Sympathy for Lady Vengeance , (แดจัง)กึมจาทวงแค้น

ข้อมูล : หนังเกาหลีปี 2005 ; กำกับโดยผู้กำกับ Park Chan Wook จากเรื่อง Sympathy for mr. Vengeance , Old Boy นำแสดงโดย ลียองเอ สาวรุ่นพี่ใจร้ายจาก One fine spring day หรือ แม่หมอสาวพราวเสน่ห์จาก แดจังกึม ; หนังมีความยาว 112 นาที

My rating : ความโหด 7(Old Boy 8.5 , Sympathy for mr. Vengeance 8.5) ความโป๊ 0 (Old Boy 8.5 , Sympathy for mr. Vengeance 8.5) นักแสดงนำ 10 (Old Boy 10 , Sympathy for mr. Vengeance 9.5) บท 7 (Old Boy 8.5, Sympathy for mr. Vengeance 9) การกำกับและเล่าเรื่อง 7.5 (Old Boy 9.5, Sympathy for mr. Vengeance 9)


... กึมจา ต้องมาติดคุกตั้งแต่ยังสาวในคดีอุกฉกรรจ์ โทษทัณฑ์ที่เธอได้รับคือช่วงเวลา 13 ปีในคุก เป็นโทษที่เธอเสนอตัวยอมรับผิดด้วยตัวเอง ทั้งที่เธอไม่ใช่คนทำ คดีนั้นคือคดีลักพาตัวแล้วฆ่าเด็กอนุบาลตายอย่างทารุณ

ช่วงเวลาในคุก ช่วงแรกใครต่างก็เรียกเธอว่า กึมจาใจบุญ จากการที่เธอทำตัวดีเสมือนแม่พระคอยช่วยเหลือทั้งสาวเล็กสาวใหญ่ในคุกดุจสาวรับใช้ ไม่นาน เธอก็ได้รับอีกฉายาคือ ยายตัวร้าย เพราะลีลาการทำดีของเธอนั้น เป็นการทำดีชนิดหว่านพืชหวังผล ภายใต้รอยยิ้มหวานจ๋อยในคุก เธอก็พร้อมที่จะเล่นงานตัวแสบที่รบกวนชีวิตคนอื่นๆอย่างเลือดเย็นเช่นกัน

หลังพ้นโทษ มีขบวนรอต้อนรับเธอ นำโดยหนึ่งในคนที่เชื่อมั่นในตัวเธอมากที่สุด เขาเชื่อว่าเธอจะกลับมามีจิตใจที่งดงามอีกครั้ง เหมือนกับเต้าหู้ที่ขาวบริสุทธิ์ แล้ว เธอก็ปัดความขาวบริสุทธิ์จานนั้นทิ้งพื้นอย่างไร้เยื่อใย พร้อมเดินหน้าตามแผนล้างแค้นที่วางไว้ การล้างแค้นสำหรับเธอเป็นเหมือนของหวาน ใบหน้าของเธอเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อได้คิดถึงการล้างแค้น แม้แต่ยามหลับ ฝันของเธอก็ยังเป็นการล้างแค้น สำหรับ กึมจา การล้างแค้นดูเหมือนขนมเค้กที่ค่อยๆบรรจงตกแต่งให้สวยงามรอการกินอย่างเอร็ดอร่อย

เธอ เริ่มตั้งต้นกระบวนการล้างแค้นด้วยการไปขอโทษพ่อแม่ของเด็กที่ตายด้วยวิธีการเลือดกระฉูด ไปออกแบบปืนสุดเท่ และ ไปหางานทำรอฤกษ์ยามงามดี ทุกคนที่เธอบากหน้าไปขอความช่วยเหลือล้วนเป็นคนที่เธอเคยช่วยเหลือมาก่อนแล้วทั้งสิ้น

...เรื่องราวการแก้แค้นน่าจะเดินหน้าแน่วหน้าไปทิศทางเดียวตามที่เธอต้องการ หากมิใช่ว่า กึมจา ต้องมาพบทางแยกเส้นเล็กๆ เมื่อ กึมจา พบว่าลูกสาวเธอยังมีชีวิตอยู่

13 ปีที่เธออยู่ในคุกพร้อมความแค้นที่มีต่อครูหนุ่ม( Mr. Baek) เป็นระยะเวลาเดียวกันกับลูกสาวของเธอที่อยู่ในโลกภายนอกพร้อมความแค้นที่มีต่อแม่ตัวเอง ด้วยการไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรแม่ถึงทิ้งเธอไป จากเดิมที่สมองของกึมจา มีแต่คำว่า ความแค้น เพราะเป็นผู้ถูกกระทำ คำว่าให้อภัยไม่เคยอยู่ในสารบบความคิดเธอ แต่เมื่อเธอต้องมาเป็นผู้กระทำ แล้วมีคนที่รู้สึกแค้นเธอ แถมคนๆนั้นเป็นลูกสาว ทำให้สมองของเธอเริ่มมีคำใหม่ให้เธอไตร่ตรองนั่นคือ การให้อภัย

ก่อนที่เธอจะลั่นไกในระยะประชิดดังตั้งใจ ลูกสาวเธอถามแม่ว่า เธอจะฆ่าเขาจริงหรือ เพราะหากเราตามติดชีวิตเธอมาตลอดเราจะพบว่า การตายของเด็กนั้นไม่ใช่ความผิดของเธอเลย แต่หากเธอลั่นไกนี่จะเป็นการเริ่มต้นทำผิดที่แท้จริง จิตใจของกึมจาที่คิดว่ามืดมนมาตลอดแท้จริงไม่เคยมืดมน เพียงแต่ถูกทำให้ต้องทนทุกข์ทรมาน และ ความแค้นในใจที่เกิดขึ้นต่างหากที่ทำให้เธอต้องหมองหม่นลงชั่วคราว หากเธอลั่นไก มันก็ยิ่งจะทำให้ใจสีดำทาทับหัวใจเธออย่างถาวร

...สมัยเธอเป็นแดจังกึมเธอไม่เคยหยุดยอมแพ้อะไรกลางคัน เช่นกัน เมื่อเธอเป็นกึมจา เมื่อขนมหวานที่เตรียมไว้เนิ่นนานจะปล่อยให้เย็นชืดได้อย่างไร กึมจายังคงเดินหน้าต่อไป จับครู(เคย)หนุ่มมามัดไว้ที่เก้าอี้ ทั้งเตะ ทั้งถีบ ทั้งบีบคอ ก่อนที่เธอจะมาพบความจริงที่น่าพรั่นพรึงอีกว่า ไม่ใช่แค่เด็กคนเดียวเท่านั้นที่เคยเป็นเหยื่อ แต่ยังมีเด็กอีกเป็นจำนวนมากที่เป็นเหยื่อของ Mr. Baek ครูอนุบาลจิตเสื่อมรายนี้

...เธอตัดสินใจจัดประชุมผู้ปกครองของเด็กที่ตายไป แล้ว ให้เหล่าผู้ปกครองเหล่านั้นเป็นคนตัดสินชะตากรรมของ Mr. Baek ที่ถูกจับมัดบนเก้าอี้รอคำพิพากษาอยู่อีกห้องหนึ่ง ส่วนเธอรอที่จะตัดสินใจว่าจะลั่นไกในระยะประชิดอย่างที่วางแผนไว้มาแสนนานหรือไม่

...ขนมหวานของ(แดจัง)กึมจา จานนี้จะออกมาในรูปแบบไหน? การบรรจงตกแต่งเป็นเวลา 10 กว่าปีจะอร่อยสมที่ตั้งใจหรือไม่? บทสรุปของ Mr. Baek อดีตเด็ก Old Boy จะเป็นเช่นไร ? หากเล่าหมดคงเสียอรรถรส คงต้องไปดูบทสรุปสุดท้ายกันเอง เพราะเกรงว่า ผู้อ่านจะไม่อร่อยเต็มที่ตอนดู



แต่ก็อดไม่ไหว ขอแอบบอกอีกนิดแค่ว่า ฉากสุดท้ายของหนังบอกบทสรุปของจิตใจกึมจาได้เป็นอย่างดี หากยังจำกันได้ เธอออกจากคุกด้วยความตั้งใจเต็มเปี่ยมที่จะล้างแค้น เธอปัดเต้าหู้สีขาวตกพื้นอย่างไม่ใยดีราวกับว่า เธอไม่ต้องการให้มีสีขาวในหัวใจ เพราะในใจมีความคิดแก้แค้นเพียงอย่างเดียว แต่ในตอนจบ เธอเอาเค้กสีขาวโปะหน้าตัวเองแล้วบดขยี้ไปมา เมื่อเธอเองคงได้พบแล้วว่า สิ่งที่เธอต้องการไขว่คว้ามาตลอดนั้นหาใช่สีดำหรือการล้างแค้นไม่ แต่คือสีขาวที่สูญหายไปเป็นเวลากว่า 10 ปี นั่นคือการไถ่บาป ให้อภัยตัวเอง และให้ความบริสุทธิ์ได้กลับมาในหัวใจอีกครั้ง เหมือนกับตัวเธอก่อนเกิดการตายของเด็กชายคนนั้นเมื่อ13ปีก่อน


...หลังจาก Park Chan Wook ผู้กำกับที่พิศวาสเรื่องราวของความแค้น (ขนาดเรื่องสั้น Cut ที่เขากำกับใน Three Extreme -อารมณ์ อาถรรพณ์ อาราเล่ ก็ยังเป็นเรื่องของความแค้น) ประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูงมาจากสองภาคก่อนหน้านี้(ขออนุญาติใช้คำว่าภาค แม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องราวต่อเนื่องกัน) มาครั้งนี้เขายังคงพูดเรื่องเดิมและเป็นการปิดฉากความแค้นที่ตัวเองสร้างมาก่อนหน้านี้

...คอมโบเซ็ทชุดอาหารแห่งความแค้นนี้ ประกอบไปด้วย Sympathy for mr. Vengeance , Old Boy และโปรโมชั่นล่าสุด Sympathy for Lady Vengeance

ชุด A . Sympathy for mr. Vengeance รสชาติเรียบง่ายไม่ใส่เครื่องเทศแต่เข้มข้น - เล่าเรื่องอย่างไม่โลดโผน ไม่มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อน ภายใต้ความเรียบง่ายคือธีมเกี่ยวกับความแค้น เย็นยะเยือกนิ่งเนิบเหมือนสายน้ำที่จมชีวิตเด็กในหนัง

ชุด B. Old Boy รสชาติจัดจ้านถึงพริกถึงขิง –เล่าเรื่องอย่างมีลีลา เนื้อหาซับซ้อนซ่อนปม โชว์กึ๋นของผู้กำกับในการเล่นอย่างพอดิบพอดี มีหักมุมต้อนท้ายให้ร้าวรานใจ

...ทั้งสองชุดนี้มีส่วนร่วมเหมือนใช้เครื่องปรุงหลักๆผ่านกรรมวิธีเกียวกันนั่นคือ

Sympathy for mr. Vengeance เริ่มต้นจากฆ่าเด็กตายอย่างไม่ได้ตั้งใจ , ความตายของเด็กนำไปสู่ความแค้นของพ่อ และ พาความแค้นส่งต่อมาเป็นความตายของพี่สาวพระเอกใบ้ จนส่งต่อความแค้นไปเคลียร์กันระหว่าง พ่อของเด็ก และ พระเอกใบ้

Old Boy เริ่มต้นจาก การแอบเห็นความลับอย่างไม่ได้ตั้งใจ , ความตายของพี่สาวนำไปสู่ความแค้นของน้องชาย และ พาความแค้นส่งต่อมาเป็นการกักขังตัวเอกและปิดบังความจริง จนต้องไปเคลียร์กันในตอนจบ

...ทั้งสองเรื่องไม่มีคำว่า "การให้อภัย" บรรจุอยู่ในพจนานุกรม เพราะหนังมุ่งเน้นให้เห็นแค่ประเด็นว่า ความแค้นนั้นทำร้ายคนได้อย่างไร ความแค้นเป็นเหมือนวงจร เมื่อมีคนเริ่มต้นแล้วมีคนรับช่วงต่อ มันก็จะส่งต่อเป็นช่วงๆไม่วันจบสิ้นจนกว่าจะตายตกไปตามๆกัน วงจรนี้จึงจะสิ้นสุด ไม่มีใครที่จะมีความสุขได้ในท้ายที่สุดตราบใดที่ไฟแค้นยังเผาผลาญอยู่

Sympathy for mr. Vengeance + Old Boy เป็นคล้ายกับบทเรียนที่ตั้งใจนำเสนอให้เห็นโทษของความแค้น โดยมิได้บอกว่าหนทางแก้นั้นทำอย่างไร เหมือนโปสเตอร์ที่ติตตามผนังบอกโทษของการสูบบุหรี่ ที่ให้เห็นภาพความสยดสยองจากการสูบบุหรี่ แต่ไม่บอกว่าวิธีเลิกบุหรี่นั้นเป็นอย่างไร พอมาถึง Sympathy for Lady Vengeance จึงสอดแทรกคำว่า การไถ่บาปและให้อภัย เข้ามา เหมือนกับว่า จากเดิมโปสเตอร์บอกเราแต่โทษของบุหรี่(การล้างแค้น)ครั้งนี้ มีการให้ความรู้เพิ่มว่าเราจะทำอย่างไรจึงจะหยุดสูบได้และไม่ตายสยองเหมือนในรูป

... Sympathy for Lady Vengeance ไม่จริงจังเงียบงันจนน่ากลัวเหมือนภาคแรก ไม่เล่นท่ามากมายวายป่วงเหมือนภาคสอง แค่ออกมาในรูปแบบหยอกล้อขี้เล่นแสบสันต์แต่ก็ยังเอาตายอยู่ หนังมีลักษณะตลกร้ายและเหนือจริงแต่งแต้มด้วยสีสันจัดจ้าน (ภาคแรกสมจริง ภาคสองจะเว่อร์อย่างไรก็ยังอยู่ในโลกแห่งความจริง แต่ภาคนี้จะมีลักษณะของจินตนาการเหนือจริง(surreal)สอดแทรกอยู่ตลอดเวลา เช่น รังสีแม่พระรอบศีรษะกึมจา , คนหัวหมา ฯลฯ)

การเล่าเรื่องของหนังจะเป็นการตัดสลับไปมา ระหว่างช่วงกึมจาอยู่ในคุก กับ ช่วงกึมจาออกมาเตรียมการล้างแค้น ก่อนที่ทั้งสองส่วนจะไปบรรจบกันในช่วงชำระแค้นในโรงเรียนร้าง ซึ่งภาพในหนังก็จะค่อยๆเปลี่ยนไปเป็นสีขาว-ดำจนจบ ทำให้ผมคิดเอาเองว่า นับจากฉากนี้ไป ในใจของกึมจา ความแค้นไม่ใช่เรื่องของสีสันหรือขนมหวานอีกต่อไป มันกลายเป็นสิ่งที่ต้องตัดสินใจระหว่างเป็นเรื่องของ สีดำ (การแก้แค้น , ความผิดบาป) และ สีขาว (ความบริสุทธิ์ , การไถ่บาป , การให้อภัย)

... สิ่งที่เด่นเด้งออกมาของภาคนี้อยู่ที่การรับบทนำของ ลียองเอ ในเครื่องแต่งกายสุดเท่ห์และการแต่งหน้าสุดจ๊าบ ช่วยสร้างคาแรกเตอร์ กึมจา ให้ออกมาเฉิดฉายเป็นอย่างยิ่ง ไม่ใช่แค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น การแสดงของเธอก็มีมิติหลากหลายทั้งขี้อ้อน สำนึกผิด เคียดแค้น ฯลฯ เธอแสดงออกด้วยแววตาที่ใครได้เห็นคงต้องไม่คิดอยากจะไปทำให้เธอโกรธอีก และ เธอคือปัจจัยสำคัญที่ทำให้ Sympathy for Lady Vengeance มีดีพอจะไปต่อสู้ทัดเทียมกับสองเรื่องก่อนหน้านี้ได้บ้าง นอกจากเธอแล้วตัวละครเด่นๆในสองเรื่องก่อนก็มามีบทบาทคนละเล็กละน้อยให้หายคิดถึง

...ดนตรีประกอบในแนวคลาสสิคยังคงไพเราะ เท่ได้ใจ เหมือนสองภาคก่อนๆ และ อีกจุดหนึ่งที่ต่างจากสองภาคก่อนซึ่งคงเป็นจุดที่หนุ่มๆคงผิดหวังเสียดาย และผมเองก็กรอกลับหลายครั้งจนมั่นใจว่า นางเอกในภาคนี้ไม่มีฉากเลิฟซีนดุเดือดเหมือนที่ผ่านๆมา

สรุป... หากไม่เปรียบเทียบกับสองเรื่องที่ผ่านมา มันก็เป็นหนังที่ดีเรื่องหนึ่ง แต่คนที่เคยสั่งเมนูความแค้นสองจานก่อนก็คงอดไม่ได้ที่จะต้องเปรียบเทียบเพราะมันอยู่ในแพ็คเกจความแค้นเดียวกัน ผมชอบ Sympathy for mr. Vengeance มากกว่าตรงบทดี มีธีมชัดเจน หนักแน่น และกินลึกในความรู้สึกของคนดู สูสีกับ Old Boy ที่ผมชอบมากกว่าตรงการกำกับและการเล่าเรื่องด้วยลีลาจัดจ้านโชว์กึ๋น Sympathy for Lady Vengeance เหมือนอยู่ตรงกลางที่เอาดีสู้สองภาคก่อนไม่ได้ซักทาง คือบทไม่หนักแน่นเท่าภาคแรก ลีลาการเล่าเรื่องเอาหนังได้ไม่อยู่เหมือนภาคสอง มีแค่ ลียองเอ เครื่องแต่งกาย และ การแต่งหน้าของเธอ ที่พอเชิดหน้าชูตาได้

ปล ... มาดูแฟชั่นโชว์จาก กึมจา กัน





ปล2...ผมชอบโปสเตอร์ของหนังเรื่องนี้และการกำกับศิลป์จริงๆให้ดิ้นตาย นี่คืออีกสองโปสเตอร์ที่เท่ห์เหลือกิน




ติดตามบทความใหม่ๆ หรือ บทความน่าสนใจ หรือ เริ่มต้นอ่านBlogนี้มีข้อสงสัย คลิกไปเริ่มต้นที่ --> หน้าแรก


รวบรวมรายชื่อหนังเรื่องเก่าๆที่เคยเขียนไว้แล้วที่ ---> ห้องเก็บหนัง