ดีค่ะ  หายไปนานมากๆๆ เกือบปีได้เลย
อย่างที่บอกว่า วันไหนขยันๆจะมาอัพบล๊อก 55 สรุปไม่มีวันไหนขยันเลย
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า
-----------------------------
พี่เบลล์ 30 มีนานี้ ก็ครบ 5 ปีเต็มแล้ว เป็นสาวอีก 1 ปี ตะ ตะ แต่...
พี่เบลล์ยังนำหนักน้อยเหมือนเดิมเลยค่ะ แถมขี้ออ้อน ขี้งอน ขี้ฟ้องสุดๆด้วย
เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา สองพี่น้องก้อเจอโรคระบาด(กะเค้า)ด้วย
นั่นคือ !!! ...โรคคุณสุกคุณใส(อีสุกอีใส)  นั่นเอง
โรคนี้ระบาดในห้องเรียนของพี่เบลล์ได้พักนึงแล้ว
พอเพื่อนๆเริ่มหาย  พี่เบลล์ก้อยังไม่มีวี่แววว่าจะเกิดโรคนี้เลยด้วยซ้ำ
ในเช้าวันเสาร์ ก้อพูดกะป๊าเค้าว่า"นี่ๆป๊าดีเนอะ เบลล์ไม่เป็นอีสุกอีใสเนอะ"
ขณะนั้นกำลังมัดผมให้พี่เบลล์ไปเรียนพิเศษ ก้อบังเอิญไปเห็นเม็ดตุ่มใสๆ ตุ่มนึง
"เอ๊ะ !! ตุ่มไรเนี่ย ป๊าๆมาดูสิใช่ สุกใสเปล่า"
ป๊ามาดู ก้อ ฟันธงเลยว่า สุกใสชัวร์ ป๊าบบบ
อาโปก้อ เฮ้ยย เป็นได้ไงนะ เพื่อนที่ห้องหายหมดแล้วนี่
ไปๆ รีบพาไปหาหมอเลย  รอป้าหมอ นานเกือบ ครึ่งชม.
พยาบาลให้แยกห้องเลย รู้สึกเหมือนลูกเป็นโรคร้ายแรงก้อไม่ปาน - -"
สักพัก ป้าหมอมาดู บอกว่า ใช่อีสุกอีใสนะค่ะคุณแม่  แล้วน้องเก้าล่ะค่ะ อยู่ด้วยกันตลอดไหมค่ะ
อาโป "อยู่ค่ะ ตลอดเวลาเลยด้วย"
ป้าหมอ"งั้น อีก 1 สัปดาห์ ให้สังเกตน้องเก้านะค่ะ อีก 1 สัปดาห์ ตุ่มจะเริ่มออก

พอตุ่มออกตุ่มแรกปุ๊บ ให้พามาหามอแล้วฉีดยาต้าน(ไม่ให้ตุ่มขึ้นมาก)นะคะ"
อาโป " มะ หมอค่ะ เก้าก้อติดด้วยเหรอค่ะ"
หมอ "ค่ะ เรียบร้อยแล้วค่ะ"
อาโป " - -" ..."
กลับบ้านไปพร้อม ยาทากับยากินแก้คัน 
พอวันต่อมา ขึ้นมาพรึ่บยังกะดอกเห็ดเลย พี่เบลล์ก้อคันๆเกาๆ มีเป็นแผลเยอะก้อตรงที่คิ้ว เยอะหน่อย
ที่อื่นๆ บอกเค้าว่าห้ามเกา เค้าก้อพยายามจะไม่เกา แต่เข้าใจลูกนะว่า มันคงคันมากกเลย
ดีแต่ที่เบลล์ไม่มีไข้เลย ใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์ ก้อหาย

เหลือเป็นรอยแผลนิดหน่อย พี่เบลล์โชคดีตรงที่หายเร็ว +ไม่มีไข้นี่แหละค่ะ
พอมา รร.ได้อาทิตย์นึง พี่เบลล์ก้อได้ไปเต้นงาน โรงเรียนค่ะ จัดทุกวันที่ 29 มค.ของทุกๆปีเลย
วันงานนั้น เก้ากำลังจะหายจากอีสุกอีใสเลยเหลือเป็นตุ่มๆให้เห็นอยู่บ้าง
คุณครูเอ๋ของพี่เบลล์ เห็นก้อถามเลยว่า "คุณแม่ค่ะ น้องพี่เบลล์ไปล้มมาเหรอค่ะ"
คุณแม่พี่เบลล์ "เอ่อ ... น้องเป็นสุกใสค่ะ ครูเอ๋"
ครูเอ๋ " หา!!!  ติดด้วยเหรอค่ะ "
คุณแม่พี่เบลล์ "ค่ะ หมอบอกว่าได้รับเชื้อตั้งแต่ตอนที่พี่เบลล์เป็นแล้วค่ะ 555"
ระหว่างนี้ น้องเก้าก้อซนมากกกก วิ่งไปวิ่งมา วุ่นวายมากๆๆ

คุณแม่พี่เบลล์ เอ้ยย อาโปก้อจะเติมหน้า ทำผม ให้พี่เบล์สักหน่อย
ส่วนคุณป๊า ก้อ...เอ่อ  เซตกล้องอยู่นั่นแหละ ไม่ได้สักที เฮ้ออ
แล้วสักพักก้อซ้อมเต้นในห้องกันก่อน 2 รอบ เสร็จแล้วก้อเข้าแถวกันไปรอแสดงที่หอประชุม
แต่เนื่องจาก การแสดงมีหลายชุดมากๆ เด็ก ที่รอก้อหิว+เหนื่อยกัน
ของพี่เบลล์การแดสงชุดที่ 13 ค่ะ อาโปกะป๊า และน้องเก้า มานั่งรอที่โต๊ะอยู่

สักพัก อาโปก้อเดินไปดูเบลล์ หน้าเศร้ามากเลยลูกฉัน
เลยพาเค้ามานั่งกินอาหารที่โต๊ะ แค่นั้นแหละ พี่เบลล์ไม่ยอมจะขึ้นแสดงแถมร้องไห้อีก
ตายแล้ว !!!!!! จะทำยังไงเนี่ย ตอนนี้แสดงถึงชุดที่ 10 แล้วด้วย
อาโปเลยเดินออกมาตรงที่เพื่อนรออยู่ แล้วให้พ่อเค้าอุ้มมาส่ง แบบว่าต้องจับเก้าด้วย เฮ่อออ
จากนั้นก้อพยายามพูด ให้ลูกไปเต้น ทำยังไงๆก้อร้องไห้ จนหน้าตาจืดหมดเลย

หาลอกล่อจนได้ลูกโป่งน้องเก้านี่แหละ ถึงทำให้ยอมขึ้นไปแสดง
อาโป ก้อเลยต้องมานั่งแต่งหน้า ทำผมให้เพี่เบลล์ใหม่ เลยปล่อย น้องเก้า วิ่งเล่น

 ด้วยความที่คิดว่าอยู่ในห้องพี่ๆก้อเยอะคงไม่กล้าวิ่งออกไปไหน
พอทำเสร็จเท่านั้นแหละ หันมองหาเก้า เฮ้ยย ไปไหนแล้วลูกช้าน
วิ่งหาทั่วห้องไม่เจอ หน้าตาแตกตื่น ใจนี่หล่นลงไปกองกะพื้นแล้ว  แล้วเดินถามครูเอ๋ ครูเอ๋ก้อบอกว่าไม่เห็น
ก้อเลยวิ่งออกมาดูข้างนอก กำลังลงบันได จะออกไปทางถนนเลย

เฮ้ออ..เกือบ...โดนป๊า ด่าเลยช้าน
พอถึงคิวที่พี่เบลล์ต้องแสดง  พี่เบลล์ของแม่ก้อเต้นหน้าตาสดใส สุดฤทธิ์ เลย 

งานในวันนี้ก้อจบไปได้ด้วยความเหน็ดเหนื่อยของแม่จริงๆเลยลูก เอ้ยย

--------------------------------------------
มาเข้าเรื่องน้องเก้าบ้าง ตอนนี้น้องเก้าอายุ 1 ปี 7 เดือนแล้ว
ซนมาก ไม่ชอบอยู่นิ่งเป็นที่สุด ถ้าลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว บ้านก้อจะเต็มไปด้วยของที่เก้าขน รื้อออกมา

โดยมีพี่เบลล์มาผสมโรงด้วย เพื่อให้แม่กับยายเก็บ
แล้วอีกเรื่อง คือจะชอบแหย่พี่เบลล์มาก  ชอบแกล้งให้เค้ามาอ้อน มาฟ้องแม่
แล้วตัวเองก้อทำเป็นมาออเซาะ เหอๆ  ลูกนะลูก
เรื่องป่วยนี่ก้อ หลังจากพี่เบลล์หาย สุกใสไม่นาน อาโปกะป๊าเค้าคอยจะสำรวจร่างกายเค้าตลอดเวลา
เพื่อหาดูว่า ตุ่มสุกใสจะโผล่ตอนไหนจะได้ไปฉีดยาทัน แต่...
ก้อไม่ทัน เห็นอีกที ตุ่มสุกใสก้อขึ้นมา 3-4 ตุ่มแล้ว
น่าสงสารเก้ามาก เค้าจะคัน แล้วก้อเกาๆ ถึงแผลแห้งก้อเกา จนเลือดซิบๆอยู่นั่นแหละ
ที่เป็นเยอะ นี่เห็นจะเป็นที่ในรูหู หายแล้วแต่เก้าชอบเกา เจาะจนเป็นหนองเขียวเลย
ไปหาหมอ หมอก้อให้แค่ยามาทา แค่นั้นเอง  กว่าจะหายได้ ก้อไปหาหมอซะหลายรอบเลย
ตอนนี้ เก้า ก้อเริ่มพูดได้หลายคำแล้ว ฟังแล้วเค้าก้อพูดชัดปานกลาง ไม่ถึงขั้นฟังไม่รู้เรื่อง
เพราะเวลาอาโปสอนลูกให้พูด จะบอกเค้าว่าดูปากแม่นะ แล้วให้เค้าพูดตาม
อย่างเมื่อวันก่อนไปทะเลมา จับปูได้ตัวหนึ่ง แล้วเค้าก้อ งง มากว่าตัวอะไร
อาโปก้อพูด ว่า ปูๆๆ เก้าดูปูเร็ว เสร็จแล้วเค้าก้อถือของเนที่มีปูวิ่งไปหาป๊าแล้วพูด.. ตามรูปเลยค่ะ ^^

อ้อ..น้องเก้าตัดผมใหม่ เมื่อวานนี้เอง เท่ห์ไหมก๊าบบ ที่เห็นคล้ำลงกว่ารูปอื่นๆเพราะป๋มไปจับปูมากั๊บ^^

อ้อ..ลืมบอก ตอนนี้ เก้าก้อยังไม่ได้หย่านมเลย แต่อาโปก้อกำลังพยายามอยู่นะค่ะ

เพียงแต่ว่าเห็นดวงตาแป๋วๆของเค้าก้ออดสงสารไม่ได้จริงๆ เฮ้อออ...

Create Date : 11 มีนาคม 2552
Last Update : 11 มีนาคม 2552 14:27:29 น.		2 comments
Counter : 554 Pageviews.
Share Tweet