.

สวัสดียามดึกครับ แวะมาแอบดู เตรียมตัวเขียนงานตะพาบเหรอครับ   โดย: multiple 26 มีนาคม 2554 22:30:24 น.

เป็นกำลังใจให้กับเพื่อนมนุษย์ ทุกที่ที่ประสบภัยธรรมชาติครับ โลกของเราท่าทางจะแย่แล้ว เหตุการณ์ต่างๆที่ไม่คิดว่าจะเกิด ปีนี้เริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆ ขนาดประเทศไทยกลางเดือนยังหนาวแบบงงๆเลย มีความสุขในวันหยุดครับผม   โดย: ZeeBlue-Melody 27 มีนาคม 2554 0:50:43 น.

สวัสดีค่ะพี่แอม...เห็นข่าวเพื่อนร่วมโลก เพื่อนบ้านใกล้ๆกับเราประสบภัยรู้สึกใจไม่ดี บรรยากาศเรรวนป่วนหัวใจมนุษย์ตัวเล็กอย่างเรา เอามากกกกก....คิดถึงฝันดีนะค่ะพี่แอม....จุ๊ฟ ✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★ *★ .•°•.°´¯)*¤°•★   โดย: mastana 27 มีนาคม 2554 1:59:32 น.

สวัสดีวันหยุดค่ะ   โดย: Calla Lily 27 มีนาคม 2554 9:56:30 น.