25 กุมภาพันธ์ 2559
"ศึกแดงเดือด" หรือ "RED WAR DAY" ระหว่าง "ลิเวอร์พูล - แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด" ที่เขาว่ามันนักหนา หากแต่ว่า...การเยี่ยมเยือนถิ่นแดงเดือด "แมนเชสเตอร์ - ลิเวอร์พูล" ก็ต้องขอบอกเลยว่า...มันไม่แพ้กัน ทั้งการได้สัมผัสบรรยากกาศ การได้ชมสถานที่สำคัญของวงการฟุตบอลระดับโลก แถมยังได้สัมผัสกับนักฟุตบอลที่มีชื่อเสียง ต้องบอกว่า ฟินสุดๆ
เริ่มลุยกันเลยตั้งแต่สนามบินสุวรรณภูมิของเรา พบปะเพื่อนร่วมทริปด้วยความเฮฮา ในช่วงปลายกุมภาพันธ์เวลาเช้าตรู บางคนก็มาด้วยหน้าตาเบิกบน เพราะนอนมาเต็มที่ แต่อีกส่วนหนึ่งคือ หน้าตาดูไม่ได้ สายตาไม่สู้แสง เพราะไม่ได้นอนทั้งคืน เนื่องจากต้องสะสางงานให้เสร็จ เพื่อการเดินร่วมทริปทั้งหมด 8 วัน 5 คืน แต่บางคนก็ไม่กล้านอน เพราะกลัวจะตื่นไม่ทัน ก็เอาเถอะนะ สรุปว่าทุกคนในทริปมากันอย่างพร้อมเพรียง อย่าให้บอกจำนวนเลย เดี๋ยวจะตกใจเปล่าๆ เอาเป็นว่า เป็นทริปสนุก ทริปฮา ลั่ลลาก้แล้วกัน
ช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ที่ว่านี้ เขาบอกกันว่า เป็นปลายหนาวของอังกฤษ เพาะฉะนั้น การเรียมเสื้อผ้าสำหรับคนที่ไม่เคยไปเยือนอังกฤษมาก่อน จึงเดาสุ่ม แม้จะรู้อุณหภูมิว่า ประมาณเลขตัวเดียวถึงหลัก 10 กว่าๆ ก็คิดว่า เคยสัมผัสกันมาแล้ว ทั้งอากาศหนาว ทั้งหิมะ ในบางประเทศ มันคงไม่ต่างกันหรอกน่า แต่เมื่อเอาเข้าจริง เดี๋ยวลองติดตามดูแล้วกันว่า ทริปนี้มันโหดสั่น...กันอย่างไร กับอุณหภูมิ 3-11 องศา พร้อมลมกันโชก ที่พัดกระหน่ำราวกับจะหอบเราขึ้นให้บินเหนือท้องฟ้า
ครั้งแรกกับการมาเยือน United Kingdom เป็นอะไรที่ประทับใจสุดๆ แม้ไม่ได้เหยียบ ลอนดอน อันเป็นเมืองหลวง แต่การไปเยือนเมืองแมนเชสเตอร์ เมืองลิเวอร์พูล กับสนาม โอลด์ แทร็ฟฟอร์ด และสนามแอนด์ฟิลด์ ที่แฟนลูกหนังฝันนักหนา ว่าขอให้ได้มาเยือนซักครั้ง ก็สร้างความฟินให้กับคณะเดินทางแบบสุดๆ ในอีกอารมณ์หนึ่ง
ทริปเยือนถิ่นแดงเดือดครั้งนี้ เอพี.ฮอนด้า เป็นผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ พวกเราใช้เวลาเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลกันกว่า 10 ชั่วโมง แวะพักครึ่งทางหลังบินไป 6 ชั่วโมงกว่าที่สนามบินดูไบ เพียงแค่เดินโฉบไปต่อเครื่อง แล้วบินต่ออีก 7 ชั่วโมง เล่นเอาเมื่อยก้นไปเหมือนกัน
และทันทีที่เหยียบถิ่นแมนเชสเตอร์ ลมหนาวก็กันโชกมาปะทะให้สะท้านผิวกันเลยทีเดียว แถมยังเป็นเวลาเย็นหกโมงกว่าๆ เกือบจะทุ่มหนึ่งของบ้านเขา ทุกคนชักแถวออกจากสนามบินกันพร้อมหน้า และเมื่อได้สัมผัสอากาศนอกอาคารสนามบินเท่านั้นแหละ วิ่งกันฟลุ๊บๆ เลยทีเดียว ตรงไปขึ้นรถโค้ชขนาดใหญ่ เพื่อหลบลมหนาว ที่ไม่รู้เหมือนกันจะพัดอะไรแรงนักหนา
แค่อากาศเย็นๆ ก้อพอทำเนา นี่ยังจะมีพัดลมมาเปล่าเพิ่มความเย็นอีก มันสะท้านนะ...รู้ไหม
เนื่องจากกว่าจะเดินทางมาถึงก็มืดเสียแล้ว สิ่งเดียวที่ทำได้ คือ ตรงไปยังที่พัก ที่โรงแรม Park Inn by Radisson Mancheter City Center โรงแรมระดับ 4 ดาว ที่เข้าเตรียมไว้รองรับชาวคณะ โรงแรมนี้ธรรมดาๆ ไม่น่าตื่นเต้น หรือด้วยความง่วงมากมายเลยทำให้ไม่ได้สนใจอะไรเลยก็ไม่รู้เหมือนกันนะ รู้แต่ว่า พอถึงโรงแรม ก็กินๆๆ นิดหน่อย แล้วต่างคนต่างแยกย้ายขึ้นที่พัก และหลับไปอย่างรวดเร็ว ไม่เร็วก็ต้องเร็วแหละ เพราะพรุ่งนี้โปรแกรมแน่นเอียดแต่เช้าเลยจ้า ใครจะทำอะไรก็เชิญเถอะ ตอนนี้ขอนอนก่อนนะ
26 กุมภาพันธ์ 2559
วันแรกของการตะลุยแมนเชสเตอร์ โปรแกรมแน่นเอียด ตื่นนอนรับประทานอาหารเช้ากันเสร็จสรรพ ทุกคนออกมายืนพร้อมเพรียงกันที่ล็อบบี้โรงแรม บางคนก็เดินออกไปสัมผัสบรรยากาศของเมืองแมนเชสเตอร์ รวมทั้งเราด้วย มันแบบหนาวนะ ลมก็แรง แต่เอาเถอะ ไม่ได้สัมผัสกันบ่อยๆ เพราะฉะนั้นอึด ยืนถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันหน่อย น่าจะดีที่สุด
เมื่อทุกคนพร้อม เวลา 9.00 น. ล้อก็หมุน เดินทางตรงสู่ สนามโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ของปีศาจแดง ทีมสโมสรแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด กันเลยทีเดียว ระหว่างทางจากโรงแรมสู่สนาม บรรยากาศบ้านเรือนสองข้างทาง น่าประทับใจ ต่างจากเมืองแมดดริด ของสเปนที่เคยไปเยือนครั้งหนึ่งนานมาแล้ว บ้านเรือนในแถบนี้ มีทั้งตึกราม และบ้านไม้หลังงาม เรียบๆ แต่ดูน่ารักสไตล์ยุโรป
ถัดจากนั้น เราก็เริ่มเข้าสู่บรรยากาศของสนามการแข่งขันฟุตบอลระดับโลก ทุกคนชี้ให้กันดูว่า นี่ไง สนามโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด ของปีศาจแดง เมื่อเรามองออกไป สภาพที่เห็นคือ อาคารเหมือนสเตเดียมใหญ่ ตระหว่านอยู่ตรงหน้า แต่...ที่ไม่น่าประทับใจเลย คือ บริเวณดดยรอบ มีแต่เศษขยะ เต็มเกลื่อนไปหมด ซึ่งไกด์บอกว่า เมื่อคืนมีการแข่งขัน พนักงานคงเก็บกวาดไม่ทัน หืมมม...มันใช่ไหมน่ะ มันดูไม่งามเลยนะ
กว่ารถโค้ชคันโตจะหาที่จอดได้ ก็เล่นเอาเราได้ดูขยะรอบสเตเดียมครบรอบพอดี แต่ที่ไม่ดีคือ ฝนเริ่มโปรยปรายมาเป็นระยะ เอาละวะ ทั้งหนาว ทั้งลม แถมฝนเข้าไปอีก เสื้อกันหนาวที่คิดว่าจะเอาอยู่ มันชักจะเอาไม่อยู่แล้วล่ะซี เมื่อลงจากรถได้ ทุกคนจึงทั้งเดินทั้งวิ่ง ด้วยความรวดเร็ว ไม่ใช่เพราะกลัวเปียกหรอกนะ เพราะเม็ดฝนมันเล็กน้อยมาก แถมตกๆ หยุดๆ ไม่ได้หนักหนาอะไรหรอก แต่อากาศ กับลม และความชื้นนี่แหละ ที่ทำให้เราชาวคณะคนไทย สะท้านไปตามๆ กัน แต่เอาเป็นว่า ในที่สุด เราก็ได้เข้าไปเยือนสนามฟุตบอลโอลด์ แทร็ฟฟอร์ด กันจริงๆ จังๆ เสียที โดยก่อนได้เข้าไปเดินชมภายในอาคาร ก็มีการยืนรับลม และรับฟังบรีฟสั้นๆ ว่า สนามนี้มีประวัติเป็นมาอย่างไร (ไปหาอ่านเอาเองนะ คนอื่นเขาเขียนกันเยอะแล้ว) หลังจากนั้น จึงมีไกด์รุ่นใหญ่มาดเข้ม แถมดุสุดๆ พาเดินแบบไม่ยอมให้แตกแถว ทั่วสนาม พร้อมอธิบายโน้นนี่นั่นตามจุดต่างๆ
การมาเยือนสนานฟุตบอลระดับบิ๊กครั้งแรกแบบทั่วถึงทุกซอกทุกมุม ให้ความรู้สึกที่อยากจะบอกว่า อาจจะแตกต่างจากแฟนบอลทั่วไป ตรงที่ว่า สนามสวยนะ แต่ทำไมมันต้องตรอกซอกวอยเยอะจัง ปล่อยเนี่ย หลงเลยนะ แถมประตูเยอะ ซอกซ้าย ซอกขวา ห้องเล็ก ห้องน้อย เต็มไปหมด รวมทั้งห้องแต่งตัวนักกีฬาที่เขาแขวนเสื้อปลอมๆ ไว้โชว์ผู้มาเยือน มุมถ่ายคลิปข่าว ห้องแถลงข่าว สารพัดเลยจริงๆ อ้อ...แต่ที่แปลกใจอยู่นิด คือ วิธีการสร้างสเตเดี้ยมของเขา ทำยังไง ลมมันถึงได้พัดผ่านอื้ออึงสนามขนาดนั้น แบบต้องหาที่หลบมุมกันเลยทีเดียว
หลังจากเยือนสนามระดับโลกแล้ว พวกเรายังหนาวกันไม่พอ จึงต้องแวะไปชมการฝึกซ้อมของน้องๆ ที่ได้รับคัดเลือกจาก เอ.พี.ฮอนด้า มาฝึกซ้อมทักษะ ที่โอลด์ แทร๊ฟฟอร์ด กันหน่อย เป็นสนามเล็ๆ ใกล้ๆ บริเวณนี้นี่แหละ แต่มันไม่มีอะไรเป็นเกราะกำบังลมให้เราเลย ยืนกันจนมือชา ขาแข็ง ว่างั้นเถอะ แต่น้องๆ ทีวิ่งเตะอยู่ในสนาม หรือคนที่นั่งบ้างวิ่งบ้างอยู่ข้างสนาม หน้าตาเขาดูมีความสุขจริงๆ เหมือนไม่ได้สนใจลมเย็นยะเยือกที่พัดอยู่เลยแม้แต่น้อย
จบการเยี่ยมเยือนน้องๆ พวกเราได้เแวะไปชม Aon Stadiem เพื่อสัมผัสมือและถ่ายภาพ ขอลายเซ็นจากนักฟุตบอลชื่อดัง ที่แมนยูเขาทำเซอร์ไพร์สคณะเดินทาง ตามด้วยการสัมผัสมือและถ่ายภาพร่วมกันกับ 2 นักเตะแมนยู ส่วนจะเป็นใคร ขอเวลาไปต่อกันครั้งหน้าจร้าา...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [