|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
@>.....^.^..... กระปุกออมฝัน
เมื่อครั้งที่ยังเป็นเด็ก คุณยายเล็ก ซื้อกระปุกออมสินที่เป็นกระต่ายให้ คงอยากให้หลานหัดเป็นคนรู้จักออม มีเรือลำใหญ่มาจอดที่ท่าน้ำ มีกระปุกรูปต่างๆมากมายให้เลือก ในสายตาของเราตอนนั้นคงเห็นเป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง
. . . . .
เฝ้าเอามาทะนุถนอมเอ็นดูกอดรัด ในแต่ละวันที่ได้เหรียญมา ก็มาหยอดลงไป ไม่ได้รู้ว่าหยอดเพื่ออะไร ทำตามที่ยายบอก นานวันเหรียญก็เพิ่มมากขึ้นทุกทีจนเต็ม
. . . . .
มีใครบางคนที่เข้ามาในชีวิต และเธอก็มีบทบาทมากมาย ต้องการเงินที่อยู่ในกระปุกนั้น เอาไปแคะออก แต่กว่าจะได้แต่ละเหรียญ มันยากนัก เธอเลยตัดสินใจทุบจนแหลกไม่มีชิ้นดี
. . . . . .
เรานอนร้องไห้เสียใจอยู่หลายวัน ไม่ได้เสียดายเหรียญที่อยู่ในนั้น เราเล็กเกินไปที่จะเข้าใจ เราไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทุบกระต่าย เราสงสารกระต่าย เรามีสิ่งใดก็ตามดูเธอจะสามารถเข้ามาหยิบฉวย เอาไปตามใจของเธอ แม้แต่พ่ออันเป็นที่รัก
. . . . .
แต่ที่แปลกยิ่งนักเราไม่ยักเกลียดเธอ กลับทำดีกับเธอมากขึ้น เพราะอยากให้เธอรักตอบ และที่มากยิ่งกว่าอยากให้คนที่เรารักสบายใจ แต่เธอก็ช่างแสนงอนจนเราอ่อนใจ เธออ่อนไหวเกินไป มองโลกในแง่ร้ายเกินไปหรือเปล่า
. . . . . .
เธอหึงคนที่ตายไปแล้ว เธอเคยถามพ่อว่ารักใครมากกว่ากัน พ่อบอกว่ารักเธอมากกว่าอยู่แล้ว เธอมาเล่าให้เราฟังทำไม แต่เรานึกชอบใจว่าพ่อฉลาดตอบ ขืนบอกว่ารักคนที่ตายไปแล้วมากกว่า สงสัยบ้านจะแตก แต่เราไม่โกรธเธอ เพราะพ่อรักเธอ เราก็เลี่ยงก็หลบเอา ไม่อยากปะทะกัน ให้คนที่เรารักต้องมาไม่สบายใจและเราแอบสงสารเธอ
. . . . .
นับจากวันนั้นมาเรามักจะเปลี่ยนที่เก็บใหม่ เราแอบหนีเข้าไปอยู่ในฝันแทน ในฝันไม่มีใครที่จะตามไปแย่งของของเราได้ มันเป็นของเราคนเดียว ฝันทุกฝัน เราหยิบมันใส่ไว้ในกระปุก ทุกความทรงจำทุกจินตนาการ
. . . . .
เราชอบไปโรงเรียน เพราะที่นั่นเรารู้สึกปลอดภัย บางวันเราหลบอยู่ที่ห้องสมุดจนเย็นย่ำ จนกว่าบรรณารักษ์จะมาล็อคกุญแจ เพราะเราไม่อยากกลับบ้าน หนังสือมากมาย พาให้ฝันเราบรรเจิด
. . . . .
คงต้องขอบคุณเธอที่ทำให้เรามีกระปุกออมฝันใบใหญ่ ที่มีความฝันมากมายอัดแน่นอยู่ภายใน พร้อมทั้งความรู้มากมายที่วิ่งผ่านตัวอักษร ในความแห้งผากของชีวิต มักยังมีอีกด้านให้เราค้นพบเสมอ
. . . . .
เราชอบนับลมหายใจเข้าออกจนกว่าจะหลับไป หรือไม่ก็ปล่อยให้จินตนาการพาไปจนสุดขอบฟ้า เราจมหายไปกับสองสิ่งนี้ จนนั่งเพลินเผลอ ไม่ได้ยินไม่ได้สดับต่อทุกสรรพสำเนียงที่อยู่รอบกาย
. . . . .
มีความสุขได้ง่ายๆกับฝันของตัวเอง ไม่รู้มาก่อนเลยว่า สิ่งที่ได้สะสมใส่ไว้ในกระปุกออมฝัน ว่าวันหนึ่งได้หยิบมันมาทำให้มันเป็นความจริง ฝันแล้วฝันเล่า วันแล้ววันเล่า จนฝันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไป
. . . . .
ไม่ต้องกังวล ว่าฝันนั้นจะทำร้าย เพราะฝันนั้นมีแต่ฝันดี ฝันและจินตนาการ สามารถเป็นแรงบันดาลใจชั้นดี ให้เกิดสิ่งต่างๆมากมายในชีวิต ทุกครั้งที่ตื่นลืมตา เท้าก็ยังก้าวเหยียบอยู่บนพื้นทั้งสองข้างอย่างมั่นคง ไม่ต้องห่วงว่าจะลอยละลิ่วไปจนสุดขอบโลก แล้วตกลงพื้นจนบาดเจ็บ เพราะเราเป็นนักฝันมืออาชีพ
. . . . .
เพราะฝันและจินตนาการนั้นมาบัดนี้ มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ความฝัน ต้องขอบคุณเธอคนนั้น ที่ทำให้ฉันมีกระปุกเป็นของตัวเอง และฉันจะค่อยๆหยิบมันออกมาทำให้มันเป็นจริง ไปทีละฝันทีละฝัน จนฉันจะหมดวันเวลาที่จะทำมันต่อไป
. . . . . .
คุณจะมีอายุสักเท่าใดไม่สำคัญ ตราบที่คุณยังมีฝันและพร้อมจะก้าวไป พร้อมที่จะเรียนรู้ในสิ่งใหม่ๆ คุณก็ห่างไกลกับคำว่าแก่ เพราะจิตวิญญานของคุณยังแจ่มใสนัก ยังสดชื่นนัก ความเยาว์วัยยังเคียงคู่ไปกับคุณเสมอ
. . . . .
อย่าปล่อยให้ฝันนอนอ้อยอิ่งอยู่ในกระปุกนานเกินไป หยิบมันมาทำให้เป็นจริงสักอย่าง แล้วคุณจะอยู่บนโลกใบนี้ในช่วงเวลาที่เหลืออยู่ อย่างแช่มชื่นและมีความหวัง ไม่ใช่แค่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปวันๆ และตายไปพร้อมกับความฝันของตัวเอง
. . . . .
แอมอร
ท้ายเรื่อง ไม่ได้เข้าห้องฟิตเนสหัวใจมาซะนาน วันนี้อยากให้สาระที่เเป็นแก่นสารบ้าง แม้เล็กๆน้อยๆก็ยังดี เชื่อว่าทุกคนคงมีฝัน อย่าเก็บไว้นาน ก่อนที่ฝันจะเป็นแค่ฝันลมลม
v v v v
ปล.เรื่องมันผ่านมาเนิ่นนาน ก่อนที่เธอจะจากไป ด้วยโรครุมเร้าหลายอย่าง เราได้คุยเปิดใจกัน เธอขออโหสิกรรม แต่เราไม่มีอะไรจะยกให้ เพราะเรารักเธอมาตลอด ก่อนที่เธอจะตาย เรานัดกินข้าวกัน ไปเที่ยวด้วยกัน เรามีวันดีดีมากมาย เพราะเรารักผู้ชายคนเดียวกัน อคติของเธอต่างหากที่ทำร้ายเธอ
Create Date : 24 มีนาคม 2553 |
|
59 comments |
Last Update : 24 มีนาคม 2553 10:16:00 น. |
Counter : 778 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 24 มีนาคม 2553 11:09:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 24 มีนาคม 2553 12:36:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: อิ่ม_Aim 24 มีนาคม 2553 13:40:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 202.149.25.225 24 มีนาคม 2553 13:43:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้วนforest IP: 202.149.25.225 24 มีนาคม 2553 13:44:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 24 มีนาคม 2553 14:14:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 24 มีนาคม 2553 14:50:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 24 มีนาคม 2553 14:52:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 24 มีนาคม 2553 15:20:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ๋อซ่าส์ 24 มีนาคม 2553 17:05:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 24 มีนาคม 2553 21:27:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ๋อซ่าส์ 24 มีนาคม 2553 22:14:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 24 มีนาคม 2553 22:25:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006 ) 25 มีนาคม 2553 10:50:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: มนุษย์กินเห็ด... (เป็ดสวรรค์ ) 25 มีนาคม 2553 12:23:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 25 มีนาคม 2553 12:35:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeshin 25 มีนาคม 2553 18:25:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 25 มีนาคม 2553 20:27:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: SongPee 25 มีนาคม 2553 21:12:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ๋อซ่าส์ 25 มีนาคม 2553 23:39:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 26 มีนาคม 2553 13:06:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: JohnV 26 มีนาคม 2553 15:45:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ๋อซ่าส์ 26 มีนาคม 2553 16:12:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: raya-a 26 มีนาคม 2553 16:36:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: SongPee 26 มีนาคม 2553 18:58:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 26 มีนาคม 2553 19:20:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 26 มีนาคม 2553 19:31:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: SongPee 26 มีนาคม 2553 22:13:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 27 มีนาคม 2553 8:15:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 27 มีนาคม 2553 8:38:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 27 มีนาคม 2553 8:47:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 27 มีนาคม 2553 10:56:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: JohnV 27 มีนาคม 2553 14:08:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|