เรื่องโปรดของบางคน                                                                                                                                        ภาพโดย พี่เปิ้ล เธอไม่ชอบฉัน แต่จะแปลกอะไรเล่า ? เธอจะต้องเป็นนักโทษของฉันอยู่ตราบชั่วกาลนาน รอบ ๆ ข้อมืออันว่างเปล่าของเธอนั้นเล่า สายโซ่แห่งความปรารถนาของฉันจะส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋งอยู่ตลอดไป ไม่ว่าเธอจะย่างก้าวไปสู่ ณ ที่ใด จะเป็นกลางวันหรือกลางคืนก็ตาม ฉันจะติดสอยห้อยตามเธอไปด้วยประหนึ่งเงาประจำตัว เธอจะหลีกลี้หนีหน้าฉันไปไหนไม่ได้ดอก เธอจะไม่มีวันหลบพ้นจากใบหน้าอันดำมืดของฉันไปได้ ใบหน้าที่มีแต่จะทวีความดำทะมึนยิ่งขึ้นด้วยความมืดมนภายใน ลมหายใจของฉันจะออกมาแผดเผาแขนขาของเธอ ให้กร้านกรำไปด้วยการเต้นระทึกประดุจกลองบ้าของหัวใจดวงนี้ แล้วทรวงอกอันไหวหวั่นของเธอ ก็จะต้องหดหู่ไปด้วยความทุกข์ทรมานและหวาดกลัว ในท่ามกลางรัตติกาลอันดึกดื่น เมื่อเธอไม่อาจจะหลับลงได้เพราะภาระอันหนักอก เธอจะลุกขึ้นนั่งด้วยความงงงวยและสั่นระริก แล้วเธอก็จะได้เห็นนัยน์ตาของฉัน ดูดดื่มเอาความน่ารักแห่งใบหน้าของเธอไว้ด้วยความกระหาย ที่ไม่มีวันจะบรรเทาเบาบางลงได้ เมื่อใดที่เธอหันไปมองบนฟากฟ้า เธอก็จะเห็นใบหน้าอันซีดเซียวของฉันสลัว ๆ อยู่บนก้อนเมฆ ฉันจะสิงสู่อยู่กับเธอ ดังเช่นการละเมอเพ้อฝันที่น่าเกลียดกลัว เหมือนยาจกผอมโซเหลือแต่โครงกระดูก ฉันจะยืนอยู่ต่อหน้าเธอ แล้วก็ขอทานจากเธอด้วยน้ำตาที่ไหลรินตลอดรัตติกาลอันยาวนาน เราจะอยู่ด้วยกันเหมือนกับปิศาจอยู่คู่กับฝี เปรียบประหนึ่งว่าโลกทั้งผองได้อันตรธานไป ในท่ามกลางอุทกภัยในท้องมหาสมุทรอันปั่นป่วนด้วยมรสุมร้าย มีแต่เธอกับฉันเท่านั้นที่เป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมอันเดียวกัน เธอยิ่งดิ้นรนที่จะผละจากอ้อมแขนของฉันมากเพียงใด วงแขนของฉันก็ยิ่งกระชับรัดเธอไว้แน่นมากขึ้นเพียงนั้น ความหิวโหยของฉันมีครุวนาเหมือนหนึ่งท้องฟ้า มันจะไม่มีวันลดน้อยถอยลงได้ อุปมาดั่งยุคติดตามด้วยยุค และศตวรรษติดตามด้วยศตวรรษ ความตายยืนอยู่เบื้องหลังชีวิต ความกลัวอยู่เบื้องหลังความหวัง กลางคืนติดตามกลางวัน เหมือนกับคนรักต้อยตามกันไป ไม่มีแสงสว่างที่ปราศจากเงามืด นี่คือกฎของธรรมชาติ..เบื้องหลังความงาม มีเงาของราหูติดตามอยู่ชั่วนิจนิรันดร. “ความรักของราหู” เป็นเรื่องโปรดค่ะ ปกติเป็นคนที่ไม่ชอบอ่านอะไรซ้ำๆ เนื่องจากเป็นคนที่ชอบเก็บความรู้สึกแรก อะไรที่เป็นครั้งแรกมักให้ความรู้สึกตื่นเต้น และเปี่ยมล้นไปด้วยความสงสัย มันทำให้เราจดจ่ออยู่กับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นข้างหน้า นี่แหละค่ะเหตุที่ฉันหลงใหลในความรู้สึกแรกของตัวเอง แต่มันก็มีข้อยกเว้นเสมอค่ะ เช่นเรื่องนี้ "ความรักของราหู" ฉันอ่านเรื่องนี้เหมือนเป็นเพื่อนสนิท ให้ทุกประโยคแทรกซึมลึกลงไป ไม่แปลกที่ฉันแทบจะรู้สึกว่าได้กลายเป็นหนึ่งในเรื่องนั้น นี่เป็นวิธีอ่านหนังสืออีกแบบหนึ่งของฉันค่ะ ทำไมเรื่องนี้ถึงเป็นเรื่องโปรดน่ะหรือ ลองอ่านดูสิคะฉันว่าคุณหาเจอว่าทำไม Only Time - EnyaEnya - Only time Who can say Where the road goes, Where the day flows? Only time And who can say if your love grows As your heart chose? Only time Who can say why your heart sighs As your love flies? Only time And who can say Why your heart cries when your love lies? Only time Who can say When the roads meet That love might be In your heart? And who can say When the day sleeps If the night keeps All your heart? Night keeps all your heart Who can say if your love grows As your heart chose? Only time And who can say where the road goes, Where the day flows? Only time Who knows? Only time Who knows? Only time   Create Date : 02 มกราคม 2551 7 comments Last Update : 2 มีนาคม 2552 11:54:13 น. Counter : 384 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับ   โดย: กายแก้ว 2 มกราคม 2551 17:39:09 น.

สวัสดีครับ อ่านบทความแล้วแต่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ หากเป็นการไม่รบกวนจนเกินไปพอจะอธิบายได้ไหมครับ   โดย: รพินทร์ IP: 117.47.67.198 4 มกราคม 2551 12:00:36 น.

ซึ้งจัง   โดย: กานต์ชนก IP: 222.123.137.139 4 มกราคม 2551 18:55:33 น.

สวัสดีปีใหม่นะ..อิอิ ..........เพลงเพราะ ชอบๆๆๆ   โดย: .ใบไม้ดนตรี (benjarong9 ) 7 มกราคม 2551 9:33:12 น.

ขอบคุณกายแก้วเพื่อนที่แสนใจดีช่วยเราทำบล็อก สำหรับคุณระพิรทร์ อยากให้อ่านอีกซักรอบ เราเองก็อธิบายไม่ค่อยเก่งด้วยสิ เรื่องนี้เป็นการนำเสนอที่ใช้สัญลักษณ์ค่ะ ดีใจที่ใบไม้ดนตรีชอบนึกแล้วว่าหลายๆคนจะชอบ ก็พวกเราแนวเดียวกันนี่นา   โดย: พิกิ (ap186 ) 7 มกราคม 2551 13:22:45 น.

เหมือนล่องลอยอยู่ในสายลม ใบหญ้าพริ้วไหว แต่อ้างว้างเงียบเหงาเหมือนวันที่ดวงอาทิตย์กับลับขอบฟ้า เหมือนอยู่คนเดียวกลางทะเลกว้างอย่างไม่รู้   โดย: rainman IP: 125.25.103.62 7 มกราคม 2551 14:39:35 น.

อ่านแล้วซาบซึ้งดีจังค่ะ ขนลุกเลย   โดย: The bitter sweet person 19 พฤศจิกายน 2551 15:24:21 น.