www.facebook.com/ibehindyou

ทุก comment ที่คุณให้มา ทำให้เรารู้ว่า เราไม่ได้สนุกกับการเขียน blog แล้วอ่านอยู่คนเดียว

จากใจคนรักหนัง ถึงโรงหนังสยาม

... ผมรู้จักโรงหนังสยามมาเกินสิบปี

สำหรับคนรักหนังอย่างผม โรงหนังสยามและเครือ Apex คือ โรงหนังเก่าๆ เก้าอี้แคบๆ นั่งๆอยู่บางทีมีหนูวิ่งผ่าน มียุงลอยหึ่งๆ สีสันของจอก็ไม่สดเท่าโรงยุคใหม่ ไม่มีระบบเสียงที่ฟังแล้วรู้สึกเฟี้ยวฟ้าวใสกิ๊งเหมือนโรงมัลติเพล็กซ์ใหม่ๆ

แต่ เราก็ยังรักที่จะไป เพราะ ที่นั่นมีหนังดีๆที่ไม่เข้าโรงส่วนใหญ่มาให้ดู , มีโปรโมชั่นที่จริงใจอย่าง ซื้อตั๋ว 10 ใบแถม 1 ใบโดยไม่มีเงื่อนไข , ค่าตั๋วที่อื่นขึ้นอย่างบ้าระห่ำ แต่โรงหนังในเครือนี้ก็ยังคงราคาเดิมไม่ว่าหนังจะยาวมากแค่ไหน , มีพนักงานชุดสีเหลืองที่เราคุ้นตา โทรศัพท์ไปถามหรือจองตั๋วมีคนรับสายอารมณ์ดีแถมยังไม่ต้องรอนาน

และก็น่าแปลก เป็นโรงที่แทบจะไม่เคยเจอปัญหาคนดูมารยาทแย่ๆ แบบ เม้าธ์ในโรง , BB หรือ โทรคุยในโรง ฯลฯ

แต่ นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลสำคัญที่สุด ที่ผมอาลัยโรงสยามมากนัก

ระยะหลัง ผมก็แทบจะไม่ได้ไปดูโรงหนังสยามบ่อยเท่าไหร่แล้ว ผมจึงไม่ได้อาลัยเพราะสูญเสีย 'โรงหนัง' ไม่ได้อาลัยเพราะสูญเสีย 'ความบันเทิง'

แต่เหตุผลที่ทำให้ผมรู้สึกเศร้าที่สุด เพราะ โรงหนังสยามกับลิโด้ เป็น ส่วนหนึ่งของความทรงจำดีๆในอดีตที่ผ่านมา แทบจะเสมือนเป็น เพื่อนอีกคน

เพื่อนที่เป็น จุดศูนย์รวมที่ทำให้ผมกับเพื่อนคนอื่นๆนัดพบกัน , เป็นผู้ที่อยู่ในช่วงเวลาเดียวกับที่เดินจับมือกับแฟนไปดูหนัง , เป็นคนที่หาหนังดีๆมาเปลี่ยน ความเครียดก่อนเข้าโรง ให้เป็น ความสุขหลังดูหนังจบ , เป็นคนที่บางทีก็ให้ข้อคิดดีๆหรือให้แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตผ่านหนังที่เอามาฉาย , เป็นคนที่เห็นผมเติบโตและเปลี่ยนแปลงตั้งยังเด็กๆจนมีงานทำ , เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมกลายเป็นคนรักหนัง และ สนุกกับการเขียนถึงหนังจนถึงทุกวันนี้ ฯลฯ

ในฐานะคนรักหนังคนหนึ่งที่มีความผูกพันกับโรงหนังสยาม ผมเชื่อว่า หลายคนที่เศร้า ไม่ได้เศร้ากับการสูญเสียโรงหนังมากไปกว่าการสูญเสียอื่นๆ , ไม่ได้เศร้าเพราะไม่เหลือโรงหนังให้ไปดูแล้ว , แต่ที่เราเศร้าเพราะ เรามีความผูกพันกับโรงหนัง มีความทรงจำดีๆในอดีตร่วมกับโรงหนังแห่งนี้ เวลาเดินผ่าน ก็เหมือน รูปถ่าย ที่ทำให้เรายิ้มได้เมื่อนึกถึงวันเก่าๆ

การฟังข่าวโรงหนังสยามที่ถูกไฟไหม้และวายวอด จึงทำให้รู้สึกเหมือน รูปถ่ายความทรงจำเก่าๆกำลังถูกเผาเป็นขี้เถ้า และ ถ้าวันไหนคิดจะกลับไปเยี่ยมเพื่อนเก่า ก็ ไม่มีเพื่อนคนเดิมรออยู่ที่เดิมแล้ว

อำลา อาลัย โรงหนังสยาม




 

Create Date : 28 พฤษภาคม 2553
4 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2553 9:33:25 น.
Counter : 2603 Pageviews.

 

ไปดูหนังที่โรงหนังสยาม ลิโด้ สกาล่า บ่อยมาก
ยังดีที่สกาล่าไม่โดนไปด้วย
เพราะโรงหนังสวย คลาสสิคมากๆ
ขอไว้อาลัยด้วยคนคร้าบ

 

โดย: ถ่านหินจำศีล (ถ่านหินจำศีล ) 28 พฤษภาคม 2553 11:34:07 น.  

 

 

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 28 พฤษภาคม 2553 11:59:16 น.  

 

รู้สึกเสียดายจริงๆนะคะ เพราะดูหนังที่นี่ตั้งแต่ราคาตั๋วยังไม่เกิน 50 บาท นั่งนับนิ้วก็นานเป็นสิบปีเลยทีเดียว กลายเป็นอดีตแค่ชั่วข้ามคืน

 

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ 28 พฤษภาคม 2553 21:02:22 น.  

 

ส่วนตัวก็ไม่ค่อยได้ดูหนังที่สยาม แต่ก็เหมือนเจ้าของบล็อกนะคะ เวลาไปสยามเดินผ่านก็เห็นทุกที...ภาพถ่ายถูกเผา แต่ความทรงจำยังคงงดงามอยู่เสมอค่ะ...

 

โดย: แวะมาเยี่ยมค่ะ IP: 111.84.214.36 30 พฤษภาคม 2553 22:57:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 72 คน [?]




New Comments
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2553
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
28 พฤษภาคม 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.