1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30
สาวฉันทนา
ในช่วงเวลาที่ใช้ชีวิตเป็นมนุษย์เงินเดือน มีเรื่องราวมากมาย ทั้งเศร้า ทุกข์ สุข สนุก จึงอยากจะเก็บเรื่องราวเหล่านั้นไว้เพื่อระลึกถึง บางเรื่อง ก็ทำให้เรายิ้มได้เหมือนกัน บางเรื่อง ก็...เฮ้ย เราทำไปได้ไงวะเนี่ย บางเรื่อง ก็...งง ทำไมมันทำกับเรางี้วะ ทำไม ทำไม ทำไม? และบางเรื่องก็อาจจะเป็นประโยชน์ต่อเยาวชนรุ่นหลังได้บ้าง...ว่าเข้าไปนั่น อีกอย่างเราเป็นคนความจำสั้นน่ะ จึงต้องมีหลักฐานเป็นลายลักษณ์อักษร มีบ้างที่เขียนบันทึกเก็บไว้ แต่อย่างว่านะ...สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวไกล เราก็ต้อง up กันหน่อย และนี่จึงเป็นที่มาของ Blog นี้ เรียนจบจากสถาบันมีชื่อของเมืองระแหง ดินแดนเมืองตาก ก็หิ้วกระเป๋าเข้าเมืองกรุงทันที หวังว่าจะไปหาประสบการณ์ดี ๆ จากเมืองหลวง เอาเข้าจริงมันไม่ค่อยเข้าท่านัก ด้วยความที่เป็นเด็กบ้านนอก ครอบครัวชาวบ้านธรรมดา แถมมีฐานะอีกต่างหาก (ยากจน) การเริ่มต้นชีวิตคนทำงานจึงค่อนข้างลำบาก เริ่มจากเป็นสาวฉันทนา มีคนรู้จักกันเค้าพาไปฝาก ตอนแรกก็กะว่างานอะไรก็ได้ เราไม่เลือกอยู่แล้ว ต้องอยู่ใน Line นะ ...ค่ะ หนูทำได้ (ตอนนั้นไม่รู้หรอก Line อะไรฟะ) ต้องเข้ากะด้วยนะ...ไม่มีปัญหาค่ะ ต้องซื้อเสื้อผ้าใส่เองนะ (เครื่องแบบ)...ได้ค่ะ รับเงินเป็น week นะ...ค่ะ ค่ะ คุณต้องมาอยู่หอพักของโรงงานเรา...เอ่อ...ก็ได้ค่ะ พอเข้ามาอยู่จริง ๆ หอพักเป็นห้องขนาดใหญ่ อยู่รวมกันเยอะเลย ใครก็ไม่รู้ มีทั้งภาคกลาง เหนือ อีสาน ใต้ ตอนนั้นกลัวมาก เพราะไม่รู้จักใครเลย เดินเข้าหอวันแรก ตัวลีบ เหนียมสุด ๆ เจอสายตารุ่นพี่ที่มองเรา ไม่รู้เค้าคิดอะไร อยู่แบบเสียสุขภาพจิตมาก เสื้อผ้าที่เก็บไว้ในหอ ไอ้ที่สภาพดีหน่อยก็หายหมด อยู่แบบกลัว ๆ หวาดระแวงด้วย และงานที่ทำมันก็ไม่ใช่อย่างที่เราต้องการ อดทน อยู่ได้เกือบสองเดือน เพราะเกรงใจคนฝากเข้าน่ะ แต่สุดท้ายก็หิ้วกระเป๋าจากมา กะว่าไปล่าฝันที่ใหม่ดีกว่าเรา .... โครม ...จ๊าก แม่ แม่ ฮือ ฮือ แม่ค๊าบ ฮือ สะดุ้งโหยงเลย เจ้าลูกชายวัย 2 ขวบยกเก้าอี้เล็ก แล้วตกใส่หัวเค้าเอง ซวยแล้วเรา....มัวแต่เพลิดเพลินกับ Blog ลูกชายเจ็บตัวซะแล้ว ไปก่อนดีกว่า...พบกันใหม่เมื่อเจ้าตัวเล็กเผลอละกัน
Create Date : 16 กันยายน 2552
Last Update : 18 ธันวาคม 2552 16:56:45 น.
35 comments
Counter : 290 Pageviews.
โดย: ChaleenaP วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:8:33:20 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:16:19:15 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:21:09:30 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 17 กันยายน 2552 เวลา:21:11:33 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 18 กันยายน 2552 เวลา:22:37:24 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 19 กันยายน 2552 เวลา:9:47:24 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 19 กันยายน 2552 เวลา:16:02:15 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:17:11:48 น.
โดย: rehabman วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:16:35:03 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:8:11:39 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:9:12:07 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:9:37:00 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:8:23:32 น.
โดย: ChaleenaP วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:21:34:43 น.
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
เป็นมนุษย์เงินเดือน แปดชั่วโมงใช้ชีวิตอยู่ในสำนักงาน เลิกงานก็เข้าบ้านอยู่กับครอบครัว ชีวิตอยู่ดีมีสุขตามประสา เป็นอย่างนี้มานาน แล้ววันหนึ่งก็ได้เปิดหูเปิดตาตัวเอง ถึงได้รู้ว่า แค่เราหยุดก้าวตามโลกวันนี้ ก็เหมือนเราก้าวถอยหลังไปอีก เป็นอย่างที่เค้าว่าไว้จริง ๆ โอ้...ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ
เจิมก่อน
ยังไม่ถึงแต่โทรมาบอกว่าถึง 4 ทุ่มจ๊ะ บอกแวะทานข้าวไม่อร่อยให้เตรียมผลไม้ไว้ให้ด้วย