ถ้าออสการ์อยู่ในมือคุณ คุณจะยกให้ใคร ในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม

Blog นี้ไม่ใช่ blogทายผลออสการ์ ดังนั้นจาก 5 เรื่องที่เข้าชิง คณะกรรมการตัวจริงจะว่าอย่างไร เราไม่รู้

แต่

...ถ้าคุณถือออสการ์ไว้ในอ้อมกอด และจำต้องยกให้หนังเพียงเรื่องเดียวในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมในปีนี้

คุณจะเลือกใคร พร้อมขอเหตุผลที่คุณตัดสินใจเลือกด้วยครับ




สำหรับผมฯ


ตัวเองจำต้องตัด Juno ทิ้งเป็นเรื่องแรก เพราะหนังดันไม่เข้าโรง แถมแผ่นปี๋ที่หามาก็ดันเจ๊งเสียก่อน ก็เลยต้องตกรอบไปก่อนโดยไม่เกี่ยวกับคุณภาพใดๆ



จากสี่เรื่องที่ได้ดู พบว่า Atonement , Michael Clayton , There will be blood และ No Country for Old Men ต่างมีความน่าสนใจตรงที่ ทั้งสี่เรื่องเล่นกันตรงประเด็น ความชั่วร้ายในก้นบึ้งหัวใจมนุษย์ ที่ถูกขุดออกมาประจาน ผ่านลูกเล่นลีลาที่แตกต่างกัน




Michael Clayton เป็นหนังที่ตัวเองมองว่า ด้อยที่สุด ไม่ใช่ว่า’หนังไม่ดี’ แต่’ยังไม่ดีพอ’ที่จะขึ้นเวทีต่อกรกับคู่แข่งของปีนี้ ที่แต่ละเรื่องล้วนเขี้ยวลากดิน

ถึงหนังทนายความของผู้กำกับ โทนี่ กิลรอย อดีตมือเขียนบทระดับพระกาฬจากbourne ทั้งสามภาคที่ขยับมากำกับหนังเองเรื่องแรก ยังคงเจ๋งตรงการลำดับเรื่องราวสลับไปมาน่าทึ่ง และ ตรึงคนดูไว้ด้วยการแสดงสุดเจ๋งของ ทอม วิลกินสัน , ทิลดา สวินตัน และ จอร์จ คลูนี่ย์ แต่ สารที่หนังนำเสนอมันไม่มีอะไรแปลกใหม่เท่าไหร่ และ ถ้าวัดในด้านคุณภาพมาชนกัน เรื่องที่เหลือก็หาได้ด้อยกว่า แต่ มีลูกเล่นในการนำเสนอที่ละลานตากว่า



...สามเรื่องถัดมานี้ ผมคิดว่า ทั้งสามเรื่องคู่ควรเป็นเจ้าของรางวัลได้ทั้งสิ้น หากไปโผล่ประกวดในปีอื่นๆ อาจจะคว้าลุงออสการ์ไปคนละตัวเรียบร้อย




Atonement หนังพีเรียดราม่าเนื้อหา ‘รักในรอยบาป’ ก็ใช่ว่าจะมีอะไรแปลกใหม่ไปกว่า ทนายภารโรง แต่เป็นที่ลูกเล่นในการนำเสนอซึ่งช่างแพรวพราวเหลือเกิน

ลูกโชว์ของผู้กำกับโจ ไรท์ ทั้งการเล่นกับเสียงพิมพ์ดีดที่แฝงความหมาย , การเล่าเรื่องซ้ำซ้อนต่างมุมมอง , การกระโจนเนื้อหาข้ามเวลไปมา , การเล่นสี , ฉากลองเทคริมหาด , การแสดงของไบรโอนี่สามช่วงวัย , การรีดฝีมือนักแสดงนำ , ดนตรีประกอบ ฯลฯ เรียกได้ว่าองค์ประกอบทั้งหลายแหล่ล้วน ทำให้หนังเรื่องนี้ งดงามจับจิต

และเมื่อดูหนังจบก็ใช่จะจบแล้วจบกัน พอคิดทบทวนย้อนหลังก็ยิ่งสนุกคิดและสะเทือนใจ





There will be blood อาจจะมีลีลาน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ แต่การที่เดินหน้าอย่างใจเย็นค่อยๆเปิดเปลือกความชั่วร้ายของมนุษย์ที่คนหนึ่งใช้ความโลภกับอีกคนที่ใช้ศรัทธาเป็นอาวุธเพื่อให้ได้มาซึ่งเป้าหมายที่ตัวเองต้องการโดยไม่คำนึงถึงใคร ราวกับฝนตกขี้หมูไหลที่ทำให้คนสองคนได้มาพบกัน และ เมื่อถึงที่สุดนั้น ความชั่วร้ายก็สำแดงฤทธิ์เต็มตัวจะไม่มีการหลบๆซ่อนๆอีกต่อไป หนังมีผลงานการแสดงที่เข้มข้นเหลือกำลังของ แดเนี่ยล เดย์ลิวอิส และ พอล ดาโน่ (เล่น Little miss sunshineดีแล้ว เรื่องนี้ยังดียิ่งกว่า)

สามสิบนาทีแรกของความเฮี้ยนที่ไร้เสียงบรรยายหรือบทสนทนา คือการโชว์ทักษะการเล่าเรื่องขั้นอ๋องของผู้กำกับที่ใช้การถ่ายภาพ และ ดนตรีประกอบควบคู่ไปกับความเงียบตามด้วยเสียงเด็กร้อง ค่อยๆ ขับเคลื่อนตัวละครไปข้างหน้าอย่างทรงพลัง บอกได้คำเดียวว่าหนังเรื่องนี้ ไร้ที่ติ

ไม่น่าเชื่อว่านี่คือผลงานของผู้กำกับอายุน้อยและทำหนังมาไม่กี่เรื่อง แต่มันยืนยันถึงอัจฉริยภาพของ พอล โธมัส แอนเดอร์สัน ที่น่าติดตามต่อๆไปว่า เมื่อแก่พรรษาขึ้น หนังของเขาจะยิ่งดีไปได้ถึงขนาดไหนอีก และที่ผมชื่นชมแบบสุดๆจากหนังเรื่องนี้ คือดนตรีประกอบที่บรรยายความรู้สึกของตัวละครและเหตุการณ์ในเวลานั้นได้อย่าง สุดยอด สุดยอด และ สุดยอดดดดดด





No Country for Old Men เก๋าในการนำเสนอ ‘เรื่องราวที่เหมือนจะธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา’ จะดูเอาแอคชั่นไล่ล่าก็ลุ้นแทบหยุดหายใจ แต่หากจะคิดวิเคราะห์ต่อยอดไปก็จะพบ สิ่งที่หนัง ลับ ลวง พราง ไว้ตลอดเวลา หนังมีลูกเล่นมากมายไม่แพ้ Atonement เพียงแต่ลูกเล่นของหนังเรื่องนี้ไม่ได้โชว์พลิ้วแพรวพราว แต่แฝงความเก๋า หนักแน่น และ ปล่อยเข้าเป้าจังๆเหมือนมีดบินของลี้คิมฮวง

ทุกองค์ประกอบของหนังเรื่องนี้ล้วนสมบูรณ์แบบ และ ติดตรึงในความทรงจำ ไม่ว่าจะเป็น ฉากไล่ล่าซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผู้กำกับคุมอารมณ์คนดูได้อยู่หมัดจนแทบจะหยุดหายใจ , การกำกับภาพที่ถ่ายทอดความรุนแรงได้ดิบแต่งดงาม , วิธีการเล่าเรื่องแบบ ‘ไม่เล่า’ ทิ้งให้จินตนาการคนดูทำงานทดแทนก็ได้ผล และ การแสดงของ Javier Bardem ก็ส่งให้บทบาท วายร้ายที่น่าสะพรึง คนนี้ขึ้นหิ้งไปอีกนานแสนนาน



สรุป : There will be blood ทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง แต่เมื่อเทียบกับ No Country for Old Men แล้ว ผมยังแอบส่ง No Country for Old Men เข้าเส้นชัยมากกว่าแบบฉิวเฉียด เพราะมีอะไรให้ตีความท้าทายคนดูมากกว่านิดนึง ถึงที่ผ่านมาผมจะไม่เคยชอบหนังของพี่น้องโคเอน แต่เรื่องนี้คือข้อยกเว้น


ทั้งสองเรื่องนี้คือหนังที่ perfect แบบไร้ที่ติ และ สามารถคว้าออสการ์ได้อย่างคู่ควร แถมยังดีกว่าหนังออสการ์อีกหลายๆปีทีได้รางวัลเสียด้วยซ้ำ


ถ้าวัดกันโดยไม่ใช่หัวใจ แต่ใช้สายตากับสมอง ผมเรียงลำดับความประทับใจดังนี้ No Country for Old Men > There will be blood > Atonement ซึ่งเฉือนกันเรียกว่าไม่เกิน 0.5 คะแนน แต่ถ้าต้องเลือกเพียงหนึ่งเดียวเพื่อยกออสการ์ให้

ผมขอเลือกด้วยหัวใจ กับหนังที่เกิดความรู้สึกที่กัดกินใจได้ยาวนานกว่า ผมชอบมากกว่า ดังนั้นแน่นอนว่า ผมยกออสการ์ในมือให้



Atonement









Link บทความที่อ้างอิงถึงในblog

Michael Clayton , ชีวิตของทนายภารโรง

ขอสวมหน้าม้ามาอาสาเชียร์ >> Atonement << หนังดีๆที่แพรวพราวและงดงาม

ออสการ์ กับ หนังที่ 'หนัก แมน แรง ชั่ว' (1) , No Country for Old Men

There will be blood
(coming soon)



แจ้งข่าวจ้า : องศาที่ 361 คลอดอย่างเป็นทางการแล้ววววว




อ่านเบื้องหลัง ที่มาที่ไป ไขเบื้องหลังของหนังสือ คลิกได้ที่นี่เลยครับ

เบื้องหลัง 'องศาที่ 361' - พ็อกเก็ตบุ้คเล่มที่ 2 ของ “ผมอยู่ข้างหลังคุณ”

อ่านจบเมื่อใด ขอเชิญชวนมาพูดคุยแสดงความเห็นเกี่ยวกับหนังสือ คลิกที่ลิงค์ข้างล่างนี้เลยครับ

อ่านแล้วมาคุยกัน ... "องศาที่ 361


ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คที่ไม่ใช่ หนังสือวิจารณ์หนัง แต่เป็นการหยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม



เพื่อนๆที่หาซื้อตามร้านไม่ได้ "หนังสือรัก"เข้าไปสั่งได้จากเว็บของสนพ.เลยจ้าที่ //www.bynatureonline.com/store/bookstore.php ส่วน องศาที่ 361 สั่งได้จากเว็บของซีเอ็ดครับผม

ชวนไปอ่านบทความเรื่องอื่นๆ คลิก >> หน้าสารบัญ

ชวนคลิก ชวนคุยกับเจ้าของ Blog ที่ --> หน้าแรก

รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง