|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
สัปดาห์หนังสือ
เช้าวันหยุด ตื่นมานั่งจิบน้ำเต้าหู้เจ้าประจำ
แกล้มแซนวิชทูน่าฝีมือเชฟประจำบ้าน คุณผู้หญิงขอสบายในวันหยุด
ไม่ได้หยิบจับทำอะไร จู่ๆก็นึกได้ว่ามีงานสัปดาห์หนังสือ
.
.
.
.
.
หนึ่งในสมาชิกในบ้านต้องไปรับญาติผู้ใหญ่ที่สนามบินสุวรรณภูมิ
เราว่าจะนอนเอเขนกอยู่บ้าน ก็เลยเปลี่ยนใจ
ตัดสินใจไปเดินงานหนังสือดีกว่า จะมาแกร่วอยู่บ้านคนเดียวทำไม
.
.
.
.
.
ไปบอกเพื่อนไว้ไม่กี่บ้าน ก็ไปอาบน้ำแต่งตัว
เราไปขึ้นรถไฟใต้ดินที่สถานีจตุจักร คนเยอะมากเพราะเป็นแค่วันที่สอง
มีทหารมายืนดูแลรักษาความสงบเรียบร้อยอยู่แถวนั้น
แต่งตัวรัดกุม มีอาวุธครบมือ ไม่รู้ว่าปืนมีกระสุนหรือเปล่า
.
.
.
.
.
คงไม่เหมือนที่มายืนรักษาการอยู่แถวที่ทำงานของผู้เขียน
นั่นเวลาเกิดเหตุการณ์อะไร
อย่างเก่งก็คงเอาปืนไล่ฟาดหัวเท่านั้นแหละ
.
.
.
.
.
วันนั้นผู้เขียนใส่เลื้อและกางเกงสีดำทั้งชุด
มีผ้าคล้องไหล่เท่านั้นที่สีน้ำตาลอ่อนกับกระเป๋าร้องเท้าสีเข้ากัน
เพื่อไม่อยากให้ดูว่ากำลังจะไปงานศพ
แต่ผิดคาด คนส่วนใหญ่ที่เดินสวนกันไปมาสิบคนสวมดำซะหก
นอกนั้นก็สีขาว น้ำตาล เทา มีชมพูบ้างประปราย
.
.
.
.
.
ไม่มีสีสดใสให้เห็นแม้แต่น้อย
นี่เราก็ในรถไฟไปกับเขา(อินเทรนด์ อิ อิ)
มีคนมาทักทายบนรถไฟใต้ดิน สะกิดให้นั่ง
ลูกสาวเล็กๆที่มาด้วยน่ารักดี คุยไม่หยุดถามโน่นถามนี่
คุยกันไปแล้วต่างแยกย้ายเมื่อถึงสถานีปลายทาง
.
.
.
.
.
ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิต ละลานตาไปด้วยหนังสือต่างๆ
ลดกระหน่ำทุกบู๊ต มีตั้งแต่ตรงนี้ทุกเล่มห้าสิบบาท
สี่เล่มร้อย เล่มละสามสิบห้า สามเล่มร้อย วางไว้ให้เลือก
มีโซนตั้งแต่ A-Z เดินดูไปอ่านไปจนตาลาย
.
.
.
.
.
ไม่ได้เอาแว่นตามา แต่ก็แปลกมาก
อ่านได้สบายๆอาจเพราะมีแสงไฟเพียงพอ
เดินไปเรื่อยๆดูไปอ่านไป คนมากมายเหลือเกิน
ไปรษณีย์ทำงานหนัก มีผู้คนที่ส่งกลับบ้านทางไปรษณีย์
ไม่อยากแบก เวลาผ่านไปสักสองชั่วโมงแล้ว
ยังไม่ได้สักเล่ม มันเยอะจนเลือกไม่ถูก
.
.
.
.
.
หรือว่ามีมากเกินที่กองอยู่ที่บ้าน จนคร้านที่จะซื้อมาเพิ่ม
เดินไปดู อ.เนาวรัตน์ เลขะกุล มาสอนจัดดอกไม้แบบญี่ปุ่นบนเวที
.
.
.
.
.
ท่านเล่าไปจัดดอกไม้ไปก็เพลินดี หวังจะนั่งพักขาด้วย
ท่านเล่าถึงความชอบของท่านว่าการจัดดอกไม้แบบนี้
เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้รู้สึกสงบ คล้ายการทำสมาธิ
เสร็จจากตรงนี้ ก็แวะไปหามุมสงบทานอาหาร ได้เสต็กปลาหนึ่งจาน
สลัดอีกนิดหน่อย น้ำเปล่า นั่งดูผู้คนเดินผ่านไปมา
.
.
.
.
.
และมีคนมาขอร่วมโต๊ะ สี่คนพ่อแม่ลูก ลูกชายหนึ่งลูกสาวหนึ่ง
คุณแม่เปิดฉากสนทนา บอกว่ามาจากต่างจังหวัดแถวบางแสนชลบุรี
ขับรถยนต์มากันเอง เพื่อจะมาหาหนังสือที่แต่ละคนชอบ
หอบกันคนละหอบ มีคนละหลายถุงเชียว
.
.
.
.
.
แรกแอบยิ้มในใจ สงสัยหน้าตาของผู้เขียนจะออกชาวพระนตร
แต่ก็บอกออกไปว่ามาจากไหน
เธอถามว่ามาคนเดียวเหรอคะ
เราก็เล่าให้ฟังว่าถ้าเป็นเรื่องของโปรด
ของแต่ละคนในบ้าน
จะแยกย้ายกันไป แต่พอตอนขากลับค่อยโทรติดต่อกัน
และกลับพร้อมกัน เรากลัวคนที่เดินตามเขาจะเบื่อ
.
.
.
.
.
ทานเสร็จก็ขอตัว แล้วเดินจากมา ไม่ได้ถามชื่อ ไม่ได้ขอเบอร์
บางคนก็แค่เป็นเพื่อนที่เจอกันในระหว่างทาง
มีใจเอื้อเฟื้อต่อกัน ได้คุยได้ยิ้มแย้มต่อกันฉันท์มิตร
และต่างก็แยกย้าย ต่างมีวิถึชีวิตและการเดินทางที่แตกต่างกัน
รอยยิ้มมิตรภาพที่ให้กับผู้คนในระหว่างทางเดิน
สร้างรอยยิ้มเล็กๆให้ได้เสมอ
.
.
.
.
.
.
วันนั้นได้หนังสือมาสองเล่ม เป็นหนังสือของคุณ ว.แหวน
ที่เพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ซื้อ แต่ของเพื่อนกลับไม่ได้ซื้อมา
เพราะหาไม่เจอ มันกระทันหัน ไม่รู้ว่าวางไว้บู๊ตไหน
ไม่ได้เตรียมข้อมูลอะไรเลย จะหาเน็ตเข้าคนล้นหลามคิวยาว
.
.
.
.
.
ไม่เป็นไร เดี๋ยวจดรายการไปตามหาซื้อในร้านดีกว่า
ได้รายเซ็นต์จากนักเขียนสองท่าน หนังสือสองเล่ม
มีแต่เด็กวัยรุ่นที่เข้าไปให้เซ็นต์ นักเขียนถามว่าจะเอาไปให้ใคร
ให้น้องแอมค่ะ บอกเธอไปอย่างนั้น ก็เป็นหนังสือวัยรุ่น
หน้าไม่ให้ถ้าจะบอกว่าจะเอาไปอ่านเอง
.
.
.
.
.
.
มีโทรศัพท์เข้ามาเป็นระยะ ว่าถึงหรือยัง กินข้าวหรือยัง
จะกลับหรือยัง เดินคนเดียวเหงาหรือเปล่า
ถึงจตุจักรเมื่อไหร่โทรบอกด้วย
จะขับรถมารอ จะต้องการอะไรไปมากกว่านี้หนอชีวิต
.
.
.
.
.
เป็นปีที่แปลก ไม่ได้หนังสืออย่างที่เคย แต่มาสองสามปีหลัง
หนังสือเริ่มน้อยลง แต่มีอะไรให้อ่านมากขึ้น
ที่หยิบมาอ่านได้บ่อยๆเห็นจะมีเล่มเดียว ณ เวลานี้
เล่มใจของตัวเอง หยิบมาอ่านกี่ครั้งๆก็ยังสอบไม่ผ่านสักที
หนังสือใจไง อ่านเท่าไหร่ก็ไม่เคยจบ พลิกมาอ่านหน้าเดิมๆ
อ่านซ้ำไปซ้ำมาแต่ว่าไม่เคยจำ สงสัยจะอ่านแบบขาดสติซะมากกว่า
.
.
.
.
.
เรื่องงานเขียนที่อยากทำ แค่งานอดิเรกฆ่าเวลาเท่านั้น
แต่ก็มีเพื่อนๆที่ใจดีแวะมาแนะนำ
รู้สึกปลื้มใจมากมาย ต่อน้ำใจที่คนในโลกไร้สายที่มีให้กัน
จะทำไปเรื่อยๆ ไม่ได้เคร่งเครียดอะไร
เส้นทางนี้อีกยาวไกล หากไม่ขี้เกียจหายใจไปซะก่อน
แอมอร
ท้ายเรื่อง ว่าจะตระเวนไปบอกเพื่อนทีละบ้านก็คร้านนัก
อยากมาบันทึกเก็บไว้อ่านเอง
ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะคะ
| Create Date : 28 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 28 มีนาคม 2553 20:46:55 น. |
|
32 comments
|
| Counter : 643 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: prommart  วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:11:18:48 น. |
|
|
|
| โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:11:38:34 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:13:34:05 น. |
|
|
|
| โดย: thanitsita วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:14:04:53 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:14:11:14 น. |
|
|
|
| โดย: SongPee วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:14:26:40 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:19:14:16 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:19:17:03 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:22:57:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:7:33:40 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:12:50:36 น. |
|
|
|
| โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:13:27:13 น. |
|
|
|
| โดย: nootikky วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:13:39:54 น. |
|
|
|
| โดย: nulaw.m วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:15:09:31 น. |
|
|
|
| โดย: JohnV วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:15:09:54 น. |
|
|
|
| โดย: JohnV IP: 125.26.108.121 วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:16:12:15 น. |
|
|
|
| โดย: aenew วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:18:06:35 น. |
|
|
|
| โดย: mutcha_nu วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:19:44:26 น. |
|
|
|
| โดย: nootikky วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:20:34:49 น. |
|
|
|
| โดย: ชายพจน์ (ครีมโซดาซ่า ) วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:20:39:40 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:21:51:21 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:7:53:19 น. |
|
|
|
| โดย: nootikky วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:11:13:46 น. |
|
|
|
| โดย: lastmoon วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:13:13:26 น. |
|
|
|
| โดย: peeamp วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:11:00:47 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^....
และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
จะพิมพ์ว่า"ตลกร้าย"ค่ะ
ถือว่าแลกเปลี่ยนความคิดนะครับ