@....^.^.....แม่ปูลูกปู...อย่าได้ถามเลยว่าเขาเหมือนใคร แม่ปูลูกปู...อย่าได้ถามเลยว่าเขาเหมือนใคร อย่าได้ถามเลยว่าลูกนำนิสัยเหล่านั้นมาจากไหน   ตั้งแต่เขาได้ปฏิสนธิอยู่ในท้องของคุณ ทุกคำพูด ทุกความคิด ทุกการกระทำ ทั้งยามหลับและตื่น คนที่ใกล้ชิดเขาที่สุด คือคุณที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่นั่นเอง อย่าได้ถามเลยว่า ลูกทำไมจึงเป็นคนแบบนี้ ลองเปิดใจคุณจะพบในทันที ณ วันหนึ่งเมื่อลูกบอกว่า รู้สึกประหม่าและไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง ฉันกลับมาทบทวนตัวเอง และสำรวจตรวจตราตัวเองเสียใหม่ หลายคนอาจนึกแปลกใจว่าทำไม มาเกี่ยวกันได้อย่างไร คนเป็นพ่อเป็นแม่ เป็นผู้ทรงอิทธิพลมาก ฉันเพิ่งจะเรียนรู้ได้ ก็เมื่อเวลาผ่านไป เรียกว่ากว่าจะถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว ฉันเคยเข้าใจผิดคิดว่าปัจจัยภายนอกส่งผลต่อเด็กๆ แต่ลืมคิดไปว่าพฤติกรรมต่างๆรวมทั้งการคิดและการตัดสินใจของฉัน อยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา ลองนึกดูสิว่า หากคนที่อยู่ภายในของคนเป็นแม่ ยังเป็นเด็กหญิงเล็กๆที่เต็มไปด้วยความกลัว เธอจะเลี้ยงลูกออกมาเป็นคนลักษณะไหน แม้ว่าใครๆจะชื่นชมว่าลูกชายของเธอน่ารัก ไม่เกเร เป็นผู้ชายอบอุ่น ยิ้มง่าย อารมณ์ดี แต่มีสิ่งหนึ่งที่รบกวนจิตใจของเธอ คือเขาขาดความมั่นใจและไม่เคยรู้สึกชื่นชมตัวเอง ฉันเคยเห็นพ่อแม่หลายๆคนที่ขาดความมั่นใจ ส่งผ่านอารมณ์ร้ายๆมาที่ลูก เล่นการพนัน เสเพล ทุบตีอย่างไร้เหตุผล กินเหล้าเมามาย ที่เบาลงมาไม่เข้าข่ายรุนแรง เช่นห้ามไปหมดทุกอย่าง สะอาดเข้าขั้นโรคจิต กลัวไม่กล้าบอกความรู้สึก ไม่กล้าปฏิเสธ และเกรงใจคนไปทั่วแต่ลืมเกรงใจตัวเอง สิ่งต่างๆที่เขากลัวและรังเกียจ เขานำมาทำกับครอบครัวตัวเอง และกลับมารู้สึกผิดและสงสารลูกในภายหลัง ลองมองย้อนไปในวัยเด็กของเขาแล้ว รู้สึกสะเทือนใจ เพราะพ่อแม่ของเขาเหล่านั้น เคยทำพฤติกรรมแบบนี้กับพวกเขามาเช่นกัน ฉันเองก็มีสิ่งหนึ่งที่ยังรู้สึกผิดและอยากให้ลูกอภัย ในวันแม่นี้ข้อความต่อไปนี้คือสิ่งที่ฉันได้สารภาพและขอให้ลูกอภัย และอยากให้ผู้ที่เป็นแม่ทั้งหลาย ลองสำรวจตรวจสอบ ว่าได้วาดอะไรลงไปในผ้าขาวที่เป็นลูกของตัวเอง . . . เธอข้างในตัวฉันเป็นคนขี้กลัวแต่ไม่เคยแสดงออกว่ากลัว เธอสามารถทำอะไรต่ออะไรได้มากมาย แต่ภายในใจก็ยังขาดความมั่นใจอยู่นั่นเอง ใครต่อใครจะรู้ไหมนะ เพราะตัวฉันเองยังไม่อยากจะยอมรับเลยว่าเป็นคนขี้กลัว กลัวความผิดพลาด ขาดความมั่นใจ กลัวการพลัดพรากและกลัวการสูญเสีย เป็นคนขี้เหงาและภายในใจแอบเศร้าอยู่ลึกๆ ฉันค้นพบว่าอาการแบบนี้ติดตามมาตั้งแต่ครั้งที่เป็นเด็ก ในวัยสองขวบเศษที่ต้องพบกับการสูญเสียและการพลัดพราก จากบุคคลอันเป็นที่รัก ต้องเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมไปอยู่ในที่ที่ไม่คุ้นเคย สิ่งนั้นจึงตามมาหลอกมาหลอนตลอดมา . . . ฉันปลุกเธอให้ตื่นขึ้นมารับรู้ความจริงว่า ขณะนี้เด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว .... เธอมีความสามารถพร้อมที่จะปกป้องคุ้มครองตัวเอง โดยไม่ต้องหลบอยู่ใต้ปีกของใครทั้งนั้น ...... ฉันฝึกหัวเราะให้กับชีวิตตัวเอง หัวเราะกับความล้มเหลว ยิ้มให้กับความกลัว เพราะความกลัวทำให้ฉันสูญเสียโอกาส ที่จะได้เรียนรู้และก้าวต่อไป และมันขโมยความสุขสงบภายในใจฉันไปจนหมดสิ้น ฉันเคยส่งต่อความกลัวนี้ต่อไปให้ลูกตัวเอง และยังคงรู้สึกเสียใจ . . ในวันแม่ปี 2555 นี้ แม่ขอโทษลูกด้วยนะที่ตลอดมาแม่มีแต่ความกลัว เพราะที่ผ่านมาแม้แต่ตัวแม่เองยังไม่รู้เลยว่ามันยังคงอยู่ กระทั่งเมื่อแม่เป็นแพนิค แม่จึงได้เห็น .... และได้รับรู้ว่ามันแอบซ่อนอยู่เสมอมา อดีตให้มันผ่านไปเถอะนะ อภัยให้ตัวเองและเรามาเริ่มต้นกันใหม่ สิ่งที่แม่อยากขอในวันแม่นี้คืออยากขอให้ลูกอภัยให้แม่ด้วย และเราจะโต๊ เราจะโต เป็นผู้ใหญ่ที่จิตใจสุขสงบ และมั่นคงไปพร้อมๆกัน รักลูกจ้า   Create Date : 12 สิงหาคม 2555 10 comments Last Update : 12 สิงหาคม 2555 10:47:17 น. Counter : 4107 Pageviews. Share Tweet

อบอุ่น ประทับใจ กับตัวหนังสือของพี่แอมอรเสมอค่ะ ขอแชร์ไปกลุ่มนะคะ สุขสันต์วันแม่ค่ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 12 สิงหาคม 2555 11:02:48 น.

ขอบคุณค่ะน้องฉัตร รูปประกอบที่fbน่ารักมาก ตั้งแต่เขาจัดวางรูปแบบใหม่ พี่ลงรูปในบล็อกได้กระท่อนกระแท่นอยู่เลยค่ะ เดี๋ยวจะลองศึกษาดูนะคะ แอมอร   โดย: peeamp 12 สิงหาคม 2555 11:07:43 น.

สุขสันต์วันแม่ค่ะพี่แอม   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 12 สิงหาคม 2555 12:18:52 น.

ไม่มีคำว่าสายเกินไปสำหรับคำว่ารักนะคัรบพี่แอม เข้ามาอ่านและเข้ามาโหวตให้ครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 12 สิงหาคม 2555 17:37:51 น.

แหล่มเลยค่ะพี่แอมอร   โดย: อุ้มสี 12 สิงหาคม 2555 21:05:43 น.

หวัดดีค่ะพี่แอม ไม่ได้เข้ามาทักทายพี่แอมนานเลย หลังตะพาบรินก็ไปเหนือซะเป็นอาทิตย์เลยค่ะ อิอิ มาวันนี้บล็อกพี่แอมเกี่ยวกับลูก ไม่มีสิ่งใดผิด สิ่งใดถูกตราบใดที่สายใยความรักเรายังมี ผ้าขาว เราใด้ขีดเขียนอะไรไปบ้าง ลูกเหมือนใคร เราใส่อะไรลงไปในผ้าขาวนั้น ทำให้เกิดความคิด รินก็เกิดความคิดไปด้วยค่ะ เพราะบางอย่างเรากระทำไปด้วยอารมณ์ แต่ก็เช่นกัน ว่า เราไม่ได้อยากให้ลูกที่เกิดมามีปมด้อยใด ๆ ด้วย แม่ทุกคนก็มีความรักลูกกันทั้งนั้น เรื่องใดผ่านไปแล้ว ก็ขอให้ผ่านไป และถือว่าเป็นบทเรียนนะคะพี่แอม มองข้างหน้า เราจะทำใหม่ให้ดีกว่าเดิม สุขสันต์วันแม่ค่ะพี่แอม   โดย: Rinsa Yoyolive 12 สิงหาคม 2555 23:18:58 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม   โดย: กะว่าก๋า 13 สิงหาคม 2555 6:21:42 น.

ไม่มีคำว่าสายที่จะเปลี่ยนแปลงตนเองคิดแบบเดียวกับพี่ก๋าครับ ขอเพียงเรารู้ว่าสิ่งไหนดีไม่ดี เราก็จะสามารถปรับปรุงมันได้ครับ ที่เหลือก็อยู่ที่ใจเราล่ะ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 13 สิงหาคม 2555 17:52:46 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม   โดย: กะว่าก๋า 14 สิงหาคม 2555 6:12:05 น.

ตามมาอ่านค่ะ   โดย: แม่น้องกะบูน 17 สิงหาคม 2555 14:24:22 น.